ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΤΑΧΡΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΡΕΜΑΛΑ

Το σημερινό χρέος της Ελλάδας οφείλεται σε ένα μεγάλο μέρος σε καταχρήσεις του δημοσίου χρήματος από διάφορους επιτήδειους που εκμεταλλεύτηκαν την θέση που βρέθηκαν προς ίδιον όφελος. Ένα άλλο βέβαια μέρος του χρέους οφείλεται σε αυτό που εννοούσε ο Πάγκαλος με το " Μαζί τα φάγαμε" και έχω περιγράψει στις αναρτήσεις μου ΤΑ ΛΕΦΤΑ ,ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ; και ΤΑ ΛΕΦΤΑ, ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ; ΜΕΡΟΣ ΙΙ

Όμως αυτό που δεν μας είπε είναι ότι εκτός από αυτά που φάγαμε μαζί, για τα άλλα που τα έφαγαν οι διάφοροι καταχραστές γιατί δεν βρέθηκε ποτέ κανείς για να τιμωρηθεί για τις καταχρήσεις που έκανε.

Και όταν λέμε να τιμωρηθεί δεν εννοούμε την τιμωρία που επέβαλε σε 2 καταχραστές ο συνονόματος παππούς του, όταν έκανε την δικτατορία του το 1925 και ο οποίος ίδρυσε ειδικό δικαστήριο και απαγχόνισε σαν καταχραστές δύο αξιωματικούς (2), τον Δρακάτο Διονύσιο Αντισυνταγματάρχη της Διαχειρίσεως και τον Ι. Ζαριφόπουλο Αντισυνταγματάρχη της Χωροφυλακής διευθυντή της Αστυνομίας Θεσσαλονίκης.

Στην Ελλάδα ο δι΄ αγχόνης θάνατος εισήχθηκε 20 Ιούλιου 1925 με διάταγμα της Κυβέρνησης Πάγκαλου προς παραδειγματισμό επί καταχρήσεων του δημοσίου. Το σχετικό εκείνο διάταγμα καταργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1926.

Βέβαια η καταδίκη αυτή ήταν απολύτως παράνομη γιατί εκτελέστηκαν βάσει νόμου που εκδόθηκε μετά την διάπραξη του αδικήματος τους.( Ιστορία του Ελλ. Έθνους Εκδ. Αθηνών Τόμος ΙΕ σελ 293)

Η δίκη τους, μαζί με άλλους 19 κατηγορούμενους στρατιωτικούς και πολίτες για καταχρήσεις στις επιτάξεις στην Μικρά Ασία , άρχισε στις 16-10-1925 στο Α΄Διαρκές Στρατοδικείο και κράτησε πάνω από ένα μήνα μέχρι τις 24-11-1925 . Οι 21 κατηγορούμενοι παραπέμφθηκαν με 7 βουλεύματα τα οποία και περιγράφονται αναλυτικά στο ΕΜΠΡΟΣ της 16-10-1925.(Κλικάροντας επάνω στην φωτογραφία 3 αυτή γίνεται ευανάγνωστη)

Στην δίκη εκλήθησαν 150 μάρτυρες κατηγορίας μεταξύ των οποίων και ο πρωθυπουργός, ο οποίος βέβαια δεν πήγε, και 100 μάρτυρες υπεράσπισης

Την υπεράσπιση των κατηγορουμένων ανέλαβαν 30 γνωστοί δικηγόροι της εποχής (4) μεταξύ των οποίων οι Λυκουρέζος, Μπαμπάκος, Κ, Αγ. Τσουκαλάς, Λαδάς και Σγουρίτσας.

Πρόεδρος του δικαστηρίου (5), ήταν ο στρατιωτικός δικαστικός σύμβουλος Δάρας , μέλη οι αντισυνταγματάρχες Ζέρβας και Περιστέρης, οι λοχαγοί Παπακυριαζής και Παπαδόπουλος και οι ένορκοι Κομνηνός καπνοπώλης, και Ανδ. Βήχος έμπορος ποδηλάτων.(6)

Κυβερνητικός επίτροπος (7) ήταν ο διευθυντής του δικαστικού τμήματος του Α΄ Σώματος Στρατού Κρ. Μπουφίδης

Οι ενστάσεις αναρμοδιότητας του δικαστηρίου απορρίφτηκαν από τους δικαστές και κατά την δίκη ακούστηκαν μεταξύ άλλων και τα εξής:

Στρατοδίκης: Θα δικάσωμεν επί τη βάσει του δόγματος της ανάγκης της σωτηρίας της πατρίδος .Ας μην λησμονήται παρ ουδενός το δόγμα "υπέρτατος Νόμος η Σωτηρία του Λαού"

Πρόεδρος προς κατηγορουμένους: Ενθυμηθήτε ότι το Δικαστήριον μου είναι πρώτου, αλλά και τελευταίου βαθμού. Και καταλάβετε το καλά, ότι είναι προ πάντων δικαστήριον ουσίας.

Επίτροπος: Η σκοπιμότης είναι και η νομιμότης(!!!) Η δευτέρα είναι τέκνον της πρώτης. ...( μετά από 85 χρόνια ο Βουλγαράκης συμπλήρωσε το απόφθεγμα αυτό με το περίφημο-το νόμιμο είναι και ηθικό!)

....Νόμος απαγορεύων την αναδρομικότητα των ποινών δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνον μια νομική θεωρία. Χάριν μια θεωρίας δεν είνε δυνατόν να γίνη κτήμα του πρώτου καταλαβόντος το δημόσιον χρήμα.

Στρατοδίκης: Οι κύριοι συνήγοροι δεν πρέπει να λησμονούν, ότι, πρόκειται περί δικαστηρίου, ασυνήθους, φοβερού εκτάκτου στρατοδικείου Μεραρχίας εν εκστρατεία και ότι συνεπώς δεν πρέπει να παρελκύεται η πρόοδος των εργασιών του με ασήμαντα ζητήματα.

Για μια δακτυλογράφο από τους κατηγορούμενους, ο συνήγορος υπερασπίσεως της Τσουκαλάς κατά την υπεράσπιση του : ...αναφερόμενος εις την σύνθεσιν της γυναικός εν γένει λέγει ότι αύτη είναι ατελεστέρα του ανδρός δι΄ αυτό δε έχει ήλαττωμένην την βούλησιν, την αντίληψιν και την ηθικήν. (!!)

Ο συνήγορος υπεράσπισης Μπαμπάκος με την αγόρευση του :εκίνησεν εις δάκρυα πολλούς εκ του ακροατηρίου και :σχολιάζων το διάταγμα, το οποίον καθιεροί την αναδρομικήν ποινήν , χαρακτηρίζει αυτό ως αντιβαίνον εις την έννοιαν της δικαιοσύνης. Επικαλείται διάταγμα της Γαλλικής Επαναστάσεως καταργήσαν την αναδρομικήν ποινήν, ως και το αμερικανικόν σύνταγμα, απαγορεύον καθορισμόν ποινών μετά την τέλεσιν του αδικήματος.

Για 9 κατηγορουμένους ζήτησε ο επίτροπος την ποινή του θανάτου δι΄ αγχόνης.

Η απόφαση του δικαστηρίου στις 24-11-1925 ήταν καταδίκη σε θάνατο 3, του Αϊδινλή, του Δρακάτου και του Ζαριφόπουλου, δύο σε ισόβια δεσμά, πέντε σε πρόσκαιρα και δύο σε ειρκτή.

Στις 25-11-1925 ο πρόεδρος και τα μέλη του Στρατοδικείου όπως και ο κυβερνητικός επίτροπος παρουσιάστηκαν στον πρωθυπουργό Πάγκαλο (9) και διετύπωσαν την ευχή του Δικαστηρίου όπως μη εκτελεστεί η απόφαση των εις θάνατον καταδικασθέντων Γ. Ζαριφόπουλου , Θ. Δρακάτου και Α. Αϊδινλή δεδομένου ότι :είς άπαντα τα πεπολιτισμένα κράτη δεν εφαρμόζεται η εσχάτη των ποινών δια παρόμοια αδικήματα.

Οι ίδιοι επισκέφτηκαν και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κουντουριώτη (10) και διετύπωσαν το ίδιο αίτημα. Ο Κουντουριώτης κάλεσε τον Πάγκαλο στο σπίτι του, του είπε για το αίτημα αυτό και συνηγόρησε και αυτός.

Ο Πάγκαλος ξανακάλεσε τα μέλη του δικαστηρίου και τελικά αποφάσισε να μην εκτελεστεί η ποινή για τον Αϊδινλή.

Σύμφωνα με την ειδησεογραφία της εποχής το τελευταίο γεύμα των μελλοθανάτων ήταν κοκορέτσι, μαρίδες σταφύλια και ρετσίνα.

Ο Ζαριφόπουλος είχε διατηρήσει την ψυχραιμία του και έστειλε τηλεγράφημα προς τους άλλους καταδίκους στο οποίο έγραφε: Ταξίδιον ευχάριστον. Στοπ.Βρόγχος γλυκύτατος εξαποστέλλει ημάς μακράν υμών. Παρακαλώ τηρήσατε ψυχραιμίαν και υπομονήν, αναμιμνησκόμεθα ότι θάττον ή βράδιον θέλομεν συναντηθή εκεί όπου ήδη ημείς βαίνομεν και ένθα ουδέ πόνος ουδέ στεναγμός υπάρχει." Εάν ποτέ είτε θεληματικώς ως κακοί άνθρωποι είτε αθελήτως ελυπήσαμεν υμάς, παρακαλούμεν κρατήσατε απόψεις σας ίνα επιλύσωμεν αυτάς κατά την συνάντησιν μας".

Είπε δε στον υπαρχιφύλακα που ήταν στο κελί: Κύτταξε να με σηκώσεις πρωί αύριο. Μη μ΄αφήσης και με πάρει ο ύπνος!

Ένα πλήθος κόσμου πάσης ηλικίας, πάσης τάξεως και φύλου κατέκλυσε τον ευρύ χώρον ,όπου θα εγενετο η εκτέλεσις πολύ προ της καθορισθείσης ώρας. Υπήρχον πολλοί οίτινες και διενυκτέρευσαν εκεί. Από της 7ης δε ώρας μια ατελεύτητος σειρά αυτοκινήτων εκόμιζε διαρκώς νέα κύματα κόσμου.

Στις 26-11-1925 ο Δρακάτος με τον Ζαριφόπουλο οδηγηθήκαν στο Γουδί και μετά την καθαίρεση τους, απαγχονίστηκαν από τον εθελοντή (!) δήμιο Κοτρωνάρο.

Ο ιατροδικαστής Γεωργιάδης διαπίστωσε ότι :ο μεν θάνατος του Δρακάτου επήλθε ακαριαίως, ο δε του Ζαριφόπουλου λόγω κακής εφαρμογής του βρόγχου μετά τινα λεπτά εξ εγκεφαλικής υπεραιμίας.

Η τοποθεσία της εκτέλεσης(17) πιστεύω πως θα ήταν η ίδια με αυτήν που έγινε η πρόσφατη τότε εκτέλεση των 6 και για την οποία έχω γράψει το ποστ ΝΑ ΠΑΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ ,ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΑΜΕ;

Στην φωτογραφία διακρίνονται ανάστροφα οι λέξεις, από προφανώς εγγραφή στην πίσω μεριά της φωτογραφίας, Εδώ ....υπουργοί.... Γούναρη ....Γουδή

Τα κείμενα στα μπλέ ιταλικά, τα σκίτσα και οι φωτογραφίες είναι από την ειδησεογραφία της εφημερίδας ΕΜΠΡΟΣ

Όσες φωτογραφίες έχουν το σήμα της ΕΡΤ είναι από το αρχείο φωτογραφιών του Πέτρου Πουλίδη.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 29-4-2012

Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο με πρόσθετες πληροφορίες για το θέμα έχει δημοσιεύσει ο Νίκος Σαραντάκος, με τίτλο Η επίσημος αγχόνη του Παγκάλου.