Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΥΘΩΝ ΚΑΙ Η ΔΙΑΨΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΒΑΣΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ





"Πρέπει να αντιληφθώμεν ότι αι Μεγάλαι Δυνάμεις επιζητούν εκάστη ίδια συμφέροντα"
"δεν υπάρχουν εθνικά δίκαια, μόνο εθνικά συμφέροντα"
Ελευθέριος Βενιζέλος 



 Στην  Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο τις τελευταίες μέρες ζούμε την πλήρη κατάρρευση  πολλών μύθων στους οποίους πολιτικά κόμματα και στις δύο χώρες  είχαν στηρίξει την  πολιτική τους πλατφόρμα.
Η διακυβέρνηση της Κύπρου από την αριστερά, και μάλιστα από κομουνιστή πρόεδρο, απέδειξε πως τόσο αυτή όσο και αυτός έδειξαν την ίδια ανικανότητα  , όπως ο Καραμανλής ο μικρός στην Ελλάδα, στην διαχείριση των κρατικών υποθέσεων. 
Πιο ευέλικτος μάλιστα  αποδείχτηκε ο Καραμανλής που πανικόβλητος διείδε την επερχόμενη καταστροφή στην οποία είχε συμβάλει ουσιαστικά ίδιος,  και πέταξε το μπαλάκι του ΔΝΤ και  των μνημονίων στους επόμενους  ενώ ο Χριστόφιας κλαίγοντας αναγκάστηκε να παραδεχτεί πως  και το καταραμένο και καπιταλιστικό ΔΝΤ παρακάλεσε να τον  βοηθήσει, αλλά και από τον Νοέμβριο 2012 είχε αποδεχτεί και τους μνημονιακούς όρους  που του είχαν θέσει οι Γερμανοί.
Οι κυπριακοί μύθοι  διαψεύδονται πάντα  με τους προέδρους τους δακρυσμένους.
Έτσι κατέληξε τελικά και η προσδοκία επανένωσης του νησιού όταν ο προηγούμενος πρόεδρος της Κύπρου αναγκάστηκε να πει όχι στο σχέδιο Ανάν γιατί  ήταν πλήρως ανέτοιμος   να προτείνει οποιαδήποτε βελτίωση  σε αυτό, όντας σίγουρος πως ο Ντεκτάς θα έλεγε αυτός το όχι.
Μετά το  πρώτο κούρεμα του ελληνικού χρέους, είχε φανεί η τρύπα στις κυπριακές τράπεζες και η τρόικα τους  είχε ενημερώσει για τη συμμετοχή και των ιδιωτών στο κούρεμα, ενάμιση χρόνο πριν.
΄Ομως  στην μυθολογία τόσο των Κυπρίων όσο και των αντιμνημονιακών στην Ελλάδα,  υπήρχαν λύσεις εκτός της ευρωζώνης.
Πρόθυμοι να μας δανείσουν, γιατί είμαστε ωραίοι και μπεσαλήδες, ήσαν ο Τσάβες, οι Κινέζοι, οι Καταριανοί, άλλα κυρίως οι ομόδοξοι με μας Ρώσοι.
Τι σημασία είχε αν το προηγούμενο δάνειο που πήρε η Κύπρος από  αυτούς είχε 40% υψηλότερο επιτόκιο και τώρα αγωνίζονται να το μειώσουν;
Το λέει και ο Λιακόπουλος  το ξανθό γένος και ο Πούτιν θα μας σώσουν!
Ο Πούτιν βέβαια περίμενε πρώτα να συμφωνήσουν οι Κύπριοι με την ΕΕ για να πει ότι μπορεί να γίνει τώρα κάποια αναδιάρθρωση του δανείου. Μόνο όσοι είναι  αφελείς μπορούσαν  να πιστεύουν πως μεταξύ Γερμανίας και Κύπρου η Ρωσία θα αγνοούσε την πρώτη για να συμπαρασταθεί στην δεύτερη.
Αλλά στην ανάγκη υπήρχε και το μεγάλο κεφάλαιο της ΑΟΖ που η Κύπρος το είχε ορίσει, σε αντίθεση με την Ελλάδα που την κυβερνούν προδότες, δοσίλογοι, νενέκοι, αυτοί που θα φύγουν με ελικόπτερο κτλ σύμφωνα με τους Καμμένους Έλληνες και  τους  συνομιλητές τους.
Έτσι όταν η Κυπριακή Βουλή είπε το ΟΧΙ στις προτάσεις του Γιούρογκρουπ ο
ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα πανηγύρισε λέγοντας : «Η αντίσταση του κυπριακού λαού και το περήφανο "όχι" του κυπριακού κοινοβουλίου δείχνουν τον πραγματικό δρόμο της διαπραγμάτευσης, καθώς και το ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι»
Επίσης κατηγόρησε την κυβέρνηση γιατί  δια μέσου του κ. Στουρνάρα και με εντολή του κ. Σαμαρά, στήριξε την καταστροφική αυτή απόφαση  γερμανικής εμπνεύσεως,  άσχετα αν βέβαια στην αλφαβητική ψηφοφορία που έγινε στο Γιουρογκρούπ και βάσει της πάγιας θέσης μας πως η  Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται,  η Cyprus είχε ψηφίσει πριν από την  Greece, YES!
Αλλά και όταν κατ έπεσαν οι μύθοι περί ποικίλων και διαφόρων προθύμων δανειστών  αλλά και προθύμων να προεξοφλήσουν τα μέλλοντα να  αντληθούν  πετρέλαια και αέρια της ΑΟΖ,  ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε την γενναιοδωρία του  προτρέποντας τον Σαμαρά να χορηγήσει άμεσα 2 δισ. ευρώ στην Κύπρο, ώστε να αρθεί η άμεση απειλή χρεοκοπίας!
Βέβαια το ότι αυτά τα λεφτά θα προέρχονταν από δάνεια από τα καταραμένα μνημόνια και μας τα έχουν δώσει οι εκβιαστές τοκογλύφοι του Γιουρογκρούπ λίγη έχει σημασία. Αυτός όταν θα αναλάβει την εξουσία θα καταργήσει τα μνημόνια και έτσι θα τιμωρηθούν όλοι αυτοί οι εκβιαστές που νομίζουν πως επειδή έχουν τον παρά μπορούν να θέτουν και όρους στους δανειζομένους !
 Στην πρόσφατη συνάντηση τους ο  Τσίπρας και ο Καμμένος έκαναν  λόγο για «λύση έξω από τρόικα και μνημόνιο» στην Κύπρο μόνο που δυστυχώς την κράτησαν κρυφή και δεν την είπαν ούτε σε μας ούτε στους Κυπρίους!
 Ίσως όμως μόνο  ο Λαφαζάνης την γνωρίζει και πιθανώς είναι άκρως επαναστατική γιατί όπως δήλωσε: «η ευρωζώνη και ΕΕ δεν μεταρρυθμίζονται αλλά ανατρέπονται».
Μια βδομάδα με τις τράπεζες κλειστές στην Κύπρο, με τον κόσμο να αγωνιά στους δρόμους για την διαβίωση και τις δουλειές του , και να σχηματίζει ουρές μπροστά στα ΑΤΜ που δίνουν μόνο  100 ευρώ και χωρίς βέβαια η χώρα  να έχει χρεοκοπήσει, οπότε οι εικόνες θα ήσαν τραγικές,  πήραν όλοι μια ιδέα τι θα γινόταν σε μια άτακτη χρεοκοπία της Ελλάδας  που πολλοί ελαφρά τη καρδία προτιμούσαν αντί για τα δάνεια των μνημονίων.
Ένας ακόμα ευρύτατα αποδεκτός μύθος στην Ελλάδα σχετίζεται με την μείωση του χρέους.
Όπως γράφει ο  ΦΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΕΛΕΣ στην Athens Voice:

Από το τέλος του 2009, που μάθαμε τι μας συμβαίνει, μέχρι και πριν λίγο καιρό, ο ελληνικός λαϊκισμός ζητούσε διαγραφή του χρέους, «δεν χρωστάμε, δεν πληρώνουμε». Όταν πέρυσι «κουρεύτηκε» ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους, έκπληκτοι διαπιστώσαμε ότι το επαναστατικό εκείνο αίτημα που συγκλόνιζε τις πλατείες δεν ήταν τόσο ανέφελο. Ασφαλιστικά ταμεία, ασφαλιστικές εταιρείες, δημόσιες επιχειρήσεις, πανεπιστήμια, νοσοκομεία και δεκάδες χιλιάδες πολίτες είδαν ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας τους να εξανεμίζεται. Οι τράπεζες συντηρούνται με ορό, οι μέτοχοί τους έχασαν την αξία των μετοχών τους. Τότε καταλάβαμε, όσοι ήθελαν να καταλάβουν, ότι ηρωικές λύσεις δεν υπάρχουν, όλες συνεπάγονται απώλειες.
 Ο ελληνικός λαϊκισμός, όμως, δεν είχε και πάλι πρόβλημα. Τώρα διαδήλωνε για το ακριβώς αντίθετο: Υπεξαιρέσατε τα λεφτά των ταμείων, κλέψατε τις οικονομίες του κόσμου που τις είχε τοποθετήσει σε ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου. Ο λαϊκισμός δεν έχει λύσεις για τα προβλήματα, για κάθε πρόβλημα έχει έναν εχθρό.
Τόσα χρόνια ακούμε για τους στυγνούς «οικονομικούς δολοφόνους» που δίνουν στις τράπεζες τα λεφτά των φορολογουμένων. Δεν πρέπει να λες πολλά, γιατί καμιά φορά εισακούεσαι. Στην περίπτωση της Κύπρου, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα επέλεξε διαφορετικό σχέδιο διάσωσης. Εκεί η φούσκα ήταν στις τράπεζες, οπότε το κόστος της διάσωσης δεν το ανέλαβαν μόνο οι φορολογούμενοι με φόρους και μειώσεις μισθών αλλά και οι επενδυτές. Παραδόξως ούτε τώρα είναι ευχαριστημένος ο λαϊκισμός. Μιλάει για «εκδικητική μανία των Γερμανών που διαπράττουν έγκλημα κατά του κυπριακού λαού». Κατά πώς φαίνεται, οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι πρέπει να πληρώσουν για να μη μειωθούν οι καταθέσεις των Ρώσων ολιγαρχών.
Με άλλα λόγια, όσοι έχουν δανείσει την Ελλάδα είναι «τοκογλύφοι» που πρέπει να αναλάβουν το επενδυτικό ρίσκο και να χάσουν τα λεφτά τους. Εκτός αν είναι Έλληνες και Κύπριοι, οπότε ονομάζονται καταθέτες αντί επενδυτές και πρέπει να μη χάσουν τίποτα. Ποιος θα πληρώσει; Κανείς, οι Γερμανοί, οποιοσδήποτε εκτός από μας. Αυτή είναι η νέα ελληνική μεγάλη ιδέα. Να πληρώνουν πάντα οι άλλοι.


Όμως με το υπερηφάνως απορριφθέν  αρχικό σχέδιο κατέπεσε και ένας ακόμα, διεθνής αυτός  μύθος, αυτός που έλεγε ότι  είναι ασφαλείς οι καταθέσεις στις τράπεζες τουλάχιστον των ποσών κάτω των 100.000 ευρώ.
Μπορεί μεν η πρόταση αυτή να ήταν, κατά τον Σόιμπλε, του Αναστασιάδη,  αλλά άπαξ και την πρότεινε το Γιουρογκρούπ  είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει πολύ μεγάλη  αμφισβήτηση της αξιοπιστίας των τραπεζών διεθνώς.
Με την αποδοχή του δεύτερου σχεδίου, που σαφώς είναι χειρότερο από αυτό του ΟΧΙ που τόσα ρίγη πατριωτικής συγκίνησης προκάλεσε σε αυτούς που οδηγούνται από το θυμικό τους και όχι από την λογική τους, τουλάχιστον εκ των υστέρων διορθώθηκε αυτό το παροιμιώδους ηλιθιότητας σφάλμα.
Δυστυχώς οι Κύπριοι παρά το ότι γλύτωσαν την χρεοκοπία της χώρας τους δεν θα γλυτώσουν και  αυτοί την ουσιαστική μείωση των εισοδημάτων τους.
Φοβάμαι πως θα γνωρίσουν και αυτοί αντίστοιχες καταστάσεις σαν αυτές που  ζούμε και εμείς τα τελευταία χρόνια αλλά ελπίζω πως, όπως απέδειξαν έμπρακτα μετά την εισβολή, έχουν την ικανότητα να ξεπερνούν  μια καταστροφή και να ανακάμπτουν γρήγορα.
Τέλος ένας ακόμα μύθος που είχε αρχίσει να κλονίζεται   με τα μνημόνια της Ελλάδας  και κατέρρευσε  παταγωδώς  με την σημερινή  Κυπριακή τραγωδία είναι της δήθεν αλληλεγγύης  των λαών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Απλά ισχύουν όσα με οξυδέρκεια έχει πει πριν, κοντά ένα αιώνα ο Ελευθέριος Βενιζέλος και αναγράφονται στην αρχή του κειμένου.  




9 σχόλια:

  1. Υποκλίνομαι στην ψύχραιμη,διεισδυτική και αναλυτική ματιά,που με εκφράζει απόλυτα...

    Καλημέρα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διαβλέπω μία ροπή προς το λαϊκισμό... (δε σε κατηγορώ επειδή δεν έχεις κάποιο πολιτικό ή οικονομικό συμφέρον και φυσικά λόγω ερασιτεχνισμού και ελεύθερης δημοσιολογίας) Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι τόσο γραμμικά όσο τα θέτεις μέσω ειρωνειών κι επίκληση της αυθεντίας (αυθεντία η Athens Voice, λέμε τώρα)... Πλήρης εξίσωση και μηδενισμός των πάντων...
    Αρχικά, καμία άρνηση ή σύγκρουση όταν επιλέγεται μόνη της χωρίς συμμαχίες ή ένα κίνημα σε διεθνές επίπεδο δεν αποφέρει κέρδη, αντίθετα μάλιστα. Μόνο ένα διεθνές κίνημα μπορεί να αλλάξει τη ροή, έστω και σε κάποιο χρονικό διάστημα. Στο ίδιο πνεύμα, βιάζεσαι να κρίνεις τα κυπριακά αποτελέσματα. Είναι τόση ρευστή η κατάσταση που δε γνωρίζουμε τι θα γίνει στο μέλλον.
    Βέβαια, παραβλέπεις εντελώς τα αίτια του κυπριακού δανεισμού. Μήπως φταίει το μεγάλο κράτος; Μήπως φταίει η κρατισμός; Μήπως φταίει ο υπέρογκος ατομικός δανεισμός και ο καταναλωτισμός; Αλίμονο, τα αίτια τα ξέρουμε.
    Από την άλλη, διαβάζω ότι το κούρεμα είναι συνώνυμο της χρεοκοπίας των ασφαλιστικών ταμείων κλπ... Πόσο αστείο ακούγεται όταν μόνο τα ταμεία κουρεύτηκαν κι όχι οι τράπεζες που πήραν νέα ομόλογα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν τον όρο λαϊκισμός τον ερμηνεύεις όπως το λεξικό Cambridge ως πολιτική ιδέα και δράση που στοχεύει στην αντιπροσώπευση των επιθυμιών και των αναγκών του απλού λαού δεν θα διαφωνήσω μαζί σου!
      Αλλά υποψιάζομαι πως τον εννοείς όπως συνήθως ο όρος χρησιμοποιείται στην ελληνική πραγματικότητα και τον περιγράφει με ακρίβεια ο Νίκος Μουζέλης (Ελευθεροτυπία, 28/05/2004):
      Παρατηρούμε έναν καλπάζοντα λαϊκισμό στην ελληνική κοινωνία που οδηγεί στην ξενοφοβία και σε έναν εθνικισμό «αμυντικού» τύπου. Αυτή η κατάσταση καλλιεργείται από την Εκκλησία από τη μια μεριά και από πολιτικές ελίτ με αριστεροεθνικιστικούς προσανατολισμούς. Οι τελευταίοι, παρ’ όλο που δεν κυριαρχούν πολιτικά, επηρεάζουν σημαντικά το μέσο πολίτη.
      Ελπίζω πάντως πως από τα γραπτά μου μόνο για κάτι τέτοιο δεν μπορεί να με κατηγορήσει κανείς!
      Όσο για το ότι ειρωνεύομαι την σωρεία των ανοησιών και των ανεδαφικών προτάσεων των ΣΥΡΙΖΕΛ που έχουν ειπωθεί έχεις δίκιο, γιατί δεν μπορώ ούτε κατ΄ ελάχιστον να διασκεδάσω με αυτές!
      Αναγκαστικά λοιπόν ακολουθώ την συμβουλή του Thomas Carlyle πως:
      Το πνεύμα κοροϊδεύει τα κακώς κείμενα ,ενώ το χιούμορ διασκεδάζει με αυτά
      Τέλος στην ανάρτηση αυτή δεν ασχολούμαι ούτε με τα αίτια αλλά και ούτε με προβλέψεις για το μέλλον της κυπριακής κρίσης.
      Ασχολούμαι με την διάψευση των μύθων που είχαν καλλιεργηθεί και στις δύο χώρες μέχρι τώρα και επ΄αυτού δεν βλέπω να σχολιάζεις τίποτα.

      Διαγραφή
  3. Βασικά, ως λαϊκισμό βλέπω την υποβάθμιση του πολίτη και του λαού με παράλληλη πατερναλιστική διάθεση εκπροσώπησής του, ακόμα κι αν δεν είναι κάποιος ορισμένος θεσμικά ως τέτοιος και πάντα υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει κάποιο συμφέρον από πίσω (βλ. σχετικό δοκίμιό μου), γιατί ο λαϊκισμός είναι η κατ' επίφαση επίκληση του λαού με την παράλληλη υποβάθμιση του ρόλου του.
    Και φυσικά δε σε κατηγορώ και είμαι ξεκάθαρος πιστεύω....
    Δέχομαι την πίεση έκτασης και θεματολογίας, αλλά όταν πατάς πάνω σε προτάσεις άλλων και της ειρωνεύεσαι δεν μπορείς να βλέπεις γραμμικά κι αποσπασματικά τις θέσεις χωρίς να θέτεις το συνολικό πλαίσιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντιγράφω από το κείμενο σου και συμφωνώ απόλυτα με αυτό που έχεις γράψει :
      Ο δημαγωγικός λόγος επικαλείται το συναίσθημα. Απορρίπτει τη λογική και κάθε ορθό συλλογισμό. Απευθύνεται με λόγο συνθηματικό στον ψυχισμό του δέκτη. Η λαϊκίστικη λογική δεν επιδέχεται κανέναν έλεγχο, καμία κρίση. Φθηνές γενικεύσεις κι επικλήσεις του κοινωνικού ή ιστορικού φαντασιακού.
      Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα από το ποστ:
      «Η αντίσταση του κυπριακού λαού και το περήφανο "όχι" του κυπριακού κοινοβουλίου δείχνουν τον πραγματικό δρόμο της διαπραγμάτευσης, καθώς και το ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι»
      «η ευρωζώνη και ΕΕ δεν μεταρρυθμίζονται αλλά ανατρέπονται».
      Πλήρης συνδυασμός συναισθήματος και ιστορικού φαντασιακού!

      Διαγραφή
  4. Όταν ο αρχηγός της αξ. αντιπολίτευσης κάνει μικροπολιτική με τον θάνατο των άτυχων φοιτητών από μαγγάνι, ως θύματα της κυβερνητικής πολιτικής κλπ , που ακόμα και να ήταν, έπρεπε να το αποφύγει μόνο και μόνο από σεβασμό στους ανθρώπους τους, υπάρχουν άλλωστε χιλιάδες άλλες ευκαιρίες, τι να περιμένει κανείς;
    glam

    Πόσο περισσότερο ξεφτίλας μπορεί να γίνει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ένα από τα δυσάρεστα της ιστορίας της Κύπρου είναι η διάψευση του μύθου πως υπάρχει άλλος δρόμος αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης. Κρίμα, γιατί για δυο μέρες όλοι χαρήκαμε με το όχι των Κυπρίων μέχρι που άρχισαν να στερεύουν τα ΑΤΜ και διαπιστώσαμε την πικρή αλήθεια.
    Από την άλλη ο Γεωργελές στον επίλογό του φτάνει στο αντίθετο άκρο. Δεν είπε κανείς να πληρώσουν οι Γερμανοί. Υπάρχουν και άλλες λύσεις (π.χ. ευρωομόλογο). Και αν είναι αλήθεια όσα διαβάζουμε, οι Γερμανοί βγάζουν λεφτά από την κρίση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βεβαίως και βγάζουν λεφτά από την κρίση οι Γερμανοί.
      To ίδιο κάνουν όσοι έχουν την δυνατότητα να δανείζουν.Το ίδιο έκαναν και οι Ρώσοι με το δάνειο που έδωσαν στην Κύπρο.
      Για να βρεθούν όμως σήμερα σε αυτή την θέση οι Γερμανοί φρόντισαν τα προηγούμενα χρόνια να κάνουν μια άκρως σφικτή οικονομική πολιτική ακριβώς αντίθετη από την δική μας.
      Για 10 χρόνια με συμφωνία των συνδικάτων δεν έγινε καμιά αύξηση στους μισθούς.
      Μπορείς να φανταστείς τι θα είχε γίνει εδώ αν πρότεινε κανείς ένα τέτοιο μέτρο;
      Θυμάσαι τι έγινε, ενώ όλοι έβλεπαν να πλησιάζουν τον γκρεμό,με τις προτάσεις Γιαννίτση για το ασφαλιστικό και πως αντέδρασαν όλοι στα πιο ήπια μέτρα που προέβλεπε από τα σημερινά;
      Όσο για την Κύπρο αντιγράφω από τον Διόδωρο :
      Οι κυπριακές τράπεζες χρεοκόπησαν εξαιτίας της Ελλάδας, πρωτίστως. Είχαν ελληνικά ομόλογα που έχασαν σχεδόν το 70% της αξίας τους, δανειοδότησαν ελληνικές επιχειρήσεις που δεν μπορούν να εξοφλήσουν τα χρέη τους λόγω κρίσης. Αλλά όποιος είχε ελληνικά ομόλογα, από το 2008 και μετά τα έδινε ενέχυρο στην ΕΚΤ που του δάνειζε αντίστοιχα κεφάλαια με επιτόκιο μόλις 1%, που μπορούσε μετά να τα δανείζει με πολύ μεγαλύτερο, φυσικά - ακόμα και νέα ελληνικά ομόλογα να αγοράζει, όσο έβγαιναν, με επιτόκιο 5% και 6%.
      Συμφέρουσα επιχείρηση, για τούτο οι κυπριακές τράπεζες είχαν τη δυνατότητα να δίνουν υψηλά επιτόκια: όποιος είχε καταθέσεις προθεσμίας σε κυπριακή τράπεζα τα τελευταία τρία χρόνια, είχε επιτόκιο πάνω από 4%, ενώ ο γερμανός καταθέτης μόνο κάτι παραπάνω από 1%. Συνολικά, στα τρία χρόνια, ο κύπριος καταθέτης είχε εισόδημα 13%, ο γερμανός μόλις 4%, υπολογίζουν οι «Financial Times»

      Και βέβαια όταν οι Γερμανοί ξεφορτώνονταν τα Ελληνικά ομόλογα τα αγόραζαν οι Κύπριοι για να κερδοσκοπήσουν με τον παραπάνω τρόπο.
      Αν κατηγορώ σε κάτι τους Γερμανούς είναι ότι μπορεί να κερδίζουν σήμερα χάρις στην αφροσύνη την δική μας, αλλά ταυτόχρονα τορπιλίζουν την επιθυμητή ευρωπαϊκή ενοποίηση γεγονός που θα γυρίσει μελλοντικά ως μπούμεραγκ γι΄ αυτούς.

      Διαγραφή