Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

ΣΤ΄ ΣΙΝΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ







Διάβασα στο εξαιρετικό ιστολόγιο του Πιγκουίνου για την επίσκεψη του στο σινικό τείχος και θυμήθηκα πως από το 2010   που είχα γράψει για την Κίνα ενώ το είχα σκοπό τότε να γράψω γι΄ αυτό ξεχωριστό ποστ τελικά η  επικαιρότητα της εποχής με παρέσυρε και το ξέχασα.
Κάλλιο αργά λοιπόν παρά ποτέ αποφάσισα σήμερα να γράψω δυό λόγια  για αυτό το γιγάντιο έργο που από  το 1987 ανήκει στα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.


Η επίσκεψη μας σε αυτό έγινε στο Badaling, κάπου 70 χιλιόμετρα από το Πεκίνο, που είναι και το πιο καλοδιατηρημένο τμήμα του τείχους που κατασκευάστηκε από την δυναστεία των Μίνγκ που κράτησε από το 1368 έως το 1644(η κόκκινη γραμμή).


Βρίσκεται σε υψόμετρο 1000 μέτρα σε μια κορυφογραμμή και οι πλαγιές των βουνών στο σημείο αυτό είναι απότομες.
 Το τείχος κτίστηκε για να προασπίζει την πρωτεύουσα από τις εισβολές των Μογγολικών φυλών, αλλά και για τον συνοριακό έλεγχο, μετανάστευσης και αποδημίας και την επιβολή δασμών στα εμπορεύματα που διακινούντο στον δρόμο του μεταξιού. 

Στην μακραίωνη ιστορία της Κίνας πολλά τείχη είχαν κτιστεί για τον ίδιο τον σκοπό από τις προηγούμενες δυναστείες, όπως φαίνεται στον επόμενο  χάρτη. Το τείχος της δυναστείας των Μινγκ έχει ενοποιήσει σε ορισμένα σημεία παλαιότερα τείχη (στον χάρτη είναι με το βαθύ μωβ και με τις άσπρες τελείες σημειώνονται τα σημεία που γίνονται  οι επισκέψεις των τουριστών)


Το τείχος είναι κτισμένο με πέτρες και τούβλα και το εσωτερικό του το έχουν γεμίσει με χώμα και μικρές πέτρες.
Το φάρδος του επάνω είναι 6 μέτρα έτσι ώστε να μπορούν να καλπάζουν σε αυτό 5 καβαλάρηδες.
Στις  πλατφόρμες που έχει κατά διαστήματα  υπήρχαν φυλάκια στα οποία με φωτιές που άναβαν έδιναν πληροφορίες από το ένα στο άλλο για τις επιθέσεις των εχθρών. Το σύνολο των παρατηρητηρίων ανέρχεται συνολικά σε 25.000 και υπήρχε οπτική επαφή μεταξύ τους.


Ένα σήμα με καπνό και μία τουφεκιά σήμαινε επίθεση από 100 εχθρούς,  δύο σήματα καπνού με δύο ντουφεκιές από 500 ενώ από 3σήματα και ντουφεκιές  σήμαινε πάνω από 1000.
Το σινικό τείχος είναι το μεγαλύτερο σε διαστάσεις ανθρώπινο οικοδόμημα και το συνολικό του μήκος είναι 21196 χλμ. σύμφωνα με σύγχρονη καταμέτρηση, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και φυσικά αμυντικά εμπόδια όπως βράχια, λόφοι, ποτάμια κτλ .
Η αμυντική κατασκευή που ανήκει στη δυναστεία των Μινγκ, γιατί όπως είπα, υπάρχουν και άλλα τείχη άλλων εποχών, εκτείνεται από την ανατολή προς την δύση από την αρχή δηλαδή της Σινικής Θάλασσας έως τα βάθη της Κεντρικής Ασίας ξεκινώντας  από το Bohai στη βορειότερη ακτή, προς τα δυτικά, πάνω από το Πεκίνο και από εκεί σε όλο το μήκος των βορείων συνόρων της Κίνας, μέχρι το Lop Nur στην επαρχία Gansu, στη μέση του δρόμου του Μεταξιού.
Από όλο αυτό το τείχος μόνο το 8,2% του αρχικού  παραμένει ανέπαφο, ενώ το υπόλοιπο βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση και για τον λόγο αυτό τουριστική επίσκεψη μπορεί να γίνει μόνο σε 30 χιλ. 
Όπως μπορεί να καταλάβει κανείς ήδη από τις παραπάνω φωτογραφίες η επίσκεψη στο τείχος απαιτεί αρκετή ανάβαση μαζί με τα μιλιούνια των Κινέζων που το επισκέπτονται.
Απτόητος βέβαια ο Αθεόφοβος μετά της κόρης του και της κουνιάδας του ανέβηκε αρκετά ψηλά για να εξασφαλίσει τις παρακάτω φωτογραφίες. Η κ. Αθεόφοβου στα μισά της ανηφόρας εγκατέλειψε την ανάβαση λόγω του ότι αποφεύγει ως ο διάολος το λιβάνι τέτοιου είδους ταλαιπωρίες. Ευτυχώς η μέρα ήταν ηλιόλουστη και η αρκετά χαμηλή θερμοκρασία του Απριλίου δεν σε άφηνε να ιδρώσεις .






Με ιδιαίτερη συγκίνηση κοιτάζοντας τις φωτογραφίες διαπίστωσα πως είχα φωτογραφήσει το τείχος από το ίδιο ακριβώς σημείο που το είχε φωτογραφήσει ένας άγνωστος φωτογράφος το 1907σε φωτογραφία που βρήκα στο ιντερνέτ!


Από τον μεγάλο αριθμό των Κινέζων που επισκέπτονται το τείχος υπάρχουν  σημεία που εμφανίζεται κανονικός συνωστισμός, όπως στα παρατηρητήρια ,άλλα και στην κεντρική είσοδο του χώρου προς αυτό.
Επίσης η εθνική υπερηφάνεια που είχαν οι Κινέζοι για τους  Ολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνου του 2008 είχε σαν αποτέλεσμα να παραμένει δύο χρόνια μετά η γιγαντοαφίσα που τους διαφήμιζε.  





Όπως βέβαια είναι  αυτονόητο η επίσκεψη στο τείχος συνοδεύεται και από την ανάλογη φωτογράφηση με χαμόγελα ιδίως της νέας γενιάς των Κινέζων.



Τέλος από το 1754 έχει καταγραφεί και υπάρχει  μια ευρέως διαδεδομένη μυθολογία πως το τείχος είναι η μόνη ανθρώπινη κατασκευή που είναι ορατή από το φεγγάρι.
Εάν αυτό μπορούσε να είναι  δυνατό θα ήταν σαν να είχαμε την ικανότητα να δούμε μια ανθρώπινη τρίχα από απόσταση 3,2 χιλιόμετρων!
O αστροναύτης Leroy Chiao από τον διεθνή Διαστημικό σταθμό κατάφερε με φακό 180mm και με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή να πάρει την πρώτη επιβεβαιωμένη φωτογραφία του Τείχους στην Εσωτερική Μογγολία κάπου 200 μίλια από το Πεκίνο (στα κόκκινα και το κίτρινο βέλος), αλλά είπε πως ο ίδιος δεν το είδε και δεν είναι σίγουρος πως η φωτογραφία το δείχνει.




4 σχόλια:

  1. Εμένα πάντως το Σινικό Τείχος μου θυμίζει τον τραγικό θάνατο της νεαρής Ελληνίδας από κεραυνό πριν από μερικά χρόνια. Όπως είχα διαβάσει τότε η νεαρή κοπέλα δεν ήταν το μοναδικό θύμα κεραυνών στην περιοχή του τείχους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θυμόμουνα το περιστατικό αυτό αλλά ψάχνοντας στο ιντερνετ βρήκα την σχετική είδηση εδώ:

      24χρονη Eλληνίδα σκοτώθηκε από κεραυνό κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της

      Ένα χρόνο μετά τον θάνατό της από κεραυνό στο Σινικό Τείχος, οι συγγενείς της Λένας Παναγοπούλου περιμένουν ακόμη την ηθική αποζημίωση από την κινεζική κυβέρνηση. «Να παραδεχτούν πως ποτέ δεν προειδοποίησαν τους επισκέπτες για την επικινδυνότητα του μνημείου τις βροχερές μέρες».
      H Λένα ήταν 24 χρόνων όταν πέρυσι τον Αύγουστο επισκέφθηκε μαζί με ένα φίλο της το Σινικό Τείχος. H κοπέλα είχε σπουδάσει ψυχολογία και ολοκλήρωνε το μεταπτυχιακό της πάνω στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ήταν η πρώτη φορά που θα πήγαινε στην Κίνα και είχε φροντίσει να διαβάσει πολλά πράγματα για το Τείχος. «Ότι το μήκος του φθάνει τα 5.400 χιλιόμετρα, το ύψος του τα 12 μέτρα και το πλάτος του μέχρι τα 6 μέτρα.
      Ήξερε πως χτίστηκε πριν από 2.200 χρόνια με πέτρες και πλάκες από γρανίτη», λέει στα «NEA» η θεία της άτυχης κοπέλας, Γεωργία Ευγενίου.
      H Λένα και ο Χάρης έφθασαν στο Σινικό Τείχος, στην περιοχή Σιματάι, στις 12 Αυγούστου. Μερικούς μήνες αργότερα, όταν κάποιοι φίλοι επισκέφθηκαν την ίδια περιοχή, πρόσεξαν ότι τα σπίτια του συγκεκριμένου οικισμού ήταν εφοδιασμένα με αλεξικέραυνα. Ο καιρός ήταν μουντός αλλά εκείνη την ώρα δεν έβρεχε. Έβγαλαν εισιτήριο για την είσοδό τους, για το τελεφερίκ και ένα ακόμη εισιτήριο για το τρενάκι που θα τους μετέφερε στον πύργο με το νούμερο 8. Από εκεί, ακολουθώντας τους υπόλοιπους τουρίστες, άρχισαν την περιπλάνησή τους πάνω στο Τείχος, με προορισμό τους άλλους πύργους. Και τότε άρχισε σιγά σιγά να ψιχαλίζει.

      Τινάχτηκε στον τοίχο

      Μέρες αργότερα, ο Χάρης θα πει στους γονείς και συγγενείς της άτυχης κοπέλας ότι τη στιγμή που άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες σταγόνες της βροχής, μπήκαν στον πύργο με το νούμερο 11 για να προφυλαχτούν. Πρόλαβαν μάλιστα να τραβήξουν και μερικές φωτογραφίες προτού περάσουν το κατώφλι του πύργου. Ήταν και οι τελευταίες. Ο Χάρης θυμάται ότι βρισκόταν δίπλα δίπλα με τη Λένα όταν ακούστηκε ένας δυνατός κρότος και ο ίδιος τινάχτηκε προς τον τοίχο. Προσπάθησε να ανακτήσει τις αισθήσεις του αλλά ένα δεύτερο δυνατό τράνταγμα τον πέταξε ξανά στον τοίχο και τα πόδια του παρέλυσαν για δύο ώρες. Όταν τελικά σύρθηκε προς την πλευρά της Λένας, την είδε να βρίσκεται ακίνητη στο δάπεδο. «Ο κεραυνός είχε περάσει από το παράθυρο και τη χτύπησε στο κεφάλι. Ο θάνατός της από ανακοπή καρδιάς ήταν ακαριαίος», συνεχίζει η κ. Γ. Ευγενίου.

      Χωρίς ευαισθησία

      H πρώτη κίνηση του Χάρη ήταν ν’ ανοίξει το τσαντάκι της Λένας και με το κινητό της τηλέφωνο να καλέσει τον αδελφό της και την ελληνική πρεσβεία στο Πεκίνο. Ύστερα από μία ώρα, ανέβηκε στον πύργο ένας φύλακας ο οποίος μόλις κατάλαβε τι είχε συμβεί έφυγε για να καλέσει βοήθεια. H θεία της Λένας τονίζει ότι η βοήθεια έφθασε στον πύργο δυόμισι ώρες μετά την πτώση του κεραυνού. «Και έξι ώρες μετά τον θάνατο τής κοπέλας, η σορός της Λένας ήταν ακουμπισμένη στην είσοδο του Τείχους, δίπλα στον Χάρη, χωρίς κανέναν άλλο υπεύθυνο να βρίσκεται μαζί τους.

      Μέχρι που έφθασαν οι υπάλληλοι της ελληνικής πρεσβείας, οι οποίοι κάνοντας υπέρβαση των καθηκόντων τους προσπάθησαν να επισπεύσουν την επιστροφή της σορού της άτυχης κοπέλας στην Ελλάδα, και να συμπαρασταθούν στον Χάρη. Οι κινεζικές αρχές δεν έδειξαν ούτε ευαισθησία, ούτε διάθεση να αποδεχτούν τις ευθύνες τους».

      Διαγραφή
    2. Η συνέχεια και το τέλος του άρθρου που δεν το έπαιρνε σε ένα σχόλιο/

      Τα ξένα MME
      H είδηση του θανάτου της Λένας από κεραυνό μεταδόθηκε από πολλά ξένα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κάποιες κινεζικές εφημερίδες έγραψαν ότι την κοπέλα την χτύπησε κεραυνός επειδή μιλούσε στο κινητό τηλέφωνό της ενώ «οι επίσημες αρχές της χώρας απέδωσαν το τραγικό συμβάν σε κακιά στιγμή». Οι συγγενείς της κοπέλας όμως δεν μπορούσαν να αντέξουν τον εμπαιγμό. «H Λένα δεν μιλούσε στο τηλέφωνό της, το είχε στην τσάντα και οι κινεζικές αρχές γνώριζαν ότι πάνω στο Τείχος πέφτουν πολύ συχνά κεραυνοί αλλά δεν είχαν τοποθετήσει πουθενά προειδοποιητική πινακίδα για τους τουρίστες. Δεν είχαν ούτε ένα αλεξικέραυνο στους πύργους. Αυτό είναι μεγάλη αμέλεια και θέτει σε κίνδυνο τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων που επισκέπτονται καθημερινά το μνημείο».

      Το υπουργείο Εξωτερικών

      Έτσι λοιπόν τη στιγμή που το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών υποχρέωνε τον πατέρα της Λένας να πάει στην Αστυνομία μία μέρα μετά τον θάνατό της για να υπογράψει δήλωση ότι αναλαμβάνει να πληρώσει οποιοδήποτε ποσό χρειαστεί ώστε να έλθει το παιδί του στην Ελλάδα, οι συγγενείς της κοπέλας άρχισαν να απευθύνονται σε επιστήμονες του Εθνικού Αστεροσκοπείου, του Δημόκριτου, και του Μετσόβιου Πολυτεχνείου και να τους ρωτούν αν ένα κινητό τηλέφωνο μπορεί να τραβήξει τον κεραυνό. H προφορική απάντηση που έλαβαν ήταν ότι από τη στιγμή που η κοπέλα δεν μιλούσε στο τηλέφωνο, ήταν θεωρητικά αδύνατο να προσελκύσει η συσκευή τον κεραυνό. Πληροφορίες που βρήκαν μέσα στο Διαδίκτυο έλεγαν ότι το ίδιο χρονικό διάστημα, από την 1η μέχρι τη 12η Αυγούστου του 2005, υπήρξαν 12 τραυματισμοί από κεραυνούς στο ίδιο σημείο του Σινικού Τείχους.

      «Τα κλειστά κινητά δεν τραβάνε κεραυνούς»

      «Ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ θα μπορούσε να πέσει πάνω σε πυργίσκο του Τείχους, επειδή το κτίσμα αυτό διαφοροποιείται από το υπόλοιπο περιβάλλον της περιοχής», λέει στα «NEA» ο δρ Γιάννης Δαγκλής που είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης του Αστεροσκοπείου Αθηνών. Ο ίδιος θεωρεί όμως σχεδόν αδύνατο να μπορούσε ο κεραυνός να πέσει πάνω σε ένα κινητό που δεν βρισκόταν σε λειτουργία. Αν κάποιος άνθρωπος μιλάει στο κινητό τηλέφωνό του μέσα σε μια καταιγίδα, τότε θεωρητικά ένας κεραυνός που στην ουσία είναι ένα ηλεκτρομαγνητικό σήμα μπορεί να ανοίξει δίαυλο, κανάλι μετάδοσης, και να πέσει πάνω στο τηλέφωνο. Και πάλι όμως οι πιθανότητες είναι σχετικά μικρές».

      Να μην κινδυνεύσουν οι ζωές άλλων τουριστών

      ΖΗΤΩΝΤΑΣ, αν μη τι άλλο, μια ηθική αποζημίωση για παραδειγματισμό ώστε να μην κινδυνεύσουν οι ζωές και άλλων τουριστών, η οικογένεια της Λένας Παναγοπούλου απευθύνθηκε σε Αθηναίο δικηγόρο. H οικογένεια ήθελε με αυτόν τον τρόπο να μαθευτεί «η ανευθυνότητα» των Κινέζων σε ολόκληρο τον κόσμο.

      Ο δικηγόρος τους είπε ότι αν η εκμετάλλευση του Σινικού Τείχους ανήκε σε ιδιωτική εταιρεία, τότε θα υπήρχαν ελπίδες να κάνουν κάτι.

      Αν όμως η εκμετάλλευση του Τείχους ήταν δικαίωμα του υπουργείου Πολιτισμού της χώρας, τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ δύσκολα. Και δεν έγινε τίποτα. Ο δικηγόρος είπε στην οικογένεια πως όποιο ένδικο μέσο κι αν μετήρχετο, δεν θα μπορούσε να κάνει το παραμικρό. «Δεν υπακούν σε κανένα δίκαιο. Έχουν τους δικούς τους νόμους», είπε στα «NEA» η θεία της άτυχης κοπέλας, Γεωργία Ευγενίου.

      ΤΑ ΝΕΑ , 09/08/2006 , Σελ.: N14
      Κωδικός άρθρου: A18609N141
      ID: 530913

      http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18609&m=N14&aa=1

      Διαγραφή
  2. Μέχρι τώρα, όπως και ο περισότερος κόσμος, ήμουνα σίγουρη ότι το τείχος ήταν πράγματι ορατό με το μάτι από το διάστημα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή