ΕΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η κάντρυ μουσική δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στην Ελλάδα και επόμενο είναι να μην είναι γνωστοί σε μας και οι τραγουδιστές της.

Ως εκ τούτου και η 69χρονη  σήμερα τραγουδίστρια της κάντρυ Ντόλυ Πάρτον παρά το ότι ξεκίνησε να τραγουδά από 9 χρονών είναι περισσότερο  γνωστή εδώ σαν ηθοποιός από την κωμωδία του 1980  9 to 5 , όπου συμπρωταγωνιστούσε με την Τζέιν Φόντα και την Λίλυ Τόμλιν και από την ταινία του 1989   Steel Magnolias, όπου συμπρωταγωνιστούσε με την Σάλυ Φίλντ, την Σίρλεϋ Μακ Λέιν, την Ντάρυλ Χάνα, την Ολυμπία Δουκάκις και την Τζούλια Ρόμπερτς.

Το 1969 συνεργαζόταν με έναν άλλο τραγουδιστή της κάντρυ τον Porter Wagoner όταν της ήρθε στο μυαλό η σύνθεση ενός τραγουδιού.

Καθώς δεν είχε πρόχειρο χαρτί για να το γράψει βρήκε πρόχειρη μια απόδειξη από καθαριστήριο του Wagoner και το έγραψε πίσω από αυτήν.

Όταν το τραγούδι έγινε επιτυχία ο Wagoner κορνιζάρισε την απόδειξη.

Το τραγούδι είναι το Coat of Many Colors και την συγκινητική ιστορία του, όπως και την ταινία που γυρίστηκε γι΄αυτό την έχει γράψει ο Κώστας Βίδος στο ΒΗΜΑ:

«Αυτό είναι το χριστουγεννιάτικο δώρο μου στους θαυμαστές μου» δήλωσε η Ντόλι Πάρτον, καλώντας όλες τις αμερικανικές οικογένειες να παρακολουθήσουν στις 10 Δεκεμβρίου - όταν και θα προβληθεί για πρώτη φορά από το NBC - την τηλεταινία «Coat of many colors». Οχι μόνο επειδή είναι συμπαραγωγός της, αλλά και επειδή το «Coat of many colors», τίτλος «δανεισμένος» από ένα από τα διασημότερα τραγούδια της, «αποτελεί κάτι πολύ δικό μου, πολύ προσωπικό, πολύ σημαντικό για τη ζωή μου». Η ταινία, όπως και το τραγούδι, αναφέρεται σε ένα περιστατικό από τα παιδικά χρόνια της το οποίο, ως φαίνεται, τη σημάδεψε και καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξή της, τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τα πράγματα.

Η ιστορία

Πίσω λοιπόν στη δεκαετία του 1950, σε μια καλύβα στα Smoky Mountains του Τενεσί, όπου η Ντόλι, το τέταρτο από τα 12 παιδιά μιας οικογένειας αγροτών, μεγαλώνει μέσα στην απόλυτη ανέχεια. Μια μέρα η μητέρα της άρχισε να φτιάχνει στην εννιάχρονη κόρη της ένα παλτουδάκι, ράβοντας μεταξύ τους διάφορα πολύχρωμα κουρέλια που της είχαν δώσει οι γείτονες. Όσο το ετοίμαζε, για να πείσει τη μικρή (που δεν το έβλεπε με μεγάλη συμπάθεια) να το φορέσει, άρχισε να της διηγείται τη βιβλική ιστορία του Ιωσήφ που ο πατέρας του τού χάρισε ένα (παρόμοιο;) πολύχρωμο παλτό για να του δείξει την αγάπη του. Το εντυπωσιακό ρούχο προκάλεσε τη ζήλια των αδελφών του που αφού προσπάθησαν να τον σκοτώσουν τον πούλησαν σκλάβο. Ο Ιωσήφ κατάφερε να επιζήσει και να γίνει ο αξιόλογος και ξεχωριστός άνθρωπος που στο τέλος θα συγχωρούσε τα αδέλφια του και θα ενωνόταν ξανά με τον πατέρα του.

Μαγεμένη από την ιστορία η Ντόλι φόρεσε τελικά το παλτό και έτρεξε χαρούμενη στο σχολείο πιστεύοντας πως θα εντυπωσίαζε τους συμμαθητές της, εκείνοι όμως άρχισαν να γελούν και να την κοροϊδεύουν για την πολύχρωμη αμφίεση. Έτσι, το παλτό έγινε για τη διάσημη τραγουδίστρια και ηθοποιό το σύμβολο της φτώχειας μέσα στην οποία γεννήθηκε, του πόνου που βίωσε μεγαλώνοντας μέσα στη στέρηση. Έγινε όμως και το σύμβολο της αγάπης και της φροντίδας που της έδωσε η μητέρα της, η οικογένειά της ολόκληρη. Η Ντόλι Πάρτον δεν ξέχασε ποτέ, όπως επιβεβαιώνει με την πλούσια φιλανθρωπική δράση της, τη μικρή Ντόλι που πήγαινε στο σχολείο με τρύπια παπούτσια, που δεν είχε ρούχα κατάλληλα για τον παγωμένο αέρα του βουνού, που συνήθως σηκωνόταν από το τραπέζι πεινασμένη. Όσο για το πολύχρωμο παλτό το κράτησε και το εκθέτει στο «Chasing Rainbows Museum» στο ψυχαγωγικό πάρκο «Dollywood» που έχει ιδρύσει η ίδια.

Μια μέρα, πολλά χρόνια μετά το συμβάν και ενώ η Ντόλι ήταν ήδη γνωστή τραγουδίστρια της κάντρι, το πολύχρωμο παλτό τής έδωσε την έμπνευση για ένα ακόμη τραγούδι. Τον Απρίλιο του 1971 η Πάρτον ηχογράφησε το «Coat of many colors». Το τραγούδι γνώρισε μεγάλη επιτυχία φτάνοντας στην τέταρτη θέση του καταλόγου των αμερικανικών country singles charts. Το 2012 καταχωρίστηκε στη Library of Congress's National Recording Registry, χαρακτηριστικό (μεταξύ άλλων) δείγμα της πολιτιστικής κληρονομίας του αμερικανικού έθνους.

Η τηλεταινία

Στη σημερινή εποχή της παντοδυναμίας της εικόνας, και δη της τηλεοπτικής εικόνας, η τηλεταινία έρχεται για να θυμίσει με τον πιο γλαφυρό τρόπο τα βαθύτερα νοήματα του «Coat of many colors»: την αγάπη των γονιών προς τα παιδιά τους, την καλοσύνη και την ανιδιοτελή προσφορά που λειτουργούν θεραπευτικά, τον πλούτο της ανθρώπινης ψυχής που είναι πιο πολύτιμος από οτιδήποτε αγοράζεται. Έρχεται να μιλήσει, επίσης, για τα όνειρα των ταπεινών ανθρώπων και για την υποχρέωση που έχει καθένας να αγωνιστεί για να τα πραγματοποιήσει.