Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΣΠΙΡΤΖΗΣ!

Μπορεί ο Βάρναλης στους Σκλάβους Πολιορκημένους να λέει:

Aχ, πού σαι, νιότη, πού δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος!

Είναι ανάγκη όμως να το θυμίζουν αυτό συνέχεια σε αυτόν τον ήρωα της σημερινής κυβέρνησης τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Χρήστο Σπίρτζη που με δάκρυα στα μάτια αντί να σκίζει τα μνημόνια  υπογράφει συνέχεια όλα όσα περιλαμβάνουν αυτά, ενώ με παρρησία τα κατηγορούσε στο παρελθόν;

Ευτυχώς όμως που υπάρχουν και μερικοί που του συμπαρίστανται, όπως το Ποτάμι με την ανακοίνωση του.

Tο Ποτάμι συμπαρίσταται στον Χρήστο Σπίρτζη, στο νέο δράμα που περνάει. Πριν προλάβει να συνέλθει από το κλάμα για την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων, ήρθε νέο χτύπημα: η σύμβαση για την αξιοποίηση του Ελληνικού.

Πόσα χτυπήματα να αντέξει ένας υπουργός; Χρήστο κουράγιο...

Ευτυχώς δε που εκτός  από τον πολιτικό κόσμο έχει και την συμπαράσταση και του καλλιτεχνικού.

Ο Σταμάτης Φασουλής του αφιέρωσε τον παρακάτω διθύραμβο:

Δεν καταλαβαίνω γιατί όταν καταπατά, με όλο το θράσος, μια κυβέρνηση όλα όσα έχει υποσχεθεί (και λόγω αυτών των υποσχέσεων και μόνο υφίσταται ως κυβέρνηση) αρχίζουν η αντιπολίτευση και οι συν αυτή να ωρύονται και να κραυγάζουν " Αίσχος εσείς άλλα μας είπατε" και άλλα ηχηρά παρόμοια. Άστε τους αδέλφια. Άστε τους να κάνουν και τα υπόλοιπα, άστε τους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Στο κάτω κάτω, εσείς (στην αντιπολίτευση ομιλώ, την αξιωματική συγκεκριμένα),εσείς δεν είστε οι εμπνευστές της αποκρατικοποίησης του Ελληνικού; Μάλιστα. Αυτοί(τους κυβερνώντες σήμερα εννοώ)δεν είναι που διερρήγνυαν τα ιμάτια τους για την πώληση του αεροδρομίου; Μάλιστα.

Τώρα υπογράφουν τα δικά σας συμβόλαια. Πέστε τους ένα καλό λόγο. Ένα .."Μανάρια μου εσείς! Πουλάκια μου γλυκά! Αγάπη μου. λουλουδάκια όμορφα". Τέτοια, να πάρουν κουράγιο να κάνουν κι άλλα δικά σας.

Τι αρχίζετε και τους αποπαίρνετε, και πάρουν ανάποδες και πιάσουνε και σκίσουνε κάνα (καλσόν πήγα να γράψω)...και να σκίσουν κάνα Μνημόνιο (διορθώνω) και μας πετάξουνε έξω από την πόρτα όλους εμάς τους Ναιστηνευρωπαίους και μας φάει τούρκικη μαρμάγκα.

Πήγανε θυμηθήκανε τώρα τον Σπίρτζη που είπε λέει στις 30 Οκτωβρίου  2014 ότι " Είναι προφανές ότι οι πολιτικές ευθύνες είναι τεράστιες για αυτή την βήμα-βήμα μεθόδευση του ξεπουλήματος του Ελληνικού"

Τι πάνε και θυμούνται κάτι άνθρωποι. Εγώ σου λέω το είπε. Ε, και; πρώτον τότε δεν ήταν υπουργός, ούτε του πέρναγε από το μυαλό και δεύτερον σου λέει " Είπα ξείπα, χέζω την παρόλα μου." Το βούλωσε τώρα;  Έβαλε την τζίφρα; αυτό μετράει. Πες του και εσύ ένα καλό λόγο.

Ένα " Μπράβο το υπουργούλι μου, μπράβο το μιτζουτζουρίκο μου, αγοράκι μου εσύ. Σπιρτζάκο μου όμορφε!"

Να δεις πως θα πάρει επάνω του. Όλα θα τα υπογράψει.  Για αυτό. Δεν θέλω στηλιτεύσεις και σαρδόνιους καυτηριασμούς. Επαίνους μόνο. Επαίνους κι άγιος ο Θεός.

Και πολύ σωστά δεν αρκείται μόνο στον Σπίρτζη αλλά ασυγκράτητος αποδίδει εύσημα και στην λαοπρόβλητη κυβέρνηση μας που έχουμε την τύχη και την ευτυχία να μας κυβερνά, έστω και αν έχει στερηθεί σημαίνουσες πολιτικές προσωπικότητες όπως η Ραχήλ.

Γι΄αυτό λοιπόν πολύ σωστά γράφει:

Μόνο επαίνους για την κυβέρνηση. Επαίνους, θαυμασμούς και παλαμάκια. Μέχρι να τα υπογράψουν όλα και μετά... αύριο βλέπουμε. Γιατί όπως έλεγε και η Σκάρλετ Ο’ Χάρα: «Αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα».

 Ακόμα χειρότερη.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 16-6-2016

Το δράμα του Σπίρτζη ήταν  επόμενο να συγκινήσει και την λαϊκή μούσα.

Έτσι  σας μεταφέρω από το μπλογκ Ελεύθερη Γνώμη δύο απολαυστικά άσματα για τον πονεμένο υπουργό

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΑΣΜΑ (Ανωνύμου): "Του Σπίρτζη η μάνα έκλαιγε"
-------------------------------------------------------------
Του Σπίρτζη η μάνα έκλαιγε που πόνεσε ο γιος της
με ζόρι και με δάκρυα υπέγραψε ο καλός της.
Σώπασε μάνα μου γλυκιά και το σταυρό σου κάνε
πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θάναι.

Εμείς ίδιοι δεν είμαστε, εμείς δεν ξεπουλάμε
μόνο τα υπογράφουμε, μετά μοιρολογάμε.
Σε ξένους τα χαρίσανε, τα παίξανε στα ζάρια
κι ας κάνει ο Άρης πόλεμο μ΄αντάρτες παλληκάρια.

Δίνουνε και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ μα εγώ χόρτο δεν βόσκω
Θα κλείσουμε τα σύνορα να φύγει και η Κόσκο.
Τι υπουργός κι αν έγινα και βουλευτής κι απ΄όλα
Μου έβαλαν στο ΤΑΙΠΕΔ τον Στέργιο τον Πιτσιόρλα
Πούλησε αεροδρόμια, πουλάει και τα τραίνα
εκείνος κάνει το κακό μα η υπογραφή σε μένα.

Πάει και το Ελληνικό, μας πήραν το Χασάνι
Τα δίνει όλα μπιρ παρά και το δημόσιο χάνει.
Μάνα όλα βουλιάζουνε, μετρό, συγκοινωνία
έβαλα και διόδια πάλι στην Εγνατία
δεν φταίω εγώ για τίποτα, όλα τα κάνουν άλλοι
φταίνε οι προηγούμενοι, οι φίλοι του Μιχάλη.

Οι ζέστες άμα σφίξουνε, εγώ τι θ΄απογίνω
Όλους τους εκατάγγειλα, μονάχος θ’ απομείνω
Ακούνε Σπίρτζη και γελούν, τρολάρουν «Σπίρτζη χώστα»
μόνη με υπερασπίζεται η Εύη Καρακώστα.

Μάνα θα μείνω υπουργός, άλλη δουλειά δεν έχω
και σφίγγοντας τα δόντια μου τον πόνο θα αντέχω.

 Και το δεύτερο:(τσαμπουκαλεμένη μάνα) : "Μην κλαις αγόρι μου γλυκό"
----------------------------------------------------------------------------------

Μην κλαις αγόρι μου γλυκό, αγόρι παινεμένο.
Τι θα λεγε ο Άρης μας αν σ' έβλεπε κλαμμένο;
Σούφρωσες τα χειλάκια σου με δάκρυα στα μάτια,
εσένα σου φορτώσανε των ξένων τα γινάτια.

Ό,τι μπορούσες το καμες, τα στήθια σου ασπίδα
φάλαινα ειν' οι δανειστές κι εσύ μικρή μαρίδα.
Σ' ανάγκασαν λεβέντη μου να τους τα δώκεις όλα
μακάρι αντις για Ελληνικό να τους κερνούσες φόλα.

Σφούγγιξε τα ματάκια σου γλυκό μου κλαψοπούλι
και ζώσου πάλι στ΄άρματα, κάντο όπως στο Σούλι.
Κλείσου αγορίνα μου εσύ στου Ελληνικού το πάρκο
κι ετοιμάσου πάραυτα για της ψυχής το μπάρκο.

Κάμε το σαν τον Σαμουήλ, που είπε κι ο Καμμένος
μπουρλότο βάλε, κάψε το, αντάρτης δηλωμένος.
Για να σκιαχτούν οι δανειστές κι η Lamda και ο Λάτσης
που νόμισαν οι ανόητοι γιουσούφι πως θα κάτσεις.

Φαντάζομαι τον Άρη μας πώς θα σε καμαρώσει
σαν σε θωρήσει δίπλα του ονόρε θα σου δώσει
Να το τιμήσεις Χρήστο μου το κάδρο στο γραφείο
άλλο ειν' το γραφείο υπουργού και άλλο το πορνείο.

Θα χω να λέω στις φίλες μου πως είχα γιο αντάρτη
κι όχι ραγιά στα τέσσερα με την ψυχή του σκάρτη.
Αγόρι έκαμα εγώ, δεν έκαμα κορίτσι.
Κλαψομουνιές κι υπογραφή θυμίζουνε Κυρίτση.