ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΈΣ ΤΑΙΝΊΕΣ γ΄μέρος

Στο ποστ μου ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΜΙΑΣ ΤΑΙΝΙΑΣ γράφω για μεταξύ άλλων και για την ταινία Butterfield 8  με την Ελίζαμπεθ Τέηλορ και τον Λόρενς Χάρβεϋ, στην οποία κάποια στιγμή λέει  η Τέηλορ I'm sorry! οπότε σύσσωμο το νεανικό κοινό απάντησε  μελωδικά στο ρυθμό του πασίγνωστου τότε τραγουδιού της Brenda Lee τραγουδώντας :So sorry!
Στον ίδιο κινηματογράφο μου έχει μείνει αξέχαστη η σκηνή στην οποία διαπιστώνουμε, όπως περιγράφω στο ποστ, ότι αυτό που βλέπουμε είναι ο τεράστιος κώλος της Elena Fiore στην ταινία Μίμης ο Σιδεράς της Λίνα Βερτμίλερ.  

Στην ίδια ιδιοφυή σκηνοθέτρια ανήκει και η ταινία Η κυρία και ο Ναύτης στην οποία αξέχαστη είναι η σκηνή στην οποία η σνομπ  ψηλομύτα κυρία της Μαριάντζελα Μελάτο που έχει ναυαγήσει σε ένα νησί με  ένα λαϊκό ναύτη (Τζιανκάρλο Τζιανίνι) όταν βυθίστηκε το «πρακτικά αβύθιστο», όπως διαφήμιζε, φουσκωτό της, έχει υποταχθεί στην μπρουτάλ γοητεία του και του λέει: sodomizzata me! Αυτός όμως νομίζει ότι είναι βρισιά και της ρίχνει μια σφαλιάρα!
Αλλά εκείνη την εποχή ο ιταλικός κινηματογράφος μας έχει δώσει σε μερικές σπονδυλωτές ταινίες, μερικά πραγματικά αλησμόνητα διαμάντια.
Ένα από αυτά το θυμήθηκα όταν έψαχνα να βρω την μοναδική σκηνή με τα χαστούκια στο τρένο από την ταινία Amici miei όπως γράφω στο ποστ μου ΟΙ ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ !
 Είναι με τον Ούγκο Τονιάτσι στο Signore e signori, buonanotte που ως  στρατηγός πάει στην τουαλέτα να χέσει πριν να ηγηθεί σε τιμητικό άγημα, αλλά του πέφτει το παράσημο του μέσα στην λεκάνη με τα σκατά ! Είναι μοναδική η εξέλιξη της ιστορίας κατά την οποία ο Τονιάτσι δεν λέει ούτε μία λέξη!

Ένα άλλο είναι η κωμικοτραγική σκηνή από την ταινία I nuovi mostri στην οποία ο αξέχαστος Αλμπέρτο Σόρντι μετά από πίεση της γυναίκας του πηγαίνει την μάνα του στο γηροκομείο και καθώς την συνοδεύει η αδελφή νοσοκόμος σε αυτό, της φωνάζει σπαρακτικά: Να μου την έχετε σαν βασίλισσα!

Στα χρόνια που μεσουρανούσε στην χώρα μας ο ιταλικός κινηματογράφος, άκουγες συχνά να έχουν γίνει σλόγκαν φράσεις απ΄αυτόν, όπως το περίφημο Τσίτσο το λιμάνι φεύγει από την σκηνή στην οποία βρίσκονται κρυμμένοι σε ένα πλοίο, το γνήσια λαϊκό ντουέτο των  Φράνκο Φράνκι και Τσίτσο Ινγρασία, οπότε καθώς το πλοίο φεύγει ο Φράνκι αναφωνεί, βλέποντας από το φιλιστρίνι κατάπληκτος, την φράση αυτή.
Επίσης όμως άκουγες από παρέες νεαρών να φωνάζουν οι μισοί Μράνκα μπράνκα και να απαντούν οι υπόλοιποι Λεό λεό λεό! όπως ήταν το τραγούδι από τους Γενναίους του Μπρανκαλεόνε με τον πολυτάλαντο ηθοποιό Βιτόριο Γκάσμαν.

Άκουγες βέβαια και άλλους να σφυρίζουν το τραγούδι του Ένιο Μορικόνε που είχε γίνει τεράστια επιτυχία από την ταινία του Σέρτζιο Λεόνε Για μια χούφτα δολάρια.

Τα χρόνια που προβλήθηκε Ο κλέψας του κλέψαντος δεν ξέραμε οι περισσότεροι πως τον έλεγαν, αν και τον είχαμε δει σε αρκετές ιταλικές ταινίες σαν δευτεραγωνιστή και γι αυτό τον είχαμε βαφτίσει «το γερόντιο» Η σκηνή με την οποία ο Carlo Pisacane βλέπει με τα κιάλια και αναφωνεί ενθουσιασμένος, το χρηματοκιβώτιο, που θέλουν να ληστέψουν, είναι πλέον κλασσική.

Στις ιταλικές ταινίες θαυμάσαμε ένα πλήθος από πανέμορφες γυναίκες που ταυτόχρονα ήταν και υψηλής στάθμης ηθοποιοί.
Σοφία Λόρεν, Τζίνα Λολομπρίτζιτα, Βίρνα Λίζι, Στεφανία Σαντρέλι είναι μερικές από αυτές που πρόχειρα μου έρχονται στο μυαλό από διάφορες ταινίες.
Όμως δύο σκηνές από ταινίες έχουν χαραχτεί έντονα στην μνήμη μου. Η πρώτη, από τα νιάτα μου, είναι από την ταινία Πόθοι στους Βάλτους με την εκρηκτικά θηλυκή και προκλητική εικόνα της Συλβάνα Μάγκανο.

Η άλλη είναι πιο πρόσφατη, από την εικόνα της εκρηκτικής Μόνικα Μπελούτσι στην ταινία Μαλένα του Τορνατόρε καθώς περπατάει στην πόλη της, συγκεντρώνοντας όλα τα ανδρικά βλέμματα.

Από τον ίδιο σκηνοθέτη η σκηνή που μας έκανε όλους να δακρύσουμε βλέποντας την αριστουργηματική του ταινία Σινεμά ο Παράδεισος ήταν όταν ο πιτσιρικάς, ώριμος πλέον, επιστρέφει στον κατεστραμμένο πια κινηματογράφο λίγο πριν να τον γκρεμίσουν.

Τέλος δεν πιστεύω ότι υπάρχει κινηματογραφόφιλος που επισκέπτεται την Ρώμη και βρίσκεται μπροστά στην "Fontana di trevi χωρίς να φέρει στο μυαλό του την εικόνα της Ανίτα Έκμπεργκ και του Μαρτσέλο Μαστρογιάνι από την ταινία Dolce Vita του Φελίνι.

Σε πλήρη όμως αντίθεση με την ονειρική Ρώμη του Φελίνι, υπάρχει και η Ρώμη των παραγκουπόλεων που εξίσου αξέχαστη μας έχει μείνει χάρις στον Έτορε Σκόλα και την ταινία του Βίαιοι, βρώμικοι και κακοί με τον Νίνο Μανφρέντι μονόφθαλμο μέσα σε ένα εξαθλιωμένο περιβάλλον. 

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
 
ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ
ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΈΣ ΤΑΙΝΊΕΣ α΄μέρος
ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΈΣ ΤΑΙΝΊΕΣ β΄μέρος