Δευτέρα 19 Ιουνίου 2006

ΕΡΩΤΑΣ



Μια λέξη
Θύμωσε
Της είπε
Απάντησε
Φωνές
Οι λέξεις έγιναν μαχαίρια
Την τραυμάτισε
Τον κάρφωσε
Έστριψε το μαχαίρι
Πόνεσαν
Άρχισε να κλαίει
Πολλά μαχαίρια τον κάρφωσαν
Το χέρι του σκούπισε το δάκρυ της
Τα χέρια της αγκάλιασαν το δικό του
Τα χείλη του καθάρισαν τα μάτια της
Το χέρι της χώθηκε στις τρίχες του στήθους του
Το χέρι του χάιδεψε την ιδρωμένη ραχοκοκαλιά της
Πηδήχτηκαν σαν να ήταν η πρώτη φορά
Είχαν ερωτευθεί με την πρώτη ματιά
Πριν ένα χρόνο
Ήταν ο πρώτος καυγάς
Επέτειος

14 σχόλια:

  1. Κι'εκείνη πήρε τον μπλάστρη και του τον κατέβασε στο κεφάλι . Οχι παίζουμε ...
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεγονός..
    Μετά από φωνές, στριγγλιές, μπουνιές, κλάμμα, το σεξ είναι ανεπανάληπτο..(!)

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ellinida Διακρίνω ελαφράν επιθετικότητα εναντίον των ανδρών η μου φαίνεται;
    @nemertes Οταν παλιώνει κανείς ξέρει περισσότερα για τον άλλο και ο καυγάς γίνεται καλύτερος!
    @Weirdo Συμφωνούμε απόλυτα!
    @onomatodosia Διαφωνώ πλήρως.Χωρίζουν οι άνθρωποι που δεν τσακώνονται και τα καταπίνουν μέσα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. την πατησες

    επεσες μολις εκλαψε

    οι γυναικες ειναι σατανικα πλασματα ( ενταξει και ευαισθητες ) αλλα το κλαμα το εχουν πρωτο , δυσκολα να αντισταθεις σε μια ομορφη φατσουλα που εγαπας οταν δακρυα τρεχουν απο τα ματια της .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @erarxiakosaloni:Φίλε μου τον μύθο περί ευαισθησίας τον έχουν καλλιεργήσει οι ίδιες οι γυναίκες.Εμείς είμαστε το ευαίσθητο φύλο και γιαυτό και ο κόσμος έχει γεμίσει από χήρες και όχι χήρους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. σχόλιο στο σχόλιο του atheophobos προς το σχόλιο του onomatodosia:
    Έχουν περάσει ακριβώς 10 μέρες από τον τελευταίο μας και πιο μεγαλειώδη καυγά: χολή, δηλητήριο,
    και κλωτσοπατινάδα.
    Η μέχρι τώρα απειλή μου για διαζύγιο άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά.
    Αυτός λείπει από τότε αλλά καθημερινά με βομβαρδίζει με τηλεφωνήματα όπου με όλα τα μέσα (αγάπη, νοσταλγία, απειλές, δικαιολογίες του γλυκού νερού) προσπαθεί να μου αλλάξει γνώμη.
    Το ποτήρι όμως φτάνει κάποια ώρα που ξεχειλίζει...

    Προς weirdo: τα έχω περάσει όσα λές και συμφωνώ, με τη διαφορά όμως ότι ισχύουν μόνο όταν δεν υπάρχουν πραγματικά προβλήματα από πίσω. Αλλά και έτσι ακόμα, κάποτε επέρχεται η κούραση και η φθορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. βασικη διαφορά...
    αυτος που περιγραφεται ειναι ο πρωτος...

    ενω αυτο που λες μπεμπιτσα... ειναι (μαλλον) ο τελευταιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Is this, Διονύσιος Σολωμός ?

    :-) Ωραίος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. H kokkini ammos με πρόλαβε στην απάντηση στην bebitsa.
    Το πιστεύω ακραδαντα,ζευγάρι που δεν τσακώνεται,όχι βέβαια για πράγματα ουσιαστικά,αλλά για καθημερινά,πολλές φορές ασήμαντα η και αστεία για άλλους θα έχει την τύχη του σημερινού post.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. αγαπητε μου οπως και να το κανεις και ευαισθητος να ειναι ο αντρας τολμαει να τον δειξει ?

    θα τον κατασπαραξουν

    οσο για τις χηρες ενα θα σου πω

    ( σημειωση δεν εχω κανενα παππου , "φυγαν πρωτοι " εμεινα μονο με γιαγιαδες και εγω και η γυναικα μου δεν ειναι τυχαιο )

    γκρινια αγαπητε μου , ποσα χρονια ν αντεξεις ? καποια στιγμη λες θελω και γω να βρω τη γαληνη .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. eparxiakosaloni-Η λύση είναι μία.
    Η αισθητηριακή απομόνωση!
    Λέει,λέει και συ μην ακούγοντας τίποτα απαντάς-ναι γλυκιά μου,ναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή