Παρασκευή 14 Ιουλίου 2006

ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ



Όταν ήμουν παιδί τρία πράγματα μου την έσπαγαν τελείως.
Πρώτο ήταν ένα χέρι που απειλητικά μου χαλούσε την επιμελώς φτιαγμένη χωρίστρα μου (είχα μαλλιά τότε), ανακατεύοντας τα, δήθεν χαϊδεύοντας τα , η το χέρι αυτό σου τσιμπούσε το αυτί, το μάγουλο η και τη μύτη λέγοντας –τι ωραίο παιδάκι έχετε! ,στους υπερήφανους γονείς (το ωραίο μου άρεσε, το χέρι δεν μου άρεσε).
Το δεύτερο ήταν η άκρως ανόητη και συνήθης ερώτηση:
Πώς πάει το σχολείο;
Τι ρωτάς βρε ηλίθιε, τι περιμένεις να σου πω –πάει χάλια λέω να το κόψω;
Η τρίτη και συνήθως με την παραπάνω σειρά ένδειξη ενδιαφέροντος προς το πρόσωπο μου ερώτηση ήταν:
Τι θέλεις να γίνεις άμα μεγαλώσεις;
Τι να θέλω βρε ανεγκέφαλε να γίνω όταν μεγαλώσω;
Σάμπως στα 5 μου χρόνια ξέρω όλα τα επαγγέλματα;
Αλλά ξέρω τι περιμένεις να σου πω, κάτι εντυπωσιακό πχ αστροναύτης για να πεις και συ :α! τι έξυπνο παιδί θα πάει μπροστά !(λες και είχα σκοπό να πάω πίσω!) και οι γονείς να λάμψουν από την ευτυχία για το βλαστάρι που έχουν (αυτοί δεν χρειάζονταν επιβεβαίωση ότι το καμάρι τους θα καταπλήξει τον κόσμο, απλώς ήσαν σίγουροι!)
Ενθουσιάστηκα όταν σε διπλανό τραπέζι σε ταβέρνα ο πιτσιρικάς στην ερώτηση αυτή τους άφησε όλους ξερούς απαντώντας:
Πάσαρης!
Δυστυχώς στην εποχή μου δεν υπήρχε το ηθικό παράστημα ενός Πάσαρη για να δίνω την ίδια απάντηση.
Είχα δει όμως σε Ελληνική ταινία και με είχε εντυπωσιάσει ότι ο σκουπιδιάρης που περνούσε από τις γειτονιές βάραγε ένα καμπανάκι για να βγαίνουν οι νοικοκυρές με τον σκουπιδοντενεκέ.
Οπότε το πρώτο επάγγελμα ήταν :Σκουπιδιάρης!
Μεγαλώνοντας ,κοντά στα 12 εκεί που τα αγοράκια αρχίζουν να μαγκεύουν η απάντηση προσαρμόστηκε σε κάτι που είχα ακούσει και μου φαινόταν αρκετά προβοκατόρικο με αποτέλεσμα να αποκλείει την συνέχεια της ανάκρισης:
Τοκιστής και σουλατσαδόρος!
Γύρω στα 15 ανακάλυψα το τέλειο επάγγελμα που και σήμερα δεν θα είχα αντίρρηση να εξασκήσω:
Εισοδηματίας!
Οι γονείς μου ,επιστήμονες και οι δύο, άνθρωποι με ανοικτό μυαλό ποτέ δεν με πίεσαν για οποιοδήποτε επάγγελμα , αν και μπορούσε να διαιστανθεί κανείς ότι θα ήθελαν να ακολουθήσω την δικιά τους επιστήμη.
Από παιδί βέβαια την ίδια δουλειά ήθελα και εγώ να κάνω αλλά σαν γνήσιο κωλόπαιδο τους άφηνα να βράζουν στο ζουμί τους.
Πονηρά ο πατέρας μου, που ανησυχούσε πιο πολύ, γιατί η μάνα μου καλύτερη ψυχολόγος του γιου της ήταν λίγο πολύ σίγουρη για το που θα καταλήξω, έλεγε δήθεν αδιάφορα:
Κοίταξε αν δεν θέλεις να σπουδάσεις θα σε βοηθήσω να ανοίξεις ένα συνεργείο!
Το μαρτύριο τους έλαβε τέλος όταν μια μέρα είπα στον πατέρα μου:
Θέλω λεφτά για φροντιστήριο για να δώσω.....
Ακολούθησα την επιστήμη τους και δεν μετάνιωσα αλλά δεν ρώτησα ποτέ παιδί στη ζωή μου – τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;

8 σχόλια:

  1. mias kai mas eipes olo to prooimio de mas les kai ti episthmh akolou8hses?:p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εισοδηματίας..! χαχαχα:pP
    Μπράβο, βρε αθεόφοβε..:))
    Το ίδιο όνειρο είχαμε..

    (αντίγραφο του πτυχίου της επιστήμης μου, πάντως, εγώ χρησιμοποιώ και γι άλλες περιστάσεις.. περιτύλιγμα, πατάκι για τα χώματα κλπ-κλπ)

    Καλημέρα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. θεωρώ πολύ τυχερούς όλους εμάς που οι γονείς μας είχαν το μυαλό και την προνοητικότητα να μας παρέχουν ελεύθερη βούληση σε αυτόν τον τομέα...ακόμα και για άτομα που όντως ήθελαν να ακολουθήσουν την καριέρα των γονιών τους(όπως εσύ) αλλά και για αυτά που ήθελαν να ακολουθήσουν κάτι τελείως διαφορετικό (όπως εγώ).Είναι μεγάλο πράγμα στην εφηβία σου να ξέρεις ότι θα προσπαθήσεις να κάνεις αυτό που θέλεις και σου αρέσει έχοντας τη στήριξη της οικογένειας σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. wilhelm-Η ερώτηση σου επειδή χρειάζεται μια μακροσκελή απάντηση μου έδωσε την ίδέα για ένα ποστ που θα γράψω το ΣΚ.
    Τώρα ετοιμάζομαι να φύγω για την συναυλία του Σαββόπουλου στο Λαύριο.
    weirdo-Τς,τς γιατί δεν το βάζεις σε κορνίζα ,δεν εχεις ακούσει Κραουνάκη;
    pwlina-Είμουνα από παιδί αρκετά ξεροκέφαλος για να μπορέσουν να μου επιβάλλουν οτιδήποτε.
    Πιθανώς όμως αυτοί να μου είχαν εμφυσήσει αυτή την στάση ζωής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. δυσκολο, να διαλεξεις ενα επαγγελμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Από τα δεκαπέντε βρε ανακάλυψες το ιδανικό του "εισοδηματία";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. onomatodosia-Μερικές φορές πράγματι είναι δύσκολο να διαλέξεις άμα δεν αισθάνεσαι ότι έχεις κλίση για κάτι,αλλά η τελικά η οποιαδήποτε γνώση αποκτήσεις δεν σε εμποδιζει αν κάπου έχεις ταλέντο να το αναπτύξεις.
    Ευτυχείς πάντως είναι αυτοί που έκαναν επάγγελμα το χόμπυ τους.

    johny b good-Είμουνα ώριμο παιδί!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή