Ο τάφος είναι στο Ελληνικό Νεκροταφείο της Αλεξάνδρειας και γράφει
ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΟΠΗΝ ΙΔΟΜΕΝΕΩΣ ΒΙΤΩΡΗ
ΓΕΝΝΗΘΕΙΣΑΝ ΤΩ ΕΤΕΙ 1830
ΚΑΙ ΑΠΟΒΙΩΣΑΣΑΝ ΤΩ 1866
Εις αυτήν την στήλην στήτε, τραγικά χαράττει όσα
ουδεμία βίβλος γράφει, ουδεμία λέγει γλώσσα.
Εις το κάλλος Αφροδίτη, σώφρων ως η Πηνελόπη ,
εφ’ αμάξης εις συζύγου τα πλευρά πολυδυστήνου
και μετά ωραίου βρέφους έρωτος ενδεκαμήνου
έβαινεν η Καλλιόπη.
Αφηνίασαν οι ίπποι ότε ήλθον εις τον Νείλον
το όχημα μετά του ζεύγους εις τα ρεύματα εχάθη
σύρον και γονείς και τέκνον εις του ποταμού τα βάθη,
φωλεάν των κροκοδείλων.
Είς το ύδωρ μετ’ ολίγον επεφάνη όλος θάρρος
ο Ιδωμενεύς Βιτώρης …Εις την μίαν του αγκάλην
εγκολπούτο το παιδίον, την συμβίαν εις την άλλην,
πλήν τον βύθιζε το βάρος.
Απεπνίγοντο συνάμα και οι τρείς ,αλλ’ απεσπάσθη
κράζουσα η Καλλιόπη:«Μη εμέ το τέκνον κράτει !»
και από το κύμα μήτηρ, σύζυγος τρυφερωτάτη
δια πάντα εσκεπάσθη.
Από τους ριφθέντας τότε είς τον Νείλον Αιγυπτίους
ο Ιδομενεύς εσώθη το ζών νήπιον βαστάζων
και «Που είσαι,ω φιλτάτη, που με άφησες !»φωνάζων
και ιδρώτας χύνων κρύους.
Απεσκότισεν τον νούν του στιγμιαίον λύπης νέφος
και αρνούμενον το βρέφος να θηλάσει μαστόν ξένον
εμαράνθη κατ΄ ολίγον εις κλαυθμούς το όρφανεμένον
και απέθανεν το βρέφος,
Και ο θρήνος του συζύγου πώποτε δεν διεκόπη.
έρχεται παρά τον Νείλον μετά τόσα μακρά έτη
και φωνάζει «Καλλιόπη !»και ο Νείλος ηχεί έτι
«Καλλιόπη ! Καλλιόπη!»
Εις αυτήν την στήλην στήτε, ήτις δείχνει τα εδάφη
όπου η πνιγείσα μήτηρ και το τέκνον της ετάφη.
A tora eksigite... otan eixa paei sto Nilo eixa akusei ta kimata na proferun ena ginekio onoma alla den mporesa, tote, na to ksedialino. Oste "Kallioph" elegan... nai tora pu to ksanaskeftome htan arketa katharo...krima pu den lene ke to epitheto.
ΑπάντησηΔιαγραφήTifla na xei o Mpost (pu htan ke spudeos).
!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασικά το έχω ψιλομελετήσει το θέμα της ταφής μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θέλω να με θάψουν και να κλαίνε όλοι πάνω απο το νεκρό κορμί μου, πολύ θλιβερό...
Θα επιλέξω την καύση μου στο εξωτερικό ή και στην Ελλάδα αν απογασίσουν να το νομιμοποιήσουν ποτε, και όσο για τις στάχτες μου είναι υπο μελέτη ακόμα, θέλω να είναι μια χαρωπη τελετή :Ρ
mhxeirotera-
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που το λές και εγώ είχα την εντύπωση ότι είχα ακούσει μια φωνή μόνο που έλεγε Ιδωμενέα,Ιδωμενέα...
enteka-
Τα θαυμαστικά ανήκουν στον ποιητή.
fibi-
Μη φοβάσαι,πέθανε εσύ (κούφια η ώρα)και εμείς θα κάνουμε μπλογκοπάρτυ :))
Αν είναι αυθεντικό το πόνημα και δεν μάς έχεις (ξανα)στήσει παγιδούλα, προσωπικώς συγκινούμαι από τον πόνο τού συγχωρεμένου πλέον- εικάζω- Ιδομενέως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ας μην εκληφθεί το σχόλιό μου ως... ζαβολιά! :)
Είναι αυθεντικό,το είχα φυλάξει από μια παλιά εφημερίδα , είναι πράγματι συγκινητικό αλλά συγχρόνως και σουρεαλιστικό σαν τα κείμενα του Μπόστ.
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγκινητικότατο !! Δεν λέω τίποτα άλλο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ θα πω μόνο .....Ε-Λ-Ε-Ο-Σ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν εχω ψυχη.....!
Πού να μιλήσει το ποιηματάκι...?
(ε..αφού είπαμε δεν έχω ψυχή ντε....)
iris-
ΑπάντησηΔιαγραφήliodara-
Βλέπω ότι συγκινηθήκατε!
¨Οπως λέει και ο Μπόστ σε ανάλογες περιπτώσεις:
Κλάφσατε πικρώς
ενθάδε κείμαι τεθνεός και νεκρός!
Δε χωνεύω τους τάφους. Θέλω μόνο μία επιτύμβια στήλη κοντά στο σπίτι μου ή στο δήμο μου που τόσο αγαπώ. Θα σκεφτώ τι θα γράφει, αλλά ποτέ τάφο. Πολιτική κηδεία για να τιμήσει όποιος μ' αγάπησε και με γνώρισε για τον πολιτικό άνδρα και τον επιστήμονα και κάψιμο για να ρίξουν λίπασμα σε τριαντάφυλλα ή κρίνα (και όχι άχρηστο χώμα για κυπαρίσσια). Θέλω μετά γλέντι (και σε μνημόσυνα) με μπύρες και κρασί, να γλεντήσουν για να θυμούνται τον ειρωνικό και σαρκαστικού χιούμορ Δήμο και το Δείμο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔείμο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνούμε απόλυτα.Γιατί αλλιώς κινδυνεύεις να πάθεις ότι έγραψε ο Σκαρίμπας:
Σαν θά'ρθει η ώρα να -ανεπιστρεπτί-να επιστρέψω στην μάνα Γή,δυο πράγματα θα' ναι της ταπεινότητας μου η κορυφαία ταπείνωση:
που από τη μιά μεριά θε να με βάζουνε μ΄εκείνο το «συγχώρεσον τον ανάξιον δούλον σου»-εμ δούλος εμ και ανάξιος! κι απ'την άλλη οι στην κοινωνία του κατεστημένου οι τα πρώτα φέροντες έχουνε να κάνουνε καραγκιοζομπερτελίκια αυτοί!
Κι΄εγώ τι να σου κάνω,πεθαμένος άνθρωπος;
Μπόστ. Εμπνευσμένος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα μ' άρεσε η επιγραφή στον τάφο ενός υποχόνδριου: "ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΤΩΡΑ;"
ΑπάντησηΔιαγραφήόντος εκπληκτικό μαύρο χιούμορ τύπου Μποστ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μόνο έξυπνο που είχα ακούσει μέχρι τώρα σε ανάλογη περίπτωση ήταν του Όλιβερ Χάρντι (Ο λιγνός του γνωστού διδύμου): "Όποιος κλάψει στην κηδεία μου δεν θα του ξαναμιλήσω..."
Μία απορία. Μόνον αυτή λύσε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑ ΠΟΥ ΤΑ ΒΡΙΣΚΕΙΣ;;;;;;;;;; :p
bluesmartoulis-
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι Μποστ πριν να γεννηθεί ο Μπόστ!
3 parties a day-
Εύγε του μακαρίτη!
blueprints-
Ο Ολιβερ είχε εξαιρετικό χιούμορ.
weirdo-
Οταν διαβάσω κάτι καλό το κόβω και το κρατάω στο αρχείο μου.
Αυτό πρέπει να το έχω κόψει πανω από 15 χρόνια.Προχτές το ξέθαψα από μιά στοιβα χαρτιά που έχω κρατήσει.Εχω κι' άλλα..
καποιος αγαπησε πολυ την Καλλιοπη
ΑπάντησηΔιαγραφήτυχερη γυναικα
Πράγματι ο φουκαράς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θύμισες που κάποτε που έμενα κοντά σε νεκροταφείο πήγαινα βόλτα εκεί για να διαβάζω τις επιγραφές. Δεν έχω συγκρατήσει όμως καμία γιατί έχουν περάσει πια 30 χρόνια. Ευχαριστώ και για την επίσκεψη στα "ταφικά έθιμα". Τι μας έπιασε; Συγχρονιστήκαμε όλοι ή λόγω Ηλιαχτίδας προέκυψαν τα θέματα; Εμένα τουλάχιστον εκείνη με κέντρισε
ΑπάντησηΔιαγραφήΟχι γιατί εγώ το είχα από καιρό έτοιμο.
ΑπάντησηΔιαγραφή