Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

ΘΕΛΕΙΣ ΕΝΑ ΑΔΕΛΦΑΚΙ;



Το επαρχιακό σαλόνι2 δημοσίευσε το παρακάτω ποστ:
Από μικρό κι από τρελό .......

Δεν είναι τυχαίο το γνωμικό , τα παιδιά είναι ότι πιο αθώο υπάρχει , απορροφούν τα πάντα σαν σφουγγάρι , παπαγαλίζουν και λένε το πρώτο πράγμα που τους έρθει στο μυαλό , δίχως να το περάσουν από φίλτρα , δίχως να σκεφτούν συνέπειες κτλ κτλ , αυτό είναι που με σοκάρει ακόμα και σήμερα , ευχάριστα πάντα ।Καθόμουν στο σαλόνι και χάζευα στην τηλεόραση , ο μικρός δασκαλεμένος απ τη μάνα του ήρθε δίπλα μου , - Μπαμπά να σου πω κάτι ? ( δεν περίμενε απάντηση , απλά συνέχισε ) πότε θα μου κάνετε ένα αδερφάκι ?Η ερώτηση μ άφησε προς στιγμήν άφωνο , γάτα ο μπαμπάς όμως κατάλαβε ότι ο μικρός είναι βαλτός , και απάντησε φωναχτά για ν ακουστεί μέχρι την κουζίνα που η προβοκάτορας - μαμά περίμενε ν ακούσει την απάντηση :-Δεν έχουμε λεφτά αγόρι μου , υπάρχει οικονομική κρίση ( είναι η μόνιμη δικαιολογία που λέω πάντα στο οτιδήποτε ) απάντηση τετράχρονου

-ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΜΠΑ ΘΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΟΥΜΕ ?

Κόκκαλο εγώ .....

Το ποστ αυτό μου γέννησε την ιδέα αντί σχολίου να περιγράψω την προσωπική μου εμπειρία.
Μέχρι να γίνει η κόρη μου 5- 6 χρονών δεν υπήρχε περίπτωση να αποκτήσει αδελφάκι γιατί ναι μεν μπορείς ίσως εύκολα και ευχάριστα να κάνεις παιδιά, αλλά πρέπει και κάποιος να τα μεγαλώνει.
Μέχρι όμως να φτάσει σε αυτή την ηλικία μας είχε βγάλει την πίστη αρχικά τους πρώτους μήνες της ζωής της με το να μην τρώει, να κοιμάται λίγο και να κλαίει πολύ ιδίως σε ένα τακτικό ωράριο 3-5 την νύχτα, δηλαδή τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που κάνει σήμερα!
Συνήθως δε οι ηλικίες που αποκτάς παιδί είναι αυτές που προσπαθείς να αποκτήσεις μια θέση στην κοινωνία, να διακριθείς στο επάγγελμα σου, να βελτιώσεις την οικονομική σου κατάσταση και όλα αυτά για να τα πετύχεις βέβαια, πρέπει να δουλεύεις σαν γαϊδούρι όλη την μέρα και πολλές φορές όλες τις μέρες της εβδομάδας।
Δουλεύοντας λοιπόν και οι δύο πολλές ώρες εκείνα τα χρόνια πρόεκυψε το πρόβλημα όταν τελείωσαν οι σχετικές άδειες της κύησης και του τοκετού, που το παρκάρεις το παιδί τις ώρες που δουλεύεις.
Ξεκινήσαμε λοιπόν με παιδικούς σταθμούς.
Πήγαινε 3 μέρες, και τις υπόλοιπες 13 την είχαμε στο σπίτι με το θερμόμετρο να δείχνει σχεδόν θερμοκρασία βρασμού, γιατί κατάφερνε να μαζεύει όλες τις κυκλοφορούσες σε αυτούς ιώσεις.
Άντε λοιπόν τυλιγμένη ζεστά σαν πιτόγυρο να την πηγαίνεις με την ψυχή στο στόμα, για να προλάβεις να πάς εγκαίρως και στην δουλειά σου, στην μάνα σου, από τα Ιλίσια στο κέντρο της Αθήνας στην Ασκληπιού, μετά από συνεννόηση για την παραλαβή του πακέτου στον δρόμο επειδή σίγουρα αποκλειόταν να βρεις κάπου να παρκάρεις.
Αναγκαστικά λοιπόν προσλάβαμε βρεφοκόμο για να την φυλάει στο σπίτι αλλά και αυτή μια μέρα χωρίς να μας ειδοποιήσει δεν ξαναεμφανίστηκε!
Συνεχίσαμε με μια κυρία που υποτίθεται πως θα την φρόντιζε και θα την πήγαινε στο πάρκο αλλά μας πληροφόρησαν πως αντί για το πάρκο την πήγαινε μια βόλτα στο τετράγωνο πριν να έρθουμε, και ο καθαρός αέρας που ανέπνεε ήταν από τα πακέτα τσιγάρα που κάπνιζε στο σαλόνι βλέποντας τηλεόραση και μιλώντας με τον γκόμενο.
Μετά λοιπόν από μεγάλες ταλαιπωρίες και αφού την στείλαμε για 2 χρόνια στο νηπιαγωγείο, μπήκαν κάπως τα πράγματα σε μια σειρά και άρχισαν οι συζητήσεις μεταξύ μας για ένα δεύτερο παιδί.
Μια μέρα λοιπόν που είμαστε χαλαροί στο κρεβάτι με το βλαστάρι εγκατεστημένο μεγαλοπρεπώς ανάμεσα μας ,της θέσαμε το ερώτημα:
Θέλεις να σου κάνουμε ένα αδελφάκι;
Το σκατό ξύνει με αμηχανία το κεφάλι του και μας ξεφουρνίζει :
Θα σκεφτώ και θα σας απαντήσω!
Πέρασαν καμιά 15 μέρες χωρίς να μας δώσει καμία απάντηση οπότε την ξαναρωτήσαμε τι σκέφτηκε τελικά.
Η απάντηση ήταν αποστομωτική!
-Καλά δεν είμαστε οι τρείς μας;
Δυστυχώς, και μετά όλες τις ταλαιπωρίες που είχαμε τραβήξει τα προηγούμενα χρόνια για το μεγάλωμα της, η απάντηση αυτή μας βόλεψε και έτσι έκλεισε το θέμα για το δεύτερο παιδί.
Απλά τότε δεν είχαμε συνειδητοποιήσει πόσο γρήγορα περνάνε τα χρόνια και αυτό το τρυφερό πλασματάκι που χωράει μωρό στην αγκαλιά σου, σε λίγο διάστημα βρίσκεται καβάλα στο λαιμό σου, το καμαρώνεις στο ποδήλατο του ή όταν κολυμπάει και τρέχει , ανησυχείς όταν αρχίζει να κυκλοφορεί μόνο του έξω από το σπίτι, κρυφογελάς με τα πρώτα του φλέρτ, φοβάσαι μην βρεθεί κάποιος να στο τραυματίσει ψυχολογικά, βλέπεις με καμάρι να προσπαθεί να πάρει μόνο του πλέον την ζωή του στα χέρια του, φτάνει να γίνεται χωρίς να το καταλάβεις ένα ώριμο ενήλικο άτομο που έρχεται κάπου εκεί η ώρα που φεύγει από το σπίτι και μένεις με την γυναίκα σου να αναρωτιέσαι πως πέρασαν τόσο γρήγορα αυτά τα χρόνια χωρίς να το πάρετε και οι δυό σας χαμπάρι!
Τότε λοιπόν μετανιώνεις πικρά γιατί δεν φρόντισες έγκαιρα να αποκτήσεις ένα δεύτερο ή τρίτο ανταλλακτικό του πρώτου και μοναδικού σου παιδιού και να ζήσεις για δεύτερη ή ακόμα και τρίτη φορά όλη αυτή την μαγική πορεία !
Δεν μου αρέσει γενικότερα να δίνω συμβουλές σε άλλους αλλά αν θα έδινα μια συμβουλή στα νέα ζευγάρια αυτή θα ήταν πως πρέπει να το σκέπτεται κανείς δύο φορές όταν αποφασίζουν να μείνουν με ένα παιδί γιατί τις περισσότερες φορές όταν θα το μετανιώσουν δυστυχώς θα είναι αργά!
Βλέπετε πως μόνο στην Βίβλο γίνονται θαύματα ώστε η Σάρα να κάνει παιδί έχοντας το ένα πόδι στον τάφο!


Από μηνών έως 5 ετών αντιγράφονταςτον τότε καπνιστή μπαμπά।





Βέβαια υπάρχει πάντα και η αντίθετη άποψη!


26 σχόλια:

  1. να την χαίρεστε!
    (αν και το φωτογραφικό υλικό σταματά επίτηδες σε σημείο που να μην είναι αναγνωρίσιμη σήμερα!)

    Η δική μου εμπειρία?
    3χρονών η κόρη μου,επιστρέφουμε απ το πάρκο όπου την πήγαινα σε κάθε ευκαιρία,και βλέποντας κάτι σκυλάκια μας ζητά επίμονα 'σκυλάκι".Οταν προσπαθούμε να της εξηγήσουμε οτι δεν προφταίνουμε να φροντίσουμε ΚΑΙ σκυλάκι απαντά με τη μία
    "σκυλάκι δεν μου παίρνετε,αδελφάκι δεν μου κανετε,γονείς είστε εσείς"?
    Κόκκαλο εμείς!Διαλέξαμε το κουτί με το "αδελφάκι".
    Λίγες μέρες πριν τη γέννηση της αδελφής της,ένα πρωί στο κραβατάκι της,πήρε το σκεφτικό της ύφος και μας είπε
    "το ξέρω οτι εγώ ζήτησα την αδερφούλα μου,όμως δεν μπορουμε να την αφήσουμε εκεί όταν γεννηθεί?άλλαξα γνώμη!"
    Διαισθανόταν,φαίνεται,το τέλος της μονοκρατορίας της...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. To παιδί πρέπει να έχει αδέλφια....κι όσοι ρωτουν την αποψη του το κάνουν πιο πολυ για να βολευτουν ακουγοντας την γνώμη ενός μωρου που βέβαια θα πει οχι στην προοπτική να χάσει τα παιχνίδια του...αργότερα ομως;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Απλά τότε δεν είχαμε συνειδητοποιήσει πόσο γρήγορα περνάνε τα χρόνια..." Κανείς μας, φεύ...

    Το διαφημιστικό, πολύ "ψαγμένο" ;-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να τη χαίρεστε τη γλυκύτατη "μικρή" σας.

    Βασανίστηκα κι εγώ με την απόφαση για το δεύτερο, αλλά όπως λέει κι η κα Ματαλλιωτάκη πιο πάνω, το παιδί πρέπει να έχει αδέρφια. Κι έτσι το πήρα απόφαση...

    Τώρα έχω δυο να με βασανίζουν... ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σπάνια είσαι αρκετά έτοιμος για τα παιδιά που έρχονται. Γι' αυτό πρέπει να τα κρατάς, όταν "σκάνε μύτη" αναπάντεχα. Όταν έμεινα έγκυος στην κόρη μου (β΄ παιδί), σκέφτηκα ότι δεν ήμουν έτοιμη. Βρισκόμουν σε μια πολύ κρίσιμη φάση της καριέρας μου που απαιτούσε πολύ διάβασμα, για να δώσω κάτι εξετάσεις. Η πρώτη σκέψη ήταν να το "ρίξω" το παιδί (η κακούργα) και αργότερα, μετά τις εξετάσεις, να ξαναπροσπαθήσω για δεύτερο παιδί. Ο σύζυγος αντίθετος, αλλά άφησε να έχω τον τελευταίο λόγο. Πήγα λοιπόν στο γιατρό μου και αυτός, με κατσάδιασε τόσο πολύ, που ντράπηκα, το σκέφτηκα και άλλαξα γνώμη. Μέχρι σήμερα δεν διευλεύκανα αν ήταν συνεννοημένος με το σύζυγο. Πάντως, είμαι ευγνώμων στο γιατρό μου (να είναι καλά όπου κι αν βρίσκεται). Και τις εξετάσεις πέρασα τελικά και ένα ακόμα χαρισματικό παιδί απέκτησα. Έστω και αν δυσκολεύτηκα.
    Υ.Γ. Να σου ζήσει η κοράκλα, η οποία, φαντάζομαι σήμερα θα είναι γυναικάρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Για το πρώτο δυσκολεύτηκα σε μια εποχή που δεν είχαμε ιδιαίτερες ιατρικές βοήθειες.
    Τα δυο επόμενα αν και είχα το φόβο πως θα τα καταφέρω ήρθαν με το "έτσι θέλω" και μια χαρά τα πήγαμε...
    Να την χαίρεσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπέροχο κι ευτιχισμένο κοριτσάκι κύριε και κυρία Αθεόφοβοι! Να σας ζήσει πάντα έτσι χαρούμενο!

    Ο δικός μου πάντως στα 18 δεν ήθελε αδελφάκι, τώρα όμως έχει αλλάξει γνώμη! Ελπίζουμε να μην τον απογοητεύσουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. squarelogic-
    Ρίκη Ματαλλιωτάκη-
    To κακό ήταν ότι στην παρέα τότε δεν είχε κάνει κανείς δεύτερο παιδί ώστε να έχει δει αδέλφια για να ζηλέψει.

    dodo-
    Το διαφημιστικό αυτό έιχε ψηφιστεί σαν το καλύτερο της χρονιάς αλλά δεν ξέρω που και πότε.

    teleytaios-
    Και έκανες πολύ καλά.

    Meropi-
    Ήδη μετά τις μεταπτυχιακές σπουδές της στην Αμερική και την απόκτηση διδακτορικού διπλώματος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών είναι πλέον μια εργαζόμενη γυναίκα που κατά περίεργο τρόπο και οι δυό μας ακόμα την βλέπουμε σαν παιδί!

    Γιαγιά Αντιγόνη-
    Μετά το πρώτο έχει πάρει συνήθως κανείς το κολάι!

    thinks-
    Η δική μας πάντως ακόμα και τώρα δεν βλέπω να αισθάνεται την έλλιψη αδελφιού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Να σας ζήσει.Ητύχη μας έφερε δυό 'σερνικά και ζηλεύω φρικτά όσους έχουν κόρες. Οτι και να λέμε τα θηλυκά έχουν άλλη γλύκα σαν παιδιά και άλλη πίκρα σαν σύζυγοι.
    πρεσβύωψ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Να σας ζήσει το βλαστάρι , πάντα γερή , όλα τ άλλα έρχονται .
    Όμορφη φατσούλα από μικρή , στάνταρ έμοιασε τη μαμά της , τυχερό παιδί :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πάντως εμείς επειδή και η πρώτη γέννα και το μωρό (εκτός από κούκλα και με τη θετική έννοια ζωηρή και συχνά υπάκουη μέχρι σήμερα) που κοιμόταν εύκολα και γενικά σπάνια γκρινιάζει, αποφασίσαμε να πάμε στο δεύτερο. Να έχει και μια παρέα. Όταν βλέπει παιδιά στην παιδική χαρά ή την τηλεόραση τρελαίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. πρεσβύωψ-
    Πάντως αν καναμε δεύτερο θα ήθελα να είναι αγόρι.

    eparxiakosaloni2-
    Ε, καλά δεν έφτανε μόνο της μαμάς της,πήρε και από την ομορφιά του μπαμπά της!

    δείμος-
    Είσαστε τυχεροί γιατί η ταλαιπωρία που είχαμε τραβήξει ήταν ένας σημαντικός ανασχετικός παράγοντας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ".......να μην τρώει, να κοιμάται λίγο και να κλαίει πολύ ιδίως σε ένα τακτικό ωράριο 3-5 την νύχτα, δηλαδή τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που κάνει σήμερα!"

    Όταν σταματήσω τα γέλια ίσως να γράψω κάτι......!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ο υιός με είχε φάει τα αυτιά για αρκετά χρόνια ότι ήθελε αδερφ-ό. Μόλις έμαθε (στα 10του) ότι έρχεται νέο μέλος στην, έτσι κι αλλιώς νέα(ξαναπαντρεύτηκα) , οικογένεια έκανε σαν παλαβός. Σήμερα , στα 25 του, δεν αποχωρίζεται την αδερφ-ή του , ούτε και αυτή αυτόν. Βεβαίως τώρα εγώ έχω ένα μεγάλο πρόβλημα. Στις συζητήσεις που κατά καιρούς κάνουμε για το ενδεχόμενο μιας μετακόμισης μας σε διπλανή πόλη ή χωριό(κατά Χαλκιδική μεριά) η μικρή (14ρων) μας λέει ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα , αυτή θα μείνει με τον αδερφό της στην Θες/νικη κι εμείς να πάμε στην ευχή της παναγίας λολ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Να την χαίρεστε και να την καμαρώνετε (κι ως φαίνετε χαζοπατέρα, αυτό κάνετε!!!)!
    Να φέρνει μόνο χαρές και (κανα εγγόνι)!

    Απο επιλογή, δεν ήθελα παιδιά. Οσοι έχουν να τα χαίρονται, όσοι δεν έχουν να χαίρονται.

    Επι πλέον θα ήθελα να σημειώσω πως μια χαρά είσαστε οι τρείς σας και μια χαρά το έθεσε η μικρή τότε!
    Διότι εμενα που δεν με ρώτησαν, μου έφεραν στον κόσμο ένα πλάσμα, που δεν έπαιξε ποτέ μαζί μου, και έφθασε μεγάλη να μου πει ότι δεν με θέλει μες τα πόδια της γιατί εγώ της έκλεβα όποια δόξα !! και δεν έχουμε σχέση παρά ως προς τα απολύτως απαραίτητα. Δεν συμφωνησε ποτέ μαζί μου για τίποτα, απο κόντρα και δεν θελει παρτίδες, ακόμη και τώρα μαζί μου.
    Προ 4 ετών ζήτησα την συνδρομή της, να πάμε στο νοσοκομείο γιατί δεν αισθανόμουν καλά απο μια πίεση που ανέβηκε απο το πουθενά. Δεν ήθελα να ανησυχήσω τους γονείς...
    Και ήρθε η απάντηση "πάρε ένα ταξί και πήγαινε".
    Εχω αδελφή?
    μμμ, δεν νομίζω! Στα χαρτιά μόνο.
    Ας είναι καλά με την οικογένειά της! δεν βαριέσαι... γιατί εγώ βαριέμαι να αναλώνομαι!

    Την καλημέρα μου και καλή μας εβδομάδα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. άσε , τα σκέφτηκα και γώ αυτά.
    Και παρόλο που φρόντισα να κάνω και άλλο, δεν πέτυχα το σωστό χρόνο.
    Τι να το κάνεις άν είναι να φεύγουν σχεδόν μαζί και τα δύο;
    Μιά δεκαετία διαφορά το ένα με το άλλο θάπρεπε.Γιά να μην αδειάζει το σπίτι.
    (δυστυχώς, όταν λύνεις τα οικονομικά σου προβλήματα, και θα μπορουσες να κάνεις ένα να το φχαριστηθείς, είσαι και σάρα, και μάρα )
    υ.γ
    μουρίτσα η δικιά σου όμως ε;
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Φίλε Αθεόφοβε να χαίρεσαι την κόρη σου. Οσα αναφέρεις είναι ευχάριστα και συμπάσχω. Καλά λέει κάποιος πως τα παιδιά θέλουν αδέλφια, έτσι είπα και εγώ, και μου βγήκαν δίδυμα. Τα υπεραγαπώ βέβαια, αλλα δίδυμα δεν εύχομαι ούτε στο χειρότερο εχθρό μου. Οσο για ατάκες, πάρε και απο μένα μία. Σε ηλικία 6 ετών ο μικρός μου γιός με κοίταξε σοβαρά και με ρώτησε - "Μπαμπά, αμα πεθάνεις, να πάρω εγώ το αυτοκίνητο?"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Απ' ό,τι βλέπω, ο Δείμος, αν και θαυμαστής του Ηρώδη, αγαπάει και τα παιδιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. glam-
    Τώρα και γω γελάω, αλλά τότε για να κοιμηθώ εξηγούσα στην συζυγο πως το παιδί φωνάζει την μάνα του, για να σηκωθεί αυτή, και εγώ στο πλάι με ένα δεύτερο μαξιλάρι στο αυτί προσπαθούσα να κοιμηθώ χωρίς όμωε μεγάλη επιτυχία.

    kapetanios-
    Νομίζω ότι πρέπει να είσαι ευτυχής βλέποντας δύο αδέλφια από άλλη μητέρα να είναι τόσο αγαπημένα.

    Ζουζούνα-
    Πολύ γκαντεμιά βλέπω!

    demetrat-
    Εσύ μου θύμισες τον πεθερό μου που έκανε 4 παιδιά με 4 χρόνια διαφορά το ένα από το άλλο!

    Locus Publicus-
    Από μητέρα διδύμων άκουσα με έκπληξη ότι τα δίδυμα που είχε δεν την κούρασαν καθόλου γιατί έπαιζαν μεταξύ τους και δεν την απασχολούσαν!

    Ασκαρδαμυκτί-
    Δεν είχες πάρει χαμπάρι ότι και αυτός είναι χαζομπαμπάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ως επαγγελματίας γονιός μπορώ να καταθέσω πολλά χαριτωμένα, αλλά την εμπειρία "για το μετά", που περιγράφει με τρυφερότητα το ποστ σου αγαπητέ αθεόφοβε, ομολογώ ότι όσο τη σκέπτομαι σήμερα, την αντιμετωπίζω, απλά ως εικόνα φυσικά, με τρόμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Εσύ μου θύμισες τον πεθερό μου που έκανε 4 παιδιά με 4 χρόνια διαφορά το ένα από το άλλο!

    Κι εσύ ένα γνωστό μου ταξιτζή που παντρεύτηκε 3 φορές κι έκανε έκανε 3 παιδιά, ένα με κάθε γυναίκα!

    Λ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. vasikos metoxos-
    Ευτυχώς αυτή είναι η φυσιολογική εξέλιξη στην ζωή μας.
    Μου φαίνεται ιδιαίτερα θλιβερό να βλέπω ενήλικες ανθρώπους που δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από τους γονείς τους ίσως γιατί παρά το ότι ήμουνα μοναχογιός αισθάνθηκα πως αρχίζω να ανεξαρτητοποιούμαι από το πατρικό σπίτι από 14 χρονών.

    demetrat-
    Το κακό είναι ότι τα παιδιά δεν έπαιξαν ποτέ μεταξύ τους και βέβαια η γυναίκα μου που είναι η μεγαλύτερη παρά το ότι ζει η πεθερά μου έχει αυτοβούλως αναλάβει τον ρόλο, σαν να είναι αυτή η μάνα, του προστάτη των μικρότερων!
    Αυτό όμως που χαίρομαι είναι πως μπορεί καμιά φορά να κατηγορεί το ένα αδέλφι το άλλο έχουν όμως ένα βαθύτερο δεσμό μεταξύ τους και βέβαια μετά από τόσα χρόνια έχουν γίνει και δικά μου αδέλφια!

    Λ-
    Πολύ σωστός ο άνθρωπος, δεν άφησε καμιά από τις συζύγους του παραπονεμένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ως γκαντεμιά, δεν τόχα δει, ομολογώ!
    Οσο περνάνε τα χρόνια μόνο..... πληγώνομαι περισσότερο!
    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Πως στο καλό να αποκτήσω αδερφάκι;!!! Καταλάβετε με! Ζητάω αδερφάκι από τα 4 μου... Κι είμαι 11!!! Απλώς ζητάω μια συμβουλή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να απευθυνθείς με το ανάλογο λυπημένο ύφος στον κατάλληλο εργαστήριο κατασκευής παιδιών που είναι οι γονείς σου!

      Διαγραφή