Όταν μου ήρθε με e-mail η παρακάτω ανάρτηση σε PowerPoint, η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν ότι, ως παντελώς άσχετος από μαθηματικά, δεν μπορώ να ελέγξω αν είναι σωστά όσα γράφει, αλλά ότι πάντως πετυχαίνει τον σκοπό για τον οποίο, όπως εξηγεί, γράφτηκε.
Η δεύτερη σκέψη ήταν πως, όπως η φιλολογία διαμορφώνει τον τρόπο σκέπτεσθαι πχ στον εγκέφαλο του Βέλτσου ώστε να διατυπώνει με τόση σαφήνεια τις σκέψεις του, κατά τον ίδιο τρόπο και τα μαθηματικά θα πρέπει να διαμορφώνουν και τον τρόπο σκέπτεσθαι ενός μαθηματικού.
Η τρίτη σκέψη λοιπόν που ήρθε στο δικό μου μυαλό, σαν τους γλόμπους στις φούσκες των κόμικς, ήταν να γράψω μετά από αρκετό καιρό ένα σύντομο διήγημα για το πως πιστεύω πως θα λειτουργούσε το μυαλό ενός μαθηματικού σε μια καθοριστική στιγμή της ζωής του.
Ελπίζω να σας αρέσει!
Όταν πάτησε τα ηντα αμέσως, σαν μαθηματικός που ήταν, σκέφτηκε ότι είναι πλέον σαφής η ανισότητα μεταξύ των ετών που πέρασαν και των ετών που του μένουν αν υπολογίσει κανείς τον μέσο όρο ζωής των ανδρών.
Βέβαια σκέφτηκε, ο μέσος όρος είναι πάντα κάτι το σχετικό γιατί αν βάλεις τα πόδια σου στο ψυγείο και το κεφάλι σου στον φούρνο κατά μέσο όρο θα είσαι μια χαρά !
Διασκέδασε με αυτή την σκέψη τραγουδώντας μέσα του το Ζαμπέτειο ύμνο στην νεότητα της μέσης ηλικίας ,ο πενηντάρης είναι ένας νέος της εποχής, αλλά πάλι η εξίσωση νέος πενηντάρης και νέος 18ρης σαν τον γιό του, που ετοιμαζόταν για πανελλήνιες, έβλεπε ότι δεν έστεκε.
Στο μυαλό του ήρθε αναπάντεχα σαν αστραπή ο ορισμός της τριγωνικής ανισότητας όπως τον διδάσκει στην τάξη «μεταξύ δύο σημείων, συντομότερα οδός η ευθεία» γιατί σκέφτηκε πως από δω και πέρα είναι γνωστό το σημείο που σταματάει η ευθεία της ζωής του και το πόσο συντομοτέρα είναι !
Εν μέσω όλων αυτών των σκέψεων και μαθηματικών υπολογισμών ήρθαν 2 συνάδελφοι του από το Λύκειο που δίδασκε, τους οποίους η γυναίκα του βαριόταν αφόρητα και τους απέφευγε γι΄αυτό και δεν τον συνόδευε , να τον πάρουν για να γιορτάσουν τα γενέθλια του.
Ο φιλόλογος που του κτύπησε την πόρτα τον προετοίμασε λέγοντας του πως στο αυτοκίνητο που οδηγούσε ο φυσικός, αυτός είχε πάρει μαζί του και δύο νέα παιδιά ξαδέλφια του, που του είχαν έρθει απρόβλεπτα από την επαρχία.
Ξίνισε λίγο τα μούτρα του, για την άσχετη παρέα αλλά όταν μπήκε στο αυτοκίνητο στο πίσω κάθισμα ανάμεσα στον φιλόλογο και τον νεαρό ξάδελφο, τον περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Στην θέση του συνοδηγού καθόταν ένας 25χρονος θεοκόματος, η ξαδέλφη του φυσικού, που με την ομορφιά της του θύμισε τα συναισθήματα που είχε νιώσει όταν είχε πρωτοδεί την γυναίκα του πριν 27 χρόνια στην αντίστοιχη περίπου ηλικία.
Αμέσως το κέφι του έφτιαξε και άρχισε να παρλάρει λέγοντας ιστορίες σχετικές με τα μαθηματικά, που οι συναδελφοι του τις ξαναάκουγαν για πολλοστή φορά με αδιαφορία πλέον, αλλά τα ξαδέλφια με ολοένα καλύτερη διάθεση.
Για να πειράξει και τους συναδέλφους του θυμήθηκε και το ανέκδοτο που του είχε πει ο θεολόγος, με τον πρύτανη του πανεπιστημίου που είχε φωνάξει τον κοσμήτορα του τμήματος φυσικής και του είπε: Όλο ζητάτε λεφτά για εργαστήρια και εξοπλισμό. Δεν μπορείτε να μοιάσετε λίγο με το τμήμα των μαθηματικών που ζητάνε στυλό, χαρτιά και μεγάλα καλάθια σκουπιδιών ή ακόμα καλύτερα με τους φιλολόγους που χρειάζονται μόνο μολύβια και χαρτιά;Το ανέκδοτο προκάλεσε απλώς ένα χαμόγελο στο ανδρικό κοινό αλλά αντίθετα με καθυστέρηση φάσεως σαν την Ανθούλα στο Τσαντίρι, ένα δυνατό γέλιο διαρκείας με ένα βλέμμα επιδοκιμασίας ήρθε από την κοπέλα με ένα ταυτόχρονο κτύπημα ενθάρρυνσης στο χέρι του που κρατούσε την πλάτη του καθίσματος της.
Αυτό τον οδήγησε αμέσως στο επόμενο μαθηματικό ανέκδοτο με τον Χριστό να λέει στον Άγιο Πέτρο:
-y=x²-Tι είναι αυτό κύριε ;
Πως λέγεται η παρθένα συνάρτηση?
Αυτό το φιλί ξύπνησε μέσα του τον άνδρα κυνηγό που ήταν στα νιάτα του, που είχε όμως κρεμάσει την καραμπίνα του αφ΄ ότου είχε ερωτευτεί και παντρευτεί την γυναίκα του.
Από εκείνη την στιγμή σε όλη την διαδρομή συμμετείχε μηχανικά στις συζητήσεις γιατί το μυαλό του είχε αρχίσει να μελετάει όλες τις παραμέτρους και τις συναρτήσεις του παράγοντα χ που ήταν ένας και μόνο: αν τον γούσταρε ο κορίτσαρος όπως την γούσταρε και αυτός τι έπρεπε να κάνει.Το πρόβλημα στο μυαλό του στην αρχή του φάνηκε σαν τον τετραγωνισμό του κύκλου.
Στο ένα τρίγωνο ήταν η άποψη του να μην κάνει τίποτα.
Στο άλλο τρίγωνο ήταν η άποψη του να ενδώσει στην παρόρμηση που τον οδηγούσε το συναίσθημα του.
Ενώ έκανε όλες αυτές τις σκέψεις και τους υπολογισμούς, στο μυαλό του τελικά είχε κολλήσει το πέταγμα της πεταλούδας που σύμφωνα με την θεωρεία του χάους ένα μικρό τυχαίο γεγονός μπορεί να έχει σφοδρή εξέλιξη στην ζωή του, έφτασαν στο κέντρο που πήγαιναν.
Μόλις βγήκαν έξω, η πεταλούδα, λάθος το αιθέριο πλάσμα που καθόταν στο μπροστινό κάθισμα, πέταξε κοντά του τον χάιδεψε στο μάγουλο απαλά λέγοντας του με χάρη: τι ωραία ήσαν αυτά που μας λέγατε στο αυτοκίνητο, και στην συνέχεια πήγε και έπεσε στην αγκαλιά του νεαρού ξάδελφου που καθόταν δίπλα του λέγοντας του με τρυφερότητα: με πεθύμησες αγάπη μου τόση ώρα που είμαστε χώρια!Καθώς σερνότανε προς το κέντρο ο φυσικός του εξήγησε πως τα παιδιά θα παντρευόντουσαν ύστερα από δύο εβδομάδες.
-Μα καλά δεν είναι ξαδέλφια μπόρεσε να αρθρώσει με κόπο.
Είναι ξαδέλφια δικά μου, ο ένας από τον πατέρα και ή άλλη από την μάνα μου διευκρίνισε ο φυσικός.
Στο γεύμα διατήρησε ένα επίπλαστο κέφι και η αίσθηση που είχε της διαστολής του χρόνου σαν συνέπεια της θεωρίας της σχετικότητας, διατηρήθηκε μέχρι το τέλος της βραδιάς.
Όταν γύρισε στο σπίτι βρήκε την γυναίκα του με δάκρυα στα μάτια.
Δεν είναι δυνατόν, σκέφτηκε κατάπληκτος, τηλεπαθητικά να διάβασε τις σκέψεις που έκανα για την κοπέλα ή η καταραμένη πεταλούδα του χάους να ΄ρθε και να της σφύριξε τίποτα !
Γιατί κλαις αγάπη μου, την ρώτησε.
Γιατί αγόρασα το περιοδικό και έβλεπα τα DVD με τις Χίλιες και μία Νύχτες!
Ο Ονούρ τι παιδί είναι αυτό, ας μου έκανε ένα νεύμα και θα πήγαινα μαζί του χωρίς δεύτερη σκέψη!
ότι και να πιστεύει πως έχει κάνει ο άντρας (έστω και με τη σκέψη ) πάντα θα είναι ένα βήμα πίσω απ τις γυναίκες .
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ χυλόπιτα έχεις πολλές εκδοχές... Μιλάμε το απόλαυσα με τις μαθηματικές παραμέτρους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠληγωμένος πολιτισμός..... Ο Ονούρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία κι έξυπνα δοσμένη η ιστορία. Γαργαλιστική και νομίζω και ρεαλιστική στο μέρος τουλάχιστον που αφορά στα αισθήματα και τις σκέψεις του μαθηματικού. Κι απολαυστική, θα συμφωνήσω με το Δείμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σου.
Μια ακόμα καθαρή απόδειξη ότι η πραγματικότητα που υποκειμενικά και πρόσκαιρα βλέπει ο καθένας ισχύει μόνο μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου... και σ' αυτό νομίζω συμφωνούν, και η φυσική, και τα μαθηματικά.
ΑπάντησηΔιαγραφή(οι διανοούμενοι είναι, απ' ότι ακούω, θρυλικοί ως προς την λανθασμένη μετάφραση των σημάτων προερχομένων εκ του εταίρου φίλου, και τας συναφείς πιθανότητας δράσεως, και τας υπέρ, και τας κατά! )
Βρε καλά έλεγε ο Χότζας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα βαράς τη γυναίκα σου 10 φορές τη μέρα, κι ας μην ξέρεις γιατί!
Εκείνη ξέρει...
eparxiakosaloni2-
ΑπάντησηΔιαγραφήAυτό είναι δεδομένο!
Χαίρομαι που επανέκαμψες μετά από τοσο καιρό και συνιστώ στους πρόσφατους μπλογκερς, που δεν σε ξέρουν, να παρακολουθούν το μπλογκ σου για τα πνευματώδη ποστ που αναρτάς!
Οι πιο παλιοί στο κουρμπέτι είχαμε απολαύσει σε συνέχειες όλη την πορεία του εικονιζόμενου γόη στο αβαταρ, από την κοιλιά της μανας του μέχρι και μετά την γέννηση του!
ο δείμος του πολίτη-
Πάντως αυτή είναι η καλύτερη εκδοχή της χυλοπίτας!
DIONYSOS-
Ξέρεις πόσες καρδιές έχει κάψει ο Ονούρ από μπεμπέκες μέχρι γιαγιάδες;
teleytaios-
Η σκέψη του μαθηματικού ήταν αερογαμία μέσω γεωμετρικών σχημάτων!
thinks-
Μωρέ όλοι είναι ικανοί βάσει της επιθυμίας τους να ερμηνεύσουν κατά το δοκούν τα σήματα που πιστεύουν ότι τους εκπέμπει το άλλο φύλο!
Ασκαρδαμυκτί-
Με την ίδια σοφία κατάφερε ο Χοτζας να εκπαιδεύσει το γαϊδούρι του να μην τρώει, μέχρι που εκεί που αυτό κατάφερε να εμπεδώσει το μάθημα, του ψόφησε!
:))
ΑπάντησηΔιαγραφήωραίο ζεμάτιζμα..παραστατικότατο.
υ.γ
να χαρείς μη μου τα θυμίζεις, μαύρο καλοκαίρι πέρασα με τη μητέρα, που ήθελε να κάνει επανάληψη στα ονουρικά καθημερινά .
δ