ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ

Από καιρό είχα σκοπό να γράψω για ένα ευχάριστο θέμα, όπως η μουσική ,αλλά η πολιτική επικαιρότητα του τελευταίου μήνα είχε τις δικές της προτεραιότητες.

Πριν από μήνα περίπου βρισκόμενα στην Κρήτη και με την σύζυγο ένα απόγευμα  "μπήκαμε" στα Χανιά, όπως συνηθίζουν να το λένε εδώ.

Ουσιαστικά η κ. Αθεόφοβου είχε να κάνει μερικές δουλειές σε αυτά, μεταξύ των οποίων, όπως μου δήλωσε  "ψώνια". Βέβαια μου ήρθε στο σκέψη αμέσως μόλις άκουσα για "ψώνια" το Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί του Μαρκόπουλου με την ανεπανάληπτη φωνή του Νίκου Ξυλούρη, σκεπτόμενος την επίθεση που είχε να κάνει στα μαγαζιά, οπότε σε τέτοιες καταστάσεις μόνο μια λύση υπάρχει για να διατηρήσεις την ψυχική σου ηρεμία.

 Να ΜΗΝ πας μαζί της και να της δώσεις ένα ραντεβού μετά από μερικές ώρες στο οποίο συνήθως έρχεται καθυστερημένη με ίσο αριθμό πακέτων και δικαιολογιών.

Έτσι λοιπόν άρχισα να περιπλανιέμαι μόνος μου στην περιοχή της αγοράς οπότε φτάνοντας στην γωνία που αρχίζουν τα λεγόμενα "στιβανάδικα" από ένα μεγάφωνο άκουσα ένα καταπληκτικό τραγούδι από το μεγάφωνο ενός δισκάδικου που ήταν εκεί.

Έκατσα σε ένα παγκάκι εκεί απ΄ έξω  και το άκουγα και  αφού τελείωσε συνέχισε με άλλο ένα εξ ίσου καλό οπότε όπως καταλαβαίνετε μπήκα μέσα ρώτησα τι είναι αυτό που παίζει και βέβαια έφυγα περιχαρής με το 2πλό CD του Βασίλη Σκουλά -Στο ξέσπασμα του Φεγγαριού.

Τα τραγούδια του Σκουλά σε αυτό το CD είναι βασισμένα στην γνήσια κρητική μουσική παράδοση στην οποία και ανήκει, αλλά έχουν σαφή επίδραση από την έντεχνο και η συνεργασία του με τους  Γεράσιμο Ανδρεάτο, Παντελή Θαλασσινό, Γιώτα Νέγκα και  Μιλτιάδη Πασχαλίδη έχει αποδώσει ένα νέο και φρέσκο μουσικό άκουσμα.

Στο παρακάτω,  ομότιτλο τραγούδι, από  μια ταινία που πήγε άπατη πέρυσι, τραγουδάει με την Γιώτα Νέγκα. 

Τις μέρες που ήμουνα στην Κρήτη είχα την τύχη να γνωρίσω και έναν άλλο μεγάλο κρητικό τραγουδιστή, ένα γνήσιο λεβεντάνθρωπο, που πολλές φορές είχα κάνει μπάνιο έξω από το μεγάλο κέντρο που έχει στην παραλία της Επισκοπής Ρεθύμνου, χωρίς να ξέρω ότι ανήκει σε ένα τόσο σημαντικό τραγουδιστή.

Ο Μανώλης Κακλής μου έκανε την τιμή να μου χαρίσει το τελευταίο του CD - Όλα για την Αγάπη σου ,που έχει γράψει τους στίχους των τραγουδιών  και τραγουδάει, σε συνθέσεις του  Νίκου Αλεφαντινού.  

Ακούγοντας το CD  χαίρεσαι που νέα παιδιά σαν τον συνθέτη, σε συνεργασία με καταξιωμένους τραγουδιστές, πετυχαίνουν να διατηρούν την τοπική μουσική παράδοση και να της δίνουν νέα ζωή

Ακούγοντας  δε το παρακάτω παραδοσιακό ριζίτικο από το CD, Αχ Χελιδονάκι μου  ανατρίχιασα γιατί ήταν σαν ο χρόνος να είχε γυρίσει αρκετά χρόνια πίσω.

 Μου θύμισε την αίσθηση που είχα το 1971 όταν στην ΛΗΔΡΑ  πρωτάκουσα τον Νίκο Ξυλούρη να τραγουδάει  μέσα στην χούντα το  "Πότε θα κάνει ξαστεριά" από τα Ριζίτικα του Γιάννη Μαρκόπουλου.

Επιστρέφοντας στην Αθήνα το κλίμα άλλαξε.

Ακριβώς την μέρα που γύρισα, λες και είχαμε ραντεβού, δόθηκε στο Μέγαρο η συναυλία της  Jazz Οrchestra of the Concertgebouw με το κλασσικό της πλέον πρόγραμμα που έχει γυρίσει σε όλο τον κόσμο με  με μουσική του  Ray Charles.

Η ορχήστρα αποτελείται από 16 από τους καλύτερους  Jazz μουσικούς της Ολλανδίας.  

Μαζί τους εμφανίζεται η τραγουδίστρια Madeline Bell.

Ως γνήσιος θαυμαστής του Genius  δεν ήταν δυνατόν να λείψω.

Η ορχήστρα ήταν άψογη, και η τραγουδίστρια πολύ καλή αλλά έχοντας δει τον ίδιο τον  Ray Charles όταν είχε έρθει εδώ, αυτό που διαπίστωσα με θλίψη είναι πως ο μακαρίτης  είναι  α ν α ν τ ι κ α τ ά σ τ α τ ο ς!

Πάντως η ορχήστρα μαζί με την Madeline Bell κατάφερε στο τέλος να ξεσηκώσει και το συνήθως δύσκολο κοινό του Μεγάρου παίζοντας και τραγουδώντας τον διονυσιακό ρυθμό του What I say.

Τέλος άλλη μια μεγάλη jazz συναυλία ήταν αυτή στο ΠΑΛΛΑΣ με τον Archie Shepp και τον  Chucho Valdés και το συγκρότημα του The Afro-Cuban Messengers.

Ο 70χρονος Κουβανός πιανίστας, συνθέτης και ενορχηστρωτής Chucho Valdés βραβευμένος ήδη με 7 Grammies, θεωρείται από τον  Dave Brubeck  ανάμεσα στους 5 κορυφαίους πιανίστες στον κόσμο μαζί με τον  Bill Evans, τον  H. Hancock,  τον C. Corea  και τον O. Peterson! 

Πράγματι είναι  καταπληκτικός πιανίστας και ήταν ένα μοναδικό θέαμα, εκτός από ακρόαμα να βλέπεις το πως κινούνταν τα χέρια του επάνω στο πιάνο πότε χαϊδεύοντας και πότε κτυπώντας με ταχύτητα τα πλήκτρα. Εξ ίσου όμως σημαντικοί ήσαν και οι σολίστες της μπάντας του.

Για τον 74χρονο Archie Shepp τι να πρωτοπεί κανείς!

 Σαξοφωνίστας, συνθέτης, πιανίστας, τραγουδιστής, ποιητής και συγγραφέας, έντονα πολιτικοποιημένος , το 1969 λαμβάνει την έδρα Εθνομουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Amherst  της Μασσαχουσέτης . Έχει  συνολικά ηχογραφήσει πάνω από 75 εξαιρετικούς προσωπικούς δίσκους.

Μπορείτε να πάρετε μια ιδέα από την συνεργασία τους στο παρακάτω βίντεο.