Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

ΟΙ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ Η ΕΝΔΗΜΙΚΗ ΒΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ





Όταν στις 22 Σεπτεμβρίου έγραφα, μεταξύ άλλων, στο ποστ μου ΘΑ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΙΡΟ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΒΙΑ; , πως:

Πολύ φοβάμαι πως η βία αυτή που ενδημεί πλέον στην κοινωνία μας μπορεί να οδηγήσει σε αντίποινα εναντίον χρυσαυγιτών με τραγικά για όσους καταλαβαίνουν αποτελέσματα.
Δυστυχώς τον θάνατο του Παύλου Φύσσα δεν πρόκειται να εξισώσει ο θάνατος κάποιου χρυσαυγίτικου τραμπούκου ούτε ακόμα και  του ίδιου του δολοφόνου του.
Ο νεκρός είναι απλά νεκρός και δεν είναι πλέον ούτε αριστερός, ούτε δεξιός, ούτε αναρχοαυτόνομος, ούτε χρυσαυγίτης.

ήλπιζα πως δεν θα βρεθούν ανεγκέφαλοι εγκληματίες να τα κάνουν.
Δυστυχώς όμως κατάφεραν να επιβεβαιώσουν πλήρως τα όσα γράφει, με την εμπειρία  μιας ολόκληρης ζωής ένας σεβάσμιος καθηγητής, που υποστηρίζει ότι στην άκρια τούτη των Βαλκανίων η διάθεση για τη βία ενδημεί. (Η ΒΙΑ ΚΑΙ Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ (Θ. Τάσιος)  )
Πράγματι αφ΄ότου η Ελλάδα απελευθερώθηκε από τους Τούρκους δεν καταφέραμε, ακόμα και μέχρι την γενιά μου, να κάνουμε εκλογές χωρίς να υπάρξουν νεκροί .
Αλλά και ένα πλήθος από πολιτικά πρόσωπα όλο αυτό το διάστημα υπήρξαν θύματα δολοφονιών όπως ο  Καποδίστριας, ο Δεληγιάννης, ο Γεώργιος Α΄, ο  Ίων Δραγούμης, ο Χρήστος Λαδάς, ο Λαμπράκης, ο Μπακογιάννης ή έγιναν απόπειρες δολοφονίας όπως του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Αλλά και σε εμφύλιους πολέμους έχουμε διακριθεί.
Πριν καλά καλά γίνουμε ανεξάρτητο κράτος οι δολοφονίες αγωνιστών όπως πχ του Π. Καρατζά, του Α. Οικονόμου, του Π. Κρεβατά, του Ο. Ανδρούτσου αμαύρωσαν την ιστορία μας, και μετά τον εμφύλιο πόλεμο του 1823-1825 αν δεν επενέβαιναν οι μεγάλες δυνάμεις δεν επρόκειτο να αποκτήσουμε την ανεξαρτησία μας.
Αλλά και τον περασμένο αιώνα ο διχασμός και ο εμφύλιος πόλεμος του 1946-1949 είχε σαν αποτέλεσμα χιλιάδες νεκρούς από ελληνικά χέρια.
Δυστυχώς η ιστορία δεν κατάφερε ποτέ να διδάξει κανένα φανατικό,οποιασδήποτε απόχρωσης, πως με την βία δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα ή ακόμα χειρότερα μπορείς να πετύχεις τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδιώκεις.
Η δολοφονία των δύο παιδιών και ο βαρύτατος τραυματισμός του τρίτου δεν πρόκειται να σταματήσει την Χρυσή Αυγή και το μόνο αποτέλεσμα που μπορεί να έχει είναι να την τοποθετήσει στην συνείδηση του κόσμου  από την θέση του θύτη που ήταν μέχρι τώρα,στην θέση του θύματος.
Οι πωρωμένοι, ηλίθιοι,φανατικοί,  ανιστόρητοι  και αδίστακτοι δολοφόνοι δεν έκατσαν να σκεφτούν ή να κάνουν έστω ένα στοιχειώδη απολογισμό της πρόσφατης δράσης της 17 Νοέμβρη. Τι πέτυχε τελικά  όλα τα χρόνια με τις δολοφονίες που διέπραξε  αλλά και ποιά ήταν η κατάληξη της.  
Το ίδιο και της Μπάντερ-Μάινχοφ όπως επίσης  και των Ερυθρών Ταξιαρχιών.

Ευτυχώς που η καταδίκη των δολοφονιών ήταν ομόφωνη και απόλυτη από όλους.




3 σχόλια:

  1. αν κανεις δεχθει οτι μια δολοφονια εχει ποιοτικα χαρακτηριστικα και αισθητικη αξια η απαξια αναλογα με το θυμα η δολοφονια φυσσα ηταν πιο πρωτογονη και ζωωδης σε σχεση με αυτη των χρυσαυγητων που ουσιαστικα καθοριζει και το ηθος της αριστερας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν διακρίνω κανένα ήθος σε μια ψυχρή κτηνώδη δολοφονία είτε της δεξιάς είτε της αριστεράς, και το μόνο που αισθάνομαι είναι αποτροπιασμό και απέχθεια.
      Είναι το ίδιο πρωτόγονες και ζωώδεις.

      Διαγραφή
  2. μονο δυο σχολια σε αντιθεση με τα δεκαδες του σαραντακου

    ΑπάντησηΔιαγραφή