ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗ

Πριν να γράψω σχετικά για το ταξίδι που πρόσφατα πήγα, θα ήθελα να πω δυο λόγια για μια ιδιαίτερα ευφυή πρωτοβουλία των Τουρκικών  Αερογραμμών οι οποίες έχουν φτάσει σήμερα να έχουν τους περισσότερους αεροπορικούς προορισμούς στον κόσμο, καθιστώντας την Κωνσταντινούπολη μαζί με την Ντόχα ένα από τους βασικότερους κόμβους για όσους πετούν προς την Ανατολή.

Στην Κωνσταντινούπολη φτάσαμε στις 11:40 το πρωί και η πτήση για την Αθήνα ήταν στις  19:15 το απόγευμα.

Όπως καταλαβαίνει κανείς τόσες  ώρες αναμονής σε ένα αεροδρόμιο όσο και να χαζέψεις στα καταστήματα του, τα οποία προσωπικά δεν με ενδιαφέρουν καθόλου, σου φαίνονται  ατελείωτες.

Στο ίδιο αεροδρόμιο έχω ξαναβρεθεί και άλλες φορές με μικρότερη χρονική αναμονή και το έχω γυρίσει προς όλες τις κατευθύνσεις.

Όπως είχα γράψει πριν 5 χρόνια στο ποστ ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ είχα βρει εκεί μερικά πολύ ενδιαφέροντα CD , και μια άλλη φορά, μην έχοντας πως να περάσω την ώρα μου ,την έστησα σε ένα κάθισμα έξω από ένα κατάστημα με πανάκριβα ρούχα πολυτελείας για να λύσω μια απορία που είχα από χρόνια με αυτά τα καταστήματα, για το πως δηλαδή επιβιώνουν ενώ  ποτέ δεν βλέπεις να έχουν μέσα πελάτες!

Πάνω από δυο ώρες  τουλάχιστον, ο μόνος πελάτης που μπήκε ήταν ένας Άραβας με άψογη κελεμπία, ο οποίος όμως  βγήκε χωρίς να κρατάει τίποτα στα χέρια του. Επειδή έμεινε αρκετή ώρα μέσα πιθανολόγησα ότι  μπορεί να είχε αγοράσει το μισό κατάστημα για τις γυναίκες του και να του τα έστειλαν πακέτο στην χώρα του, οπότε έτσι εξηγείται πως διατηρούνται όλα αυτά τα καταστήματα ανοικτά.

Αυτή την φορά  όμως ο χρόνος αυτός αξιοποιήθηκε κατά τον καλύτερο τρόπο γιατί οι τουρκικές αερογραμμές με μια πολύ έξυπνη πρωτοβουλία   πετυχαίνουν ένα διπλό στόχο. Να αφήσουν ικανοποιημένους τους επιβάτες τους και ταυτόχρονα να διαφημίσουν την Κωνσταντινούπολη, δημιουργώντας σε όσους δεν την έχουν δει την επιθυμία να την βάλουν στους μελλοντικούς τους στόχους για επίσκεψη.

Έτσι λοιπόν μόλις φτάσαμε μας περίμενε ένα από αυτά τα κόκκινα διώροφα ανοικτά επάνω λεωφορεία για sightseeing,  με αγγλόφωνο ξεναγό, για μια άνετη περιήγηση στην Πόλη.

Επειδή δε όπως λέει και η παροιμία  νηστικό αρκούδι δεν χορεύει, το αυτοκίνητο όταν έφτασε στο κέντρο της πόλης κάτω από Μπλέ Τζαμί, μας άφησε πρώτα σε ένα εστιατόριο για ένα πλήρες γεύμα που συμπεριλαμβανόταν στο πρόγραμμα .

Στην συνέχεια  ανηφορίσαμε  στο Μπλέ Τζαμί.

Σε όλα τα μνημεία που επισκεφτήκαμε με την ειδική κάρτα που μας είχαν δώσει μπήκαμε παντού, εκτός σειράς ,χωρίς καμία καθυστέρηση.

Παρένθεση: Έχετε βρεθεί στην Ελλάδα σε εθνική γιορτή σε αρχαιολογικό χώρο;

Δεν ξέρω αν αυτό γίνεται παντού αλλά θυμάμαι πριν μερικά χρόνια να έχουμε βρεθεί 28η Οκτωβρίου στον Μιστρά και αυτός, προς μεγάλη μας απογοήτευση, να είναι κλειστός.

Στην Κωνσταντινούπολη είμαστε στις  29 Οκτωβρίου η οποία είναι γι΄ αυτούς μεγάλη εθνική γιορτή, η Εορτή της Δημοκρατίας. Το βράδυ της 29ης Οκτωβρίου του 1923 ο Μουσταφά Κεμάλ ανακήρυξε  επισήμως τη Δημοκρατία της Τουρκίας, αλλά βέβαια, άσχετα από την γιορτή, εκεί τα πάντα ήσαν ανοικτά.

Το Μπλε Τζαμί ή Τζαμί του Σουλτάνου Αχμέτ, ή Αχμέτ Τζαμί, ή Αχμιντιέ Τζαμί(1609-1616)  είναι το ωραιότερο και μεγαλύτερο τζαμί στην Κωνσταντινούπολη.  Θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της Ισλαμικής αρχιτεκτονικής  παγκοσμίως και αρχιτέκτονάς του υπήρξε ο Sedefhar Mehmet Ağa μαθητής του Μιμάρ Σινάν.

Ο σουλτάνος ήθελε τον τρούλο από ατόφιο χρυσό αλλά ο  αρχιτέκτονας που γνώριζε πως δεν μπορεί το οικοδόμημα να σηκώσει τόσο βάρος, για να σώσει την ζωή του πρόσθεσε  6 μιναρέδες γύρω από το Τζαμί, δικαιολογούμενος στον Σουλτάνο πως υπήρξε θύμα παρανόησης, (ο αριθμός "έξι" (αλτί) και η λέξη "χρυσός" (αλτίν) προφέρονται σχεδόν το ίδιο στα Τούρκικα)!

Για την Αγία Σοφία έχουν γραφτεί τόσα πολλά που δεν έχει νόημα να τα επαναλάβω. Είναι η 3η φορά που την επισκέπτομαι και μπαίνοντας μέσα, στο μυαλό μου ήρθαν οι ατελείωτες σχετικές με αυτήν συζητήσεις που είχα με τον αξέχαστο Δημήτρη, που για να γράψει το βιβλίο της ζωής του είχε επισκεφτεί πολλές φορές την Πόλη, μην παραλείποντας ποτέ και μια επίσκεψη σε αυτήν.(Σχετικά για το βιβλίο έχω γράψει το ποστ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ" ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΥ)

Οι φωτογραφίες από τον κυρίως ναό  είναι από την περσινή μου επίσκεψη που δεν υπήρχαν, όπως σήμερα ,οι τεράστιες σκαλωσιές για την συντήρηση της σε όλο το αριστερό πλάγιο μέρος της , λόγω του ότι η Κωνσταντινούπολη τότε ήταν πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Το μιχράμπ, είναι έκκεντρα προς τα δεξιά γιατί δείχνει προς τα  που βρίσκεται η Μέκκα και έτσι οι πιστοί, όταν ήταν τζαμί ήξεραν προς τα που να προσευχηθούν.

Τέλος η βόλτα στην Πόλη  τελείωσε με την επίσκεψη σε ένα μαγικό  χώρο, την Κιστέρνα του Ιουστινιανού, την Βασιλική Κινστέρνα.

Είναι η μεγαλύτερη της Πόλης χωρητικότητας 80.000κ.μ. που κατασκευάστηκε από τον Κωνσταντίνο και επεκτάθηκε το 542μΧ επί Ιουστινιανού, με σκοπό να υδροδοτείται η πόλη σε περίπτωση πολιορκίας.

Έχει μήκος 140 μέτρα και πλάτος 70, ενώ η στέγη της στηρίζεται σε 336 κίονες από αρχαίους ναούς ύψους 8 μέτρων, τοποθετημένους σε 12 σειρές όπου ο καθένας έχει στην κορυφή του ένα περίτεχνο κιονόκρανο ενώ δύο στηρίζονται σε βάσεις που φέρουν την κεφαλή της Μέδουσας.

Μια υποβλητική μουσική συνοδεύει την επίσκεψη γιατί ο χώρος έχει εξαιρετική ακουστική και γι΄αυτό γίνονται εκεί συναυλίες κλασσικής μουσικής.

Όπως καταλαβαίνει κανείς αυτή η σύντομη βόλτα στην Πόλη, για όσους την βλέπουν για πρώτη φορά, δημιουργεί  την επιθυμία στους περισσότερους να ξαναβρεθούν  σε αυτή την μοναδική πόλη που δεν χορταίνεις να την επισκέπτεσαι

Ο σχετικός συνειρμός που μου ήρθε επιστρέφοντας στο αεροδρόμιο ήταν από τα φοιτητικά μου χρόνια, όταν καθόμαστε σε κανένα ζαχαροπλαστείο στην Πλατεία Βικτωρίας ή στην Φωκίωνος Νέγρη. (Τότε τρώγαμε πάστες αντί να πίνουμε καφέ!)

Σε όλα αυτά  πέρναγε εκείνα τα χρόνια καθημερινά ο επονομαζόμενος "Μαρτσεντάλες" φωνάζοντας  με την αγριοφωνάρα του -φάχτεν φούχτεν- και αφήνοντας  σε κάθε τραπέζι 4-5 ζεστά αράπικα φυστίκια για δόλωμα.

Άμα  τα δοκίμαζες υπήρχε η περίπτωση να μην αγοράσεις όταν επέστρεφε;

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 9-11-2013

Παρέλειψα να τονίσω πως τόσο το γεύμα όσο και η περιήγηση ήσαν τελείως ΔΩΡΕΑΝ, προσφορά των  Τούρκικων Αερογραμμών.