atheofobos2: Ο ΑΘΕΟΦΟΒΟΣ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ 6-ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΤΑ ΠΛΟΙΑ ΚΑΙ ΟΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015

Ο ΑΘΕΟΦΟΒΟΣ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ 6-ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΤΑ ΠΛΟΙΑ ΚΑΙ ΟΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο ΑΘΕΟΦΟΒΟΣ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ 1- ΝΑΥΤΗΣ ΠΡΟΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝΟΣ ΣΤΟΥ "ΠΑΛΑΣΚΑ"

Ο ΑΘΕΟΦΟΒΟΣ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ 2- ΝΑΥΤΗΣ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΤΟΥ "ΠΑΛΑΣΚΑ"

Ο ΑΘΕΟΦΟΒΟΣ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ 3-ΜΑΝΑ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ*

Ο ΑΘΕΟΦΟΒΟΣ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ 4-ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΝΑΡΚΑΛΙΕΥΤΙΚΑ

Ο ΑΘΕΟΦΟΒΟΣ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ 5- Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΚΑΙ Η ΔΕΞΙΩΣΗ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ

Τα ναρκαλιευτικά, όταν υπηρέτησα, ήσαν 6 νέα και 6 παλιά του Β παγκόσμιου πολέμου. Τα νέα ήσαν λίγων ετών πλοία και είχαν ακόμα τον πλήρη αμερικανικό εξοπλισμό τους .

Τα παλιά, όπως το ΚΑΡΤΕΡΙΑ που αναφέρω παρακάτω, είχαν ενταχθεί στον ελληνικό στόλο το 1943 και ουσιαστικά αυτά είχαν καθαρίσει τα ναρκοπέδια του πολέμου στις ελληνικές θάλασσες και ήσαν πλεον ήδη έτοιμα για παροπλισμό. Οι κυβερνήτες τους ήσαν επίκουροι σημαιοφόροι και ο μόνος μόνιμος του Ναυτικού ήταν ένας μηχανικός υπαξιωματικός.

Αντίθετα στα καινούργια κυβερνήτης ήταν υποπλοίαρχος ενώ επίσης ύπαρχος και μηχανικός ήσαν μόνιμοι αξιωματικοί.

Τα νέα ήσαν σαφώς βελτιωμένα, διέθεταν ακόμα φαρμακευτικό εξοπλισμό και εργαλεία για χειρουργικές επεμβάσεις, το καρέ των αξιωματικών μπορούσε να γίνει χειρουργείο και είχαν ακόμα στους διαδρόμους ένα μηχάνημα που άμα πάταγες ένα κουμπί σου έβγαζε ταμπλέτες με αλάτι για την αναπλήρωση των ηλεκτρολυτών, λόγω της έντονης εφίδρωσης που υπάρχει όταν το πλοίο ταξιδεύει σε τροπικές περιοχές.

Με αυτά βρέθηκα στην La Spezia, που έχει μεγάλο ναύσταθμο εκεί και σας έχω περιγράψει σχετικά περιστατικά στο 3.

Καθώς ήταν το πρώτο ταξίδι που έκανα με τα πλοία και δεν με ήξεραν καλά οι άλλοι αξιωματικοί του πλοίου, όταν το καράβι έδεσε στο ναύσταθμο όλοι ήθελαν να βγουν έξω και να δουν την πόλη.

Όμως αναγκαστικά κάποιος αξιωματικός έπρεπε να μείνει στο πλοίο ως αξιωματικός υπηρεσίας.

Οπότε, καθώς ήμουνα και ο νεότερος ,τους ήρθε η φαεινή ιδέα να μείνω εγώ.

Ήρθαν λοιπόν να μου το πουν περιμένοντας βέβαια την εύλογη αντίδραση μου.

Πολύ ευχαρίστως τους απάντησα, μόνο που θα κάνω την βάρδια μου, όπως εσείς, αλλά μην τολμήσετε μετά να έρθει κανείς να με ενοχλήσει λέγοντας μου με πονάει το στομάχι μου, έκοψα το χέρι μου έχω διάρροια ή οτιδήποτε άλλο.

Μετά από αυτή την συνεννόηση, κατάλαβαν πως ο "νέος" δεν τσιμπάει, και παρέα αφού έβαλα το κοστουμάκι μου βγήκαμε να δούμε την πόλη.

Βέβαια μέσα στα αξιοθέατα της πόλης που είδαμε με ενδιαφέρον ήταν και η διαφημιζομένη τότε εκεί ως soft porno ταινία Bora-Bora που οι ερωτικές σκηνές που είχε σήμερα τις βλέπουμε στα κατάλληλα. Στην Ελλάδα μέχρι τότε το είδος ήταν παντελώς άγνωστο αλλά το μόνο που μου έμεινε στην μνήμη από αυτήν ήταν η ομορφιά του νησιού της Γαλλικής Πολυνησίας.

Στα παλιά ναρκαλιευτικά ενδημούσε , παρ΄ όλες τις προσπάθειες που γίνονταν, ένας σταθερός πληθυσμός από ξανθές κατσαρίδες και με τις οποίες τελικά το πλήρωμα είχε μάθει να συμβιεί αρμονικά.

Αυτό το διαπίστωσα όταν πρωτοπήγα σε αυτά και βλέποντας μια να περπατά στον τοίχο του καρέ των αξιωματικών, πήρα μια εφημερίδα να την σκοτώσω όταν η φωνή του ύπαρχου με απέτρεψε λέγοντας:

-Μη την Πέγκυ!

Μια μέρα που βρισκόμαστε στον Ναύσταθμο ο Διοικητής των Ναρκαλιευτικών αποφάσισε να κάνει επιθεώρηση στα πλοία.

Ήταν ένας άνθρωπος που είχα διαπιστώσει πως διέθετε χιούμορ έχοντας κουβεντιάσει μαζί του μερικές φορές.

Ανέβηκε λοιπόν σε ένα καράβι και κατέβηκε μια στενή καταπακτή για να ελέγξει την τροφαποθήκη.Καθώς αυτή ήταν στενή και μικρή οι υπόλοιποι αξιωματικοί περιμέναμε γύρω από την καταπακτή όταν ακούστηκε η φωνή του από τα έγκατα:

-Γιατρέ είδα μια κατσαρίδα!

Προ του καινοφανούς αυτού ευρήματος δεν μου έμενε παρά να του απαντήσω λέγοντας:

-Κύριε Διοικητά, απ΄ ότι φαίνεται δεν είχε ειδοποιηθεί ότι θα κάνετε επιθεώρηση!

Ευτυχώς αντί να φάω καμιά πεντάρα ένα ηχηρό γέλιο ακούστηκε από το βάθος.

Είμουνα τυχερός πάντως γιατί η πανίδα περιοριζόταν μόνο στις κατσαρίδες και δεν υπήρχαν ποντίκια τα οποία και αποτελούσαν και τον μεγάλο φόβο μου.

Και ο φόβος προέρχονταν από το γεγονός ότι όταν παρέλαβα το αρχείο από τον προηγούμενο γιατρό, αυτός μου παρέδωσε, εκτός των άλλων και μια τεράστια στοίβα με φακέλους για το πως και τι χρειάζεται για να γίνει μυοκτονία σε ένα καράβι. Η ιστορία αυτή είχε μια ατέλειωτη σχετική γραφειοκρατία αλλά και ταλαιπωρία για αυτόν που την ανελάμβανε.

Έτσι όταν ήρθε η ώρα να φύγω από τα καράβια βρισκόμουνα στα Ψαρά,όπως έχω περιγράψει στο 3 και ήξερα ότι στην θέση μου μόλις ορκιστεί θα έρθει άλλος. Για τον λόγο αυτό είχα πάρει μαζί μου όλο το αρχείο ώστε να το παραδώσω στον αντικαταστάτη μου.

Καθώς γύριζα στο πλοίο μια μέρα με την βάρκα που είχε, έχοντας πάει για ψάρεμα με ψαροντούφεκο, είδα από μακριά επάνω σε αυτό κάποιον με στολή.

Αμέσως κατάλαβα ότι είναι αυτός, γιατί στο πλοίο και με τις συνθήκες που έχω περιγράψει στο 4, όλοι κυκλοφορούσαν με ένα παλιό τζιν και κάποιο μπλουζάκι.

Ο ατυχής, που ήταν και συμφοιτητής μου, μέχρι να φτάσει στα Ψαρά είχε βγάλει τα σωθικά του γιατί τον πείραζε η θάλασσα.

Έτσι όπως ήταν κάτωχρος και ταλαιπωρημένος παρέλαβε όλο το αρχείο χωρίς πολλά λόγια και άρχισε γι΄ αυτόν μια θητεία απύθμενης ταλαιπωρίας στα καράβια, ενώ για μένα μια εβδομάδα διακοπών και ψαρέματος

Αυτός έφευγε κάθε πρωί με τα σκάφη για ναρκαλιεία, ξαπλωμένος με ναυτία στο κρεβάτι του και με μια λεκάνη αγκαλιά για εμετό και εγώ πήγαινα καθημερινά για ψαροντούφεκο γιατί είχα εγκατασταθεί σε ένα καράβι που είχε βλάβη και θα γύρναγε μαζί με τα άλλα όταν θα επιστρέφαμε στον Ναύσταθμο.

Τα πλοία διαθέτουν όλα θυρεούς τους οποίους ανάλογα με την περίσταση προσφέρονται ως αναμνηστικά δώρα σε ορισμένες περιπτώσεις όπως έχω γράψει στο ποστ ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ

Όταν λοιπόν πρωτομπήκα στο ναρκαλιευτικό ΚΑΡΤΕΡΙΑ αμέσως το μάτι μου πήγε στον θυρεό του που ήταν από του ωραιότερους που είχα δει. Έτσι μια μέρα είπα στο κυβερνήτη του ότι :

-Αυτόν αντί να τον κλέψω, να ξέρεις ότι θα τον πάρω!

-Πως θα τον πάρεις; μου είπε

-Να έτσι του λέω και τον ξεκρεμάω βάζοντας τον στην τσάντα μου !

Βέβαια είχα διαβάσει και την ιστορία του πλοίου που μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον.

Η Ιταλία στις 8ης Σεπτεμβρίου 1943 υπέγραψε ανακωχή με τους συμμάχους.

Στις 11 Σεπτεμβρίου 1943 ο ιταλικός στόλος παραδόθηκε στον Ναύαρχο Sir Andrew Cunningham και στον Στρατηγό Eisenhower στην Μάλτα. Στην παράδοση συμμετείχαν και τα Αντιτορπιλικά Β. ΟΛΓΑ και ΑΔΡΙΑΣ.

(Το ΑΔΡΙΑΣ είναι το πλοίο που,μετά περίπου 1,5μήνα, στις 22/10/1943 προσέκρουσε σε νάρκη κοντά στην Κάλυμνο και έχασε την πλώρη του, αλλά παρ΄όλα αυτά στις 6 Δεκεμβρίου κατέπλευσε στην Αλεξάνδρεια, όπου έγινε δεκτό μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού από τον συμμαχικό Στόλο.Συγκινητική περιγραφή του κατάπλου στην Αλεξάνδρεια εδώ)

(Λανθασμένα στο βίντεο αναγράφει 1944 αντί 1943)

Tο πρωί της 16ης Σεπτεμβρίου 1943 τα δυο Ιταλικά Θωρηκτά ΙΤΑLΙΑ και VΙΤΤORΙO VΕΝΕΤO, τα τέσσερα Καταδρομικά ΕUGΕΝΙO DΙ SΑVOΙΑ, ΑΤΤΕΝDOLO, ΜOΝΤΕCUCCOLΙ και CΑRDOΝΑ, ως και τέσσερα Αντιτορπιλικά, συνοδευόμενα από συμμαχικά πλοία και το Αντιτορπιλικό BΑΣΙΛΙΣΣΑ OΛΓΑ, έφθασαν στην Αλεξάνδρεια. Εκεί ο 'Αγγλος Ναύαρχος, Αρχηγός του Συμμαχικού Στόλου της Μεσογείου, επιβαίνοντας Αγγλικού Ναρκαλιευτικού και ο Έλληνας Αρχηγός Στόλου επιβαίνοντας στο Ναρκαλιευτικό ΚΑPΤΕPΙΑ επιθεώρησαν αντιπλέοντας τον ηττημένο Ιταλικό Στόλο, ο οποίος απέδιδε τις οφειλόμενες τιμές στις Σημαίες των Ναρκαλιευτικών και στα σήματα του 'Άγγλου και Έλληνα Ναυάρχου. Αυτό απετέλεσε την ηθική μας δικαίωση, στη μέχρι τότε Ελληνική συμβολή στη Συμμαχική Νίκη.

Στα παρακάτω επίκαιρα ο κάμεραμαν προφανώς βρίσκεται στο αγγλικό ναρκαλιευτικό καθώς αυτό επιθεωρεί αντιπλέοντας τα Ιταλικά πλοία.