ΔΥΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥΣ! Β΄ Μαρίκα Παλαίστη

Η δεύτερη πασίγνωστη, όμως μόνο στην Ελλάδα τραγουδίστρια, είναι η Μαρίκα Παλαίστη. Η Παλαίστη  σε αντίθεση με την  Τζένκινς ήταν στα νιάτα της καλή υψίφωνος. Γεννημένη το 1888 στον Πόντο και παντρεμένη με Ρώσο  εγκαταστάθηκε στην Μόσχα. Πήρε χρυσό μετάλλιο στο ωδείο του Κιέβου όπου σπούδασε και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Όπερα της Μόσχας.

 Ακολούθησε διεθνή καριέρα με πολλές εμφανίσεις όχι μόνο την Ρωσία αλλά και στην Ευρώπη. Μετά τον θάνατο του άντρα της και των δυο παιδιών της πήγε και τραγούδησε στην Αμερική και μετά την Ρωσική επανάσταση εγκαταστάθηκε τελικά στην  Ελλάδα. Εδώ άνοιξε  σχολή φωνητικής ενώ παράλληλα συμμετείχε σε λυρικές παραστάσεις και έδινε και συναυλίες.

Λεπτομερέστερη αναφορά για την βιογραφία της στο εξωτερικό  υπάρχει εδώ.
Στον προπολεμικό τύπο μετά την εγκατάσταση της στην Ελλάδα υπάρχουν σποραδικές αναφορές για συναυλίες της.

Μετά την απελευθέρωση διαβάζουμε ότι στις 20-10-1946 θα δώσει την αποχαιρετιστήριο συναυλία της στον Παρνασσό.

Προφανώς είχε ήδη αρχίσει να χάνει την φωνή της γεγονός που απ΄ότι φαίνεται πρέπει να είχε ταυτόχρονη επίδραση και στην ψυχική της ισορροπία γιατί η  μετέπειτα πορεία της την οδήγησε στο να συγκαταλέγεται πλέον στους χαρακτηριστικούς γραφικούς τύπους της Αθήνας στις δεκαετίες 50 και 60.

Η Παλαίστη  μόλις οι γυναίκες απέκτησαν στην Ελλάδα το δικαίωμα ψήφου, ιδρύει το Ανεξάρτητο Δημοκρατικό Κόμμα Γυναικών!
Όποτε αρχίζει να απασχολεί συχνότερα τον ημερήσιο τύπο και διαβάζουμε συχνά πλέον τόσο για την πολιτική της δράση όσο και για τις ταραχώδεις συναυλίες που έδινε.

Αφού λοιπόν απέκτησε την προεδρία του κόμματος επακολούθησε ο πατροπαράδοτος αγιασμός  και στην συνέχεια προσφορά στους παρισταμένους βερμούτ και μπατόν σαλέ!

Και αρχίζει πλέον να συνδυάζει τους πολιτικούς της λόγους με δημόσιες ομιλίες αλλά και με ρεσιτάλ με άριες στα οποία γίνεται πανδαιμόνιο από τα πλήθη που πηγαίνουν πληρώνοντας μάλιστα και ακριβό εισιτήριο για να κάνουν πλάκα φωνάζοντας διάφορα περιπαικτικά συνθήματα  όπως «Οι σπογγαλιείς Αθηνών μαζί σου», «Μαρίκα σώσε τα λουκάνικα», «Βαράτε την με λουκουμόσκονη», «Στον μολυβένιο ουρανό μια κατσαρίδα τρέχει, μου φαίνεται πως βρέχει» ή να καταργηθεί η τρύπα στις δεκάρες!
Τον Ιούνιο του 1957, 70 ετών πλέον, έπεσε και χτύπησε στο κεφάλι και την μετέφεραν σε κωματώδη κατάσταση στον Ευαγγελισμό.  Γερό κόκαλο όμως γρήγορα ανέρρωσε και σε λίγους μήνες έδωσε την παρακάτω συναυλία.

Μια άκρως επεισοδιακή συναυλία  ήταν και αυτή στο ΙΝΤΕΑΛ όπου ένας εξοργισμένος θεατής της επετέθη γιατί είχε πει ότι αφιερώνει το επόμενο τραγούδι της στον φυλακισμένο τότε Γλέζο.
Γλαφυρές περιγραφές από το ρεσιτάλ υπάρχουν τόσο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ όσο και στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ της Αιγύπτου!

Στην παραπάνω συναυλία στο ΙΝΤΕΑΛ αυτός που προκάλεσε το επεισόδιο αποκαλύφθηκε μετά από ενάμιση μήνα σε συνέντευξη που είχε δώσει το προεδρείο του Γ΄Πανσπουδαστικού Συνεδρίου για τα επεισόδια που είχαν γίνει στα γραφεία της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ από Εκοφίτες, ότι ήταν ο γραμματέας του συνεδρίου Χ.Φύσσας που ανήκε στην νεολαία της ΕΡΕ. Πρέπει να  είναι ο ίδιος που μετέπειτα είχε εκλεγεί βουλευτής του ιδίου κόμματος.

Μη σεβόμενα δε τα ανάκτορα την μοναδική, τότε, γυναίκα πρόεδρο πολιτικού κόμματος δεν έκαναν δεκτή την επιθυμία της να την δεχτεί ο βασιλιάς.

Η Παλαίστη ως πολυσύνθετο ταλέντο γράφει τραγούδια, όπως το Πάντοτ΄εσύ, που το αφιερώνει  στην μεγαλύτερη της τελευταίας γενιάς καλλιτέχνιδα Αλίκη Βουγιουκλάκη (1959) αλλά και ποιήματα, ενώ  ταυτόχρονα ως άτομο με δημοκρατικές αρχές, θαυμάζει τον Λουμούμπα και ενθουσιάζεται με τον άθλο του Γκαγκάριν.Γι΄όλα αυτά μας ενημερώνει ανελλειπώς ο Ελευθερόστομος στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Όμως ούτε στην Ικαρία που πήγαινε για τα ιαματικά της λουτρά δεν μπορούσε να αποφύγει τους ενθουσιώδεις θαυμαστές της με αποτέλεσμα  αυτός ο θαυμασμός να έχει άκρως δυσμενές αποτέλεσμα και στην φωνή της, όπως είπε σε συνέντευξη της στο ΕΜΠΡΟΣ.

Πριν  τις εκλογές "βίας και νοθείας" του Οκτωβρίου 1961 εξαγγέλει την έκδοση εφημερίδας την οποία θα διευθύνει και θα γράφει και το κύριο άρθρο!

Ο Ρουπακιάς που αναφέρει ήταν ένα χωρικός  στο χωριό Ανέζη Φιλιππιάδος που τον σκότωσε μετά από συμπλοκή  ένας χωροφύλακας που είχε πάει εκεί με  3 εντάλματα συλλήψεως για οφειλή 180 δραχμών στην Αγροτική Τράπεζα.

Τον Ιανουάριο του 1962 δίνει ακόμα μια ιστορική συναυλία μπροστά σε 600 άτομα που είχαν πληρώσει από 100 δραχμές εισιτήριο για να κάνουν πλάκα σε μια γυναίκα 75 χρονών με διαταραγμένη προσωπικότητα.

Στις εκλογές της 3 Νοεμβρίου 1963, στις οποίες εκλέχτηκε η ΕΚ  και παρά το ακριβό για τότε παράβολο για τα οικονομικά της , η Παλαίστη απτόητη έλαβε μέρος έχοντας αλλάξει την ονομασία του κόμματος της σε Δημοκρατικό κόμμα Εργαζομένου Λαού.

Νέα πάλι συναυλία και η ίδια ξανά  εικόνα επικρατεί στην αίθουσα μετά την εμφάνιση της  με μαύρο ποδήρες βελούδινο φόρεμα στολισμένο με μαύρη νταντέλα και ετόλ στους ώμους. Αυτή είναι και η τελευταία συναυλία της που αναφέρεται στον ημερήσιο τύπο.

Η Παλαίστη από νέα έγραφε και βιβλία παντός είδους και με  το τελευταίο της  με τίτλο "Τι είναι ο έρωτας και γίνεται συχνά φονιάς;"  ασχολείται στην επιφυλλίδα του στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  ο Σπ.Γιαννάτος.

Οι τελευταίες αναφορές σε αυτήν, αλλά και οι τελευταίες της φωτογραφίες είναι του 1966, η πρώτη σε άρθρο της Σώτιας Τσώτου και η δεύτερη από την παρουσία της στην δίκη του ΑΣΠΙΔΑ.

Ο Πρετεντέρης εμπνεύστηκε από την Μαρίκα Παλαίστη τον ρόλο της Κλημεντίνης στο ραδιοφωνικό σήριαλ Το ημερολόγιο ενός Θυρωρού που με μεγάλη επιτυχία κράτησε η Σαπφώ Νοταρά. Χάρις σε αυτόν το ρόλο, μιας τέως τραγουδίστριας της Όπερας, γνώρισε και το ευρύτερο κοινό τον συνθέτη Διονύσιο Λαυράγκα από τις συχνές αναφορές που έκανε η Κλημεντίνη γι΄αυτόν.

Τον Φεβρουάριο 1970 η Παλαίστη πέθανε σε ηλικία 82 ετών.

 (ΜΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΛΙΚ ΕΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ)

Το προηγούμενο:

ΔΥΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥΣ! Α΄ Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς