Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

MILONGA ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ!




"Μιλόνγκα" είναι  το όνομα που δίνεται σε χορευτικές εκδηλώσεις αφιερωμένες στο Ταγκό.
Αγαπητή εξαδέλφη και σιωπηρή αναγνώστρια αυτού του blog,  έχει φανατική αγάπη για το αργεντίνικο ταγκό.
Παρακολουθεί λοιπόν εδώ και  χρόνια ανελλιπώς μαθήματα ταγκό και κάθε εβδομάδα μαζί με τους άλλους μαθητές μαζεύονται σε χορευτικές βραδιές που τις λένε milonga και χορεύουν ταγκό.
Αποφάσισα λοιπόν και εγώ μαζί με μια παρέα, εξ ίσου άσχετων με οποιαδήποτε χορευτική δραστηριότητα, να πάμε μαζί πριν λίγα χρόνια σε μια  milonga να δούμε από κοντά περί  τίνος πρόκειται.
Αφού λοιπόν πήγαμε πρώτα και φάγαμε, βάσει του δόγματος νηστικό αρκούδι δεν χορεύει, πήγαμε σούμπιτοι στην  milonga .
Η σύνθεση των ταγκιέρων, αυτών ήταν ενδιαφέρουσα γιατί ήσαν άτομα κάθε ηλικίας και χωρίς διακρίσεις κοινωνικής τάξης.
Έτσι λοιπόν εκείνο το βράδυ απολαύσαμε το θέαμα των διαφόρων ζευγαριών που χόρευαν ταγκό, με τους  ποιο καλά εξασκημένους να κάνουν και  πιο δύσκολες τεχνικά φιγούρες.
Το θέαμα για εμάς τους απέξω ήταν ευχάριστο, αν και η αίσθηση που μου δημιουργήθηκε ήταν ότι ακριβώς επειδή γνωρίζονταν μεταξύ τους οι χορευτές έδιναν μεγάλη προσοχή στο να μην κάνουν κάποιο λάθος, οπότε σε κάποιο βαθμό έχαναν την απόλαυση του αυθόρμητου χορού.
Ίσως γι΄αυτό ακριβώς τον λόγο προέκυψε και η ανάγκη για την «Μιλόγκα του Δρόμου» για την οποία αντιγράφω από το ΒΗΜΑ:



 Χορός υπό το φως του φεγγαριού

Αν μια μουντή Δευτέρα βρεθείτε να περπατάτε στο τέλος του πεζοδρόμου της Ερμού, λίγο πριν από την οδό Πειραιώς, μην παραξενευτείτε αν πέσετε επάνω σε δεινούς τανγκέρος. Eδώ και οκτώ χρόνια, ανελλιπώς κάθε Δευτέρα, εκτός και αν ο καιρός έχει άλλα σχέδια, οι Αθηναίοι δίνουν ραντεβού ακριβώς εκεί για να χορέψουν τάνγκο. «Ολα ξεκίνησαν το 2008» εξηγεί στο «Βήμα» ο Γιώργος Μηναδάκης. «Εκεί κοντά στην περιοχή υπήρχε μια σχολή και ένας φίλος, ο Βασίλης, μια Δευτέρα βράδυ, μετά το τέλος του μαθήματος πήρε την ντάμα του και ένα μικρό κασετόφωνο για να χορέψουν ακριβώς σε αυτόν τον χώρο, στο τέλος της Ερμού. Την επόμενη Δευτέρα το είπαν και σε άλλους και έτσι τελικά από στόμα σε στόμα ξεκίνησε η "Μιλόνγκα δρόμου". Δύο μήνες αργότερα προστέθηκα και εγώ στην ομάδα και άρχισα να το οργανώνω πιο συστηματικά. Από το μικρό κασετόφωνο και ύστερα από πολλές πατέντες φτάσαμε να αγοράσουμε επαγγελματικά μηχανήματα». Το καλοκαίρι, ως και 400 άτομα μπορεί να δώσουν το χορευτικό «παρών», όμως και τον χειμώνα η «Μιλόνγκα δρόμου» δεν πτοείται από τις χαμηλές θερμοκρασίες. Αλλωστε, it takes two to tango. 
Πληροφορίες στο Facebook: Milonga Dromou.

Εμπρός λοιπόν ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν ανοίγεται μπροστά σε όσους θέλουν να επιδείξουν τις χορευτικές τους ικανότητες.
Πάντως για τους ασχέτους καλό θα ήταν να δουν προηγουμένως το παρακάτω βίντεο με δύο δεξιοτέχνες της Μιλόγκα που όταν το είδα θαύμασα τις ικανότητες τους και κυρίως το πως καταφέρνουν να μην κλωτσήσει ή να πατήσει ο ένας τον άλλο!



1 σχόλιο:

  1. “Η ξαδέρφη/τανγκέρα και σιωπηρή αναγνώστρια του μπλογκ» σημειώνει:
    1. Το κείμενο είναι αντικειμενικά σωστό. Φυσικά μόνον όταν χορεύει κανείς καταλαβαίνει την αίσθηση αυτού του χορού. Στις μιλόνγκες γενικά, σε όσα μέρη κι αν έχω βρεθεί, παρατηρεί κανείς αυτήν την προσπάθεια επικοινωνίας του ζευγαριού, προσπάθεια που η ανάγνωσή της ερμηνεύεται από τους μη γνώστες του χορού συνήθως σαν να είναι ότι κάνουν μάθημα (πολλές φορές οι χορευτές είναι αρχάριοι, οπότε αλλάζει το πράγμα)…Είναι ένας χορός δύσκολος, προυποθέτει την παιδεία μιας γλώσσας σωματικής επικοινωνίας, με «γραμματική, συντακτικό και πλούσιο λεξιλόγιο», οσότου να καταφέρει κανείς να «μιλήσει» και να εκφραστεί σαν ζευγάρι. Είναι εν μέρει ένας στυλιζαρισμένος χορός, στην εκμάθηση του οποίου μόνον η μεγάλη απόλαυση αυτής της μουσικής σε βοηθάει να προχωρήσεις. Φυσικά αναφέρομαι στο αργεντίνικο τάνγκο κι όχι στο ευρωπαικό, μία πολύ απλούστερη παραλλαγή του.
    2. Η επιλογή του μικρού βίντεο είναι ιδιαίτερα επιτυχημένη. Ένα από τα καλύτερα ζευγάρια του κόσμου χορεύουν αυτό το κομμάτι που είναι μία μιλόγκα, ένα γρήγορο τάνγκο δηλαδή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή