Η ΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

Υπάρχει δυστυχώς ένα ιστορικά, δυστυχώς επανειλημμένα επαληθευμένο αξίωμα, Η εξουσία διαφθείρει.

Η σημερινή κυβέρνηση έχει πλήρως επιβεβαιώσει αυτόν το αξίωμα.

Κατέλαβε την εξουσία προβάλλοντας το ηθικό πλεονέκτημα  της αριστεράς και αντί να το αναδείξει πέτυχε το ακριβώς αντίθετο. Να το καταρρίψει πλήρως με τα έργα της,

Ο Μένανδρος ήδη από τον 4^ο αιώνα π.Χ. το έχει προβλέψει με ενάργεια: Άπαξ γαρ εξουσία, ισχύν λαβούσα, ουδέν του οικείου συμφέροντος κρίνει λυσιτελέστερον.

Όλες οι πολιτικές παρατάξεις προεκλογικά υπόσχονται πως θα βελτιώσουν την δημόσια διοίκηση, θα περιστείλουν τις δαπάνες της, θα προβούν σε αξιοκρατικούς διορισμούς μέσω ΑΣΕΠ κτλ

Μετεκλογικά όλες με διάφορους τρόπους προσπαθούν να βολέψουν τα ¨δικά τους παιδιά¨ σε βάθος χρόνου, αλλά οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ προβλέποντας τον εκλογικό τους καταποντισμό στις επόμενες εκλογές, με ένα παροξυσμό διορισμών  φροντίζουν να βολέψουν εν τάχει όσους περισσότερους μπορούν από τους δικούς τους, σε όσες κενές θέσεις υπάρχουν, δημιουργώντας ταυτόχρονα άχρηστους φορείς για να τοποθετήσουν κομματικά τους στελέχη, τις περισσότερες φορές με ανύπαρκτα προσόντα.

Οι πράξεις τους επιβεβαιώνουν τον Τζών Στάινμπεκ που έχει πει προσφυώς συμπληρώνοντας  τον Μένανδρο: Η εξουσία δεν διαφθείρει. Ο φόβος διαφθείρει. Ίσως ο φόβος απώλειας της εξουσίας.

Διαβάζω εδώ:

Τα στοιχεία για την κατάσταση της δημόσιας διοίκησης είναι αποκαλυπτικά. Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αυξήθηκαν κατά περίπου 21.000 οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, κυρίως Υποχρεωτικής και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, εκ των οποίων το 20% εκτός του κανόνα προσλήψεων - αποχωρήσεων, και κατά 15.000 οι συμβασιούχοι. Το κόστος ξεπερνά τα 600 εκατ. ευρώ. Στον προϋπολογισμό του 2018 το κόστος μισθοδοσίας της γενικής κυβέρνησης είναι αυξημένο κατά 443 εκατ. ευρώ. Από αυτό το 1/3 αφορά αυξήσεις μισθών και το άλλο αποδοχές νεοπροσληφθέντων.   

Στους παρακάτω πίνακες, που προέρχονται από τις ειδήσεις του Ε, βλέπουμε την μισθολογική επιβάρυνση όλων αυτών των θέσεων ,

Παράλληλα με τους εργαζομένους αυξήθηκαν και οι δομές του κράτους. Οι Γενικές και Ειδικές Γραμματείες αυξήθηκαν κατά 40%, οι μετακλητοί υπάλληλοι κατά 36% σε σχέση με το 2014. Συστάθηκαν 47 νέοι φορείς (ΔΕΚΟ, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ, δημόσιων φορέων κ.λπ.) χωρίς να υπολογίζεται ο φορέας Διαστήματος του Νίκου Παππά. Επίσης, δημιουργήθηκαν 2.160 υπηρεσιακές δομές και 9.000 οργανικές θέσεις, με κόστος, αν καλυφθούν όλες και δοθούν τα επιδόματα ευθύνης, 167 εκατ. ευρώ. Οι συμβασιούχοι, ανάλογα με την εποχή, αυξάνονται από 8% έως 22% (κόστος από 72 ως 250 εκατ. ευρώ).

Από τα παραπάνω μπορεί να διαπιστώσει κανείς ποια σχέση έχει η Συριζανελική επιδρομή κατά του κράτους με τα όσα έλεγε ο Τσίπρας προεκλογικά.

Ότι ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να φτιάξει το δικό του πελατειακό κράτος σχολιάζεται συχνά ακόμα και από διεθνή ΜΜΕ. Ομως το πρωθυπουργικό αφτί δεν ιδρώνει. Μέχρι και τη δομημένη συνέντευξη, μια αντιγραφή της μεθόδου που θέσπισε ο Προκόπης Παυλόπουλος το 2006, επανέφερε η κυβέρνησή του, ώστε να «νερώσει» το μείγμα των επιτυχόντων του ΑΣΕΠ με τα «δικά» τους παιδιά. Η επιλογή των πρώτων δώδεκα οικονομικών διευθυντών τα λέει όλα: μόνο τέσσερις θέσεις καλύφθηκαν από τους πρώτους σε βαθμολογία.

Τα προσόντα για τις θέσεις φτιάχνονται στα μέτρα των υποψηφίων.

Στις 2 Μαρτίου, 37 βουλευτές της ΝΔ κατέθεσαν επίκαιρη ερώτηση στην υπουργό Διοικητικής Ανασυγκρότησης Ολγα Γεροβασίλη, σημειώνοντας ότι οι προκηρύξεις επιτελικών στελεχών του Δημοσίου «μοιάζουν με φωτογραφικό άλμπουμ των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ». Η ερώτηση αφορούσε την πλήρωση θέσεων διοικητικών γραμματέων, ειδικών τομεακών γραμματέων και γενικών διευθυντών υπουργείων. Ειδικότερα, εκφραζόταν η απορία πώς γίνεται για παρόμοιες θέσεις να υπάρχουν διαφορετικά περιγράμματα. Από υπουργείο σε υπουργείο ζητούνται διαφορετικά τυπικά προσόντα. Αλλά ακόμα και στο ίδιο υπουργείο, όταν είναι πολλές οι θέσεις, ζητούνται διαφορετικά κάθε φορά προσόντα. «Οι διαφοροποίησεις αυτές είναι αδικαιολόγητες και είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για “φωτογραφικές διατάξεις” στα μέτρα προεπιλεγμένων υποψηφίων» επισημαίνει ο αρμόδιος τομεάρχης Γιώργος Γεωργαντάς.

Σε κάποιες θέσεις το πανεπιστημιακό πτυχίο είναι απαραίτητο, ενώ αλλού είναι απλώς επιθυμητό. Το ίδιο συμβαίνει και με τους μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς τίτλους. Σε ό,τι αφορά την εργασιακή εμπειρία, διαπιστώνεται ότι για κάποιες θέσεις απαιτείται 5ετής εμπειρία (υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης), σε άλλες 10ετής (υπουργείο Εσωτερικών), στις περισσότερες 12ετής, αλλά και 15ετής και 20ετής. Η εμπειρία αυτή πότε ζητείται να έχει συνάφεια με το αντικείμενο και πότε όχι.

Τα ίδια συμβαίνουν και με τη γνώση ξένης γλώσσας. Αλλού απαιτείται άριστη γνώση και αλλού γνώση τουλάχιστον σε καλό επίπεδο. Για τη θέση του διοικητικού γραμματέα στο υπουργείο Τουρισμού απαιτείται απλή γνώση αγγλικών, αλλά υπάρχει υποχρεωτικός όρος για πενταετή άσκηση δικηγορίας με εμπειρία σε θέματα διοικητικού δικαίου – και όπως καταγγέλλεται, η προκήρυξη φωτογραφίζει την ήδη υπηρετούσα γενική γραμματέα Ευρυδίκη Κουρνέτα. Στο υπουργείο Οικονομίας και Ανάπυξης όλες οι θέσεις απαιτούν πτυχίο μηχανικού· και ενώ τα καθήκοντα όλων των γραμματέων είναι πάνω-κάτω τα ίδια, για τη Γενική Γραμματεία Οικονομικής Πολιτικής τα προσόντα είναι διαφορετικά. Ισως επειδή αφορούν την Ελένη Παπαδοπούλου, κόρη του βουλευτή Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ Αθανάσιου Παπαδόπουλου.

Και γιατί όχι; Εδώ από τον Αλέξη Τσίπρα, τη Σία Αναγνωστοπούλου, τον Νίκο Κοτζιά και τον Νίκο Τόσκα μέχρι τη Ράνια Σβίγγου, όποιος προφταίνει διορίζει συζύγους, τέκνα, ανίψια, γαμπρούς, συντρόφους και φίλους στο Δημόσιο ή σε νέους αχρείαστους οργανισμούς. Τα ονόματα είναι γνωστά. Και αυτό παρά τον νόμο 4079/2012, ο οποίος απαγορεύει σε όλους τους κρατικούς λειτουργούς να προσλαμβάνουν συζύγους και συγγενείς μέχρι δεύτερου βαθμού.

Εδώ και εδώ τα ονόματα πολλών συγγενών και φίλων που διορίστηκαν σε περίοπτες θέσεις και με τους μισθούς που μπορεί να διαβάσει κανείς στους προηγούμενους πίνακες.