ΝΕΚΤΑΡΙΑ Θ΄ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Ταξινομώντας αυτές τις μέρες τις φωτογραφίες που έβγαλα στο ταξίδι αυτές τις δύο με τα παιδιά μου άρεσαν ιδιαίτερα.
Είναι από την Γουατεμάλα ,ή πρώτη από την πρωτεύουσα και η δεύτερη από την Αντίγκουα.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΕΔΩ

Μέχρι στιγμής η ζωή , εκτός από την δικαστική εμπλοκή ,είχε φανεί γενναιόδωρη στην Νεκταρία.
Όμως δυστυχώς στην ζωή τα πράγματα δεν μπορούν να συνεχίζουν για πάντα έτσι .
Κατά την διάρκεια ενός θυελλώδους συμβουλίου στην Δημαρχία, για την κατασκευή ενός αγάλματος στην κεντρική πλατεία ενός τοπικού αγωνιστή που οι μισοί τον θεωρούσαν ήρωα και οι άλλοι προδότη ,την ειδοποίησαν ότι ο Παπαγρηγόρης πεθαίνει .
Τι είχε συμβεί;
Ο Παπαγρηγόρης είχε πάει για να περάσει το Σαββατοκύριακο του σε ένα γυναικείο μοναστήρι της περιοχής του που ήταν το αγαπημένο του γιατί ετύγχανε ιδιαίτερης περιποίησης ιδίως από τις νεώτερες μοναχές που σαν γνήσιες νύμφες του Χριστού τον έβλεπαν σαν επίγειο εκπρόσωπο του.
Στην εκκλησία του μοναστηριού το λάδι στα καντήλια το έβαζε μια από τις γηραιότερες μοναχές, ή οποία πολλές φορές λόγω στραβομάρας περισσότερο έχυνε απέξω παρά μέσα.
Όταν λοιπόν πήγε ο Παπαγρηγόρης να προσευχηθεί χωρίς να προσέξει τα χυμένα λάδια στο πάτωμα, γλίστρησε και στην προσπάθεια του να κρατηθεί πιάστηκε από τον κηροστάτη που ήταν δίπλα με αποτέλεσμα και οι δύο να πέσουν πάνω στην τεράστια και βαρειά εικόνα του άγιου του ναού ή οποία έφυγε από την θέση της και αντί ο άγιος να ευλογήσει τον μητροπολίτη να βρεθεί στην θέση του κολάρου του.
Στο νοσοκομείο που έτρεξε η Νεκταρία μαζί με τον γιατρό της ήρθε το δεύτερο κτύπημα .
Ο Παπαγρηγόρης στο παραλήρημα του πριν να πεθάνει έλεγε βλέποντας την Νεκταρία ,αγάπη μου, το παιδί μας, και να αναπτύσσει περιγραφές από ερωτικές τους συναντήσεις με τόσο ηχηρή φωνή που έκαναν όλο το προσωπικό του νοσοκομείου να μαζεύεται από έξω από το δωμάτιο και με τον τρόπο αυτό από στόμα σε στόμα οι διηγήσεις να εμπλουτίζονται και με φανταστικές προσθήκες.
Ο υφυπουργός -γιατρός κατάπληκτος άκουσε όλα αυτά που είχε κάνει η αγαπημένη του σύζυγος και την άλλη μέρα πριν να διαδοθούν ευρύτερα όπως ήταν πλέον αναπόφευκτο όλα αυτά, ζήτησε διαζύγιο.
Η ιστορία πήρε μεγάλη έκταση ιδίως από τις έγκυρες σκανδαλοθηρικές εφημερίδες, και τις μεσημβρινές εκπομπές καλόπιστου κοινωνικού σχολιασμού, και όπως ήταν αναμενόμενο την έμαθε και ο Νικήτας.
Αυτός αφού δεν μπορούσε να δώσει ένα γερό χέρι ξύλο στη Νεκταρία ,όπως διακαώς επιθυμούσε ,γιατί φοβόταν ότι θα τον έδιωχναν από την Αστυνομία, φρόντισε να οργανώσει μια αιφνιδιαστική επίθεση από τους φίλους του πλέον τους αναρχικούς οι οποίοι φώτισαν με καμιά 50ρια μολότοφ το Δημαρχείο της Νεκταρίας.
Μετά από όλα αυτά η Νεκταρία ,που δεν διέθετε το ηθικόν σθένος ενός Τσιτουρίδη για να παραμείνει απτόητη από τις επιθέσεις , αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την Δημαρχία .
Ο πρωθυπουργός από την άλλη μεριά έδωσε εντολή να λένε ότι είναι σε συμβούλιο όταν τον ζητούσε στο τηλέφωνο γιατί ήδη από ακριτομυθίες από τον περίγυρο του είχαν αρχίσει να φαίνονται κάτι υπαινικτικά σχόλια στον τύπο.
Ο συνταξιούχος αστυνόμος από την άλλη μεριά, με την πείρα και τις γνώσεις που είχε αποκτήσει κατά την θητεία του ,αλλά κυρίως από τις γνωριμίες και τις εξυπηρετήσεις που τους είχε κάνει ,διορίστηκε πρόεδρος σε ένα ταμείο.
Μετά όμως από την αποκάλυψη ότι τα λεφτά των ασφαλισμένων είχαν πάει σε ομόλογα με την ανάλογη χασούρα των χρημάτων από τα διάφορα ενδιάμεσα λαμόγια και την τελική εξόφληση τους μετά από 3 γενεές συνταξιούχων, ο υπουργός τον ξήλωσε.

Δεν έφτανε δε μόνον αυτό αλλά και ένας θερμόαιμος συνταξιούχος του πέταξε, στο δρόμο έξω από το σπίτι του, ένα γιαούρτι ,ευτυχώς 0% γιατί είχε υψηλή χοληστερίνη.
Η όλη κατάσταση τον οδήγησε σε μια γερή κατάθλιψη με αποτέλεσμα στην πρώτη συνάντηση που είχε με την Νεκταρία ,που κατέφυγε σ΄ αυτόν για παρηγοριά για όσα της είχαν συμβεί, να διαπιστώσει ότι παρά όλες τις απέλπιδες προσπάθειες το πάλαι ποτέ ένδοξο εργαλείο του ηρνείτο να ανορθωθεί ακολουθώντας την πτωτική πορεία του ομολόγου.
Το γεγονός αυτό τον οδήγησε σε μεγαλύτερη βαθμό κατάθλιψης με συνέπεια την απομάκρυνση της Νεκταρίας από αυτόν τον τέως άνδρα.
Η Νεκταρία βίωνε πλέον ένα από τα βασικά στοιχεία της Ελληνικής πραγματικότητας.

Την μία μέρα να σε δοξάζουν και να σε τιμούν όλοι και την άλλη να σε ρίχνουν στα τάρταρα.
Έτσι πολλοί επηρεασμένοι από όλα αυτά απέφευγαν πλέον την Νεκταρία.
Ο μόνος που της είχε παραμείνει πιστός ήταν ο ερωτευμένος μαζί της αρχισκουπιδιάρης.
Ήταν ο μόνος που της παραστάθηκε σε όλες αυτές τις δοκιμασίες και τελικά με την υπομονή και επιμονή του κατάφερε να πετύχει το όνειρο όλης του της ζωής ,να πέσει στην αγκαλιά του αυτή που είχε πέσει προηγουμένως μέχρι την πρωθυπουργική.
Δυστυχώς όμως και εδώ η μοίρα αποδείχτηκε σκληρή και άπονη και το όνειρο αυτό έγινε και το τελευταίο του.
Έχοντας φθάσει στην κορύφωση της ευτυχίας του ευρισκόμενος επί της Νεκταρίας με την πίεση του από την ευτυχία στα ύψη, ένα έμβολο έφραξε και το τελευταίο στεφανιαίο του που ήταν εν λειτουργία και πήγε να οργανώσει συνδικαλιστικά τους σκουπιδιαραίους στον παράδεισο.
Η Νεκταρία δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το σόκ όπως άλλες στην θέση της.
Η συνεχής σειρά από τις δυστυχίες που την έπληξαν ,μαζί με ένα καρκίνο στον τράχηλο της μήτρας που της δημιουργήθηκε από τον γνωστό ιό που τον είχε αποκτήσει από κάποιον από τους άνδρες που είχε γνωρίσει ,και η παράλειψη από μέρους της κάθε προληπτικού ελέγχου με την αισιοδοξία ότι πάντα όλα θα της πηγαίνουν καλά ,σύντομα την οδήγησαν στον θάνατο.
Στην κηδεία της χοροστάτησε ο μητροπολίτης που θεράπευσε τον πατέρα της, οικογενειακός πλέον φίλος , και εκτός των περίλυπων γονέων παραβρέθηκαν μόνον ελάχιστοι συγγενείς .
Η κόρη της Νεκταρίας και του Παπαγρηγόρη ,μια γοητευτική κοπέλα ωραιότερη από την μητέρα της ,με την βοήθεια του μητροπολίτη που την θεωρούσε παιδί της εκκλησίας ως εγγονή θεολόγων και κόρη παπά, έφυγε για σπουδές στο εξωτερικό μέχρι να ξεχαστεί η ιστορία της μητέρας της και μάλλον αποφάσισε να μείνει εκεί .
Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ

1-Ξέρω ότι οι περισσότεροι από σας θα περιμένατε χάπυ έντ, αλλά τότε τι αθεόφοβος θα ήμουνα;
2-Όλοι οι σοβαροί συγγραφείς πεθαίνουν τους ήρωες τους στο τέλος. Πόσο σοβαρός συγγραφεύς θα ήμουνα άμα δεν την πέθαινα;
3-Όπως λέει και ο νόμος του Μέρφυ –αν κάτι μπορεί να πάει στραβά θα πάει- και βέβαια στην ιστορία αυτή ισχύει απόλυτα η κβαντική θεώρηση του νόμου του Μέρφυ-Τα πάντα πάνε στραβά ταυτόχρονα-
4-Το τέλος με τον σκουπιδιάρη έρχεται να επιβεβαιώσει το –ο επιμένων νικά-
και ότι –οι έσχατοι έσονται πρώτοι- άσχετα αν πρώτοι πήγαν στον παράδεισο.
Ποίος λογικός άνδρας δεν θα ήθελε να πεθάνει έτσι;
4-Όλα τα πρόσωπα και τα γεγονότα είναι φανταστικά και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι δεν σας δημιουργήθηκε κανένας συνειρμός με πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα.
5-Η ιστορία έχει και επιμορφωτικό και ενημερωτικό χαρακτήρα.!
Στις μεν γυναίκες στέλνει το μήνυμα για το πανίσχυρο όπλο που διαθέτουν που και καράβι μπορεί να σύρει αλλά καμία φορά και τα καράβια βυθίζονται όπως στην Σαντορίνη , ενώ στους άνδρες τους υπενθυμίζει ότι στο καθαρό κούτελο που βλέπουν στον καθρέπτη τα κέρατα είναι αόρατα!
Επίσης ενώ εκθειάζει την σεξουαλική ζωή περνάει και το μήνυμα στις γυναίκες για τον προληπτικό έλεγχο για να μην έχουν το τέλος της Νεκταρίας.
6-Τα μισά ποστ της Νεκταρίας γράφτηκαν όταν μια γρίπη με κράτησε στο σπίτι και έτσι είχα τον απαιτούμενο χρόνο να τα γράψω. Αυτό απετέλεσε και μία αιτία να πεθάνω την Νεκταρία γιατί μερικοί κακοήθεις αν την διατηρούσα εν ζωή θα εύχονταν να ξαναρρωστήσω για να γράψω την συνέχεια.

Τα προηγούμενα κείμενα της Νεκταρίας βρίσκονται εδώ:

http://atheofobos2.blogspot.com/2006/08/sex.html

http://atheofobos2.blogspot.com/2006/08/blog-post_31.html

http://atheofobos2.blogspot.com/2006/10/blog-post_24.html

http://atheofobos2.blogspot.com/2007/03/blog-post_26.html

http://atheofobos2.blogspot.com/2007/03/e.html

http://atheofobos2.blogspot.com/2007/03/blog-post_30.html

http://atheofobos2.blogspot.com/2007/04/blog-post_01.html

http://atheofobos2.blogspot.com/2007/04/blog-post_19.html