ΠΩΣ ΑΠΩΛΕΣΘΗ Η ΠΑΡΘΕΝΙΑ ΜΟΥ

Διαβάζουμε μερικές φορές ότι κάποια ενήλικη 25ρα αποπλάνησε αγόρι 15 χρονών.
Και σκέπτεσαι μέσα σου ,γιατί μωρέ δεν βρέθηκε στα 15 μου καμιά να με αποπλανήσει και μένα;
Στα 15 κάθε αγόρι έχει μεν δύο κεφάλια αλλά κυρίως σκέφτεται με το κάτω και η μόνη και κύρια σκέψη του είναι που να το βάλει!
Χαρακτηριστικά ο Καζαντζάκης περιγράφοντας ένα νεαρό σε αυτή την ηλικία λέει –περπατούσε με ένα πυρωμένο σίδερο ανάμεσα στα σκέλια του!
Θυμάμαι λοιπόν ότι δυστυχώς επειδή δεν είχε βρεθεί καμία να μας αποπλανήσει, έντονο και οξύ προέκυπτε το πρόβλημα πως τελικά θα χάναμε την παρθενία μας.
Και ναι μεν ίσως για μερικά ακόμα και στην εποχή μας κορίτσια, ή παρθενία τους να αποτελεί κόσμημα και περιουσία τους , για τα αγόρια όμως αποτελεί μίασμα και ντροπή και αντικείμενο χλευασμού από τους πιο ξεσκολισμένους.
Στις διάφορες συσκέψεις μετά των φίλων η μόνη λύση στο ορίζοντα ήταν οι πουτάνες.
Έλα όμως που παιδιά από σπίτι είμαστε, δεν είχαμε καμία γνώση σχετικά με αυτές πλην των φιλολογικών μας αναγνωσμάτων ,συν την ντροπή που μας καταλάμβανε στην σκέψη μην μας δει και κανένα ξένο μάτι να μπαίνουμε εκεί και τον φόβο επίσης μην κολλήσουμε κανένα αφροδίσιο.
Όπως όμως στις αρχαίες τραγωδίες, εδώ μάλλον περί κωμωδίας επρόκειτο, εμφανίστηκε στο σχολείο ο από μηχανής θεός.
Αυτός ήταν νέος συμμαθητής που ερχόταν από την Αίγυπτο και από την αρχή μας είπε ότι αυτός από καιρό πήγαινε συχνά εκεί σε πουτάνες.
Αμέσως λοιπόν έγινε ασμένως δεκτός στην παρέα η οποία με ιδιαίτερη χαρά έβλεπε ότι ο έμπειρος συμμαθητής θα την βοηθούσε να απολαύσει αυτό που και καράβια σέρνει αλλά εμείς μέχρι στιγμής καράβια είχαμε δει αλλά αυτό που τα σέρνει μόνο από φωτογραφία το ξέραμε.
Ήρθε λοιπόν η ιστορική στιγμή που σύσσωμη η παρέα θα έχανε ότι πολυτιμότερο είχε, σύμφωνα με τα ηθικοπλαστικά εγχειρίδια της εποχής για εφήβους, τα οποία προέτρεπαν την απώλεια της μόνον μετά τον γάμο, δηλαδή ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι.
Από την παρέα μόνο ένας, που είναι και αναγνώστης του μπλόγκ, έκανε πίσω θύμα της αξεπέραστης ντροπής του.
Φρεσκοπλυμένοι λοιπόν ξεκινήσαμε για τα «σπίτια».
Ο καθοδηγητής μας είχε εξηγήσει ότι το σωστό είναι να κάνουμε πρώτα μια μπουρδελότσαρκα και να καταλήξουμε εκεί που θα βρούμε μια που να μας αρέσει.
Επειδή δε ήξερε ότι άμα τη θέα ένας τσούρμου 15χρονων αγοριών η οικιακή βοηθός της επί χρήμασι εκδιδομένης γυναικός ,στην καθομιλουμένη η τσατσά της πουτάνας, δεν θα μας άφηνε να μπούμε, είχε έτοιμη την λύση.
Μόλις μισάνοιγε η πόρτα της έλεγε με σοβαρό ύφος:
Ερχόμαστε από τον Γιάννη!
Ευφυώς είχε διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει πουτάνα που να μην ξέρει κάποιο Γιάννη!
Μετά λοιπόν από σύντομη περιπλάνηση καταλήξαμε σε μία κοπέλα που συγκέντρωσε την γενική αποδοχή μας και ως φαντάροι στην σειρά θύσαμε στην Αφροδίτη ενώ ο ινστρούχτορας μας με άνεση στο σαλονάκι είχε πιάσει φιλολογική κουβέντα με την τσατσά ,έμαθε ότι είναι παντρεμένη και της έκανε και με σοβαρότητα ο αλιτήριος την ερώτηση :και σας επιτρέπει ο σύζυγος να εργάζεστε σε τέτοια μέρη;
Λόγω ηλικίας η ομάς θριάμβευσε !
Κατήγαγε νέον ρεκόρ ταχύτητας στην εκπλήρωση του σκοπού για τον οποίο είχε μεταβεί ,προς μεγάλη ικανοποίηση της ιέρειας του έρωτος που χωρίς να ταλαιπωρηθεί ξεμπέρδεψε στο πιτς φυτίλι από μας.
Να ξανάρθετε παιδιά ,μας είπε με ενθουσιασμό στην ξεπαρθενεμένη και με ψηλά το ηθικό και χαμηλά πλέον το ανήθικον , ομάδα.
Το πρόβλημα όμως ήταν ότι μετά την έξοδο από το ευαγές ίδρυμα στον γενικότερο σχολιασμό των εντυπώσεων σε παρακείμενο σουβλατζίδικο, καταλήξαμε σε ένα κοινό συμπέρασμα.
Στην ουσία δεν καταλάβαμε τίποτα, γιατί λόγω πρώτης φοράς και λόγω έντονα εξημμένης της νεανικής φαντασίας, όλοι ουσιαστικά είχαμε το αίσθημα του περάστε, ψεκάστε τελειώσατε.
Άμα τη εισόδω με αστραπιαία ταχύτητα επήλθε και η έξοδος του νεανικού και ορμητικού σπέρματος.
Η δοκιμή επαναλήφτηκε δίπαξ *και εκεί και τερμάτισε η εμπειρία μου με τον επί χρήμασι έρωτα.
Οι λόγοι ήσαν δύο.
Αφ΄ ενός γιατί μας έφυγε η περιέργεια και τώρα πλέον ως έμπειροι ,μπορούσαμε περήφανοι να λέμε σε όσους ήσαν ακόμα παρθένοι :καλά δεν έχετε γαμήσει ακόμα , είναι δυνατόν;
Αφ΄ ετέρου το αίσθημα που μας κατέλαβε ήταν λιγότερο ευχαρίστησης και περισσότερο σιχαμάρας που δεν έφευγε παρά το έντονο ολόσωμο πλύσιμο κάθε φορά μετά.
Συγχρόνως έχοντας αρχίσει να αποκτούμε και πολιτικοκοινωνικούς προβληματισμούς, αισθανόμαστε και ενοχές για την κακομοίρα την πουτάνα που η κακούργα κενωνία την ανάγκασε να πηδιέται με τον καθένα βρωμερό λεχρίτη, εκτός από μας βέβαια που είμαστε νέοι, καθαροί και ωραίοι και κάθε γυναίκα, έτσι και αυτή, θα ήθελε να έχει την τύχη να δει χαρά στα σκέλια της από μας.!
Ο άλλος λόγος είναι ότι σιγά σιγά καταλάβαμε πλέον ότι ή σεξουαλική ευχαρίστηση για να είναι μοναδική θέλει να συμμετέχουν και οι δύο με αμοιβαία αισθήματα.
Ξαναγυρνώντας λοιπόν σε ότι έγραψα στην αρχή, θα έλεγα ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από το να ακούς πως μια γυναίκα αποπλάνησε ένα νταβραντισμένο παίδαρο γύρω στα 15-16 χωρίς αυτός να το θέλει . Αν δεν είναι κανένας μαμούχαλος μαμμόθρεφτος, θα πέσει αμαχητί σε όποιο νεαρό θηλυκό του ριχτεί και θα ευλογεί ολόψυχα εκείνη την άτιμη θεά η Αφροδίτη που θα χαμογελά ευχαριστημένη και στους δύο, εκεί ψηλά από τον Όλυμπο. Το μόνο που μπορεί να καταλήξει σε καταστροφή είναι καμιά ανόητη να μην κάνει κανένα σχόλιο σαν αυτό της παρακάτω εικόνας !

*που έλεγε και εκείνος ο ανεκδιήγητα αγράμματος βασιλικός επίτροπος στην δίκη του ΑΣΠΙΔΑ που νόμιζε ότι το δίπαξ και το τρίπαξ είναι πιο καθαρευουσιάνικο από το δις και τρις!

Όπως επίσης έλεγε για τους Ρώσους φιλόσοφους Μαρξ και ¨Εγκελς ! (ότι είχε σχέση με κομμουνισμό στο μυαλό του δεν μπορούσε εκείνη την εποχή παρά να είναι Ρωσικό)