ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΝ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ

Όταν είδα στην εφημερίδα αυτές τις κούκλες ,από τις οποίες η δεύτερη από δεξιά είναι σε αναπηρικό καροτσάκι, και διάβασα το κείμενο που συνοδεύει την φωτογραφία, άνοιξε η καρδιά μου.
Οι ΚΥΡΙΕΣ ,με κεφαλαία γράμματα που βλέπετε είναι μαθήτριες σε σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας.
Είναι γυναίκες εργαζόμενες με παιδιά και υποχρεώσεις, που όμως η δίψα για μάθηση τις οδήγησε να ξαναβρεθούν στα μαθητικά θρανία , μερικές φορές σε τάξεις μικρότερες από αυτές των παιδιών τους.
Άνοιξε η καρδιά μου, γιατί βλέπει κανείς ότι μπορεί τα γκλαμουράτα ξέκωλα που βλέπουμε συνέχεια στην τηλεόραση να κυριαρχούν ως εικόνα καθημερινά , όμως αφανής πίσω από αυτά υπάρχει ένας κόσμος που έχει διαφορετικές αξίες στην ζωή του με βασικότερη αυτήν που θα του ανοίξει νέους ορίζοντες κλειστούς γι ΄αυτόν μέχρι τότε:τους ορίζοντες της γνώσης.
Ο 60 χρονος πλακάς το επάγγελμα με δύο φράσεις τα λέει όλα:
Αυτό το κάνω μόνο για τον εαυτό μου και για κανένα άλλο. Τώρα πατάω γερά στα πόδια μου και κάνω αυτό που πραγματικά θέλω. Την δουλειά μου την έχω, την οικογένεια μου την έκανα, τα παιδιά μου μεγάλωσαν, αλλά ήθελα να μάθω όλα αυτά που στερήθηκα τόσα χρόνια.
Πώς να μην καμαρώνει λοιπόν η Διευθύντρια του σχολείου όταν από το σχολείο αυτό του Μενιδίου, ήδη μια 50 χρονη μαθήτρια αφού τελείωσε το Λύκειο πέρασε στην Φιλοσοφική Αθηνών δίνοντας εξετάσεις μαζί με τον γιό της !
Είμαι σίγουρος ότι όλοι πιστεύετε πώς αυτά τα άτομα παίρνοντας το πτυχίο τους συγκεντρώνουν τα συγχαρητήρια του κόσμου για το επίτευγμα τους.
Αμ, δε!
Το ποστ αυτό το έγραψα γιατί ξέρω μια τέτοια περίπτωση και έχει ενδιαφέρον η εξιστόρηση της.
Η ιστορία είναι κλασσική.
Τον γνώρισε τελειώνοντας το Γυμνάσιο, ερωτεύθηκαν, παντρεύτηκαν και μπάρκαραν μαζί στα καράβια εγκαταλείποντας το σχολείο.
Έκαναν δυο παιδιά όταν ξεμπαρκάρισαν και αυτή διορίστηκε σαν καθαρίστρια στο εργαστήριο ενός νοσοκομείου.
Όντας εγγράμματη έχοντας τελειώσει το Γυμνάσιο, εκτός από την καθαριότητα βοηθούσε και στην γραμματεία του τμήματος.
Όταν κοντά στα 45 σκέφτηκε να πάει να τελειώσει και το Λύκειο είχε από την μία μεριά την αμέριστη συμπαράσταση και ενθάρρυνση της Διευθύντριας του τμήματος που δούλευε και από την άλλη την μάλλον ειρωνική αντιμετώπιση του υπόλοιπου κατώτερου προσωπικού.
Όταν πήρε το απολυτήριο του Λυκείου, οπότε όπως ήταν φυσιολογικό αναβαθμίστηκε στην υπαλληλική ιεραρχία, αντιμετώπισε την εχθρότητα του υπόλοιπου ισότιμου πλέον με αυτήν προσωπικού που δεν μπορούσε να αποδεχτεί ότι η πρώην καθαρίστρια δεν έχει πλέον διαφορά με αυτό.(Ίσια κι΄ όμοια γίναμε!)
Αποτέλεσμα ήταν να μετατεθεί σε άλλο τμήμα που την υποδέχτηκαν με ανοικτές αγκάλες και την τοποθέτησαν στην γραμματεία τους με αποτέλεσμα η δουλειά που έβγαζε μέχρι τότε στο προηγούμενο τμήμα να πέσει στους ώμους των κακοπροαίρετων!
Ευτυχώς που αυτά τα άτομα είναι άνθρωποι που έχουν ξεκαθαρίσει με τον εαυτό τους το τι θέλουν και δεν επηρεάζονται από την γνώμη των άλλων γιατί έχουν καταλάβει ότι ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΝ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ !