Δύο κουβέντες αρχικά για τον Τίμο Μωραϊτίνη (1875- 1952) που γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν Πλακιώτης γέννημα –θρέμμα και είχε αποκληθεί ως «Ο Πρίγκηπας του Αττικού άλατος» .
Ο Μωραϊτίνης εγκατέλειψε τις νομικές του σπουδές για να αφιερωθεί στη συγγραφή. Πρωτοεμφανίσθηκε με ποιήματα σε ηλικία 14 ετών όταν εξέδωσε (!) την συλλογή του «Αφροί και κύματα»
Ήταν θεατρικός συγγραφέας ,διηγηματογράφος, ποιητής και δημοσιογράφος.
Δούλεψε ως χρονογράφος σε όλες σχεδόν τις αθηναϊκές εφημερίδες.
Έγραψε πλήθος από επιθεωρήσεις, λιμπρέτα για οπερέττες και 20 κωμωδίες. .
Η γραφή του είναι γεμάτη πνεύμα, ευγένεια, χιούμορ, πρωτοτυπία. Παρά την ρομαντική του ενατένιση, δεν του διαφεύγει το κοινωνικό και ψυχολογικό υπόβαθρο των καταστάσεων. Διεισδύει στους κρυφούς χώρους της ανθρώπινης ψυχής με οξύνοια και ευαισθησία.
Το θέατρο ταίριαζε περίφημα με τον τρόπο ζωής που του άρεσε να κάνει γιατί του έδινε την δυνατότητα να είναι γλετζές και ξενύχτης και να σκορπάει απλόχερα τα χρήματα του.
Το παρακάτω σαρκαστικό του ποίημα για τις φιλολογικές εσπερίδες της εποχής του, είναι από αυτά που έχουν ανθολογηθεί πιο πολύ γιατί χαρακτηρίζουν το πνεύμα του.
ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΕΣΠΕΡΙΣ
Στης Χρίσταινας της καφετζούς προχθές νωρίς νωρίς
μιά φιλολογική εδόθη έσπερίς.
Ό Φώτης ό μπαλωματής γιά ένα τσαγκάρη Τήνιον
εκανε μίαν κρίση.
Ή Κώσταινα έμίλησε γιά τήν μπουγάδα καί τήν πλύση
κι επεκαλέσθη καί τόν Πλίνιον*.
΄Επειτα ό Στραβάραπας μέ στύλ Μεταξουργείου
ώμίλησε περί Θεοδοσίου...**
Κατόπιν ό Κρεμανταλάς. πού τόν φωνάζουν καί Γρουσούζη,
πλανόδιος άπό έτών,
πού μέ τή ζέστη πάντοτε πουλά τό κρύο - μπούζι,
έκανε μιά διάλεξη περί τών νέων ποιητών.
'Ο Χρήστος ό άμανετζής όμίλησε περί τού Μπάχ
εν σχέσει μέ τό αχ καί βάχ.
'Ο κανονιέρης ό Στρατής περί Δανίας καί Δανών
κι ό καρβουνιάρης ό Λουκάς περί λευκών μικρών κλινών.***
Ή Διαμαντούλα έπειτα, μέ μιά είσήγηση λαμπρά,
άνέλυσε τόν Ντεκομπρά****
καί είπε καί περί φωτός καί ούρανού ενάστρου.
Καί τέλος, ή κυρία Κάστρου,
κρατούσα εγχειρίδιον περί φιλοσοφίας,
μετά μεγάλης εύφραδείας
καί μετά χάριτος άπείρου
άπήγγειλε τεμάχια εκ του 'Ομήρου.
*Πλίνιος-Ο πρεσβύτερος, Λατίνος συγγραφέας από τους κυριότερους εκπροσώπους του αρχαίου εγκυκλοπαιδισμού (23-79 μχ)
**Θεοδόσιος-ο Μέγας ,Βυζαντινός Αυτοκράτωρ (379-395μχ)
***Ο χορός των μικρών λευκών κλινών. Δες παρακάτω αναλυτικότερα.
****O Maurice Dekobra γεννήθηκε το 1885 στο Παρίσι και πέθανε το 1973 .
Tα έργα του γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στη δεκαετία του '20. Tα γνωστότερα είναι: Παναγία των κλιναμαξών, Tο γέλιο στη στέπα, Mεσάνυχτα στην πλατεία Πιγκάλ, Θα γίνεις εταίρα. Aπό τα μυθιστορήματα του Maurice Dekobra η έβδομη τέχνη τίμησε το Παναγία των κλιναμαξών το οποίο μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη στη δεκαετία του '30.
Ο χορός των μικρών λευκών κλινών
Σε ένα πρόσφατο ποστ με ρώτησε ένας φίλος που τα βρίσκω αυτά που γράφω και του απάντησα –σερφάροντας στην ιστορία.
Έτσι λοιπόν ψάχνοντας για να γράψω μια μικρή επεξήγηση για αυτόν τον χορό με το περίεργο όνομα βρέθηκα να διαβάζω σχετικά με αυτόν που αμυδρά μόνο κάτι μου θύμιζε.
Ο χορός αυτός που ξεκίνησε στην Γαλλία το 1919 από την Βαρώνη Seilliere, απέκτησε διεθνή φήμη και ήταν φιλανθρωπική εκδηλώση που γίνονται για παιδιά.
Ο χορός γινόταν στο Παρίσι μέχρι το 1936, που ήταν η πρώτη χρονιά που έγινε για πρώτη φορά στο Παλμ Μπίτς, με πρόεδρο τον Αγά Χαν.
Μετά από διακοπή της εκδήλωσης λόγω του πολέμου το 1951 έγινε ξανά στο Μουλέν Ρουζ στο Παρίσι.
Από ελληνικής πλευράς το ενδιαφέρον είναι ότι στις Κάννες το1952 η «Nεκρή Πολιτεία» του Φρίξου Hλιάδη, είναι η Ελληνική συμμετοχή και η Ειρήνη Παπά έκανε το εντυπωσιακό της ντεμπούτο με προδιαγραφές ξένης σταρ, γοήτευσε, συζητήθηκε, κυκλοφόρησε με χολιγουντιανές βεντέτες, όπως η Iβόν ντε Kάρλο, έφτασε και στο Παρίσι σαν τιμώμενο πρόσωπο στο χορό των «μικρών λευκών κλινών», φορώντας τουαλέτες του Ζαν Nτεσέ και έγινε εξώφυλλο στο «Οggi».
Το 1953 η 25η διοργάνωση έγινε στο Παρίσι με την συμμετοχή 1200 καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο , το 1974 στο ανάκτορο SURSOCK του Λιβάνου κοκ Έκτοτε αγνοείται η τύχη του.
Αυτός ο χορός της διεθνούς μπουρζουαζίας δεν θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το μας αν δεν υπήρχαν μερικά εξαιρετικής αισθητικής προγράμματα μερικά από τα οποία είναι αριθμημένα, με ζωγραφικά έργα από την αφρόκρεμα της Γαλλίας όπως της Αυστριακής Μαριέτ Λυντίς(1887-1970) που ήταν πολύ γνωστή το 1930 στο Παρίσι η οποία είχε ζήσει τα προηγούμενα χρόνια και στην Καστέλα , της Μαρί Λορενσίν (1883-1956) που είχε ένα παθιασμένο δεσμό με τον Απολινέρ , του Ζαν Κοκτώ κτλ όπως και με κείμενα της Κολέτ,του Αντρέ Μωρουά,του Φρανσουά Μωριάκ, του Ζαν Κοκτώ κτλ
Σας παραθέτω επίσης το γραμματόσημο που έχει εκδοθεί από την Γαλλία, αφίσες της εκδήλωσης και μερικά από αυτά τα προγράμματα που έχουν την ιδιαίτερη αισθητική της εποχής τους.
Στην 10η φωτογραφία φαίνεται το κείμενο με σκίτσο του Κοκτώ και στην 14η ένα κείμενο του Ησιόδου με την γαλλική του μετάφραση.
Κλικάρετε επάνω στην φωτογραφία για να μπορέσετε να διαβάσετε και το κείμενο στα προγράμματα.
πολύ ωραίο, δεν λέω τιποτ αλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι αυτό είναι το καλλίτερο σου ποστ.
Οι φωτο μοναδικές!
Αυτός ο Χαν, πρέπει να ήταν ο σύζυγος της Gilda-Ρίτας Χέϊγουορθ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς αυτός είναι,μέγας γόης στην εποχή του και πάμπλουτος(όχι βέβαια από την εργασία του!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Ασσουάν υπάρχει και η βίλα του που την έκτισε γιατί μόνο εκεί λόγω του ήπιου κλίματος της περιοχής δεν τον πόναγαν οι ρευματισμοί του !
Πολύ ωραίο post. Δεν τον ήξερα τον τύπο. Αλλά στο κάτω-κάτω αυτός ήταν ο σκοπός σου. Να μας δείξεις δημιουργούς και πνευματικούς ανθρώπους που το σύστημα δεν αποκαλύπτει τελικά ποτέ. Συγχαρητήρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία η ¨φιλολογική εσπερίς¨αθεόφοβε¨.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Τίμος Μωραϊτίνης που που φέρεται σαν στιχουργός παλότερων τραγουδιών,είναι ό ίδιος;
Καλή χρονια με υγεία σου εύχομαι.
Ναι,είχε γράψει τους στίχους πολλών τραγουδιών όπως στις Πλακας της ανηφοριές,εγώ το πίνω και το λέω κτλ
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίος τύπος, μου θύμισε ...Εσένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις μια πολύ όμορφη μέρα καλέ μου!
Καλημέρα :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς ονειροπαρμένη, δεν θα έλεγα όχι σε μία χοροεσπερίδα με τους Κοκτώ, Απολινέρ, και άλλους "απλούς" ανθρώπους.
Αλλά τώρα, μάλλον θα δυσκολευτούμε να βρούμε.
Τα γραμματόσημα, πολύ όμορφα.
Που τον ξεθάψατε τον Μωραϊτίνη. Απο το σχολείο είχα να τον ακούσω.... (πόσα ξεχνάμε....). Οσο για τον χορό, ομολογώ έμαθα πολλά. Καλή χρονιά σας εύχομαι, όπως την επιθυμείτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σας άρεσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως Βάσια μόνο το πρώτο είναι γραμματόσημο,τα υπόλοιπα είναι από προγράμματα της εκδήλωσης και τα 3 τελευταία είναι αφίσες του χορού.
Λάθος αριθμός - πληθυντικός αντί ενικού. :-(
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ καλή Χρονιά σου εύχομαι!
:-)
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήdoctor