ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟ ΣΤΟΝ ΑΓΓΕΛΑΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΕΜΠΟ.

Όταν διάβασα για την μήνυση που είχε κάνει ο Βγενόπουλος στον Τσίπρα αγανάκτησα.

Ο Τσίπρας μου είναι συμπαθής και τον ψήφισα και για δήμαρχο γιατί οι άλλοι δύο επικρατέστεροι υποψήφιοι μου γύρναγαν τα άντερα.
Ο μεν Κακλαμάνης γιατί ως υπουργός κατάφερε να μην κάνει απολύτως τίποτα, έχοντας ως μοναδική του φροντίδα να διατηρήσει το image του για να γίνει δήμαρχος. Βέβαια δεν είχα φανταστεί ότι και ο διάδοχος του, που αντίστροφα από δήμαρχος έγινε υπουργός στο ίδιο υπουργείο, θα τον ξεπερνούσε στην ικανότητα του να μην κάνει τίποτα ,αν και διορατικά ο Πάγκαλος αρκετά χρόνια πριν τον είχε αποκαλέσει ο κ Τίποτα.
Ο δε άλλος υποψήφιος, ο Σκανδαλίδης θες γιατί είναι παπαδοπαίδι, θες γιατί στην αφέλεια του πίστευε ότι έτσι οι θεούσες θα του ρίξουν κάνα σταυρό, είχε πάει και είχε υποσχεθεί στον μακαρίτη τον Χριστόδουλο ότι θα τον βοηθήσει να κτίσει την νέα μητρόπολη.
Είπα λοιπόν μέσα μου για δες τώρα το κεφάλαιο με την επίθεση στον Τσίπρα θέλει να κτυπήσει ένα ανερχόμενο αστέρι της πολιτικής γιατί τους μπήκε στην μύτη.
Μετά όμως άρχισαν να μου μπαίνουν ψύλλοι στ΄ αυτιά όταν είδα όλα τα κόμματα μαζί να επιτίθενται στον Βγενόπουλο.
Έτσι λοιπόν έκατσα και διάβασα όλο εκείνο το σεντόνι που δημοσίευσε η MIG για να καταλάβω που βρίσκεται η απάτη που μίλησε ο Τσίπρας και ποιοι είναι αυτοί οι απατεώνες που αγοράζουν αέρα και πουλούν αέρα στον ΟΤΕ και που μπλέκει ο Βγενόπουλος που τσαντίστηκε με αυτά που είπε ο Τσίπρας και κατέθεσε εναντίον του μήνυση.
Η υπόθεση λοιπόν ξεκινάει από το ότι ο ΟΤΕ είναι μια κερδοφόρος εταιρεία.

Ο Αλογοσκούφης λοιπόν θέλει να την ιδιωτικοποιήσει πουλώντας την σε ένα επενδυτή της αρεσκείας του που να του δώσει και το μάνατζμεντ.

Δεν είναι του παρόντος αν κάνει καλά ή αν πουλάει τα ασημικά του σπιτιού όπως του λέει η αντιπολίτευση.
Όμως εμφανίζεται ο Βγενόπουλος και αγοράζει από εδώ και από κει από μικρομετόχους το 20% των μετοχών του ΟΤΕ, εταιρείας εισηγμένης κατά 62% στο Χρηματιστήριο , όπως θα μπορούσα και εγώ ή εσείς αν είχαμε το αντίστοιχο παραδάκι.
Έχοντας ένα τόσο μεγάλο ποσοστό ζήτησε εύλογα να έχει μειοψηφική συμμετοχή στο ΔΣ της Εταιρείας για να μπορεί να ελέγχει τι γίνεται με την επένδυση που έχει κάνει και που προφανώς την θεωρεί και αυτός κερδοφόρα, γι΄ αυτό άλλωστε και επένδυσε τα λεφτά του.
Ο υπουργός Οικονομίας όμως φαίνεται ότι δεν τον γούσταρε έτσι όπως του ξεφύτρωσε από εκεί που δεν τον περίμενε και ήθελε από ότι φαίνεται άλλον ευρωπαίο επενδυτή.
Πέρασε λοιπόν μια τροπολογία, μάλλον αντίθετη με το Ευρωπαϊκό δίκαιο για την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, που δεν του επέτρεπε να αποκτήσει πάνω από το 20% των μετοχών και έτσι ο Βγενόπουλος έμεινε με τις μετοχές στο χέρι.
Φρόντισε λοιπόν και αυτός να βρει αγοραστή ,την DEUTSCH TELECOM ,που προφανώς ενδιαφερόταν να αγοράσει μετοχές του ΟΤΕ και νομίμως, όπως προβλέπει και η Ελληνική νομοθεσία όταν μεταβιβάζεται πακέτο μετοχών άνω του 5%, τους τις πούλησε σε τιμή ανώτερη από την τιμή της μετοχής στο Χρηματιστήριο.
Σε όλη αυτή την ιστορία δεν μπορώ να δω που βρίσκεται η απάτη και η μόνη πιθανώς παρανομία που πιθανώς να υπάρχει είναι η τροπολογία του Αλογοσκούφη.
Από ότι φαίνεται αυτό που είναι το μεγάλο αμάρτημα του Βγενόπουλου είναι ότι έβγαλε χρήματα από αυτήν την υπόθεση εκμεταλλευόμενος τις δυνατότητες που του δίνει το Χρηματιστήριο.
Στην Ελλάδα δυστυχώς υπάρχει μια διαστροφική αντίληψη σχετικά με το κέρδος.

Εάν αφορά την τσέπη μας είναι καλοδεχούμενο και καλώς αποκτημένο με τον ιδρώτα μας .
Αντίθετα όταν οι ιδιωτικές εταιρείες κερδίζουν αυτό θεωρείται ότι δεν μπορεί να έχει γίνει χωρίς κομπίνες και λαμογιές.

Η γενικότερη αντίληψη που έχει καλλιεργηθεί είναι ότι οι εταιρείες πρέπει να δουλεύουν για το κοινό καλό και ας χάνουν .
Ακόμα δε και όταν χάνουν αλλά τις χρειαζόμαστε δεν πρέπει να κλείνουν αλλά το κράτος να τις ενισχύει.
Σαφώς βέβαια και το κράτος έχει βάλει το χεράκι του στην δημιουργία αυτής της αντίληψης. Έχει βοηθήσει χρεοκοπημένες εταιρείες να διατηρηθούν εν ζωή ενώ θα έπρεπε από καιρό να έχουν κλείσει.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι ποδοσφαιρικές.
Γι΄ αυτό και δεν βλέπουν οι περισσότεροι τίποτα το ιδιόρρυθμο και σουρεαλιστικό στην συγκέντρωση των οπαδών του Παναθηναϊκού με αίτημα ο ιδιοκτήτης να πουλήσει την εταιρεία του γιατί δεν τον γουστάρουν και γιατί δεν πάει καλά η ομάδα, σε κάποιον της αρεσκείας τους, αλλά χωρίς να προτείνουν οι ίδιοι να βάλουν το χέρι στην τσέπη να την αγοράσουν! Άλλοι να βάζουν τα λεφτά και άλλοι να έχουν γνώμη για την εταιρεία!
Όσο για τους πολιτικούς που σύσσωμοι συμπαραστάθηκαν στον Τσίπρα αυτό έγινε γιατί για πρώτη φορά κάποιος που δεν έχει παρελθόν με κρατικές προμήθειες και εργολαβίες ,άρα δεν ανήκει στους νταβατζήδες που εν μέσω γύρου και κοντοσουβλίου είχε καταγγείλει χωρίς βέβαια να κατονομάσει ο Κωστάκης, δεν τους φοβήθηκε γιατί προφανώς δεν τους έχει ανάγκη.
Τον Βγενόπουλο δεν τον ξέρω, ούτε έχω τίποτα μετοχές στις εταιρείες του αλλά για να είμαι ειλικρινής βρίσκω απόλυτα λογικό να τσαντιστεί κανείς όταν όπως λέει ο ίδιος :"παρακολουθήσαμε μαζί με το πανελλήνιο επί πέντε ημέρες στην Βουλή και στα ΜΜΕ να λέγονται για «μεσάζοντες που πήραν μίζα», «υπόγειες διαδρομές βρώμικου χρήματος», «αγοράσανε και πουλήσανε αέρα», «να αποκαλυφθεί η απάτη», «να επέμβει ο Εισαγγελέας» και άλλα τέτοια γραφικά"
΄Ύστερα δε όταν το γνωστό και έγκυρο STAR CHANNEL αντί να φροντίσει να μας ενημερώσει για το εξώγαμο του Πασχάλη και τις δηλώσεις της συζύγου του ή να μας δείξει τους πρώτους κώλους που εμφανίστηκαν δειλά στις πλαζ, ή έστω για το πότε έκλαψε η Βροχοπούλου,να κάνει όπως λέει πάλι ο Βγενόπουλος: σε μικρό χρονικό διάστημα 95 δυσφημιστικές αναφορές στην εταιρεία μας και ανακάλυψε μέχρι και ότι γίνονται έρευνες ότι τα χρήματα της MIG, που επενδύθηκαν στον ΟΤΕ, προέρχονται από την «Αλβανική μαφία» και οι δημοσιογράφοι φώναζαν ενθουσιασμένοι «βρωμάει, βρωμάει».
Δεν θα είχα καμία αντίρρηση αν έχουν στοιχεία να τα δημοσιεύσουν και να του γαμήσουν το κέρατο. Αλλά στοιχεία δεν είδαμε από κανένα.
Μπορεί δε η επίθεση του STAR CHANNEL να υποκρύπτει επιχειρηματικά συμφέροντα του ιδιοκτήτη του αλλά τουλάχιστον οι πολιτικοί κάποτε θα πρέπει να αντιληφθούν ότι τα λόγια τους θα πρέπει να είναι υπεύθυνα και όχι λόγια του αέρα καλυπτόμενα από την βουλευτική ασυλία.
Συνεχίζοντας όμως απτόητος ο Τσίπρας, χθες πάλι, σχολιάζοντας την μήνυση που του έγινε, είπε ειρωνικά ότι πρέπει να προσέχει τι λέει (προφανώς δεν το θεωρεί αυτονόητο!) :ειδικά όταν σχολιάζουμε την χειραγώγηση του Δημοσίου από την συμπαθή παραγωγική τάξη των κερδοσκόπων.(εννοεί προφανώς ότι ένας επιχειρηματίας πρέπει να χάνει για να μην είναι κερδοσκόπος!)
Συνέχισε δε απτόητος λέγοντας ότι ο επιχειρηματίας κινήθηκε δικαστικά εναντίον του γιατί :ενοχλήθηκε επειδή καλέσαμε τους εργαζόμενους στον ΟΤΕ να αποκαλύψουν την απάτη. Και αναφερόμαστε σε αυτό ακριβώς για το οποίο αναρωτιέται ολόκληρη η κοινωνία στο ότι η DEUTSCH TELECOM αγόρασε από την κυβέρνηση το μάνατζμεντ του ΟΤΕ, αλλά το αντίτιμο το κατέβαλε στον κ. Βγενόπουλο.
Δηλαδή δεν του φταίει η κυβέρνηση που αρνείται σε ένα επιχειρηματία με το 20% μειοψηφική συμμετοχή στην διοίκηση του ΟΤΕ, ενώ αντίθετα εκχωρεί για αδιαφανείς λόγους σε άλλη εταιρεία το μάνατζμεντ με το ίδιο ποσοστό, αλλά του φταίει αυτός που πουλάει το ποσοστό του και φεύγει γιατί κέρδισε εκμεταλλευόμενος την τραγελαφική αυτή κατάσταση!
Μετά απορούμε γιατί δεν γίνονται επενδύσεις στην Ελλάδα!
Εύχομαι δε ο Τσίπρας που τελείωσε την δήλωση του όταν έμαθε για την μήνυση, με το τραγούδι του Γιάννη του Αγγελάκα, που λέει "Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ"...» να μην αναγκαστεί να κάνει στο μέλλον κάποια άλλη δήλωση με ένα άλλο παλιό τραγούδι της Βέμπο που έλεγε:
Συγγνώμη σου ζητώ συχώρεσέ με
μετάνοιωσα πικρά τ' ομολογώ

UPDATE 19-4-08

Ο πολιτικός λόγος της Αλέκας, κατά την γνώμη μου, είναι συνήθως ξύλινος και ξεπερασμένος , καθηλωμένος στις ιδεοληψίες μιας ιδεολογίας που η εφαρμογή της κατέρρευσε παταγωδώς όπου εφαρμόστηκε.
Διαβάζοντας όμως στην χθεσινή εφημερίδα την συζήτηση για τον ΟΤΕ τον μόνο πολιτικό αρχηγό που είπε τα πράγματα όπως έχουν ήταν με έκπληξη μου η Αλέκα.
Είπε ότι δεν θα βρίσει προσωπικά τον Βγενόπουλο ,όπως οι άλλοι ,δεν θα τον χαρακτηρίσει απατεώνα ,γιατί απλώς είναι καπιταλιστής.
Και αυτή είναι η πραγματικότητα είτε μας αρέσει είτε όχι.
Εκεί όμως που είπα να γράψω ένα καλό λόγο για την Αλέκα γύρισα την σελίδα και διάβασα για την τιμητική εκδήλωση που έγινε για τον Κύρκο.
Είναι από τις σπάνιες φορές που τιμάται ΕΝ ΖΩΗ ένας πολιτικός αρχηγός και μάλιστα της Αριστεράς και ο Λεωνίδας είναι πράγματι ένα άτομο που με συνέπεια μια ολόκληρη ζωή υποστήριξε με θάρρος, ευγένεια και ήθος τις ιδέες του χωρίς να τις απεμπολήσει ακόμα και όταν καταδικάστηκε σε θάνατο το 1949.
Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας από όλο το πολιτικό φάσμα βρήκε να πει ένα καλό λόγο για τον αγωνιστή αυτόν πλην ενός : της Παπαρήγα.