ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ………..

Α-ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ………
Όσοι έχετε δει την ταινία Fahrenheit 451 του François Truffaut, έχετε συνειδητοποιήσει ότι τα απολυταρχικά καθεστώτα θεωρούν σαν βασικό εχθρό τους τον γραπτό λόγο γιατί αυτός παραμένει για πάντα με τα βιβλία και μεταδίδει και στις επόμενες γενιές τις επαναστατικές ιδέες του.
Για τον λόγο αυτό στην ναζιστική Γερμανία αλλά και στην Ελλάδα του Μεταξά καίγαν βιβλία, όπως πχ τον Επιτάφιο του Ρίτσου, σε τελετουργικές πυρές.
Τα τελευταία όμως χρόνια το μίσος που έχουν όλες οι φασιστικές ομάδες για τα βιβλία έχει αρχίσει να μεταδίδεται, σαν ιός ,σε αριστερίστικα γκρουπούσκουλα που θεωρούν, όπως οι φασίστες, ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια οπότε καίνε επανειλημμένα βιβλιοπωλεία, σαν του Γεωργιάδη, με ακροδεξιά βιβλία με την σιωπηρή δυστυχώς ανοχή ή και επικρότηση ενός μέρους της κοινής γνώμης.
Ενθαρρυμένοι δε από αυτήν την ανοχή άρχισαν και τις επιθέσεις και σε ανθρώπους της αριστεράς που τυχαίνει να μην συμφωνούν με τις απόψεις τους.

Είναι γνωστή η επίθεση που έγινε στην Σώτη Τριανταφύλλου πρόσφατα στην παρουσίαση του νέου βιβλίου της.
Επειδή πάντα πίστευα ότι τα βιβλία ,όσο και να διαφωνούμε με το περιεχόμενο τους ,πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα, είχα γράψει το 2007 το ποστ ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΙΤΙΔΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΓΚΟΣΦΑΙΡΑΣ όταν δικαζόταν ο πατήρ Πλεύρης για το εμετικό κατασκεύασμα που είχε γράψει για τους Εβραίους που κατάληξε τελικά πρόσφατα στην αθώωση του.
Με ιδιαίτερη ικανοποίηση λοιπόν είδα να γράφει αυτά που πιστεύω για τα θέματα αυτά, πολύ καλύτερα από ότι θα τα έγραφα εγώ, ο Στάθης ,και γι΄ αυτό και σας μεταφέρω ένα μεγάλο μέρος από το κείμενο του.
(Τα έντονα γράμματα είναι δική μου υπογράμμιση.) Προ οδυνηρής έκπληξης βρέθηκαν πολλοί αριστεροί (η Αριστερά και τα κόμματά της είναι άλλο) με την επίθεση εσχάτως εναντίον της κυρίας Σώτης Τριανταφύλλου από φασίστες που αυτοπροσδιορίζονται ως αντιεξουσιαστές.
Οι τύποι αυτοί μπούκαραν ακριβώς όπως μπούκαραν τις προάλλες και οι μπάτσοι (υπό μορφήν αστυνομικών) πάλι στο «Φλοράλ» (γεια σου, Γιώργο), πάλι στα Εξάρχεια για να εμποδίσουν, οι αντιεξουσιαστές, ακριβώς όπως και τα όργανα της εξουσίας, την παρουσίαση ενός βιβλίου, την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.
Θύμα αυτή τη φορά η κυρία Σώτη Τριανταφύλλου, ένα από τα πιο φωτεινά μυαλά στη χώρα μας, μια ταλαντούχα συγγραφέας, μια αγωνίστρια των ιδεών της -με όποιες απ' τις οποίες όσον κι αν διαφωνεί κανείς, όχι μόνον παραμένουν σεβαστές, αλλά η αντίκρουσή τους μόνον μέσα από γόνιμο διάλογο μπορεί να γίνεται, οδηγώντας μάλιστα ενίοτε σε νέες ενδιαφέρουσες σκέψεις.
Δεν είναι η πρώτη φορά που μελανόφρονες μαγκίτες προπηλακίζουν την κυρία Τριανταφύλλου, την οποίαν άλλωστε παλιότερα είχαν απειλήσει ότι θα «γίνει Κούνεβα απ' τα αριστερά»!
Δεν υπάρχει «αριστερά» στον φασισμό.
Και ήταν για μένα απορίας άξια όλα αυτά τα χρόνια η αιδήμων σιωπή της Αριστεράς κάθε φορά που καιγόταν το βιβλιοπωλείο του κ. Αδωνη Γεωργιάδη φέρ' ειπείν ή σπάζονταν τα κεφάλια (προφανώς για να βάλουν σωστό μυαλό) πιτσιρικάδων ακροδεξιών ή και φασιστών που έκαναν το έγκλημα να εκθέτουν τα βιβλία τους στην Εκθεση Βιβλίου.
Δεν καταλαβαίνω γιατί αντιδρούμε ως αριστεροί στην επίθεση κατά των δικών μας, όπως στην περίπτωση του Δημήτρη Παπαχρήστου (γεια σου, Δημήτρη), ενώ ποιούμε την νήσσαν όταν καίγεται ο κ. Γεωργιάδης ή σύρεται στα δικαστήρια προκειμένου να φιμωθεί ο κ. Πλεύρης.
Από πότε η Αριστερά αντιμετωπίζει τη σύγκρουση των ιδεών με δικαστικές αποφάσεις;
Μήπως από τότε που η πολιτικώς ορθή Αριστερά στη Δύση (από την Ακρα Αριστερά ώς τους Σοσιαλιστές), υιοθετώντας πάσης φύσεως αμερικανιές, καταφεύγει στα δικαστήρια για να καθ-ιερώσει τις ιδέες της στην κοινωνία με αποφάσεις... πρωτοδικείων;
Οτι ο φασισμός και οι ιδέες του προτρέπουν στη βία εναντίον όποιων θέλουν κάθε φορά, είναι πασίγνωστον. Κι όταν εκδηλώνονται εγκληματικές συμπεριφορές πρέπει να αντιμετωπίζονται απ' τον νόμο. Τον έστω δυσλειτουργούντα κι επιλεκτικό νόμο. Από πότε όμως μπορεί η Αριστερά να παίρνει τον νόμο στα χέρια της, να κάνει δίκη προθέσεων και προληπτικώς να εφαρμόζει καταστολή (εμποδίζοντας συγγραφείς να μιλούν, καίγοντας βιβλιοπωλεία, δέρνοντας αντιφρονούντες); Κι από πότε πρέπει η Αριστερά να καταφεύγει στον νόμο για να λογοκρίνει δικαστικώς αυτό το οποίο η ίδια θα όφειλε να συντρίβει ιδεολογικώς;
Δημοκρατική Αμυνα για την Αριστερά απέναντι στον φασισμό είναι οι ιδέες της, οι διαδηλώσεις της, οι οργανώσεις της, η σχέση της με τον λαό και το καλό, όχι οι τραμπουκισμοί και οι δίκες, είτε τις διεξάγει ως εξουσία η ίδια (σταλινικές) είτε διαθέτει τον σταλινισμό των επιγόνων που χρειάζεται για να σέρνει στα δικαστήρια τους άλλους.

Β-ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ……
Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο διάβασα εδώ (όλο το κείμενο) και πιστεύω ότι πρέπει να το διαβάσουν όλοι οι Ελληνοκύπριοι που έχασαν τις περιουσίες τους στα κατεχόμενα.
Τρείς απλοί ΕλληνοΚύπριοι η Μαρούλα Τουμάζου, ο Νικόλαος Καντιλάρης κάτοικοι της Βόρειας κατεχόμενης Κύπρου και ο Μιχάλης Τουμάζος από την πολιτεία Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ τόλμησαν να κάνουν αυτό που θα έπρεπε να είχαν κάνει νωρίτερα κάθε Κυπριακής καταγωγής Αμερικανός πολίτης που ζει και έχει δικαιώματα στις ΗΠΑ.

Κατέθεσαν αγωγή στο ομοσπονδιακό δικαστήριο εναντίον της Τουρκικής δημοκρατίας διεκδικώντας σε πρώτη φάση ελάχιστη αποζημίωση ύψους 400.000.000.000$ για τις ζημιές που υπέστησαν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους διαχρονικά από την εισβολή του Αττίλα το 1974 μέχρι και σήμερα στην σημερινή κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο!
Βασικό επιχείρημα στο σκεπτικό της αγωγής που καταθέτουν οι τρεις Κύπριοι, εκτός των άλλων ομοσπονδιακών νόμων και αποφάσεων της γερουσίας και του Κογκρέσου που παραθέτουν στην αγωγή οι εγκαλούντες επικαλούμενοι την παραβίαση τους στις ΗΠΑ βασίζεται κυρίως σε προηγούμενη απόφαση της 4ης Σεπτεμβρίου του Κογκρέσου του 1961 βάση της οποίας απαγορεύεται, η αποστολή στρατιωτικής και μη στρατιωτικής βοήθειας που δίδεται σε άλλες χώρες, να χρησιμοποιείται για παραβίαση των κανόνων διεθνούς δικαίου (παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατοχή και μαζική βία κτλ). Αυτή η απόφαση του Κογκρέσου είναι το γεγονός που δίδει το δικαίωμα αγωγής στους ενάγοντες αφού τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στην εισβολή αλλά και σήμερα, στην συνεχιζόμενη κατοχή είναι αμερικανικής κατασκευής κάτι που απαγορεύει η παραπάνω απόφαση του Κογκρέσου.
Μερικές φορές τα αμερικανικά δικαστήρια εκδίδουν αποφάσεις που είναι σαφώς αντίθετες από την κυβερνητική πολιτική.

Ας ελπίσουμε πως και εδώ θα υπάρξει μια τέτοια απόφαση.

Γ-ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ…
Ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Περικλής Κοροβέσης κάνει μερικές ουσιαστικές παρατηρήσεις που θα προκαλέσουν συζήτηση ,στο άρθρο του με τίτλο-Η Αριστερά δεν μένει πια εκεί που ξέραμε- στο οποίο καταλήγει γράφοντας:
Και λογικά μπαίνει το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Γιώργος Γιαννουλόπουλος («Ε» 23.10.09) εύστοχα χαρακτήρισε τον ΣΥΡΙΖΑ σαν Δουνκέρκη. Και έχει απόλυτο δίκιο. Η ιστορική Αριστερά είναι ένα ναυάγιο είτε με τη μορφή του ΚΚΕ είτε με τη μορφή του ΣΥΝ (για να μη μιλήσουμε για τους μικρότερους σχηματισμούς). Ο βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΝ, ο αγαπητός συνάδελφος Βασίλης Μουλόπουλος, μίλησε για ευθανασία της Αριστεράς στην οποία οφείλουμε να συνεισφέρουμε όλοι. Με άλλα λόγια να αφήσουμε τους νεκρούς να θάψουν τον εαυτό τους. Και μετά η ανακύκλωση της ζωής θα δημιουργήσει την Αριστερά του 21ου αιώνα που δεν θα έχει σχέση ούτε με τη Σοσιαλδημοκρατία ούτε με τον Κομμουνισμό - Σταλινισμό του 20ού αιώνα. Και πιθανότατα θα πρέπει να εγκαταλείψει και αυτούς τους όρους που πια δεν έχουν κανένα νόημα. Βάζουμε δύσκολα θέματα. Αλλά η Αριστερά δεν είναι δεδομένη. Και το ερώτημα δεν είναι αν η Αριστερά είναι γυμνή. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει η Αριστερά που χρειαζόμαστε για τον 21ο αιώνα που θα κρίνει αν θα ζήσουμε ή θα πεθάνουμε από την καταστροφή του περιβάλλοντος. Μπορούν να το καταλάβουν αυτό οι γραφειοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ;

Επειδή τα ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ έπιασαν αρκετό χώρο τα ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ από βδομάδα.


Η συνέχεια με το ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ εδώ.