ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Έχει καταστεί σχεδόν έθιμο τέτοια εποχή να γίνονται καταλήψεις στα σχολεία ευρίσκοντας κάθε φορά και μια διαφορετική αιτία.

Άλλωστε από αυτές τις καταλήψεις,  έγινε γνωστός και ο σημερινός πρωθυπουργός, μιας και από τότε δεν διακρίθηκε  σε κανένα άλλο τομέα πλην του κομματικού στελέχους.

Συνεπακόλουθο αυτού του παρελθόντος ήταν ότι τόσο αυτός, όσο και η ευρύτερη αριστερά, επικροτούσαν αδιακρίτως όλες τις καταλήψεις άσχετα από την αιτία που προβαλλόταν ως λόγος της κινητοποίησης.

Η τακτική αυτή ήταν ευφυής, γιατί έτσι μπορείς να προσεταιριστείς νεαρά άτομα που ακόμα, λόγω ηλικίας δεν έχουν αναπτύξει κριτική σκέψη, ώστε να έχουν σχηματίσει μόνοι τους προσωπική γνώμη για πολλά πράγματα  και δύσκολα μπορούν να αντισταθούν και να αντιταχθούν σε κάποια ισχυρή ομάδα που καθοδηγεί τους συμμαθητές τους, συν το γεγονός πως όλοι μας σε αυτή την ηλικία δεν χάναμε  ευκαιρία για κοπάνα.

Η τακτική όμως αυτή αναπόφευκτα κάποτε καταλήγει μπούμεραγκ σε αυτούς που την κατέστησαν έθιμο, με αποτέλεσμα σήμερα να την ενστερνίζεται το άλλο άκρο του πολιτικού φάσματος από αυτούς που την καθιέρωσαν και να την χρησιμοποιεί αποτελεσματικά με πρόσχημα την Μακεδονία.

Οι κίνδυνοι όμως από αυτήν μαθητική κινητοποίηση είναι δύο.

Ο πρώτος και πιθανώς προ των πυλών, είναι να γίνουν συγκρούσεις μεταξύ καταληψιών και αντιτιθέμενων σε αυτές μαθητών.

Ο δεύτερος είναι να μας προκύψει κάποιος, αντίστοιχος του Τσίπρα, λαϊκιστής μεν αλλά με ευχέρεια λόγου ακροδεξιός, που να μπορεί να προσελκύσει ευρύτερες λαϊκές μάζες. 

Το κωμικοτραγικό στην προκείμενη περίπτωση είναι ότι όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, πλην Χρυσής Αυγής τάχτηκαν κατά των καταλήψεων, άσχετα από την πολιτική τους θέση σχετικά με τις συμφωνίες των Πρεσπών.

Και είναι κωμικοτραγικό γιατί χωρίς ντροπή μιλάει για την Μακεδονία ένα κόμμα, που ο υπόδικος αρχηγός του θεωρεί ότι αποτελούν την σπορά των ηττημένων του 1945!!!, δηλαδή των Γερμανών!

   

Των κατακτητών δηλαδή της Ελλάδας που, όπως βλέπετε στον χάρτη της αρχής, είχαν καταλάβει την  Μακεδονία και είχαν διαμοιράσει εδάφη της και στους συναγωνιστές τους Ιταλούς και Βούλγαρους!

Μόνο που τότε οι Χρυσαυγίτες της εποχής και οι δοσίλογοι συνεργάτες τους δεν τους ενοχλούσε το γεγονός ότι η Μακεδονία ΔΕΝ ΗΤΑΝ Ελληνική αλλά Γερμανική.

Όπως πολύ σωστά γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης:

Τα παιδιά είναι ικανά να κινητοποιηθούν για οτιδήποτε, αρκεί να ικανοποιούνται δύο προϋποθέσεις: πρώτον, το αίτημα να δείχνει σοβαρό και δεύτερον να κοστίζει σε ώρες μαθήματος. Και η Χρυσή Αυγή; Αυτό που έκανε κάποτε η Αριστερά στα σχολεία, τώρα το πουλάνε κοντοκουρεμένα αγόρια με μπράτσα .

Και όπως τονίζει παρακάτω:

Από τους καθηγητές ξεκινούν όλα. Οταν ο πιτσιρικάς σου λέει ότι ανησυχεί για το Μακεδονικό, του δίνεις πέντε λεπτά να σκεφτεί ότι δεν πρόκειται για ένα θέμα που τον αφορά οργανικά. Μπορεί να διαμαρτυρηθεί για τον αμίαντο στη στέγη, τις τιμές του κυλικείου και τις δύσκολες ασκήσεις στα μαθηματικά. Εκεί να το συζητήσουμε. Οχι όμως και για θέματα εξωτερικής πολιτικής. Σε λίγο θα εμφανιστεί σχολείο που θα ζητεί να επιστρέψει ο Τέρενς Κουίκ από την Αφρική. Σε μία στοιχειωδώς σοβαρή σχολική κοινότητα, με καθηγητές και γονείς που συνεργάζονται και ομονοούν πάνω στην κοινή λογική, αυτά τα πράγματα τελειώνουν γρήγορα και αθόρυβα.