ΠΩΣ ΑΝΤΙ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ- ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΥΞΑΝΕΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΔΕΣΠΟΤΑΔΩΝ!

 Το 1981, ο Ράλλης, ένας από τους αξιοπρεπέστερους πρωθυπουργούς που είχε η Ελλάδα, μοίραζε επιταγές στους αγρότες μπας και τον ψηφίσουν, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μην σαρώσει ο Ανδρέας στις επερχόμενες εκλογές.  

Την ανάλογη εικόνα παρουσιάζει σήμερα ο Τσίπρας, με το μοίρασμα των αναδρομικών και με τις σαφώς προεκλογικές εξαγγελίες της συμφωνίας με την ιεραρχία, η οποία στην ουσία έχει σκοπό να του ελευθερώσει 10.000 θέσεις στο Δημόσιο, για να μπορέσει να κάνει  ρουσφετολογικές προσλήψεις αδιαφορώντας για την αντίστοιχη αύξηση των κρατικών δαπανών.

Ο καθηγητής Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μάριος Μπέγζος, ορθώς χαρακτήρισε σε ραδιοφωνική εκπομπή το θέμα λέγοντας : Είναι απλό, είναι θέμα παζαριού μεταξύ του παγκαριού και της κάλπης!

Αυτό όμως που δεν έχει λάβει υπ΄οψη του είναι ότι, όπως έλεγε ο Γεώργιος Παπανδρέου, η Εκκλησία είναι σαν το κάρβουνο, αν είναι αναμμένο θα σε κάψει, αν είναι σβυσμένο θα σε μουντζουρώσει!

Και σε αυτή την περίπτωση και θα τον κάψουν και θα τον μουτζουρώσουν οι 10000  αγανακτισμένοι παπάδες που η μισθοδοσία τους θα γίνεται από τους μητροπολίτες τους. 

Όπως γράφει χαρακτηριστικά ο Αναγνώστης Λασκαράτος  οι δεσποτάδες προέρχονται κατά κανόνα κι αυτοί από το κοινωνικό περιθώριο. Αγροτόπαιδα, φτωχόπαιδα, πολύτεκνων οικογενειών συνήθως, συχνά στρατολογημένα παιδιόθεν στα ιερά τάγματα (ιδιαίτερα η Ιεραρχία των Ιεροσολύμων), που για κάποιον λόγο που δεν είναι της παρούσης, προτίμησαν να παντρευτούν την Εκκλησία αντί για μια γυναίκα. Από εκεί και πέρα αυτοί οι «παρθένοι» άντρες ανεβαίνοντας στο γελοίο και βλάσφημο βυζαντινό τους θρόνο, φορώντας την αυτοκρατορική μίτρα με το δικέφαλο αρπακτικό ιπτάμενο τέρας και περιφρονώντας τη γυναικεία μήτρα, γίνονται ακόμη χειρότεροι, αν δεχθούμε πως υπάρχει κάτι το χειρότερο από την εξ απαλών ονύχων μαθητεία στο συμπλεγματικό Κακό. Εξελίσσονται σε τυραννίσκους των έγγαμων κληρικών, με όλο τον καλογερικό τους φθόνο.

Άλλωστε ο τίτλος τους, ΔΕΣΠΟΤΗΣ τα λέει όλα. Οι περισσότεροι όπως πχ ο Αμβρόσιος, ο Άνθιμος ή ο Σεραφείμ εκφράζουν χωρίς ενδοιασμούς  το γνήσια οπισθοδρομικό και απροκάλυπτα αντιδραστικό πρόσωπο της ιεραρχίας. Αντίστοιχα όμως και ο εμφανιζόμενος ως προοδευτικός προς τον έξω κόσμο μητροπολίτης Μεσογαίας  Νικόλαος σε εγκύκλιο του προς τους υφισταμένους του επιδεικνύει ένα γνήσια  ανάλγητο πρόσωπο απευθυνόμενος προς αυτούς σαν σε δουλοπάροικους, έχοντας εξηγήσει με σαφήνεια στὴν  Ἐκκλησία  ὅλοι  δίνουμε,  ποτὲ  δὲν  ζητοῦμε:

Τὸν ψάλτη δὲν τὸν καθιστᾶ ἱεροψάλτη τὸ πτυχίο του οὔτε τὸ διοριστήριό  του  ἀλλὰ   ἡ  ὑπὸ  τοῦ  ἀρχιερέως χορηγηθεῖσα σὲ αὐτὸν θεία χάρις.(!!!)

Αὐτὸ ἔχει ὡς συνέπεια νὰ ἔχει ἄμεση πνευματικὴ ἐξάρτηση, δηλαδὴ σχέση πνευματικῆς   ὑπακοῆς,  μὲ τὸν ἐπίσκοπο.

 Σημαίνει ἐπίσης ὅτι τὸ ἀναλόγιο τοῦ ἀνατίθεται ὑπὸ τοῦ ἐπισκόπου∙ δὲν  τὸ  διεκδικεῖ  οὔτε  μὲ  χρήματα  οὔτε  μὲ  ἄλλα  μέσα  οὔτε  μὲ  δικαστικὲς  ἀπειλὲς  καὶ  ἐκβιασμούς ὅπως δυστυχῶς  ἐνίοτε  συμβαίνει.

Ἡ διακριτικὴ δὲ ἀμοιβή τους προσφέρεται ὄχι ὡς μισθὸς ἀλλὰ ὡς εὐλογία.

Ἡ  ἀμοιβή  σας  δὲν  θέλουμε  νὰ  στηρίζεται  στὸν  νόμο,  στὰ  δικαιώματα  ἢ  τὶς  ὑποχρεώσεις  μας,(!!!!!)  ἀλλὰ  στὸ φιλότιμό  μας  καὶ  στὴν  αἴσθησή  σας  ὅτι  δὲν  ἐργάζεσθε  στὴν  Ἐκκλησία, ἀλλὰ τὴν διακονεῖτε,  ὅπως  κι  ἐμεῖς.

Μπορεί δε να καταλάβει κανείς τι πρόκειται να γίνει όταν η μισθοδοσία του  απλού παπά  θα εξαρτάται από τον μητροπολίτη του που θα έχει πλέον και την δυνατότητα στέρησης του  μισθού σε κάθε πιθανό ή απίθανο παράπτωμα του.

Ο θρησκευόμενος δε λαός με αυτόν που έρχεται σε επαφή, δεν είναι με τον μητροπολίτη αλλά με τον παπά της ενορίας του, ο οποίος αν εφαρμοστεί η εξαγγελθείσα  σύμβαση δεν νομίζω πως θα είναι διαπρύσιος κήρυξ του Τσίπρα στις επόμενες εκλογές!

Όπως είπε ο πρόεδρος του συνδικαλιστικού  σωματείου των παπάδων: «ο Αρχιεπίσκοπος και ο πρωθυπουργός συμφώνησαν χωρίς να ρωτήσουν κανέναν»

Αν δε αυξηθεί ο αριθμός των ιερέων, αφού η πολιτεία θα δίνει το ίδιο ποσό ετησίως, από πού πιστεύετε ότι θα εξοικονομηθούν τα χρήματα; Από την μείωση του μισθού των δεσποτάδων που είναι σήμερα 2210 ευρώ,  ή από τους μισθούς των απλών παπάδων;

Ήδη δε μιλούν για ανάγκη αύξησης του αριθμού των ιερέων!

Παρεμπιπτόντως έχουμε ως κράτος τους περισσότερους παπάδες (87,7  ανά 100.000) από όλη την Ευρώπη! Μας ακολουθεί ή Ιταλία με 82,8 και η Ρουμανία με 80,1 ενώ τελευταία στην λίστα είναι η Βουλγαρία με 12/100000.

Σε όλη αυτή την προεκλογική φιέστα Τσίπρα-Ιερώνυμου, που ετοιμαζόταν εν κρυπτώ από καιρό, δεν ειπώθηκε τίποτα για το τι θα γίνει με τους παπάδες που δεν ανήκουν στην ιεραρχία της Ελληνική εκκλησίας αλλά στον μη συμμετέχοντα σε αυτήν την συμφωνία Πατριάρχη.

  Όσο δε για το θέμα του 50-50 της εκκλησιαστικής περιουσίας στην ουσία το Δημόσιο παραχωρεί καθεστώς συνιδιοκτησίας σε ακίνητα που ως τώρα θεωρούσε ότι του ανήκουν («αμφισβητούμενα» δεν είναι από το ίδιο αλλά από την Εκκλησία), τη στιγμή μάλιστα που επίκειται σύντομα, με το Κτηματολόγιο, η περιέλευσή τους και τυπικά στην ιδιοκτησία του.

Κουβέντα δε δεν έγινε για να παύσει η εκκλησία να μην πληρώνει Φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, φόρους δωρεάς, φόρους για κληροδοτήματα, φόρο εισοδήματος και  φόρους μεταβίβασης.

Εάν πραγματικά η κυβέρνηση ήθελε να πραγματοποιήσει πραγματικό διαχωρισμό θα έπρεπε να συνεχίσει να πληρώνει τους μισθούς των σημερινών μισθοδοτούμενων παπάδων και λαϊκών, την ζωή των οποίων και των οικογενειών τους δεν θα πρέπει να διαταράξει η αλλαγή των σχέσεων μεταξύ κράτους και πολιτείας.

Κάθε νέος όμως διοριζόμενος παπάς θα πρέπει πλέον να πληρώνεται από την εκκλησία.  

Όπως δήλωσε και ο αρχιεπίσκοπος  Ιερώνυμος  η Εκκλησία της Ελλάδος είναι υπέρ του γερμανικού μοντέλου. «Θρησκευτικά ουδέτερο είναι το γερμανικό κράτος. Θα ήθελα να ζήσω στη Γερμανία και να είμαι θρησκευτικά ουδέτερος. Είναι θρησκευτικά ουδέτερο κράτος, συνεργάζονται, βοηθάει την Εκκλησία άριστα»

Προφανώς όμως παραγνωρίζει ποια είναι η πραγματικότητα εκεί γιατί όπως διαβάζω εδώ: Στο γερμανικό μοντέλο ουδετερότητας, πράγματι, το κράτος τροφοδοτεί τον λογαριασμό από τον οποίο η Εκκλησία αντλεί κεφάλαια για τη λειτουργία της. Μόνο που στη Γερμανία (και σε άλλες χώρες) το ποσό αυτό συγκεντρώνεται από την οικειοθελή συνεισφορά των θρησκευομένων φορολογουμένων. Ο φορολογούμενος έχει την επιλογή να δηλώσει εξαίρεση από τον φόρο υπέρ θρησκευτικών σκοπών. Η δήλωση συνεπάγεται και απώλεια του δικαιώματος για χρήση υπηρεσιών της Εκκλησίας, δηλαδή δεν μπορούν να τελέσουν θρησκευτικό γάμο ή να έχουν θρησκευτική κηδεία. Πόσο κοστίζει κάτι τέτοιο στον μέσο γερμανό φορολογούμενο; Υπολογίζεται περί τα 800 ευρώ ετησίως.

Ένα κράτος θρησκευτικά ουδέτερο καταργεί τον θρησκευτικό όρκο σε όλες τις λειτουργίες και τις εκφράσεις με θεσμικό, πολιτικό και πολιτειακό περιεχόμενο. Δεν κάνει αγιασμό στη Βουλή, ούτε στα εγκαίνια έργων. Δεν καθιστά υποχρεωτικό τον εκκλησιασμό των μαθητών, ούτε εντάσσει την προσευχή στη λειτουργία των σχολείων. Αφαιρεί τα θρησκευτικά σύμβολα από δημόσιες υπηρεσίες και τις αίθουσες των Δικαστηρίων. (Για τα σχολεία υπάρχει πλέον νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που αναγνώρισε ότι ο Εσταυρωμένος στα ιταλικά σχολεία αποτελεί στοιχείο εθνικής παράδοσης.) Καθιστά υποχρεωτική την πράξη τέλεσης πολιτικού γάμου. Η Εκκλησία δεν γνωμοδοτεί επί θεμάτων εκπαίδευσης, ούτε αρθρώνει λόγο για τη λειτουργία και τη λατρεία άλλων θρησκειών -κοινώς δεν ερωτάται αν θα γίνει τέμενος.

Σύμφωνα με την έρευνα του Pew Research Center, που δημοσίευσα στο ποστ  ΣΩΒΙΝΙΣΜΟΣ, ΘΡΗΣΚΟΛΗΨΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ το  55% των ενηλίκων  Ελλήνων  δήλωσαν  ότι η θρησκεία είναι πολύ σημαντική στη ζωή τους, το 38% ότι εκκλησιάζονται τουλάχιστον μια φορά τον μήνα και το 29% προσεύχονται ημερησίως.

Θα ήθελα λοιπόν να δω στην εφαρμογή του γερμανικού μοντέλου εδώ, ποιο ποσοστό από αυτούς θα δέχονταν να επιβαρύνονται τα αντίστοιχα 800 ευρώ για την λειτουργία της εκκλησίας. Έχω την υπόνοια ότι σε αυτή την περίπτωση η τσέπη τους στο δίλημμα που θέτει το κατά Λουκάν ευαγγέλιο  ΟΥ ΔΥΝΑΣΘΕ ΘΕΩ ΔΟΥΛΕΥΕΙΝ ΚΑΙ ΜΑΜΩΝΑ μάλλον τον δεύτερο θα διάλεγε!