Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2019

Η ΙΔΙΟΡΥΘΜΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΝΟΣ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΥ




Ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός στο Άμστερνταμ πρωτολειτούργησε το  1889 και απ΄ότι θυμάμαι και τις 2 φορές που βρέθηκα στην πόλη, πριν από χρόνια,σε αυτόν βρίσκεσαι όταν έρχεσαι από το αεροδρόμιο ή θέλεις να πάρεις το τραίνο για τις άλλες πόλεις της Ολλανδίας.


Είναι ένα πανέμορφο κτίσμα μείγμα γοτθικού και νέο αναγεννησιακού ρυθμού που κυριαρχεί στο κέντρο της πόλης.
Εκείνη λοιπόν την εποχή με την κατασκευή του σταθμού προέκυψε το θέμα ότι χρειάζεται να κατασκευαστεί ένα αντίστοιχης πολυτελείας ξενοδοχείο κοντά σε αυτόν, για να εξυπηρετεί την αυξημένη πλέον κίνηση ταξιδιωτών λόγω του σταθμού.
Στην απέναντι του σταθμού περιοχή υπήρχαν κάτι παλιά σπίτια οπότε οι υποψήφιοι κατασκευαστές του ξενοδοχείου άρχισαν να τα εξαγοράζουν για να τα γκρεμίσουν ώστε να ελευθερωθεί το οικόπεδο τους.
Αυτήν την  ιστορία έχει ως θέμα η πολύ ωραία ολλανδική ταινία του 2015 Public Works Publieke werken) η οποία βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Thomas Rosenboom.
  

Όμως παρά το ότι κατάφεραν να αγοράσουν και να γκρεμίσουν τα παλιά σπίτια, δύο ιδιοκτήτες δεν πουλούσαν τα δικά τους στο νούμερο 47 and 45 της Prins Hendrikkade, ζητώντας διπλάσιο ποσό από αυτό που ήσαν διατεθειμένοι να πληρώσουν οι κατασκευαστές του ξενοδοχείου.
Σύμφωνα με την ταινία μην μπορώντας να καθυστερήσουν άλλο οι κατασκευαστές και χωρίς να είναι διατεθειμένοι να υποκύψουν στις απαιτήσεις των δύο ιδιοκτητών, ξεκίνησαν την κατασκευή του ξενοδοχείου τροποποιώντας το αρχικό τους σχέδιο περικλείοντας τα δύο σπίτια στο δικό τους οικοδόμημα!




Το ξενοδοχείο που κτίστηκε με ταχείς ρυθμούς άνοιξε τον Αύγουστο 1890, ένα χρόνο δηλαδή μετά τα εγκαίνια του σιδηροδρομικού σταθμού.
 Ήταν και είναι ένα από τα μεγάλα ξενοδοχεία του Άμστερνταμ και το πρώτο σε όλη την χώρα που απέκτησε ηλεκτρικό ρεύμα.
Στην φωτογραφία ο κεντρικός σταθμός από το ξενοδοχείο.


Σε αυτό από τότε έχουν διαμείνει μεγάλες και διεθνείς προσωπικότητες όπως ο ευαγγελιστής ιεροκήρυκας  Billy Graham, ο  Louis Armstrong,  η σουηδή τραγουδίστρια και ηθοποιός Zarah Leander  που μεσουρανούσε στην Γερμανία τον μεσοπόλεμο, ο μεγάλος της ροκ Fats Domino, η ηθοποιός και πολιτικός Glenda Jackson ενώ πιο πρόσφατα οι τραγουδίστριες  Katy Perry, και  Anastacia, αλλά και ο τραγουδιστής Marilyn Manson και το χέβυ μέταλ γκρούπ  Iron Maiden.
Τα δύο σπίτια, που χρονολογούνται από το 1602, είναι σήμερα καταστήματα που πουλούν σουβενίρ.
Από το 2001 το Βικτώρια έχει χαρακτηριστεί ότι ανήκει στην εθνική κληρονομιά της χώρας από το σχετικό τμήμα του Υπουργείου Εκπαίδευσης, Πολιτισμού και Επιστημών.
Στις επόμενες φωτογραφίες η σημερινή εικόνα του ξενοδοχείου και αυτή όπως έχει αποτυπωθεί σε παλιές καρτ ποστάλ στις οποίες φαίνονται και τα παλιά κτήρια που υπήρχαν δίπλα από το ξενοδοχείο.

Ο πίνακας στην αρχή είναι του Ολλανδού ζωγράφου Evert Jan Ligtelijn ( 1893-1975 )








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου