ΓΙΑΤΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΣΑΜΠΟΤΑΡΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΑΝΑΚΡΙΤΙΚΗ;

Το κείμενο του δικηγόρου Κώστα Κούρκουλου Πάλι εχθρός η Δημοκρατία; επεξηγεί με ενάργεια τους λόγους που οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην απόφαση να μην αντικατασταθούν οι Τζανακόπουλος - Πολάκης στην προανακριτική επιτροπή για τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο,

 Η υπάρχουσα γνωμοδότηση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής του 2010 για το Βατοπέδιο είναι σαφής και σύμφωνα με αυτήν: ιδρύεται λόγος εξαίρεσης από την άσκηση των καθηκόντων του μέλους της επιτροπής προσώπων  που προτείνονται να κληθούν ή καλούνται ως μάρτυρες.

Και τους δύο, έγινε γνωστό από την ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ, ότι θα τους καλέσουν ως μάρτυρες στην επιτροπή.  Τον  μεν Πολάκη γιατί φέρεται να  γνωρίζει τους προστατευόμενους μάρτυρες, δηλώνοντας ότι  είναι στελέχη της NOVARTIS που τους έπιασαν για παράνομο πλουτισμό και «κελάηδησαν», τον δε Τζανακόπουλο γιατί πηγαίνοντας αναρμοδίως ως κυβερνητικός εκπρόσωπος στην Εισαγγελέα του  Άρειου Πάγου η ενέργεια του αυτή καταγγέλθηκε τότε ως απροκάλυπτη προσπάθεια παρέμβασης στη δικαιοσύνη.

Οι υποσημειώσεις με έντονα γράμματα είναι δικές μου.

Ο Robert Lifton, μελετώντας τη συμπεριφορά γιατρών των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, μετά την επίσκεψή του σε κρατούμενο ναζί, τα είπε όλα με μία φράση: «Ήταν άνθρωπος, όχι δαίμονας και αυτό είναι το πρόβλημά μας». (Μίκα Φατούρου, «Ο Βασανιστής ως όργανο της Κρατικής Εξουσίας».)  

Που πάει να πει πως δεν υπάρχουν τερατόμορφες φυλές εχθρών της δημοκρατίας και κανονικές φυλές δημοκρατών, αλλά προσδιοριζόμαστε όλοι από την στάση μας.

 Έτσι, για να το φέρουμε στα δικά μας, εχθρός της δημοκρατίας δεν είναι κάποιος με εξωτική μορφή, αλλά αυτός που δημόσια εξαγγέλλει ότι θα θάψει ανθρώπους τρία μέτρα κάτω από τη γη επειδή τον ενοχλεί ο λόγος τους. Ή εκείνος που απαιτεί να φυλακιστούν αντίπαλοι για να κερδίσει τις εκλογές.

Είναι η συμπεριφορά που προσδιόρισε μία ολόκληρη περίοδο, αφού, με την ευκαιρία της μεγάλης αντιμνημονιακής απάτης, εξελίχθηκε σε «κοινοτοπία του κακού».

Όταν, εκείνο το απίθανο μάγμα σταλινογενών, ακροδεξιών και αυριανιστών, ως αντιπολίτευση, δεν επέτρεπε να μεταρρυθμιστεί η χώρα και ακολούθως, ως κυβέρνηση «ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ», επιχείρησε να καταστρέψει και τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Και δεν δίστασαν ούτε μια στιγμή να ενεργούν ως εχθροί της δημοκρατίας.  Διότι, ως πρώην σταλινικοί, ήξεραν ότι ο «λαός τους» βαριέται «ευφράδειες και δημηγορίες» όπως είναι η δημοκρατία.

Γι’ αυτό και εμφάνισαν σαν «δημοκρατία» τον φθόνο και την μνησικακία κατά του «εχθρού», τον οποίον μάλιστα ονομάζει και επιλέγει ο αρχηγός. Το «ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν» του αρχηγού αυτήν την «δημοκρατία» σήμαινε.

Ώσπου το «ή θα τους τελειώσουμε» υλοποιήθηκε ως «αιμοσταγής επιταγή»: επέτρεψε στον «λαό» να «χορεύει» κανιβαλικά γύρω από τους ανθρώπους που καίγονταν ζωντανοί στη Μαρφίν, ώστε να παρεμποδιστεί η πυροσβεστική να πλησιάσει.

Και παρ’ ότι κανείς δεν μπορεί να σώσει έναν λαό από την τρέλα του, τελικά μας έσωσαν οι δημοκρατικοί θεσμοί μας, που λειτούργησαν.

Αυτούς λοιπόν τους θεσμούς συνεχίζουν να μισούν και να πολεμούν οι ίδιοι άνθρωποι και για τους ίδιους λόγους. Από τον κ. Πολάκη έως τον κ. Τζανακόπουλο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι εν λόγω επιλέχτηκαν από τον Αρχηγό ως μέλη της προανακριτικής όχι μόνον για να  αυτοπροστατευτούν οι ίδιοι από ερωτήσεις που θα δέχονταν ως μάρτυρες, αλλά και για να εκπληρώσουν τη νέα ύβριν:

1) Να εξευτελίσουν την διαδικασία της προανακριτικής έρευνας, ώστε να πλήξουν τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς στον πυρήνα τους, εμφανίζοντάς τους ως αδύναμους να λειτουργήσουν. (Το «εμείς εδώ θα είμαστε ακόμη και αν μας εξαιρέσετε», αυτό σημαίνει).
2) Το κυριότερο: εμπλουτίζοντας το δικό τους μίσος κατά των δημοκρατικών θεσμών με την αισθητική, το ήθος και τον αντικοινοβουλευτικό ακτιβισμό των εκτός Βουλής τεράτων, να πουν στους ψηφοφόρους τους: Μπορεί να λείπει το κόμμα σας από τη Βουλή, αλλά έχετε σ’ αυτήν τους δικούς σας ανθρώπους! Μη μας ξεχνάτε λοιπόν!

Ούτε εμείς όμως θα ξεχάσουμε…