ΔΥΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΟΛΛΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ

Τα ονόματα Στέπτοου και Εντουαντς σας λένε τίποτα;
Είμαι σίγουρος ότι στους περισσότερους δεν λένε τίποτα. Σε αντίθεση αν θα ρωτούσα για τα ονόματα Γκάλης ή Γιαννάκης που είναι λίγο πολύ σύγχρονοι τους είμαι σίγουρος ότι όλοι τα ξέρετε.
Και βέβαια έχετε δίκιο να τους ξέρετε γιατί μας χάρισαν ανεπανάληπτες στιγμές χαράς και υπερηφάνειας.
Όμως οι Στέπτοου και Εντουαρτς χάρισαν προσωπικά ακόμα μεγαλύτερη χαρά σε χιλιάδες ζευγάρια που το μεγαλύτερο δώρο μιας ζωής, ένα παιδί ,τους είχε αποκλειστεί.
Οι δύο αυτοί επιστήμονες είναι οι πατέρες της εξωσωματικής γονιμοποίησης που απετέλεσε μια επανάσταση στην ιατρική στο τελευταίο τέταρτο του περασμένου αιώνα.
Ο Στέπτοου (1913-1988) εκπαιδεύτηκε στο Κings College, London και στο St. George's Hospital της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου.
Στον πόλεμο υπηρέτησε σαν εθελοντής χειρουργός στο Ναυτικό και το 1941 όταν το πλοίο του βυθίστηκε έξω από την Κρήτη , τον συνέλαβαν και κρατήθηκε σαν αιχμάλωτος πολέμου στην Ιταλία. Σαν γιατρός κυκλοφορούσε ελεύθερα στο στρατόπεδο και έτσι μπορούσε να βοηθήσει συγκρατούμενους του να δραπετεύσουν. Όταν έγινε αυτό αντιληπτό τον έστειλαν σε αυστηρή απομόνωση. Απελευθερώθηκε το 1943.
Μετά τον πόλεμο τελείωσε την ειδίκευση του στην Μαιευτική-Γυναικολογία εγκαταστάθηκε στο Manchester και από το 1951 άρχισε να εργάζεται στο Νοσοκομείο του Oldham μερικά μίλια μακρύτερα.
Εκεί άρχισε να ασχολείται με την λαπαροσκόπηση που εκείνη την εποχή ήταν πρωτοποριακή τεχνική και η κύρια χρήση της ήταν για διαγνωστικούς λόγους και για στειροποίηση. Ο Στέπτοου ενδιαφερόταν για την γονιμότητα και ασχολήθηκε με την λήψη ωαρίου από την ωοθήκη.
Ο Εντουαρτς όταν απολύθηκε από τον στρατό το 1949 άρχισε για δύο χρόνια σπουδές σχετικές με την γεωργία.Μετά όμως άλλαξε γνώμη και σπούδασε ζωολογία αποκτώντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την γενετική.
Ασχολήθηκε για διάστημα σε ένα εργαστήριο στο Εδιμβούργο που το έλεγαν το Σπίτι του ποντικού, με κύριο θέμα την τεχνική γονιμοποίηση σε ποντικούς , τον αναπαραγωγικό τους κύκλο και την επίδραση των φαρμάκων που προάγουν την γονιμότητα.
Μετά ένα χρόνο μετεκπαίδευση στην Καλιφόρνια , κοντά στον Howard και την Georgeanna Jones στο Johns Hopkins που ήσαν ειδικοί σε θέματα γονιμότητας, βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο του Cambridge σε ένα εργαστήριο που δεν είχε ούτε ζεστό νερό!
Για χρόνια ασχολήθηκε με την γονιμοποίηση σε θηλαστικά και ο γυναικολόγος που του ξεγέννησε τις κόρες του, του έδινε μερικές φορές και δείγματα από ιστό ωοθήκης γυναικών για τα πειράματα του. Το 1962 κατάφερε να πετύχει την γονιμοποίηση ενός ωαρίου αλλά απέτυχε να το να επαναλάβει μέχρι το 1965 που πέρασε ένα καλοκαίρι στο Johns Hopkins. Το 1968 γνώρισε τον Στέπτοου και αποφάσισαν και οι δύο να πετύχουν τον σκοπό τους και να συνεργαστούν.
Η επιτυχία όμως συναντούσε συνεχώς δυσκολίες.
Ο Εντουαρτς ταξίδεψε 750 φορές από το Καίμπριτζ στο Ολντχαμ κάνοντας 165 μίλια κάθε φορά.
Η πρώτη ανακοίνωση επιτυχούς εξωσωματικής γονιμοποίησης το 1969 συνάντησε μεγάλη αμφισβήτηση παρά την διεθνή προσοχή που απέσπασε.
Τους αρνήθηκαν την χορηγία ερευνητικών κονδυλίων, οι οικογενειακές τους σχέσεις βρίσκονταν σε ένταση, αντιμετώπιζαν κριτική ότι τα παιδιά που θα έβγαιναν από την τεχνητή γονιμοποίηση θα εμφάνιζαν ανωμαλίες , ο Στέπτοου είχε φτάσει σε ηλικία συνταξιοδότησης και μερικές κυήσεις που πέτυχαν κατέληξαν σε αποβολές στο πρώτο τρίμηνο.
Τελικά στις 10 Νοεμβρίου 1977 γονιμοποιήθηκε ένα ωάριο από μια γυναίκα εργατικής τάξης, την Lesley Brown που προσπαθούσε ανεπιτυχώς για 10 χρόνια να μείνει έγκυος. Ύστερα από 2 1/2 μέρες στο στάδιο των 8 κυττάρων έγινε η εμφύτευση του στην μήτρα της και έτσι στις 25 Ιουλίου 1978 γεννήθηκε το «πρώτο παιδί του σωλήνα» η Louise Joy Brown 2600 κιλά.
Στο βιβλίο τους In A Matter of Life ο Στέπτοου γράφει χαρακτηριστικά: Η νέα πολίτης συνέχιζε να κλαίει πολύ δυνατά ,και όλοι αγαπούσαμε πολύ αυτόν τον υπέροχο ήχο!
Η είδηση έγινε πρωτοσέλιδη σε όλο τον κόσμο.
Όμως υπήρξαν και αντιδράσεις στην σημαντική αυτή πρόοδο .Κύκλοι θρησκευόμενων και η καθολική εκκλησία τους κατήγγειλαν ότι «παίζουν τον Θεό» Είπαν ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι «εκτροπή από τον σωστό δρόμο» γιατί πετάνε γονιμοποιημένα ωάρια που δεν εμφυτεύονται.
Στην Αμερική οι Howard και Georgeanna Jones οι οποίοι είχαν αποχωρήσει λόγω ορίου ηλικίας από το Johns Hopkins την ημέρα που που γεννήθηκε η Louise έφτασαν κατόπιν προσκλήσεως στην νεοσύστατη Ιατρική σχολή στο Norfolk στην Eastern Virginia για οργανώσουν εκεί ένα τμήμα.
Ο πρώτος επισκέπτης που δέχτηκαν εκεί ήταν ένας δημοσιογράφος που τους ρώτησε αν είναι δυνατόν να γεννηθεί και στις ΗΠΑ παιδί του σωλήνα.
Η απάντηση που έδωσαν ήταν «Βεβαίως μόνο που χρειάζονται χρήματα» .
Μόλις δημοσιεύθηκε η συνέντευξη ένας παλιός ασθενής του ζεύγους τους τηλεφώνησε ρωτώντας «πόσα χρειάζεστε;»
Στο Ινστιτούτο που δημιουργήθηκε με την χορηγία του ,τον Δεκέμβριο του 1981 γεννήθηκε η Elizabeth Carr .
Η Elizabeth έχει γράψει τι της είχε πει η Georgeanna όταν την ρωτούσε σχετικά με την γέννηση της
«Είσαι τυχερή γιατί έχεις γονείς που επιθυμούσαν τόσο πολύ ένα παιδί που διακινδύνευσαν κάτι επικίνδυνο»
Της τόνισε ότι δεν είναι εξαιρετική εξαιτίας της τεχνολογίας ,αλλά γιατί είναι το παιδί των γονιών της.
Το πρώτο παιδί του σωλήνα η Louise Joy Brown είναι σήμερα ταχυδρομική υπάλληλος είναι παντρεμένη και το 2006 γέννησε φυσιολογικά τον γιο της.
Μέχρι σήμερα πάνω από δύο εκατομμύρια παιδιά του σωλήνα έχουν γεννηθεί στον κόσμο.

ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ

Η Louise Joy Brown μόλις γεννήθηκε.

Ο Στέπτοου

Ο Εντουαρτς

Οι Howard και Georgeanna Jones με την Εlizabeth Carr
Οι Howard και Georgeanna Jones με παιδιά του σωλήνα.

Η Louise Joy Brown με τους γονείς της.