Στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 16-11-07 ο Πέτρος Μανταίος μου θύμισε με το χρονογράφημα του το βιβλίο του Νόρμαν Μέιλερ «Οι στρατιές της νύχτας». Το βιβλίο αυτό στην εποχή του μας έδωσε με τον πιο γλαφυρό τρόπο την εικόνα για το κίνημα διαμαρτυρίας στην Αμερική ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ.
Ήταν την εποχή που η χούντα ήθελε να δείξει ότι αποκτά ένα πιο φιλελεύθερο προσωπείο γιατί μέχρι τότε ότι αναφερόταν σε λαϊκή εξέγερση πέρναγε στην ειδησεογραφία φιλτραρισμένο και λογοκριμένο.
Έτσι προηγουμένως για τον γαλλικό Μάη πχ έπρεπε να διαβάσεις πίσω από τις γραμμές των εφημερίδων για να καταλάβεις τι πραγματικά γίνεται στην Γαλλία.
Από την άλλη μεριά δεν τους ήταν εύκολο να απαγορεύουν ότι ερχόταν από την προστάτιδα τους την Αμερική είτε σε βιβλία είτε σε ταινίες.
‘Έτσι το 1971 μπόρεσε και δημοσιεύτηκε στην σειρά των ΒΙΠΕΡ και η αυτοβιογραφία του αρχηγού των Μαύρων Πανθήρων Ελντριτζ Κλήβερ «Ψυχή στον Πάγο» (ο οποίος το 1980 έγινε ρεπουμπλικάνος και υποστηρικτής του Ρήγκαν!! )
Βέβαια όταν παίχτηκε η ταινία «Φράουλες και αίμα» οι εκδηλώσεις ενθουσιασμού του κοινού κατά την προβολή οδήγησαν στην απαγόρευση της ταινίας ,αν θυμάμαι καλά από την πρώτη εβδομάδα. Ήμουνα δε πολύ ευτυχής που σαν γνήσιος κινηματογραφόφιλος είχα προλάβει να την δω. Η ταινία αυτή έδειχνε τις συγκρούσεις φοιτητών με την αστυνομία στο Μπέρκλεϋ όταν έγινε κατάληψη του Πανεπιστημίου σε συμπαράσταση των Γάλλων φοιτητών το 1968 , στις οποίες τραυματίστηκαν 100 άτομα από την βαρβαρότητα των αστυνομικών.
Για να γίνει κατανοητό πόσο ασφυκτική ήταν η λογοκρισία, όταν παίχτηκε το Γούντστοκ ,που έδειχνε μια κοινωνία νέων απελευθερωμένη και με συμπεριφορές αδιανόητες για τα Ελληνοχριστιανικά πρότυπα του χουντικού καθεστώτος, σε μία στιγμή έδειχνε να ανεβαίνει στην σκηνή ο Άρλο Γκάθρυ (γιός του μοναδικού Γούντυ Γκάθρυ λαϊκού τραγουδιστή του εργατικού κινήματος στις ΗΠΑ). Η επόμενη σκηνή ήταν να τον βλέπουμε να κατεβαίνει από την σκηνή χωρίς να τον έχουμε ακούσει να τραγουδάει!!
Μετά από χρόνια όταν ξαναείδα την ταινία κατάλαβα τι και γιατί είχε κοπεί. Κατά την διάρκεια που τραγουδάει το Coming into Los Angeles ο φακός έδειχνε τους θεατές που έφτιαχναν πρόχειρες πίπες και κάπνιζαν μαριχουάνα!
Οι στρατιές της νύχτας κυκλοφορήσαν τότε από τους Νέους Στόχους έναν μικρό εκδοτικό οίκο από νέους ,που όπως γράφει ο Μανταίος μερικοί μόλις είχαν αποφυλακιστεί.
Ο Μαίηλερ παραχωρώντας το κοπυράιτ του βιβλίου ζήτησε όπως είναι αυτονόητο και συγγραφικά δικαιώματα που προφανώς δεν θα ήταν και λίγα μιας και το βιβλίο είχε ήδη βραβευτεί με Πούλιτζερ και με το Εθνικό βραβείο βιβλίου.
Οι εκδότες ,όπως γράφει ο Μανταίος του έστειλαν μια ευγενική επιστολή και του εξέθεταν τις δυσκολίες που είχαν για να εκδώσουν ένα πολιτικό βιβλίο μέσα σε ένα δικτατορικό καθεστώς.
Η απάντηση από τον Μέιλερ ήταν μια επιστολή συμπαράστασης και συγνώμης που συνοδευόταν με μία επιταγή χιλίων δολαρίων!
Το βιβλίο έχει σαν υπότιτλο η ιστορία σαν μυθιστόρημα ,Το μυθιστόρημα σαν ιστορία . Έτσι κυκλοφόρησε το 1970 το πρώτο μέρος που είναι ουσιαστικά η ιστορία σαν μυθιστόρημα και το 1971 το δεύτερο που είναι το μυθιστόρημα σαν ιστορία.
Οι Στρατιές της Νύχτας είναι το χρονικό των 4 ημερών του Οκτώβρη του 1967 με την προετοιμασία ,την ιστορική πορεία και τα επακόλουθα γεγονότα της διαδήλωσης χιλιάδων ατόμων από το μνημείο του Λίνκολν μέχρι το Πεντάγωνο.
Ο Μαίηλερ όπως και άλλοι επώνυμοι που ήσαν αντίθετοι με τον πόλεμο στο Βιετνάμ είχαν πάει με σκοπό να συλληφθούν ώστε να δοθεί μεγαλύτερη δημοσιότητα στο γεγονός.
Αναφέρεται σε τρίτο πρόσωπο για τον εαυτό του και περιγράφει την γνωριμία του στο κρατητήριο με τον Νόαμ Τσόμσκι (Κόμσκυ κατά την μεταφράστρια) και γράφει γι΄αυτόν :
…ενός αδύνατου και με έντονα χαρακτηριστικά ανθρώπου με ασκητική έκφραση και ένα αέρα ευγενικής αλλά απόλυτα ηθικής ακεραιότητας. Και παρακάτω γράφει:…μ΄ όλο που ήτανε μόνο τριάντα χρονών ,θεωρείτο αυθεντία στο ΜΙΤ για τις καινούργιες του συνεισφορές στα γλωσσολογικά
Τελικά οι στρατιές της νύχτας κατάφεραν να οδηγήσουν στο φως και να αναγκάσουν την Αμερικανική κυβέρνηση να αποχωρήσει από το Βιετνάμ χάνοντας ουσιαστικά τον πόλεμο.
Ο Νόρμαν Μέιλερ γεννήθηκε στις 31-1-1923 και πέθανε στις 10-11-2007
Στις δύο σελίδες που είναι παρακάτω ο Μέιλερ περιγράφει με διεισδυτικότητα τις ουσιαστικές διαφορές που χωρίζουν την φιλελεύθερη από την συντηρητική Αμερική που στην ουσία είναι κατ΄ αυτόν θέμα ταξικής διαφοράς.
Οι στρατιές της νύχτας (The armies of the night) Μετάφραση Ηρώ Κανακάκη Νέοι Στόχοι Α τόμος 1970 Β τόμος 1971
Οι στρατιές της νύχτας Μετάφραση Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος Καστανιώτης 2003
Προτεινόμενο προς ανάγνωση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνιστάται σε όσους ενδιαφέρονται να διαβάσουν για τα γεγονότα μιας εποχής που μια όλοκληρη φιλελεύθερη γενιά διανοουμένων μαζί με το κίνημα των χίπυς,των πολιτικοποιημένων νέγρων μέχρι διάφορα αναρχοαυτόνομα άτομα κατάφεραν να σταματήσουν ένα πόλεμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης για οσους ενδιαφέρονται να δούν πως ένα ρεπορτάζ χωρίς να χάνει τα στοιχεία του, μετατρέπεται σε μυθιστόρημα με ήρωες τους πραγματικούς πρωταγωνιστές του.
Για όσους ΄θέλουν να γνωρίσουν τον Μέιλερ θα πρότεινα σαν αρχή το « Οραμα της ηδονής»(An American dream)
Σας τυπώνω και σας διαβάζω με ησυχία. Μέχρι να διαβάσω τούτο, έχω party και είστε καλεσμένος, εσείς και οι φίλοι σας. Ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γνώριζα το βιβλίο, το οποίο φαίνεται πολύ ενδιαφέρον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ.
doctor