Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

BO DIDDLEY –Ο ORIGINATOR ΠΕΘΑΝΕ, Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ



Σήμερα θα γράψω λίγα λόγια για έναν από τους μεγάλους μουσικούς της rock και των blues που πέθανε την Δευτέρα 2-6-08, τον Bo Diddley.
Ο Bo γεννήθηκε ως Ellas Otha Bates McDaniel στις 30 Δεκεμβρίου του 1928 σε ένα χωριό του Μισισιπή .Το όνομα πιθανώς το πήρε από ένα αυτοσχέδιο έγχορδο όργανο των νέγρων του νότου που το λένε diddley bow. Ο ίδιος έλεγε ότι δεν έχει ιδέα τι σημαίνει και πως του το κόλλησαν στο σχολείο οι συμμαθητές του . Η οικογένεια του μετακινήθηκε στο Σικάγο και η πρώτη επαφή του με την μουσική έγινε ,όπως και στους περισσότερους μαύρους , στην εκκλησία μαθαίνοντας βιολί μέχρι που έσπασε ένα δάκτυλο.
Άρχισε τότε να παίζει κιθάρα και στην αρχή δούλεψε σαν μαραγκός , μηχανικός και πυγμάχος ενώ συγχρόνως έπαιζε μουσική με την παρέα του στους δρόμους αλλά γρήγορα από τους δρόμους βρέθηκε να παίζει τα μπλούζ σε κλαμπ .
Το 1955 κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο, με το Bo Diddley στην μια μεριά και το I’ m a man στην άλλη και ο δίσκος έγινε νούμερο 1 επιτυχία στα rhythms and blues. Εκτός από ένα τραγούδι του που μπήκε στα 20 πρώτα, κανένα άλλο τραγούδι του δεν μπήκε στην λίστα των επιτυχιών.
Ο Bo Diddley ήταν ο πρώτος Αφρο-αμερικανός που το 1955 εμφανίστηκε το περίφημο τηλεοπτικό πρόγραμμα του Ed Sullivan.
Ο Ed Sullivan ήταν ο παρουσιαστής που στην τηλεόραση έδειχνε τον Elvis Presley από την μέση και πάνω γιατί τις κινήσεις της λεκάνης του τις θεωρούσαν τότε ανήθικες και του είχαν δώσει το παρατσούκλι Elvis the pelvis !
Ο Ed Sullivan είχε υποδείξει στον Diddley να τραγουδήσει μια κάντρυ μπαλάντα , αυτός όμως τραγούδησε την επιτυχία του Bo Diddley ,όταν δε ο παρουσιαστής τον απεκάλεσε colored boy ο Bo τον κτύπησε!
Έτσι ουσιαστικά αποκλείστηκε από την τηλεοπτική ζώνη της υψηλής θέασης.
Παρ΄ όλα αυτά ο ρυθμός της μουσικής του γνωστός σαν "Bo Diddley beat" επηρέασε πλήθος μουσικών από τους Rolling Stones και τον Elvis Presley μέχρι τους punk και rap μουσικούς.
Ο ρυθμός αυτός μοιάζει με την ρούμπα και είναι παρόμοιος με τον ρυθμό "hambone", δηλαδή τον ρυθμό που έχουν οι μαύροι που παίζουν στους δρόμους κτυπώντας τα χέρια ,το στήθος και τα μάγουλα ενώ συγχρόνως τραγουδάνε στίχους. Ο ρυθμός αυτός προέκυψε γιατί οι λευκοί στο νότο τα χρόνια της σκλαβιάς των νέγρων δεν τους επέτρεπαν να χρησιμοποιούν τύμπανα γιατί φοβόντουσαν ότι θα τα χρησιμοποιούσαν για επικοινωνία μεταξύ τους.
Θεωρείται ως βασικός συντελεστής στην μετατροπή των blues σε rock and roll και γι΄ αυτό έχει αποκληθεί και ως The Originator. Με αυτό το καινοτόμο παίξιμο της κιθάρας του σε ρυθμό 5/4 ο ήχος του παραπέμπει κατευθείαν στις αφρικανικές ρίζες της μουσικής.
Χαρακτηριστική είναι ορθογώνια κιθάρα με την οποία έπαιζε, την οποία είχε σχεδιάσει ο ίδιος και της είχε δώσει το όνομα "The Twang Machine."
Στις επόμενες 10ετιες τον ξεχωριστό ρυθμό του Bo Diddley beat χρησιμοποίησαν μουσικοί από τον Johnny Otis (Willie and the Hand Jive) και τον Buddy Holly(Not Fade Away) μέχρι τους Who (Magic Bus), τον Bruce Springsteen (She’s the One) και τους U2 (Desire)
Τραγούδια του έχουν τραγουδήσει εκτός από τον Elvis Presley και τους Rolling Stones οι Jefferson Airplane,οι Byrds, ο Bruce Springsteen,οι U2, οι Smiths,ο Elton John, οι Primal Scream, ο David Bowie, οι Police, οι Stooges,οι White Stripes και πολλοί άλλοι.
Στους δίσκους του ,αλλά και στις ζωντανές του εμφανίσεις ,έχει παίξει σχεδόν με όλα τα μεγάλα ονόματα της rock και blues μουσικής γιατί όλοι τους θεωρούσαν πολύ τιμητικό να παίξουν μαζί με έναν απο τους πρωτοπόρους αυτών των μουσικών ειδών.
Είναι από τους πρώτους αμερικανούς μουσικούς που χρησιμοποιούσε γυναίκες μουσικούς στο συγκρότημα του.
Το 1987 έγινε η εισαγωγή του στο Rock and Roll Hall of Fame.
Επίσης αναγνωρίστηκε η συμβολή του στη μουσική rockabilly από το Rockabilly Hall of Fame αλλά και από το Rhythm and Blues Foundation.
Το 1998 τιμήθηκε με το Grammy Lifetime Achievement Award
Το τραγούδι του Bo Diddley" αναγνωρίστηκε από το Grammy Hall of Fame ως μια ηχογράφηση με μακροχρόνια ποιοτική και ιστορική σημασία.
Το 2004 το περιοδικό Rolling Stone τον τοποθέτησε 20ο στον κατάλογο με τους 100 Greatest Artists of All Time .
Το 2005 το βρετανικό περιοδικό Uncut συμπεριέλαβε το πρώτο του LP Bo Diddley (1958) στην λίστα με τις «100 στιγμές από Μουσική, Ταινία ή Τηλεόραση που έχουν αλλάξει τον κόσμο» .
Λέγεται ότι επέμενε πάντα να πληρώνεται προκαταβολικά σε μετρητά πριν να ανέβει στην σκηνή ,βάσει του ρητού έν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν!
Στην Ελλάδα είχε δώσει δύο συναυλίες στο ΡΟΔΟΝ πριν περίπου 15-20 χρόνια.
Την πρώτη μέρα είχα πάει με ένα νέο συνάδελφο που δεν τον ήξερε καθόλου και δεν είχε ακούσει τίποτα γι΄ αυτόν.
Η σκηνική του παρουσία ήταν μοναδική. Θα ήταν τότε κάπου κοντά 60 χρονών αλλά δεν σταμάτησε να παίζει με νεανική ορμή συνέχεια πάνω από δύο ώρες.
Ο συνάδελφος τόσο πολύ ενθουσιάστηκε από την συναυλία ώστε πήρε μερικούς φίλους του και πήγε και την δεύτερη μέρα να τον ακούσει!
Το 2007 μετά από μια συναυλία έπαθε ένα εγκεφαλικό και πέθανε τελικά από καρδιακή ανεπάρκεια εν μέσω 35 μελών της οικογένειας του μιας και είχε μέχρι και δισέγγονα.
Από τους πάνω από 35 μεγάλους δίσκους που κυκλοφόρησε ,αρκετούς από τους οποίους έχω, γράφοντας αυτό το ποστ έβαλα και άκουγα στην αρχή έναν από τους καλύτερους που έχει βγάλει το Super Blues παίζοντας μαζί με τον Muddy Waters και τον Little Walter (1967).Μετά έβαλα το τελευταίο CD του που βρήκα φέτος το You can’t judge a book by the cover (2007) που είναι ένα live με τους Mainsqueeze από την περιοδεία του στην Ευρώπη, αλλά έχει και 9 bonus tracks από παλιές του ηχογραφήσεις. Ο συνδυασμός είναι εξαιρετικός και το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε αυτούς που θέλουν να έχουν μια πληρέστερη ιδέα για την μουσική του.
Πλήρης δισκογραφία του εδώ

1-Από τις παλαιότερες εμφανίσεις του το 1960 με το Road Runner από πρόγραμμα της TV (1:26)


2-Μία από τις επιτυχίες του το You can’t judge a book by the cover (1:48)


3-Δύο από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του το Hey Bo Diddley και το Bo Diddley σε βίντεο του 1966 με την Norma-Jean Wofford, γνωστή ως "The Duchess",στην δεύτερη κιθάρα (που παίζει και στα 2 προηγούμενα) και με τις επονομαζόμενες Bo-ettes, Lilly "Bee Bee" Jamieson και Gloria Morgan στις δεύτερες φωνές.(5:26)


4-Put the Rock in the Rock n Roll (4:25)


5-Στο βίντεο ο Tom Petty τραγουδά μαζί με τον Bo Diddley στο Filmore την επιτυχία του Mona (5:35)


6- Μια εξαιρετική ερμηνεία του στο I΄m a man .Από το Transmusicales Concert του 1989 στην Rennes (France).Η μπάντα μαζί του είναι οι "Barrence Whitefield and the Savages".(3:42)


7-Μια μοναδική πρόσφατη εκτέλεση του Hey Bo Diddley μαζί με ένα μοναδικό πλήθος γνωστών μουσικών όπως ο Frankie Avalon, ο Clarence Clemons, ο Greg Allman,ο David Cassidy,ο Tom Scott ο Donny Osmond, ο Johnny RiversVesta,ο James IngramLita Ford, ο Joe Walsh,ο Scott Baxter και πολλοί άλλοι (4:37)

10 σχόλια:

  1. Πολύ καλό το αφιέρωμα σου για έναν εξαιρετικό μουσικό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάρα πολύ καλό το αφιέρωμα!
    Θα επανέρχομαι γιά την μουσική, δεν ήθελα να ακούσω όλα τα κομμάτια μαζί- ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπράβο!!!!
    Διαχρονική μουσική!
    Δε μπορείς να την ακούς απαθής με τίποτε...
    Δυναμώνεις ένταση και ασ' τους να λένε...
    ;-)))

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν το ήξερα μέχρι τώρα, μέχρι αυτό το κέιμενο. Μου άρεσε και το βράδυ θα κατεβάσω τραγούδια του για το αυτοκίνητο. Μπράβο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ μεγάλος μουσικός...
    Μπράβο σου για το αφιέρωμα!

    Καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τα σχόλια σας με προκαλούν να σας παρουσιάσω στο μέλλον και άλλους άγνωστους στο ευρύ κοινό μουσικούς που έχουν βάλει τις ρίζες της μουσικής που ακούμε σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό είναι "ταξίδι" όχι τα άλλα που με ξεποδαριάζεις. Εδώ, αραχτή απολαμβάνω... ευχαριστώ, καλό απόγευμα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. I'm extremely impressed with your writing skills as well as with the layout on your weblog. Is this a paid theme or did you customize it yourself? Anyway keep up the excellent quality writing, it's rare to see a
    great blog like this one nowadays.
    Review my webpage : insomnia cures home remedies

    ΑπάντησηΔιαγραφή