Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011
Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ
Αντί να γράψω τίποτα τετριμμένα για την επέτειο του ΟΧΙ στην
εποχή που επικρατεί το ΝΑΙ, προτίμησα να σας μεταφέρω μερικά αποσπάσματα από
την τελευταία επιφυλλίδα του Γιάννη
Ξανθούλη το όποιο αναφέρεται, όπως λέει στην πιο
εκπτωτική εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου που θυμάμαι...
Με την γνήσια σουρεαλιστική και καυστική γραφή του είναι
αυθεντικός παρατηρητής του συνήθους περίγυρου στους δρόμους της πόλης
ΜΕΤΑ απορώ για τους συνοδοιπόρους μου στα πεζοδρόμια του
αθηναϊκού κέντρου. Κάτι κακοβαμμένες ξανθές, κάποιοι κοιλαράδες με τη
χυδαιότητα να κρέμεται στη μάπα τους, κάποιοι άλλοι σαν κακέκτυπα του Μπέκαμ
και άλλων μεγάλων σταρ του «λάιφ στάιλ», άλλοι «καλωδιωμένοι» να αγωνίζονται να
βρουν την «περίπου» σωστή λέξη ανάμεσα σε είκοσι «μαλάκα» σε μία μόνο
πρόταση.
Βέβαια έχει και αυτός το ίδιο πρόβλημα με όλους μας, αλλά
δίνει μόνος του την αναπάντεχη απάντηση !
αναρωτιέμαι αν μου έθεταν το ερώτημα να ψηφίσω σε
υποτιθέμενες εκλογές κάποιο κόμμα ή πρόσωπο, τι θα έπραττα.
Τον Τζένγκις Χαν!
Από κει και πέρα η αχαλίνωτη φαντασία του και η σατυρική
πένα του οργιάζει!
Η ιστορία -όταν δεν μας βολεύει- κάτι τέτοιους ζωηρούς
τύπους τούς βγάζει ΤΕΡΑΤΑ. Μπορεί και λόγω ενδυμασίας. Δηλαδή, ο Τζένγκις ΑΝ
φορούσε «σικλαμέν» γραβάτα (ποιος βλάξ κακόγουστος έφερε στη μόδα τις σατέν
κιλοτί γραβάτες και στραβωνόμαστε κάθε βράδυ στα πρόσχαρα δελτία ειδήσεων
κ.λπ...) θα ήταν μια συζητήσιμη περίπτωση;
Σε φαντάζομαι με το τσεκούρι να ανοίγεις κεφάλια
πεφωτισμένων ηγετίσκων για να δεις τι κρύβουν μέσα εκτός από καλαμποκάλευρο
ληγμένο.
Σε φαντάζομαι να κουρεύεις με την ψιλή ΟΛΟ το παπαδαριό και
να το βάζεις να κάνει κάτι πιο χρήσιμο από... ευχολόγια για το μακάριο
παρκάρισμα της ψυχής μας.
Επίσης ξέρω εκ των προτέρων, κύριε Τζένγκις, πως θα
αποκεφάλιζες ΟΣΟΥΣ συνδικαλιστές -λέω τώρα- χρησιμοποιούσαν ακαζού βαφή
μαλλιών. Γιατί στον καιρό σου οι βαφές ήταν μόνο για τα κιλίμια και κανένα
γιορταστικό ρουχαλάκι. Ποιος να τολμήσει να πασαλειφτεί με καραμπογιά για να
δείξει τζόβενο.
Αν θέλετε βέβαια να διαβάσετε κάτι ποιό ουσιαστικό για την
επέτειο, μπορείτε να διαβάσετε δύο
παλιότερα μου ποστ που αναφέρονται στον πατέρα μου, το μεν πρώτο για
το τι έκανε στις 28 Οκτωβρίου 1940 και γιατί Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ
ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΓΙΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ!
Το δε δεύτερο είναι ένα ΑΣΜΑ ΗΡΩΙΚΟ ΚΑΙ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΑ
ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ και είναι από αυτά
που έχω γράψει μετά από πολύ ψάξιμο,
αλλά όταν έφτασα στο τελειωτικό κείμενο
αισθάνθηκα την ικανοποίηση ότι εκπλήρωσα ένα χρέος προς τον πατέρα μου που δεν
το είχα κάνει όσο ζούσε.
Επίσης έχω γράψει και ένα ιστορικό
χρονικό, βασισμένο στον τύπο της εποχής, για τα
Υπάρχει τέλος
ένα απολαυστικό κείμενο της Έλενα Ακρίτα με θέμα:
ΜΙΑ
ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ που ήδη από μόνο του το
βλέπω στο πλάι να έχει ήδη βρει την θέση του στις πιο δημοφιλείς αναρτήσεις του
μήνα.
Ετικέτες
Αναμνήσεις,
επετειακό,
Επικαιρότητα,
έρευνα,
ιστορία,
πολιτική,
προσωπικά δεδομένα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν ξέρω αν στο μέλλον θα γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου που είπαμε το 'όχι' στους Ιταλούς (δηλαδή τους Γερμανούς) ή την... 27η Οκτωβρίου που είπαμε το 'ναι' στο... κούρεμα, ξανά από τους Γερμανούς. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήgerasimos-
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια σκέψου να λέγαμε πάλι ΟΧΙ, δεν θέλουμε κούρεμα!
μηπως το ΟΧΙ το ειπαν οι εγγλεζοι και οχι εμεις?
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε οι Εγγλέζοι ούτε εμείς ξεκινήσαμε τον πόλεμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τελεσίγραφο των Ιταλών για ουσιαστική κατοχή της Ελλάδας δεν μπορούσε να το αποδεχθεί καμία ελληνική κυβέρνηση γιατί την άλλη μέρα θα έπεφτε.
Η φωτογραφία που δημοσιεύω είναι χαρακτηριστική της ατμόσφαιρας της μέρας εκείνης.
Το ίδιο θα διαπιστώσεις από την προσωπική ιστορία του πατέρα μου στα ποστ που έχω βάλει τα λινκ.
Μην ξεχνάς επίσης ότι ακόμα και ο φυλακισμένος στην Κέρκυρα ηγέτης του ΚΚΕ έστειλε επιστολή συμπαράστασης.
Την 28 Οκτωβρίου υπήρχαν ήδη αγγλικά στρατεύματα στην Ελλάδα. Φαίνεται ότι ο (γερμανόφιλος!) Μεταξάς είχε ήδη διαλέξει στρατόπεδο στον επερχόμενο πόλεμο (μαίνονταν ήδη η Μάχη της Αγγλίας και η εισβολή στη Βρετανία ψήνονταν...).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Ιταλοί ζήτησαν ανάλογες διευκολύνσεις και φτάσαμε στο "λοιπόν έχουμε πόλεμο!", αν και δεν γιορτάζουμε το "λοιπόν" αλλά το ΟΧΙ.
Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως οι διαδοχικές "κυβερνήσεις" της Μ.Ανατολής, ή και ο ίδιος ο Μεταξάς, δεν έθεσαν το θέμα των Δωδεκανήσων ή για να το θέσω πιο τολμηρά, το Κυπριακό! Σε τέτοιες στιγμές, με τη κωλοπηλάλα των εγγλέζων που τους πίεζε ο Ρομελ, ήταν Η ευκαιρία για τα εθνικά θέματα...
Είναι γνωστό ότι οι άγγλοι δεν επέτρεπαν επιχειρήσεις του Β. Ναυτικού στα Δωδεκάνησα και τα θεωρούσαν ως δικό τους έδαφος, παρότι που εκεί βυθίστηκε και το ηρωϊκό Β. Όλγα...Συγχρόνως, άγγλοι, αμερικάνοι και γερμανοί έταζαν τα Δωδεκάνησα στην Τουρκία! Στο τσακ και λόγω της επιμονής του Στάλιν γλύτωσαν τα Δωδεκάνησα. Για την Β Ήπειρο δεν είχε νόημα η πολλή φασαρία αφού η Αλβανία άλλαξε στρατόπεδο. Πάντως ο Εθνικός Στρατός ήταν έτοιμος το 49 να εισβάλει, αλλά κυρίως λόγω της υποστήριξης των Αλβανών στον Δημ Στρατό.
Τώρα, δεν είναι σχιζοφρενικό να έχουμε ΔΥΟ ισοδύναμες εθνικές επετείους; Δεν λέω για τη σημασία τους, λέω για τον συμβολισμό τους για το έθνος. Γιατί όχι και τη Μάχη του Μαραθώνα, ή τους Γράμμους και τα βίτσια, ή ακόμα την επέτειο εγκαθίδρυσης του σοσιαλισμού ή την 21η Απριλίου, αν η ιστορία πήγαινε αλλιώς; Υπάρχουν πολλές κρίσιμες στιγμε΄ς στη ζωή ενός έθνους, αλλά μία είναι αυτή που το χαρακτηρίζει και μπορεί να μην είναι καν η πιο σημαντική.
Τέλος γιατί τέτοια θεοποίηση του ΟΧΙ στη ζωή των ελλήνων; Δεν εννοώ το συγκεκριμένο,που θα μπορούσε αλλωστε να αντικατασταθεί με την απελευθέρωση της Ελλάδας ή την εθνική συμφιλίωση, αλλά τη λατρεία της άρνησης. Ενα ΝΑΙ είπαμε στην τοτε ΕΟΚ, ποτέ δεν το πιστέψαμε και τώρα θα ξαναπούμε πάλι το περήφανο ΟΧΙ στα βρωμόλεφτά τους ώστε να πορευτούμε περήφανοι στον Ζάλογγο! Αυτό έλειπε, ο πιο έξυπνος λαός να δέχεται υποδείξεις από τους κωλογερμανούς, όπως από εκείνον τον φαντασμένο βαψομαλιά που παρόλη τη κάποια συνεισφορά του στο Euro 2004, τόσα χρόνια δεν καταδέχτηκε να πει μια ελληνική λέξη!!!
argosholos-
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μεταξάς ήδη από την αρχή της κατάληψης της εξουσίας το 1936 είχε πει στο υπουργικό συμβούλιο ότι αν γίνει όπως προέβλεπε πόλεμος μεταξύ της Αγγλία και της Γερμανίας η χώρα αν δεν καταφέρει να παραμείνει ουδέτερη θα πάει με τους Άγγλους.
Αλλά και να ήθελε να διαπραγματευθεί με τους Ιταλούς δεν μπορούσε γιατί από τις 3 την νύκτα που του έδωσαν το τελεσίγραφο στις 6 το πρωί θα έμπαιναν στην Ελλάδα.
Όσο για την Κύπρο οι Άγγλοι μας την έδιναν το 1914 σαν αντάλλαγμα της εισόδου μας στον πόλεμο αλλά αντί να την πάρουμε τότε και να μπούμε χωρίς τον διχασμό στον πόλεμο, που τελικά μπήκαμε, φαγωθήκαμε μεταξύ μας.
Τώρα αντί εκείνο τον Ράιχ-τάδε δεν ξαναστέλνουν το βαψομαλιά που λες, που τον έχουμε τουλάχιστον δοκιμάσει με καλά αποτελέσματα και τον έχουμε συνηθίσει; :))