Η Ντανάνγκ (Danang),τέταρτη πόλη σε μέγεθος του Βιετνάμ, είχε μια από τις σημαντικότερες βάσεις που είχαν φτιάξει οι Αμερικανοί. Με την αποχώρηση τους οι Βιετναμέζοι εν ριπή οφθαλμού σήκωσαν τα πάντα από αυτήν .
Η πόλη διαθέτει ένα σημαντικό μουσείο της γλυπτικής των Τσάμ (Cham).
Η αυτοκρατορία των Τσάμ διατηρήθηκε για 1600 χρόνια από τον 2 αιώνα μΧ μέχρι το 1832 που έσβησε.Τα γλυπτά ινδικής επιρροής εμφανίζουν κυρίως Hindu θεότητες ,χορεύτριες και δαίμονες.
Μουσείο της γλυπτικής των Τσάμ(Cham).Άγαλμα χορεύτριας apsara
.
Κοντά στην Ντανάνγκ είναι η Χόι Αν(Hoi An) μια από τις ωραιότερες πόλεις του Βιετνάμ, άθικτη από τον πόλεμο, μνημείο της Παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO.
Ανεπτυγμένο εμπορικό κέντρο μεταξύ 16-18 αιώνα έχει δεχθεί εμφανώς στην αρχιτεκτονική της την επίδραση Κινέζων και Ιαπώνων και στην συνέχεια των Γάλλων.
Όταν λέμε τάφους μην νομίσετε ότι μιλάμε για κάποιον απλά μεγαλοπρεπή τάφο σαν αυτούς που ξέρουμε. Οι άνθρωποι δεν ήσαν φτωχομπινέδες και δεν έκαναν τσιγκουνιές (σάμπως με λεφτά από την δουλειά τους τους έφτιαχναν;) γι΄ αυτό και κατασκεύαζαν εν ζωή τον τάφο τους. Όταν λέμε τάφο εννοούμε ένα ολόκληρο σύμπλεγμα που έχει τείχη, τριπλή πύλη, αυλή υποδοχής, κτίσμα με αναθεματική στήλη, ναούς, λίμνες και λιμνούλες, περίπτερα ,κήπους και τελικά τον τάφο.
Ο πρώτος είναι ο τάφος του Khai Dinh (1885-1925) που σημαίνει το ξυλοτρύπανο της ειρήνης και της σταθερότητας! Αυτό το ξυλάγκουρο ,ανδρείκελο των Γάλλων ήταν μισητός από τους Βιετναμέζους όχι μόνο γιατί ήταν αντίθετος με κάθε κίνημα ανεξαρτησίας αλλά γιατί τους ξεζούμισε επίσης για να φτιάξει τον τάφο του.
Είχε την μακροβιότερη βασιλεία από το 1848 έως το 1883, ζούσε πολυτελή και μάλλον έκλυτο βίο ασχολούμενος με την λογοτεχνία, και την ιστορία και διαβάζοντας και γράφοντας ποιήματα. Παρά τις 104 γυναίκες και τις αναρίθμητες παλλακίδες που είχε δεν άφησε απογόνους γιατί ήταν στείρος, αλλά άφησε 4000 ποιήματα και 600 πρόζες!
Τελικά δεν είναι γνωστό που τον έθαψαν γιατί όσους ασχολήθηκαν με το θάψιμο του τους καθάρισαν για να μην πουν το μέρος ταφής!
Η Χουέ που ανήκε στο Νότιο Βιετνάμ μετά τον χωρισμό της χώρας ,στην μεγαλύτερη και αιματηρότερη επίθεση των Βιετκόνγκ στο Τετ το 1968, καταλήφτηκε από αυτούς για 25 μέρες . Φαίνεται ότι σε αυτό το διάστημα οι κομουνιστές ξεκαθάρισαν τουλάχιστον 200 άτομα μέχρι μερικές χιλιάδες, κατά τις αμερικανικές πηγές, από αξιωματούχους και συνεργάτες των Αμερικανών. Η πόλη υπέστη σοβαρές καταστροφές από τους Αμερικανικούς βομβαρδισμούς .
Η citadel της που έχει χαρακτηριστεί σαν μνημείο της Διεθνούς κληρονομιάς ιδρύθηκε το 1805 με κινεζική νοοτροπία αλλά για την οχυρωματική αντίληψη χρησιμοποιήθηκε Γάλλος αρχιτέκτονας. Τα οχυρά τείχη περικλείουν 3 ομόκεντρες περιτοιχίσεις.
Την αστική για το πόπολο , την αυτοκρατορική για τα μέλη της οικογένειας και τους αυλικούς και την απαγορευμένη, σε κάθε αρσενικό πλην του αυτοκράτορα, κόκκινη πόλη .Αν πάταγε αρσενικός εκεί είχε εξασφαλισμένη ευθανασία.
Εκτός από τον αυτοκράτορα κυκλοφορούσε εκεί η βασίλισσα, εννιά ξεχωριστές σειρές από παλλακίδες και οι ευνούχοι της αυλής.
Δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος της έχει καταστραφεί με τους πολέμους είτε από φωτιά και τους βομβαρδισμούς των Γάλλων το 1947, είτε με τους βομβαρδισμούς το 1968 και μόνο το 5% των κτηρίων έχει μείνει όρθιο, αλλά ευτυχώς σημαντικές αναστηλώσεις έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια.
Μπαίνουμε από την πύλη Ngo Mon στην οποία ο αυτοκράτωρ επιθεωρούσε τα στρατεύματα του αλλά όπου το 1945 αναγκάστηκε να παραδώσει την εξουσία στα επαναστατικά στρατεύματα του Χο Τσι Μινχ.
Στο βάθος είναι το παλάτι του θρόνου Thai Hoa και πίσω του είναι μια πράσινη έκταση που πριν τις καταστροφές είχε πίσω από ένα τοίχο τα κτήρια της απαγορευμένης πόλης.
Με την μαύρη γραμμή περικλείεται η απαγορευμένη πόλη. Από τα 60 κτίσματα που είχε από τους βομβαρδισμούς του 1968 έχουν μείνει μόνο αυτά που έχουν τα λατινικά νούμερα
Ι- Cot Co
ΙΙ-Πύλη Ngo Mon .
ΙΙΙ- Παλάτι Thai Hoa
ΙV-Αίθουσες Μανδαρίνων
V-Βασιλικό θέατρο
VI-Βασιλική βιβλιοθήκη.
VII-Περίπτερο Hien Lam
VIII- Mieu ή Ναός των γενεών.
IX-Ναός Hung Mieu
Μόνο οι γηραιότεροι μανδαρίνοι έμπαιναν μέσα ,οι άλλοι έτρωγαν πόρτα ,στέκονταν απ΄ έξω.
Από αυτό το μοναστήρι ξεκίνησε το 1963 ο βουδιστής ιερέας Thich Quang Duc και πήγε στην Σαϊγκόν όπου δύο άλλοι μοναχοί τον περιέχυσαν με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε για να διαμαρτυρηθεί διαμαρτυρόμενος με αυτόν τον τρόπο για τα τρομερά βασανιστήρια της κυβέρνησης προς τους ιερείς. Ιδιαιτέρως αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο Thich Quang Duc δεν έβγαλε κανέναν ήχο, ούτε κουνήθηκε καν, όση ώρα καιγόταν μέχρι να ξεψυχήσει...
Στο μοναστήρι υπάρχει το αυτοκίνητο με το οποίο πήγε στην Σαϊγκόν.
Την άλλη μέρα με το αεροπλάνο βρεθήκαμε στην Σαϊγκόν .
Πω πω! Φοβερό ταξίδι. Ονειρο ζωής. Πες μου, σε παρακαλώ Αθεόφοβε, πώς είναι οι Βιετναμέζοι απέναντι στους Αμερικάνους; Οπως εμείς, ας πούμε ή τελικά κατάφεραν οι άθλιοι να τους εξαγοράσουν; Και τι κάνουν με την πολιτιστική κληρονομιά τους; Την αφήνουν να καταρρέει ή την προσέχουν;
ΑπάντησηΔιαγραφήοκ, με τακτοποίησες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο επόμενο ταξίδι μάλλον θάναι κατά κει, η Γουατεμάλα μάλλον του παραχρόνου.
α, για πες, η καλύτερη εποχή ποιά είναι για να πάς;
δ
Καταρχήν βρίσκω το αρχιτεκτονικό ύφος εκπληκτικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεύτερον και επαναλαμβάνομαι επικίνδυνα :-)
ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΑΞΙΔΙ και μας επιμορφώνεις δεόντως!
Τρίτον η λέξη "λιλιά" :-) είναι από Μεσόγεια... τη λέει μια φίλη μου από το Μαρκόπουλο.
Τέλος, τι έχει απομείνει, εκτός της μνήμης φυσικά, από το φονικό "πέρασμα" των Αμερικανών εκεί;
Καλησπέρα
advocatus diaboli-
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπεις τι παθαίνεις για να μην διαβάζεις όλα αυτά τα μοναδικά,υπέροχα,κατατοπιστικά,καλογραμμένα,ενημερωτικά,κτλ,κτλ.ταξιδιωτικά μου ποστ;
Έχω ήδη γράψει ότι το δολλάριο κυκλοφορεί ισότιμα με το νόμισμα τους παντού.
Ότι δεν κατάφεραν με τον πόλεμο το κατάφεραν με το δολλάριο με ουσιαστικό κέρδος και για τους δύο.
Το 1993 η Διεθνής τράπεζα θεωρούσε ότι το 58% του πληθυσμού ζούσε στην φτώχεια.
Το 2005 το ποσοστό αυτό ήταν κάτω του 20%
Στο επόμενο θα δείτε πως άλλαζει η ονομασία ενός μουσειου για τον πόλεμο ανάλογα με την βελτίωση των σχέσεων με τους Αμερικανούς.
Όσο για την κληρονομιά τους όπως γράφω και σε αυτό το ποστ αναστηλώνουν τα καταστρεμένα μνημεία τους με άριστο τρόπο γιατί κατάλαβαν ότι ή τουριστική βιομηχανία θα τους δώσει ψωμί.
Ηδη έχουν αύξηση κατά 20% του τουρισμού κάθε χρόνο.
demetrat-
Από Δεκ. έως και Μάρτη που δεν έχει τις βροχές.
vassia-
Τα λιλιά πάντως νομίζω ότι έιναι λέξη που υπάρχει σε όλη την Ελλάδα.
Εμφανή ίχνη του πολέμου δεν βλέπεις πλέον.
Όλα- όπως πάντα -υπέροχα με κείμενο και εικόνα αθεόφοβε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικά με τους τάφους των επιφανών τυράννων, έχω να πω πως ευτυχώς που υπάρχει και ο θάνατος , ώστε να μπορούμε κι εμείς οι ¨αποκάτω¨ έστω και νοερά, έστω και μετά από αιώνες να αποπατούμε πάνω τους…
Τα ποιήματα (αν το έμαθες) του Tu Duc είχαν κάποια ποιότητα ή ήταν σαν το ¨μαύρα κοράκια-άσπρα κοράκια¨ του ποιητή Φανφάρα;
Ο Βουδιστής που αυτοπυρπολήθηκε χωρίς κραυγές και χωρίς να κουνηθεί ναρκωμένος ήταν;
Έχω κι άλλα ερωτήματα αλλά θα ψάξω και μόνος μου τις απαντήσεις για να μη σε κουράζω…
Περιμένω τη συνέχεια πάντα με ενδιαφέρον.
Άσχετο: αγαπητέ Αθεόφοβε, είστε ένας από τους 5 ιστολόγους που προσκαλώ να λάβουν μέρος στο ιστοπαίγνιο «το κοντινότερο βιβλίο».
ΑπάντησηΔιαγραφήsyneas-
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν διάβασα πουθενά ότι τα ποιήματα του έχουν κάποια αξία.
Ο μοναχός δεν ήταν ναρκωμένος γιατί όπως βλέπεις στην φωτογραφία έμεινε καθιστός μέχρι που πέθανε.
διαγόρας-
Εχω απαντήσει στο μπλογκ σου.