Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Η ΛΙΒΥΗ ΣΗΜΕΡΑ



Για αυτές τις μέρες είχα ετοιμάσει μια ακόμα πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση από το ταξίδι στην Λιβύη, ταξίδι για το οποίο θεωρώ πολύ τυχερό τον εαυτό μου που πρόλαβα να το κάνω πριν να αρχίσουν εκεί τα φοβερά γεγονότα των τελευταίων ημερών.
Το λέω αυτό γιατί όταν είχα ετοιμάσει ένα ταξίδι στο Ιράκ, έκανε την εισβολή ο Χουσείν στο Κουβέιτ και στην συνέχεια μπούκαρε ο πατήρ του πανίβλακα σε αυτό, με αποτέλεσμα να κάνουν την χώρα καλοκαιρινή.
Όταν έχεις επισκεφτεί ένα μέρος ,και μάλιστα πρόσφατα, αισθάνεσαι μια έντονη συναισθηματική φόρτιση όταν βλέπεις στην τηλεόραση, μέρη στα οποία έχεις περπατήσει, όπως στην Τρίπολη, άοπλοι άνθρωποι να σκοτώνονται στους δρόμους προσπαθώντας να αποκτήσουν την ελευθερία τους από μια στυγνή και παρανοϊκή δικτατορία.
Έτσι λοιπόν τα τελευταία αυτά γεγονότα με οδήγησαν να ασχοληθώ με την σημερινή τραγική κατάσταση και τις πιθανές εξελίξεις εκεί.
Έχοντας γυρίσει εδώ, μόλις πριν ένα μήνα από την Λιβύη, η εικόνα που αποκόμιζε ο τουρίστας ήταν μιας χώρας που κυκλοφορούσες με ασφάλεια στις πόλεις, αλλά και στην επαρχία, με μεγάλες δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης αλλά με πολύ μικρή τουριστική κίνηση που υπολογιζόταν μόνο στις 130।000 επισκέψεις τουριστών το χρόνο।
Βέβαια πως μπορούσε να αυξηθεί η τουριστική τους κίνηση όταν ήδη πέρσι, τέτοια εποχή που ετοίμαζα αυτό το ταξίδι, ο Καντάφι, έβγαλε φιρμάνι και σταμάτησε να εκδίδει βίζες από πολίτες από όλες τις χώρες της ζώνης Σέγκεν γιατί η Ελβετική αστυνομία τον Ιούλιο του 2008, συνέλαβε στη Γενεύη τον γιό του, Χάνιμπαλ με τη σύζυγό του, για κακομεταχείριση μελών του προσωπικού τους, και συγχρόνως έφτιαξε μια μαύρη λίστα 186 Λίβυων μέσα στους όποιους ήσαν ο Καντάφι και όλη η οικογένεια του.
Ο στρατός που εμπλέκεται στις τελευταίες εξεγέρσεις, δεν είχε εμφανή παρουσία στα μέρη που κινείται ένας τουρίστας και αποτελείται από 25000 εθελοντές και 25000 στρατεύσιμους σε ένα συνολικό πληθυσμό 6.500.000 κατοίκων.
Το ναυτικό τους είναι μικρό ενώ πιο ανεπτυγμένη είναι η αεροπορία που εκτός των άλλων αεροσκαφών έχει πλέον 10 Μιράζ μετά τα 2 που αυτομόλησαν στην Μάλτα.
Άλλα 45000 άτομα πρέπει να έχει η Πολιτοφυλακή που διοικείται από τοπικούς αξιωματούχους και για την οποία δεν υπάρχουν σαφείς πρόσφατες πληροφορίες.
Αυτό το σώμα που φαίνεται πως εμπλέκεται σε φονικές επιθέσεις κατά των εξεγερμένων πολιτών στην Λιβύη, και κατά ορισμένες πηγές ευθύνεται για 10000 νεκρούς, είναι το μισθοφορικό σώμα των 7000 ανδρών της Ισλαμικής Παναφρικανικής Λεγεώνας με άτομα από το Σουδάν, την Αίγυπτο, την Τυνησία, το Μάλι το Τσάντ και από μουσουλμάνους από τα δυτικά κράτη της Αφρικής.
Η αστυνόμευση δεν ήταν εμφανής στις πόλεις αλλά υποψιάζομαι πως γίνεται από άτομα με πολιτικά όπως ήταν και ο μόνιμος αστυνομικός που μας συνόδευε σε όλο το ταξίδι ακόμα και στις 2 εσωτερικές αεροπορικές πτήσεις.
Εμφανής ήταν η αστυνόμευση στις μετακινήσεις στους αυτοκινητοδρόμους με τακτικά σημεία ελέγχου όπου ο οδηγός παρέδιδε κατά πάσα πιθανότητα κατάλογο με τα ονόματα μας. Έλεγχος βέβαια γινόταν σε όλα τα αυτοκίνητα που περνούσαν από εκεί.
Έχω δε την υπόνοια πως πρέπει να υπάρχουν και διάφορες ξεχωριστές μυστικές υπηρεσίες γιατί στην έξοδο μας από την χώρα, μας έλεγξαν τα διαβατήρια πάνω από 4-5 φορές με ένα ακόμα έλεγχο όταν είμαστε πλέον στην αίθουσα επιβίβασης που για να μπούμε εκεί πριν 5 λεπτά μας το είχαν ελέγξει!
Για να γίνει καλύτερα κατανοητό το επίπεδο των εξεγερμένων στην Λιβύη, είναι καλό να γνωρίζει κανείς μερικά απαραίτητα στοιχεία για την χώρα.
Στην Λιβύη το ποσοστό των εγγραμμάτων ανέρχεται σε 82%, και είναι το μεγαλύτερο της Βόρειας Αφρικής με 1,7 εκατομμύρια σπουδαστές εκ των οποίων οι 270.000 στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στα 84 τριτοβάθμια τεχνικά και επαγγελματικά ινστιτούτα (με 12 δημόσια Πανεπιστήμια).
Η χώρα στον πίνακα της Διεθνούς Ανάπτυξης βρίσκεται στην 53η θέση (Ελλάδα στην 22η) δηλαδή σε πολύ καλύτερη από τις γειτονικές μας χώρες (Βουλγαρία 58η, Αλβανία 64η, FUROM 71η, Τουρκία 83η) με κατά κεφαλήν ετήσιο εισόδημα 17000 δολάρια (Ελλάδα 27600), παρόμοιο δηλαδή της Εσθονίας, της Ουγγαρίας και της Πολωνίας.
Η χώρα όπως έχω ξαναγράψει εμφανίζει ένα μεγάλο βαθμό ανάπτυξης που είναι ιδιαίτερα εμφανής στην πρωτεύουσα στον οικοδομικό τομέα αλλά και από τον αριθμό των κυκλοφορούντων νέων αυτοκινήτων που έχουν αυξηθεί σε σημαντικό αριθμό αφ΄ ότου σταμάτησε το εμπάργκο.
Είναι προφανές λοιπόν πως πρέπει να υπάρχει ένα άγνωστο σε μας ποσοστό κατοίκων που θα έχουν συνδέσει τα συμφέροντα τους με το καθεστώς και θα σταθούν στο πλάι του Καντάφι στηρίζοντας τον και υπερασπιζόμενοι τα κεκτημένα τους.
Δεν χρειάζεται βέβαια στην Λιβύη να ξεσπάσει κανένας εμφύλιος πόλεμος με εκατόμβες θυμάτων ,αντίστοιχες με της ιταλικής κατοχής ,τότε που πέθανε το 1/4 του πληθυσμού της.
Αυτή όμως που είναι ιδιαίτερα μεγάλη είναι η ανεργία που φτάνει το 21% του πληθυσμού και προφανώς θα πλήττει κυρίως τις νεώτερες ηλικίες।
Αυτό ίσως που μου έκανε εντύπωση καθώς περνούσαμε μέσα από τις πόλεις και τα χωριά της υπαίθρου ήταν οι πολλοί νεαροί που σε παρέες 2-3 ατόμων καθόντουσαν έξω από μαγαζάκια, σε σκαλάκια, ή σε πεζούλια χαζολογώντας.
Με τις γυναίκες ουσιαστικά κλεισμένες στα σπίτια, αυτό το ανδρικό δυναμικό, που σε σημαντικό ποσοστό είναι άνεργο, έχει καλή εκπαίδευση και ανάλογη προφανώς πληροφόρηση από το διαδίκτυο, θα αισθάνεται πνιγμένο μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον μιας αναχρονιστικής δικτατορίας.
Στην εποχή μας που οι ιδεολογίες που παρακίνησαν τον κόσμο σε εξεγέρσεις στο παρελθόν έχουν σε μεγάλο βαθμό ξεφτίσει, οι σπίθες της εξέγερσης μέσω του διαδικτύου καταφέρνουν να πυροδοτήσουν στην άλλη άκρη του κόσμου, σε μηδενικό χρόνο τις πανανθρώπινες απαιτήσεις για μια καλύτερη ζωή χωρίς καταπιεστικά καθεστώτα και με ελευθερία.
Το πανό που κρατούσε ένας διαδηλωτής στο παγωμένο Μάντισον του Ουισκόνσιν σε μια διαδήλωση 80.000 ανθρώπων τα έλεγε όλα: : “Δεν το ήξερα πως στο Κάιρο κάνει τόσο κρύο”.
Είναι πρωτοφανής στην Ιστορία η ταχύτατη εξάπλωση της εξέγερσης μέσω της πληροφόρησης από το ιντερνετ,από την Τυνησία, στην Αίγυπτο και τώρα στην Λιβύη χώρες με διαφορετικά καθεστώτα αλλά με ένα κοινό χαρακτηριστικό, την ανελευθερία και την καταπίεση του λαού.
Το καθεστώς του Καντάφι σάπισε και θα πέσει αργά ή γρήγορα ακόμα και αν υπάρξουν χιλιάδες αθώων θυμάτων .
Το πρόβλημα όμως είναι αν θα μπορέσει η Λιβύη να αποκτήσει ένα δημοκρατικό πολίτευμα ή θα βρεθεί κάποιος αντίστοιχος Καντάφι ή Χομεϊνί να επικρατήσει.
Δυστυχώς οι καταρρεύσεις αυτών των καθεστώτων δεν έχουν πάντα σαν αποτέλεσμα την επικράτηση μιας δημοκρατικής διακυβέρνησης αλλά την επικράτηση καθεστώτων εξ ίσου καταπιεστικών ή μερικές φορές σημαίνουν την έναρξη μιας εμφύλιας διαμάχης। Χαρακτηριστικά παραδείγματα το Ιράν, το Αφγανιστάν και το Ιράκ.
Πάντως οι εξεγέρσεις στην Βόρεια Αφρική είχαν και ένα άλλο παράπλευρο αποτέλεσμα.
Κατάφεραν και γελοιοποίησαν όλες αυτές τις ευρέως κυκλοφορούσες ανοησίες για κάποιο παγκόσμιο κέντρο, αμερικανοκίνητο, που καθορίζει , κατευθύνει και προδιαγράφει τις εξελίξεις στις χώρες του κόσμου.
Πιο βαθειά νυχτωμένοι για το πως, γιατί, και που θα καταλήξουν τα γεγονότα στην Βόρειο Αφρική, δεν είναι άλλοι από τους Αμερικανούς!
UPDATE 26-2-11
Είναι ενδιαφέρον πως παρά το ποσοστό ανεργίας στην Λιβύη που αναφέρεται πως ανέρχεται στο 21% ,σε συνέντευξη του στο MEGA ,ο πρεσβευτής της Αιγύπτου στην Ελλάδα, ανέφερε πως οι Αιγύπτιοι εργαζόμενοι στην Λιβύη είναι 1.500.000 ! αριθμός που αντιστοιχεί στο 30% του πληθυσμού της χώρας

ΣΧΕΤΙΚΑ ΠΟΣΤ.


11 σχόλια:

  1. Απο τη στιγμή που ο πληθυσμός άρχισε να μορφώνεται και να αποκτά πρόσβαση στον έξω κόσμο, καμμία δικτατορία δεν μπορεί να αντέξει για πολύ. Το τρομερό παράδοξο της Λιβύης ειναι το οτι έχει 21% ανεργία και συγχρόνως εκατοντάδες χιλιάδες ξένους εργάτες. Κάτι δεν πήγαινε καλά στο βασίλειο του Καντάφι.

    Σωστή η παρατήρηση για το τέλος των μεγάλων ιδεολογιών. Δύο κοινωνίες μπορεί να χρειάζονται το ίδιο πράγμα, αλλα η λύση έρχεται απο διαφορετικούς δρόμους. Οσο η Ευρώπη πρέπει να πάει δεξιά για να αποφύγει τις κρατικοκεντρικές της αγκυλώσεις, τόσο αριστερά πρέπει να πάει η Αμερική που έχει θεοποιήσει την Αγορά και σήμερα στέκεται στο χείλος του γκρεμού.

    Το Μάντισον ειναι μια όαση προοδευτικής σκέψης στην Αμερική. Βρίσκεται στο κέντρο μιας τεράστιας συντηρητικής και θρησκευόμενης περιοχής (Midwest). Η προχωρημένη σκέψη του οφείλεται στο πανεπιστήμιο του Γοισκόνσιν, που βρίσκεται στην πόλη.

    H μεγάλη ανατροπή στον αραβικό κόσμο θα γίνει όταν πέσει η Σαουδική Αραβία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ωραία ανάλυση και με προσωπική φροντίδα, λόγω προσφάτου εμπειρίας. Είναι απόλυτα σωστ΄'ο ότι τα μεγαλύτερα μεσάνυχτα τα έχουν οι Αμερικανοί για το τι γίνεται εκεί. Είχαν μεσάνυκτα και το 2003 όταν νόμιζαν ότι είχαν λύσει το "πρόβλημα" του Ιράκ όταν στην πραγματικότητα το πρόβλημα μόλις ξεκίναγε. Έχουμε ξαναμιλήσει περί σκοτεινών συνομωσιών και η αλήθεια είναι ότι τις συνομωσίες τις χρειάζονται μόνο εκείνοι που θα ήθελαν να υπάρχουν έτσι ώστε να πιστεύουν ότι κάποιος κινεί κάποια νήματα. Στην πραγματικότητα κανείς δεν περίμενε τι επρόκειτο να γίνει στην Βόρειο Αφρική.

    Ο Locus έχει απόλυτο δίκιο για την Σαουδική Αραβία. Και, αν πέσει, να ετοιμαστούμε για 6 Ευρώ το λίτρο της βενζίνης.

    Ελπίζω οι καθημερινοί άνθρωποι της Λιβύης να μπορέσουν να βρουν διέξοδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλό θα ήταν να το σκεφτείς πολύ πριν πας ξανά ταξίδι , όχι ότι είσαι γκαντέμης ( Λιβύη , Ιράκ ) απλά λυπήσου τον απλό λαό μιας ξένης χώρας , που δεν ξέρει ποιον υποδέχεται με ανοιχτές αγκάλες .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ένα άρθρο μια καλής δημοκρατικότατης εφημερίδας ρίχνει της μάσκες και δείχνει τα πρότυπα τους. Κλικ στο όνομα μου για να δείτε θαυμασμό σε καθεστώτα τύπου Σ.Αραβίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πάρα πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά.
    Να σε παρακαλέσω να επισκεφτείς ξανά τις ηνωμένες πολιτείες, ή έστω να ετοιμάσεις ταξίδι γιά κει....
    (και στο αφγανιστάν και στο ιρακ, η κατάρρευση των καθεστώτων έγινε με ξένες επεμβάσεις.Στο ιραν δυστυχώς, υποστηρίχτηκαν οι μουλάδες γιά να φύγει ο Σάχης και η Σαβάκ, ακομα κι από την αριστερα.)
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Locus Publicus-
    Αυτό που είναι το σημαντικό είναι πως το οποιοδήποτε Μάντισον σήμερα με την τηλεόραση και το ιντερνετ ζει την ίδια στιγμή τα γεγονότα που γίνονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.

    thinks-
    Πράγματι για το Ιράκ ο πανίβλαξ ήταν σίγουρος με την πρωτόλεια σκέψη του ότι μέσα σε μια εβδομάδα θα έχει λήξει η ιστορία.
    Επίσης δεν τους γίνονται μαθήματα τα παθήματα των άλλων, όπως πχ των Ρώσων στο Αφγανιστάν.

    eparxiakosaloni2-
    demetrat-
    Για το Ιράκ δεν πρόλαβα ο κακομοίρης να πάω όσο για τις ΗΠΑ δεν ξαναπάω γιατί αν π΄΄αω και πέσει ο Ομπάμα και βγει καμιά Πέιλιν θα αρχίσετε όλοι μαζί να με κακολογειτε!

    wolf from crete-
    Ξέρανε πολύ καλά ποιούς δημοσιογράφους καλέσανε!
    Δεν καλέσανε εκείνους που θα τους ρωτάγανε για τον Παναχί, για τους κρεμασμένους ομοφυλόφιλους ,για τις γυναίκες που δεν επιτρέπεται να περπατάνε στον δρόμο μαζί με άνδρα που δεν έχουν συγγένεια κτλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τώρα, γιατί θίγεις τους βλάκες; Πες τον Πινόκιο όπως τον λέω κι εγώ. Μη δίνουμε κακό όνομα σε όλους τους αμφισβητήσιμης διανοητικής ικανότητας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ ωραία η ανάλυση σου Αθεόφοβε μου. Αντί περαιτέρω σχολίου παραθέτω ένα απόσπασμα από την ανάρτηση που ανέβασα τον Ιούνιο του 2010, ενόψει της τότε επίσκεψης του Γ. Παπανδρέου στη Λιβύη:
    "Θα σας εξομολογηθώ κάτι. Ποτέ δεν συμπάθησα τον Καντάφι… Γιατί δικτάτορας ήταν και είναι ο Καντάφι και ας δήλωνε κάποτε ο Ανδρέας για το καθεστώς του «δεν είναι στρατιωτική δικτατορία. Το αντίθετο μάλιστα. Πρόκειται για μια διακυβέρνηση στα πρότυπα του δήμου των αρχαίων Αθηναίων». Χριστός κι Απόστολος! Καμιά φορά έχανε το μέτρο ο Μακαρίτης. Την πιο πάνω γνώμη μου δεν άλλαξα ούτε τώρα που ο γιος του Ανδρέα, ο Γιώργος, επισκέφτηκε τον Καντάφι στην τέντα του, στην Τρίπολη της Λιβύης, για να μπορέσει, λέει, να προσελκύσει επενδύσεις στη χώρα μας.... Όταν δε είδα και κάτι θλιβερές εικόνες στο διαδίκτυο να απεικονίζουν ένα γερασμένο Καντάφι με το βαμμένο με καραμπογιά μαλλί να αγκαλιάζει μεν το δικό μας το Γιώργο, αλλά μ΄ ένα ψυχρό και παγερό πρόσωπο (πιο παγερό ακόμα και απ' αυτό του Μεντρέκα) και μάλιστα φορώντας γιαλιά ηλίου (είναι αγένεια αυτό ή μου φαίνεται?) ε, τότε τι να σας πω! Ανακατεύτηκα. Το αποκορύφωμα δε ήταν όταν είδα το Γιώργο στο βίντεο να δίνει στον Καντάφι κάτι παλιές φωτογραφίες που τον απεικονίζουν με τον Ανδρέα και το Μιτεράν στην Ελούντα (τότε καλέ το 84) και μάλιστα να του ζητά με ένα γλυκανάλατο ύφος αυτόγραφο (να υπογράψει δηλαδή πάνω στις φωτογραφίες), εεε, τότε ντράπηκα λίγο. Καλές οι επενδύσεις, δεν λέω, (φωτιά θα πέσει να με κάψει, αν πω το αντίθετο), αλλά ήταν ανάγκη να ζητήσει ο Έλληνας Πρωθυπουργός και αυτόγραφο από το δικτάτορα!!! Από τότε που ο πατέρας του θαύμαζε τον Καντάφι, πέρασαν 26 χρόνια και υποτίθεται προχωρήσαμε μπροστά. Ή μήπως όχι?"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. δεν ξέρω εάν «είναι ανοησίες το παγκόσμιο κέντρο, αμερικανοκίνητο, που καθορίζει , κατευθύνει και προδιαγράφει τις εξελίξεις στις χώρες του κόσμου» αλλά ότι τις εκμεταλλεύεται (τις εξελίξεις )με τον ιδανικό τρόπο είναι μια αλήθεια-πολλές φορές δε(όπως πχ στην περίπτωση της Λιβύης) ούτε παραγγελία να τις είχε ένα πράμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. thinks-
    Δηλαδή εσύ όταν τον αποκαλείς Πινόκιο τον προβιβάζεις από βλάκα σε απλό ψεύτη.
    Ψεύτης δεν σημαίνει και βλάκας!

    Meropi-
    Προφανώς ούτε ο Ανδρέας ούτε Γιώργος δεν φαντάζομαι να έτρεφαν ιδιαίτερη εκτίμηση σε ένα άτομο με σαφώς διαταραγμένη προσωπικότητα σαν τον Καντάφι.
    Όμως και αυτοί όπως και ο Μπλέρ, ο Ομπάμα ή και ο Μπερλουσκόνι δεν κάνουν εξωτερική πολιτική βάσει των προσωπικών του συμπαθειών αλλά βάσει των συμφερόντων της χώρας τους.
    Σκέψου απλά με πόσα άτομα έρχεσαι αναγκαστικά σε επαφή γιατί είσαι αναγκασμένη ενώ δεν τρέφεις καμια εκτίμηση για το πρόσωπο τους ή και τους απεχθάνεσαι.

    kapetanios-
    Ξέρεις ποτέ καμιά υπερδύναμη στην ιστορία που να μην εκμεταλλευτεί τις περιστάσεις σε μία χώρα όταν της δίνει αυτή την δυνατότητα η ίδια η χώρα;
    Στην συγκεκριμένη δε περίπτωση πιστεύω ότι οι αμερικανικές εταιρείες τα είχαν βρεί μια χαρά με τον Καντάφι, μιας και δεν έιχαν ποτέ πρόβλημα να συνεργαστούν με δικτατορίες, ενώ μια αλλαγή εξουσίας με άγνωστο ποιός θα επικρατήσει δεν νομίζω ότι είναι αυτό που τους αρέσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χμμμ... καλή παρατήρηση... όταν το έλεγα έδινα πιο πολύ σημασία στο ότι ήταν ένα ξύλινο μικρό παιδάκι, μια μαριονέτα που νόμιζε ότι ο Γκεπετο (η παρέα του Τσέηνη) ήταν η φωνή του Θεού... και νόμιζα ότι έτσι εννοείτο ότι συν αυτά ήταν και καταπληκτικά ηλίθιος :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή