Β΄ ΤΟ ΠΕΟΣ ΣΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΛΥΠΤΙΚΗ

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ
ΠΕΟΥΣ ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΣ
Στην ζωγραφική το πέος εμφανίζεται, από την αρχαιότητα , συνήθως εν δράσει, όπως στα αγγεία που βλέπετε (εικ 1,2,3 ), ακόμα δε και φτερωτό (!) να επιτίθεται σε ανδρικό κώλο ,όπως στο αγγείο από το Δίον(4)

Εν δράσει επίσης , μπορείτε να το δείτε σε μερικά παλιότερα μου ποστ που αφορούν τις απεικονίσεις των διαφόρων εκφάνσεων της σεξουαλικής ζωής στην ζωγραφική (Ι εδώ ,ΙΙ εδώ και ΙΙΙ εδώ ).
Θέλω να κάνω μια ενδιαφέρουσα προσθήκη στο ΙΙ ,όπου υπάρχει ένα σκίτσο του Jean_Cocteau με ένα άνδρα ξαπλωμένο που εκσπερματώνει . Ο συνθέτης Ned Rorem γράφει στα απομνημονεύματα του Knowing when to stop, ότι ο Jean Cocteau συνήθιζε εν είδει ταχυδακτυλουργικού κόλπου να ξαπλώνει ανάσκελα γυμνός και περικυκλωμένος από ανθρώπους που ζητωκραύγαζαν ,χωρίς να χρησιμοποιεί τα χέρια του ούτε άλλου είδους τριβή να εκσπερματώνει.!(si non e vero e ben trovato !)
Στην Ιαπωνία το πέος εμφανίζεται στη ζωγραφική τους και μάλιστα ζωγραφίζοντας και επάνω του όπως σε αυτό το σκίτσο (5) του Katsushika Hokusai (1760-1849)

Ο George Grosz (1893-1959) την εποχή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, και πριν να μεταναστεύσει στην Αμερική ,ζωγραφίζει συχνά πόρνες (6) ενώ ο Pablo Picasso (7) είναι γνωστός για τα ερωτικά θέματα που έχει ζωγραφίσει.

Από τους νεώτερους ο ομοφυλόφιλος ζωγράφος Μatthew Stradling ασχολείται με το ανδρικό γυμνό ( 8 –Άνοιξη) και ο αργεντινός Gabriel Grun ζωγράφισε (9) ένα ενδιαφέροντα σάτυρο (Προσέξτε την έκφραση αντίστοιχα στο κάθε πρόσωπο!)

Τέλος ο πιο συζητημένος στην Ελλάδα πίνακας με πέος είναι το asperges me (που σημαίνει στα λατινικά ράντισε με ), του Thierry de Gordie που δείχνει ένα πέος να εκσπερματίζει σε ένα σταυρό.(10)
Ο πίνακας αποσύρθηκε από την διεθνή έκθεση OUTLOOK, που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας.
Έχοντας δει την έκθεση, πριν να «θιγεί» και να διαμαρτυρηθεί ο Καρατζαφέρης για τον πίνακα, έτσι μικρός , ασήμαντος και καταχωνιασμένος που ήταν, ούτε τον είχα προσέξει καθόλου σε αντίθεση με την εντυπωσιακή φωτογραφία του Τότσικα που πηδούσε ένα καρπούζι!

Στην γλυπτική η απεικόνιση του πέους σε στύση είναι αρκετά συνήθης όπως στο ανάγλυφο αυτό (11) του 500πΧ ή στο άγαλμα του ερμαφρόδιτου (12)

Συχνή δε ήταν κατασκευή ομοιωμάτων φαλλών σαν προβασκάνια ,δηλαδή σαν φυλακτά κατά της βασκανίας.
Οι φτερωτοί φαλλοί (13) από την Δήλο (1ος αιών πΧ) έχουν την επιγραφή «τούτο εμοί και τούτο σοί» (προς τι άραγε αυτός ο διαχωρισμός ,είχαν μπλέξει τα μπούτια τους και φοβήθηκαν μην μπλέξουν και τα πέη τους;)
Το προβασκάνιο από την Ρήνεια (14) παριστάνει δύσμορφο ιθυφαλλικό* άνδρα που μεταφέρει τον τεράστιο φαλλό του επί του τροχού.

Προφανώς τον ίδιο σκοπό εξυπηρετούσαν και τα ρωμαϊκά ομοιώματα 15 και 16 και τον κρίκο που είχαν πιθανώς ήταν για να τα κρεμούν επάνω τους.
Προσέξτε δε στο 15 ότι η μάλλον γυναικεία μορφή που καβαλάει το πέος που και αυτό έχει το δικό του πέος(!) το στεφανώνει προφανώς γιατί είναι σηκωμένο αλλά συγχρόνως προφυλάσσει ή ανοίγει και τον πισινό της από την ουρά του που και αυτή έχει την μορφή πέους!

Από τα ελληνιστικά κέντρα η λατρεία του Πρίαπου (17-Πρίαποι ,μουσείο Νάπολης) διαδόθηκε στην ιταλική χερσόνησο και αποτελούσε σύμβολο προστασίας ιδίως για όσους χρειαζόντουσαν την εύνοια της τύχης.

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι τα ομοιώματα πέους, προφανώς προβασκάνια (18) που υπάρχουν στο μουσείο της Νάπολης είναι παρόμοια με αυτά που φωτογράφησα σε ένα μέρος που ο πολιτισμός που υπήρχε εκεί δεν είχε δεχτεί καμιά επίδραση από τους Έλληνες ή τους Ρωμαίους. Οι φωτογραφίες 19 και 20 είναι από το μουσείο της Μέριδα στο Μεξικό και είναι από τους Μάγια!

Το ότι ένα πέος σε στύση έφερνε τύχη και ευτυχία είναι προφανές και από την εμφάνιση του σε αντικείμενα καθημερινής χρήσης όπως στο αγγείο 21 αλλά και από το πέος που ήταν σκαλισμένο στην είσοδο της οικίας Pause Panifico στην Πομπηία με την επιγραφή HIC HABITAT FELICITAS,δηλ. Εδώ κατοικεί η ευτυχία
Εδώ που τα λέμε πόσο ευτυχής μπορεί να είναι κανείς άμα δεν του σηκώνεται;

Θυμάμαι χαρακτηριστικά τι έλεγε στα 80 του ,συστήνοντας τον εαυτό του, ένας από τους σημαντικότερους χρονογράφους του περασμένου αιώνα: Παύλος Παλαιολόγος ,τέως άνδρας!

Προφανώς η ίδια αντίληψη υπήρχε και στην άλλη άκρη του κόσμου την Ινδονησία όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες 23 και 24.

Στην σύγχρονη εποχή το γλυπτό που προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στο Παρισινό σαλόνι του 1919 ήταν το διφορούμενο "Princess X" του Constantin Brâncuşi,(1876-1957) (φωτογρ 25 και 26) Το γλυπτό που κατά τον Brâncuşi,ήταν κεφάλι γυναίκας με στήθη, όταν το είδε ο Μονέ αναφώνησε «αυτό είναι πέος!» οπότε με επέμβαση της αστυνομίας αποσύρθηκε.

Ως μοντέλο για το έργο θεωρείται ότι ήταν η πριγκίπισσα Μαρία Βοναπάρτη, σύζυγος του Πρίγκηπος Γεωργίου της Ελλάδος και μητέρα του Πρίγκηπος Πέτρου. Ήταν από τους πρώτους ψυχαναλυτές και βοήθησε τον Φρόίντ να διαφύγει από τους Ναζί. Η διφορούμενη εικόνα του έργου έχει αποδοθεί πρόσφατα στο ότι ή Βοναπάρτη είχε μόνιμη ιδεοληψία με το πέος γιατί είχε πρόβλημα στο να έρθει σε κολπικό οργασμό .Είχε μελετήσει σε 243 γυναίκες την απόσταση μεταξύ κλειτορίδας και κόλπου και είχε καταλήξει ότι σε όσες η απόσταση είναι πάνω από 2,5 εκ θεωρούνται , όπως η ίδια , "téleclitoridiennes". Για να επανορθώσει το πρόβλημα αυτό χειρουργήθηκε δύο φορές αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Τέλος στην φωτογραφία 27 ,είναι ένας τάφος που προφανώς η χήρα επειδή της είχε αφήσει καλές αναμνήσεις το πέος του μακαρίτη, για να θυμάται τις παλιές και καλές μέρες που της είχε χαρίσει αυτό, όχι μόνο του έφτιαξε αυτόν τον τάφο αλλά πήρε και τις αντίστοιχες κρεμάστρες για την κουζίνα της !(28)

*ιθύφαλλος =ομοίωμα του πέους σε στύση που το κρατούσαν οι προπορευόμενοι στις γιορτές του Διονύσου.

.

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ

Γ-(τελευταίο)-Η ΣΥΝΘΙΑ ΠΛΑΣΤΕΡ ΚΑΣΤΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΗ ΤΗΣ ΡΟΚ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΠΕΟΥΣ ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΣ

Ήταν Χριστούγεννα κι όλοι οι ευνούχοι μαζεμένοι
Πανώριες κόρες εθαυμάζαν στο χαρέμι
Ρωτά ο Σουλτάνος αν για δώρο θεν΄ στολίδια
Κι αυτοί απαντάνε:«Τι στολίδια ;Φερ΄ αρχίδια!»

Αυτό το παλιό τραγουδάκι μέσα σε ένα στίχο συμπυκνώνει όλη την σημασία που έχουν για το ανδρικό φύλο τα γεννητικά του όργανα.
Ενώ λοιπόν στο παρελθόν έχω ασχοληθεί με το αιδοίο ( εδώ και εδώ), έχω γράψει και δύο λόγια για τους όρχεις(εδώ και εδώ) ,ακόμα έχω γράψει και για τον κώλο αλλά με τον μεγάλο πρωταγωνιστή που είναι το πέος μόνο περιστασιακά και από σπόντα έχω γράψει σε ποστ σχετικά με τον αυνανισμό, την περιτομή, για τον «στολισμό» του ( εδώ και εδώ ) , χιουμοριστικά για την αίτηση που έχει κάνει για για αύξηση του μισθού του!, και ολίγα σχετικά με τα μεγέθη του και τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.

Την ιδέα για αυτό το ποστ μου την έδωσε όταν κατάφερα, μετά από μερικούς μήνες που το είχα αγοράσει, να τελειώσω τις 319 σελίδες από το ενδιαφέρον βιβλίο της Μάγκι Πάλεϋ ,Το βιβλίο του πέους.Η εξήγηση που δίνει γιατί οι άνδρες γίνονται κολλητοί με το πέος τους είναι απλή

-γιατί μόλις σκύψουν το βλέπουν σε αντίθεση με τις γυναίκες !-Ύστερα αλλάζει σχήμα ,μέγεθος, και χρώμα ως δια μαγείας!Είναι δε επόμενο ότι μονοπωλεί το ενδιαφέρον των ανδρών γιατί όπως είπε και ο κωμικός Ρόμπιν Γουίλιαμς «Ο Θεός έδωσε σε όλους μας ένα πέος κι ένα εγκέφαλο, αλλά αρκετό αίμα για να λειτουργεί μόνο το ένα κάθε φορά»Στην ερώτηση γιατί τόσοι άνδρες βαφτίζουν το πουλί τους η απάντηση είναι απλή.
Εσείς θα θέλατε να σας κάνει κουμάντο ένας άγνωστος;Είτε βαφτισμένο όμως είτε όχι το πέος μέχρι πρότινος έκανε πάντα του κεφαλιού του!
Όμως ιστορικός Ντέιβιντ Φρίντμαν στο βιβλίο του Του Κεφαλιού του: Μια Πολιτισμική Ιστορία του Πέους τονίζει ότι η βιομηχανία των στύσεων άλλαξε την αρχική φύση του πέους ως "απρόβλεπτου όντος". Το 16ο αιώνα ο Λεονάρντο ντα Βίντσι είχε πει ότι "πολλές φορές ο άντρας θέλει να χρησιμοποιήσει το πέος, αλλά αυτό δε θέλει. Πολλές φορές αυτό θέλει, αλλά ο άντρας τού το απαγορεύει".
Η εποχή μας όμως με την διάδοση του Βιάγκρα εκπροσωπεί την ολοκληρωτική εργαλειοποίησή του και την δυνατότητα χρησιμοποίησης του την δεδομένη στιγμή.

Τον 15ο αιώνα μπορεί να μην είχαν Βιάγκρα και ίσως και γι΄ αυτό, ο τονισμός της ύπαρξης των γεννητικών οργάνων ήταν η τελευταία λέξη της μόδας. Για αυτόν τον λόγο χρησιμοποιούσαν την ορχική καλύπτρα που ήταν καπιτονέ σακουλάκια ζωηρόχρωμα για να τραβάνε την προσοχή όπως μπορείτε να δείτε στο εξώφυλλο του βιβλίου του Φρίντμαν και στο πορτραίτο του Λουντοβίκο Καπόνι του Μπροντζίνο (1551)
Όπως γράφει όμως η Eva C. Keuls στο βιβλίο της The Reign of the Phallus στην κλασσική αρχαιότητα οι Αθηναίοι θεωρούσαν τα μεγάλα γεννητικά όργανα «χονδροκομμένα και άσχημα» γι΄ αυτό και τα αγάλματα τους και όχι τόσο στα αγγεία, ενώ παρίσταναν γεροδεμένους άνδρες τα όργανα τους ήσαν μια σταλιά.

- Κούρος από το Ασκληπιείο της Πάρου.

Στην επάνω φωτογραφία η φιλότεχνος κυρία παρατηρεί εμβριθώς και με απορία τα γεννητικά όργανα του αγάλματος τα οποία όπως και του κούρου είναι σαφώς μικρά σε σχέση με το σώμα του.

.

Βέβαια στις γιορτές με τις φαλλοφορίες τα πέη ήσαν τεραστίων διαστάσεων ο δε θεός Πάν και οι Σάτυροι απεικονίζονταν με τεράστια και ανορθωμένα πέη.
Φαλλικοί θεοί ήσαν επίσης ο Διόνυσος ,ο Ερμής και ο Πρίαπος.

Οι Ερμές ήσαν μαρμάρινες στήλες στις γωνίες και τις διασταυρώσεις της αρχαίας Αθήνας , με την κεφαλή του Ερμή στην κορυφή και ανάγλυφα γεννητικά όργανα σε στύση λίγο πιο χαμηλά. Οι περαστικοί τα άγγιζαν για καλή τύχη. Η κεφαλαιώδης σημασία αυτών των γεννητικών οργάνων στην προστασία της πόλης φαίνεται από το τρομερό σκάνδαλο που ξέσπασε όταν (μάλλον) ο Αλκιβιάδης και οι φίλοι του μετά από ένα μεθύσι ακρωτηρίασαν μερικές Ερμές.

Στην Δήλο η λεωφόρος του Διονύσου είναι στολισμένη με εστηκότα πέη (χυδαϊστί σημαίνει καυλωμένα)

Δήλος, Μνημείο Καρυστίου (περ. 300 π.Χ.). Στην ανάγλυφη παράσταση της νότιας όψης, βλέπουμε τον Διόνυσο,μεθυσμένο να υποβαστάζεται από μια μαινάδα. Δίπλα ένας χαρούμενος σάτυρος

.

Η τοιχογραφία του θεού Πρίαπου(1ος αιών μΧ) στην οικία των Βεττίων στην Πομπηία, με το τεράστιο πέος του που το ζυγίζει αναγκάζει μερικές φορές μερικές τουρίστες να κάνουν ένα βήμα προς τα πίσω μόλις τo αντικρίσουν!

Όμως και σε άλλες χώρες όπως την Ινδία, την Ιαπωνία ή τη Βρετανία γινόντουσαν γιορτές με περιφορά ομοιωμάτων φαλλών.

Φεστιβάλ Kanamara Matsuri, το «φεστιβάλ του ατσαλένιου φαλλού», στην Ιαπωνία

.

Οι Αιγυπτιακοί οβελίσκοι είναι φαλλικά σύμβολα , και οι αναπαραστάσεις στους ναούς τους θεών με ευμεγέθεις φαλλούς είναι συχνές.

......................................... Αίγυπτος Ο θεός Μιν.

.

Στο Ντόρσετ της Αγγλίας υπάρχει ο τεράστιος γίγαντας του Cerne Abbas από τον 2ο μ.Χ. αιώνα χαραγμένος με κιμωλία στην πλαγιά ενός λόφου. Πολλά ζευγάρια ανά τους αιώνες έχουν πηδηχτεί απάνω στον τεράστιο φαλλό ελπίζοντας σε γονιμότητα και καλοτυχία.

Ενώ στις γυναίκες το μέγεθος, όπως έχω ήδη αναφέρει, δεν φαίνεται να παίζει ιδιαίτερη σημασία 

αντιθέτως απ' ό,τι φαίνεται το μεγάλο πέος αποτελεί ιδιαίτερο αντικείμενο πόθου από τους γκέι, και δεν είναι τυχαίο ότι ένα από τα πιο δημοφιλή περιοδικά τους ονομάζεται Inches!

Βέβαια μερικές φορές, άμα το μεγέθους φτάνει τις 15 Inches!( δηλαδή κάπου τα 38 εκατοστά!) κινδυνεύει να πάθει κανείς αυτό που περιγράφει γλαφυρά στην αυτοβιογραφία του ο Little Richard: προσπάθησα να κάνω σεξ μαζί του από τον κώλο μου. Ήταν σαν να με σκότωνε. Ω, σκέφτηκα, τώρα ξέρω πώς αισθάνονται οι γυναίκες όταν γεννούν. Αισθάνθηκα ότι το συκώτι μου, τα έντερα όλα μου ήταν έτοιμα να βγουν έξω!Στην κινεζική μυθολογία υπάρχει ο αυτοκράτορας Τσου-Χιν του οποίου το πέος ήταν τόσο μεγάλο και δυνατό ώστε μπορούσε να τριγυρνάει στο παλάτι του με μια γυναίκα σκαρφαλωμένη πάνω στη στύση του!
Για να αποκτήσουν λοιπόν μερικοί ένα αντίστοιχου μεγέθους πέος καταφεύγουν ακόμα και σε χειρουργικές επεμβάσεις τις οποίες όμως ο Αμερικανικός Οργανισμός Ουρολογίας και η Αμερικανική Εταιρεία Πλαστικής και Επανορθωτικής Χειρουργικής αρνούνται να τις υποστηρίξουν και, οι οποίες δεν διδάσκονται στις ιατρικές σχολές.
Μερικοί επηρεασμένοι από ιστορίες με προέλευση την Ινδία και την Αφρική για την δυνατότητα επιμήκυνσης του πέους τον δένουν και του κρεμούν βάρη ή χρησιμοποιούν ένα λαστιχένιο μαραφέτι το Yank Super Stretcher που αφού τον δέσουν με αυτό, τεντώνουν και δένουν την άλλη άκρη του γύρο από τον μηρό ώστε να ασκεί μια διαρκή έλξη.
Πιο προηγμένες είναι κάποιες μάρκες με δύο δαχτυλίδια που προσαρμόζονται το ένα στη βάση του πέους και το άλλο στη βάλανο και συνδέονται μεταξύ τους με μια ράβδο μεταβλητού μήκους ώστε να διατηρείται μονίμως τεντωμένο.
Επίλεκτοι ενήλικες ινδουιστές ασκητές κυκλοφορούν με κάτι αντίστοιχο, το οποίο όμως δεν τον πληρώνουν και κάπου 900 δολάρια σαν και τους κατά φαντασίαν μικροτσούτσουνους Αμερικανούς.

Πάντως μερικοί ,κατά τον Γκάρι Γκρίφιν ,από τους γνωστούς ηθοποιούς που έχουν διακριθεί στο παρελθόν γι το ευμέγεθες πέος τους και δεν είναι εν ζωή πλέον ,ήσαν οι:(τι μαθαίνετε ποια όσοι διαβάζετε αυτό το μπλογκ!) Χάμφρεϋ Μπόγκαρτ, Τσάρλυ Τσάπλιν, Γκάρυ Κούπερ, Έρολ Φλίν, Κάρυ Γκράντ, Γουίλιαμ Χόλντεν, Ροκ Χάτσον, Ντίν Μάρτιν, Γκάουτσο Μάρξ, Στιβ Μακουίν, Γουόλτερ Πίτζον, Άλντο Ρέι, Φρανκ Σινάτρα.Πάντως τον ωραιότερο ίσως επικήδειο που θα μπορούσε να γράψει κανείς για ένα κατ΄εξοχήν ερωτικό ποιητή τον έγραψε ο ποιητής Γ.Μαρκόπουλος με μία μόνο φράση:
Έφυγα και, στρίβοντας, εις τον Ίκαρο βρέθηκα μπροστά στου κυρίου Καρύδη. Εις την βιτρίνα του εκοιμώντο ποιητές ,και ανάμεσα τους Αυτός, ο Ανδρέας Εμπειρίκος, με το πέος του σκοτωμένο πουλί, στην ερημιά του κόσμου.Τέλος το τατουάζ πέους δεν είναι εύκολο γιατί πρέπει να γίνει με στύση αλλά όταν πλησιάζει η βελόνα δυστυχώς στους περισσότερους τους ζαρώνει οπότε το αποτέλεσμα δεν θα είναι ικανοποιητικό.
Σχετικά υπάρχει το παρακάτω ανέκδοτο.
Ένας άντρας έχει μια γκόμενα που τη λένε Wendy, και την αγαπάει τόσο πολύ που πάει και χτυπάει σε τατουάζ το όνομα της στο πουλί του. Μια μέρα, στο γυμναστήριο, βλέπει ένα Τζαμαϊκανό που έχει το ίδιο τατουάζ. Πλησιάζει τον Τζαμαϊκανό και του λέει :« συγνώμη, είδα κατά λάθος το τατουάζ σου.Wendy, λένε και τη δικιά σου κοπέλα;-«Τι;» λέει ο Τζαμαϊκανός.
-«Το πουλί σου γράφει Wendy, ,όπως και το δικό μου» λέει ο πρώτος.
-Wendy, ;»λέει ο Τζαμαϊκανός.« ‘Όχι φίλε. Λέει Welcome to Jamaica ,have a Nice Day !

ΠΗΓΕΣ

Μάγκι Πάλεϋ ,Το βιβλίο του πέους Β Έκδοση σε πολύ καλή μετάφραση και παραπομπές της Αλεξάνδρας Κονταξάκη, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια 2005,σελίδες 319.

Friedman David A mind of his own Α cultural history of the penis. Penguin Group (USA) 2003

Keuls Eva.The reign of the Phallus University of California Press 1985.

White Charles The life and times of Little Richard The Quasar of Rock Harmony Books N.York 1984

Griffin Gary Penis enlargement methods –Fact & Phallusy Added Dimensions Publ.1996
http://www.10percent.gr/old/issues/200512/11.html
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,dt=30.12.2002,id=66218680

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Β΄ ΤΟ ΠΕΟΣ ΣΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΛΥΠΤΙΚΗ
.
Γ-(τελευταίο)-Η ΣΥΝΘΙΑ ΠΛΑΣΤΕΡ ΚΑΣΤΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΗ ΤΗΣ ΡΟΚ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ!

Όλοι όσοι διαβάζετε συχνά αυτό το μπλογκ θα έχετε διαπιστώσει ότι ο συγγράφων αυτό διακρίνεται δια τους καλούς του τρόπους και την μη εμπλοκή του σε καυγάδες που συχνά αναφύονται στην μπλογκόσφαιρα. Ακόμα και την μοναδική φορά που τον χαρακτήρισαν ως βλάκα αντιμετώπισε με χιούμορ την επίθεση, χωρίς να αναφέρει καν ποια τον στόλισε έτσι και χωρίς να ανταποδώσει τον χαρακτηρισμό, και αυτό έγινε αγαπητοί μου γιατί από παιδικής ηλικίας είχε εντρυφήσει σε ένα κλασσικό οδηγό καλής συμπεριφοράς γραμμένο από την βαρώνη Σταφ που υπήρχε στην οικογενειακή βιβλιοθήκη!
Εκεί λοιπόν είχε διαβάσει πως συμπεριφέρεται κανείς σε ένα χορό προσωπιδοφόρων, δηλαδή κάτι αντίστοιχο με τις ψευδώνυμες παρουσίες των μπλογκερς στα ιστολόγια σήμερα.
Γράφει η βαρώνη :

Δι΄ εμέ είναι πολύ ενδιαφέρουσα η εσπερίς αύτη, όπου υπό το προσωπείον δύναται τις να είπη ό,τι ευφυές δύναται και να πειράξη πρόσωπόν τι χωρίς να το θυμώση. Δέον όμως να προσέξωμεν, ίνα μη λυπήσωμεν ή πληγώσωμεν πρόσωπόν τι. Η προσωπίς δεν αποκλείει την αβρότητα ή ευγένειαν ,είνε μάλιστα απαίσιον και ανάγωγον, υπό το απαραβίαστον της προσωπίδος, να προσβάλωμεν πρόσωπόν τι.Δεικνύει τούτο καρδίαν ποταπήν.Δυνάμεθα όμως να επιτρέψωμεν εις εαυτούς ελαφρά σκώμματα εις τους φίλους μας, έστω και με πολύ αττικόν άλας.Το βιβλίο αυτό γράφτηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στα γαλλικά, με άγνωστη την ταυτότητα της βαρώνης (;) και κυκλοφόρησε στις αρχές του 20ου στην Ελλάδα, με άγνωστη επίσης την μεταφράστρια, από τον Σαλίβερο.Το βιβλίο που έχω στα χέρια μου έχει εκδοθεί προπολεμικά, είναι το επάνω(εξώφυλλο και εσώφυλλο) και τα άλλα είναι από τις άλλες διάφορες επανεκδόσεις του που έχουν γίνει, με τελευταία αυτή του Περίπλου το 1999.

Ας δούμε λοιπόν μερικές ακόμη από τις οδηγίες που μας δίνει.
Αρχικά λοιπόν για να μην γίνονται παρεξηγήσεις και καυγάδες μετά τον γάμο τι πρέπει να κάνει ο πατέρας που πρόκειται να παντρέψει την κόρη του;
Ο πατήρ δέον να είπη ευθύς και ειλικρινώς την προίκα της θυγατρός του, όπως απαλλάξη τον αντιπρόσωπον του γαμβρού παρομοίας ερωτήσεως.Αφού λοιπόν τα βρήκατε με την προίκα βγάζετε βόλτα την μέλλουσα σύζυγον σας αλλά δυστυχώς έρχεται μαζί σαν μπάστακας και η μάνα της. Μπορεί μέσα σας λοιπόν να λέτε ,της μάνας σου, οι καλοί τρόποι όμως τι επιβάλλουν;
-Πολλοί νέοι εξερχόμενοι μετά της πενθεράς των και της μνηστής αυτών, δεν γνωρίζουν εις ποίαν εκ των δύο να δώσουν τον βραχίονα. Η καλή ανατροφή επιβάλλει να τον δώσουν εις την πενθεράν των.Η επίδειξη δε των δώρων του γάμου αλλά και της προίκας είναι μπανάλ γιατί:
Είναι μάλιστα απρεπές να απλούνται επί μιας τραπέζης επί παραδείγματι τα ασπρόρρουχα και τα εσωφόρια των μελλονύμφων.Στην Κρήτη βέβαια έχω δει να περιφέρεται η προίκα της νύφης σε φορτηγάκι.
Υποψιάζομαι ότι στο χωριό του Αποκόρωνα που το είδα δεν θα είχαν διαβάσει την βαρώνη Σταφ!
Πάντως από τότε το φακελλάκι ήταν στις δόξες του ακόμα και στον γάμο:
Η αβρότης επιβάλλει τα προς τους ιερείς διδόμενα χρήματα να τίθενται εντός φακέλλου.Τώρα αν πρόκειται για δεύτερο γάμο μετά από χηρεία τι πρέπει να κάνουμε με την φωτογραφία του μακαρίτη;
Εικών ,εάν υπάρχη τοιαύτη ,του πρώτου ανδρός ή της πρώτης γυναικός δέον να μην εξορίζεται. Τούτο είναι απεχθές. Αλλά δεν την τοποθετόύσιν εις το συζυγικόν δωμάτιον.Εδώ που τα λέμε δεν έχει άδικο. Σκέψου την ώρα που ο νέος σύζυγος πηδάει με ορμή την σύζυγό του να πέσει το βλέμμα του στο αγριεμένο μάτι του μακαρίτη να τον κοιτάει από το κομοδίνο;
Αποκτήσατε λοιπόν μετά τον γάμο και παιδιά ;
Εδώ λοιπόν υπάρχουν μερικές σοφές και διαχρονικές συμβουλές που διατηρούν μέχρι σήμερα την αξία τους.
Δια τους κάτωθεν οικούντας προσπαθούμεν να μην ποδοκροτούμεν άνω της κεφαλής των αιωνίως και άνευ λόγου. Κλείομεν το παραθυρόν μας, δια να απαλλάξωμεν τους γείτονας ημών του βασάνου του κλειδοκυμβάλου, προ πάντων όταν μελετώσι παιδιά.Εκείνο δε που είναι χειρότερο είναι όταν:
Υπάρχουσι μητέρες,αίτινες φέρουσι τα τέκνα των μετ΄ αυτών εις τας επισκέψεις. Δεν υπάρχει μεγαλειτέρα βάσανος ταύτης δια την οικοδέσποιναν. Όσον φρόνιμα ,όσον ανατρεθραμμένα και αν είνε τα μικρά παιδιά, είναι αδύνατον μετά πέντε λεπτών ησυχίαν και ακινησίαν να μην αρχίσωσι να θέτωσιν εις κίνησιν τους μικρούς των πόδας , να τύπτωσι τας καθέκλας,τα μικροσκοπικά των δακτυλάκια να χαράσσωσι το ατλάζιον των επίπλων, και σιγά , σιγά να πλησιάζωσι τας τραπέζας, τας πλήρεις κομψοτεχνημάτων και να θέτωσιν αυτά είς μέγιστον κίνδυνον.
Η οικοδέσποινα βλέπει πάντα ταύτα και δεν τολμά να είπη τι. το αίμα βράζει και θα επεθύμει να θέση το παιδίον εκατόν οργυάς υπό την γήν …το νομίζει τουλάχιστον.Τώρα το βράδυ, σας έχουν καλέσει τραπέζι κάποιοι αντιπαθητικοί συγγενείς της γυναίκας σας, της έχετε τραβήξει μερικά γαμοσταυρίδια που δέχτηκε την πρόσκληση αλλά σαν καλοανατεθραμένος κύριος γνωρίζετε ότι είναι βασικό πως:
Έκαστος κεκλημένος οφείλει να προσέρχεται με πρόσωπον χαρίεν.Βέβαια για να έχεις πρόσωπον χαρίεν πρέπει να ξέρεις από πριν ότι εκεί που σε καλέσανε θα φας καλά και οι οικοδεσπότες γνωρίζουν ότι :
Οι δίδοντες γεύματα οφείλουσι κατ΄ αρχήν να είνε δεινοί περί την τέχνην της μαγειρικής.Βέβαια είναι αυτονόητο ότι:
Τα φαγητά πρέπει να είναι ποικίλα ,ίνα μη φέρωσιν αηδίαν και δυσπεψίαν εις τους κεκλημένους ημών.Και αυτό βέβαια θα γίνει αν η οικοδέσποινα δεν έχει την φαεινή ίδέα, που έχει μερικές φορές και η γυναίκα μου, να φτιάξει διάφορες εξωτικές ανοησίες που διαβάζει στα διάφορα gourmet περιοδικά που διαβάζει, αντί να παραδεχτεί ότι:
..υπάρχουσι φαγητά ,τα οποία όλοι τρώγομεν ευχαρίστως,και αυτοί οι έκατομμυριούχοι ακόμη και οι ευγενείς θα ευχαριστηθώσι να φάγωσι μιαν καλήν σκορδαλιάν.(!!)
Βέβαια ακόμα και όταν αυτά που σας σερβίρουν σας γυρίζουν τα άντερα από την ανοστιά και το κακομαγείρεμα θα πρέπει να ξέρετε ότι:
Εξ άλλου μέρους οι κεκλημένοι οφείλουσι να τρώγουσι μετά γενναιότητος τα αποτυχόντα φαγητά ,χωρίς να δείξωσι την παραμικράν δυσαρέσκειαν.Βέβαια βάσει της σειράς και της ποικιλίας που πρέπει να έχει ένα σωστό τραπέζι θα πρέπει να είσαι πολύ μίζερος που να μην βρεις κάτι που να σου αρέσει από τα εδέσματα, γιατί ένας σωστός οικοδεσπότης θα πρέπει να προσφέρει με την παρακάτω σειρά τα εξής:
Πρώτος ο ιχθύς. Το φιλέτον εκ βοείου κρέατος(ή απλώς βόειον κρέας ) έρχεται δεύτερον. Μετά ταύτα τα πουλερικά, σαλμί από μπεκάτσαις, πέρδικες παραγεμισταί, περιστέρια σαλμί από κοτσύφια, μαγιονέζα κοτόπουλα, όρνιθα παραγεμιστή, πάπιαι άγριαι , παπάκια με πιζάλια, λαγός κτλ. Κατόπιν τα ψητά και μετά ταύτα τα γλυκίσματα τα παγωτά (ταύτα δεν είναι απαραίτητα) Προσφέρομεν πρώτον τα οπωρικά μετά ταύτα τας κομπόστας, τα ζαχαρωτά και τα ζακχαρόπηκτα οπωρικά.Μετά από όλα αυτά έρχεται το ΕΚΑΒ!
Όσοι έχουν επιζήσει μετά από το γεύμα και έφτασαν στο φρούτο, εάν αυτό έχει κουκούτσια θα πρέπει να ξεχάσουν το χου φτού που συνηθίζουν στο σπίτι τους γιατί:
..Όταν τρώγωμεν κεράσια, ή άλλον τι οπωροκηπευτικόν με πυρήνα, το οποίον δεν κόπτεται, δεν πρέπει να πτύωμεν τους πυρήνας εντός του πινακίου ,ούτε να τους συνάζωμεν δια της χειρός ίνα τους αποθέσωμεν εν αυτώ, αλλά πρέπει να προσεγγίσωμεν εις το στόμα το κοχλιάριον του φρούτου και να τους αφήσωμεν εντός αυτού…Αφού δε ντερλικώσουμε όλα αυτά και μας έχουν κάτσει ίνες στα δόντια πρέπει να γνωρίζουμε ότι:
Επίσης δεν καθαρίζομεν δια της γλώσσης τους οδόντας μας.Η Βαρώνη Σταφ για όλα έχει προβλέψει!
Ακόμα και για την περίπτωση που έχουμε πάει συναχωμένοι στο τραπέζι οπότε:
..συχνά όμως ευρισκόμεθα εις την ανάγκην να σφογγίσωμεν την μύτη μας. Απομυττόμεθα λοιπόν άνευ θορύβου με μεγάλην προσοχήν, χωρίς να εννοήση ο παρακαθήμενος τι ώστε να αηδιάση.Τώρα η σύζυγος σας έχει πάει στο θέατρο για να δείτε ένα έργο ή μια ηθοποιό που δεν γουστάρετε, ας πούμε πχ την Ντενίση να παίζει την Θεοδώρα.
Και σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να σταθείτε στο ύψος σας και να το υποστείτε αθορύβως και στωικώς γιατί:
Είναι απαίσιον να συρίζωμεν τους δραματικούς συγγραφείς ή τους ηθοποιούς. Δια της σιγής ημών αποδοκιμάζομεν αυτούς.Τέλος αν εκεί που έχει τελειώσει η παράσταση και πετύχετε ένα γνωστό σας και σας έχει πιάσει λογοδιάρροια γιατί είστε γεμάτος χαρά που τελείωσε το μαρτύριο σας με αυτή την παράσταση, μην ξεχνάτε ποτέ την συμβουλή που δίνει η βαρώνη για τους φλύαρους:
Αυτούς τους προτρέπομεν να μελετήσωσι τας συμβουλάς του λόρδου Τσεστερφήλδ προς τον υιόν του: Μην κράτει ποτέ ουδένα από το κομβίον του ενδύματος του ή από την χείρα δια να τον υποχρεώσης να σε ακούη. Διότι εάν δεν θέλουν να σε ακούσωσι, καλλίτερον είναι να κρατής την γλώσσαν σου παρά να κρατής αυτούς.

ΥΓ.Μια εξαδέλφη μου παντρεύτηκε τον κυβερνήτη ενός κρουαζιερόπλοιου. Στο πρώτο λοιπόν ταξίδι που πήγε μαζί του έκατσε στο τραπέζι του κυβερνήτη, στρωμένο με όλους τους κανόνες του σαβουάρ βίβρ και περίμενε να αρχίσει κάποιος να τρώει για να δεί με ποιο μαχαιροπήρουνο πρέπει να αρχίσει από όλα αυτά που ήταν μπροστά της, ποιο είναι το ψωμάκι της κτλ. Όμως κανένας δεν άρχιζε να τρώει γιατί όλοι περίμεναν, σύμφωνα με τους κανόνες του σαβουάρ βίβρ, την σύζυγο του κυβερνήτη να αρχίσει!
Μερικές λοιπόν χρήσιμες πληροφορίες για τέτοιες καταστάσεις βρήκα εδώ και εδώ
Για όσους θέλουν πιο εκτενή ενημέρωση μπορούν να διαλέξουν από αυτούς τους οδηγούς που υπάρχουν.

Υπάρχει δε και οδηγός πως πρέπει να συμπεριφέρεται ένας ξένος στην Ελλάδα!
(Απόλυτα χρήσιμος, γιατί ο άνθρωπος μπορεί να θεωρήσει την μούντζα για χαιρετισμό τόσο συχνά που θα την βλέπει, ή ότι το μαλάκας είναι προσφώνηση ευγενείας τόσο συχνά που θα το ακούει!)

,ΠΡΟΣΘΗΚΗ 12-12-2013

Επιπρόσθετα στοιχεία για την Βαρόνη Στάφ υπάρχουν στο ποστ μου:

ΟΤΑΝ Η ΒΑΡΟΝΗ ΣΤΑΦ ΕΘΕΤΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΚΑΛΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΑΤΙΡΙΖΕ Ο ΦΙΛΥΡΑΣ