Ο ΤΣΑΚ ΜΠΕΡΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑ

Πέθανε χθες άλλος ένας από τους μεγάλους πρωτοπόρους της ροκ ο Chuck Berry σε ηλικία 90 χρονών.

Τώρα πια οι μόνοι  πρωτοπόροι  του rock and roll που έχουν μείνει στην ζωή είναι  ο Little Richard 85 ετών και ο Fats Domino 99!

Σύμφωνα με το μουσικό περιοδικό  Rolling Stones ο Chuck Berry βρίσκεται  στην πρώτη δεκάδα στην λίστα των 100 καλλιτεχνών από όλες τις εποχές. (Beatles, Bob Dylan, Elvis Presley, The Rolling Stones, Chuck Berry, Jimmy Hendrix ,James Brown, Little Richard, Aretha Franklin, Ray Charles.)

Τον Chuck Berry τον θυμάμαι από τα νεανικά  μου χρόνια, όταν από τον Αμερικάνικο Σταθμό της Βάσης του Ελληνικού πρωτάκουσα στα τέλη της 10ετιας του 50 τα μοναδικά σε ρυθμό τραγούδια του Roll over beethoven, Rock n' Roll music, Johnny B.Good, Sweet little sixteen, School day κτλ

 Ένα βασικό στοιχείο της επιτυχίας των τραγουδιών του, όχι μόνο στο μαύρο αλλά και στο λευκό νεανικό κοινό, μην ξεχνάμε ότι ακόμα τότε ήσαν έντονες οι φυλετικές διακρίσεις στις ΗΠΑ, ήταν γιατί  η θεματολογία τους αφορούσε τους τινέιτζερς που αποτελούσαν και το βασικό αγοραστικό κοινό αυτής της μουσικής. 

Χαρακτηρίστηκε ως ο Ernest Hemingway του rock & roll γιατί στα τραγούδια του με σύντομες προτάσεις έλεγε μια ολόκληρη ιστορία.

Εκτός των άλλων ήταν και εξαιρετικός επάνω στην σκηνή παίζοντας την κιθάρα του πίσω από την πλάτη του ή ανάμεσα από τα πόδια του ενώ παίζοντας περπατούσε με το χαρακτηριστικό του περπάτημα σαν της πάπιας όπως φαίνεται και στο παρακάτω βίντεο!

 Ενώ όμως έβγαζε συνεχώς επιτυχίες ξαφνικά σταμάτησε να ακούγεται. Περιοδικά που να ασχολούνται με την μουσική δεν υπήρχαν τότε και τελικά με τις στοιχειώδεις γνώσεις τότε της αγγλικής μάθαμε από τον εκφωνητή του σταθμού ότι είχε πάει φυλακή.

Πράγματι το 1961, καταδικάστηκε σε φυλάκιση δυόμισι ετών, γιατί κατηγορήθηκε πως μετέφερε μια 14χρονη σερβιτόρα, από μια Πολιτεία σε μια άλλη με «ανήθικους» σκοπούς, ενώ την μετάφερε για να δουλέψει στο κλαμπ που εμφανιζόταν. Έμεινε στην φυλακή για ενάμισι χρόνο. Θεωρήθηκε τότε από πολλούς ότι η καταδίκη του, από ενόρκους που ήσαν όλοι λευκοί, ήταν σαν μια προειδοποίηση και για τους υπόλοιπους μαύρους καλλιτέχνες οι οποίοι για την συντηρητή Αμερική εκμαύλιζαν την νεολαία.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο  Chuck Berry   βρέθηκε στην φυλακή αλλά ούτε και η   τελευταία.

Πάρα το ότι ήταν παιδί ιερέα και μητέρας διευθύντριας σχολείου, 18 χρονών είχε καταδικαστεί σε 3 χρόνια αναμορφωτήριο  για ληστεία στο Κάνσας Σίτι.

Βγαίνοντας από αυτό παντρεύτηκε την για 68 χρόνια σύζυγο του Themetta. Είχε μια κόρη και ένα γιό ο οποίος εμφανιζόταν μαζί του τα τελευταία χρόνια.

Το 1979 καταδικάστηκε επίσης σε 4 μήνες φυλακή, για φοροδιαφυγή και 1000 ώρες προσφορά σε κοινωνική εργασία, την οποία εκτέλεσε δίνοντας συναυλίες.

Μετά την αποφυλάκιση του το 1963, η εποχή της τεράστιας επιτυχίας που είχε προηγουμένως είχε περάσει ανεπιστρεπτί, γιατί πλέον οι Beatles είχαν κυριεύει στην μουσική σκηνή παγκόσμια.

Βέβαια τα τραγούδια του Chuck Berry τα ερμήνευσαν όλα τα μεγάλα βρετανικά συγκροτήματα της εποχής (από τους Beatles και τους Rolling Stones, μέχρι τους Animals και τους Kinks), ενώ και στην Αμερική οι Beach Boys δεν παρέλειψαν να μετατρέψουν το “Sweet little sixteen” του σε “Surfin’ U.S.A.”.

Ο Chuck Berry ήταν  από τους λίγους πρωτοπόρους  της ροκ που συνέχισε να βγάζει επιτυχίες όπως το  No Particular Place to Go, You Never Can Tell,  Nadine κτλ αλλά ήταν χαρακτηριστικό ότι ο εκφωνητής του Σταθμού του Ελληνικού έλεγε τότε,  the old Chuck Berry όταν ακόμα δεν ήταν ούτε 40 ετών!

Τα επόμενα χρόνια έδινε με μεγάλη επιτυχία συναυλίες σε όλο τον κόσμο.

Στην Αθήνα τον είδα σε μια αξέχαστη συναυλία στον Λυκαβηττό τον Ιούλιο 1987 από την οποία και έχω φυλάξει το παραπάνω απόκομμα  του εισιτηρίου.

Με φοβερή σκηνική παρουσία έπαιξε όλες τις γνωστές του επιτυχίες, δυστυχώς όμως αρκετοί κάφροι που ήσαν κάτω από την σκηνή όταν το τραγούδι είχε γρήγορο ρυθμό προσπαθούσαν να ανέβουν επάνω σε αυτήν.

Έμπειρος όμως σε αυτά, άλλαζε αμέσως το τραγούδι σε κάποιο μελωδικό και αργό μπλούζ και έτσι η καφρία σταματούσε να προσπαθεί.

Τον ξαναείδα το 1995 στο Λονδίνο που είχα πάει με την κόρη μου στο Wembley Arena. Στην συναυλία θα εμφανίζονταν εκτός από τον Chuck Berry, ο Little Richard  και ο Fats Domino. 

Δυστυχώς ο Fats Domino αρρώστησε και έτσι το πρόγραμμα, πάνω από 3 ώρες, το κράτησαν οι άλλοι δύο. Έπαιξαν και οι δύο τις επιτυχίες τους ενθουσιάζοντας το κοινό και βέβαια εμάς. Εκτός όμως από την σκηνή ενδιαφέρον είχε και το μέσης ηλικίας κοινό, στο οποίο έβλεπες μερικές γραφικές φυσιογνωμίες μεσήλικων ροκάδων που είχαν καθηλωθεί εμφανισιακά στην 10ετια του 50, με τα συνήθη ντυσίματα της εποχής, δερμάτινα μπουφάν, στενά τζίν με ρεβέρ κτλ  αλλά και τα κουρέματα σε στυλ Presley και James Dean.

Στο παρακάτω βίντεο οι δυο τους δύο χρόνια νωρίτερα από την παραπάνω συναυλία.

Ευτυχώς την ημέρα των  90ων γενεθλίων του πρόλαβε να ανακοινώσει πως το πρώτο καινούργιο studio album του μετά το "Rock It" του 1979 , μετά 38 χρόνια δηλαδή, θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2017 με τον τίτλο "Chuck".

Η μουσική του που όλα αυτά τα χρόνια μας έδινε χαρά και ευχαρίστηση δεν αποκλείεται να διασκεδάσει και κάποιους άγνωστους και έξω από το ηλιακό μας σύστημα εξωγήινους.

Το «Johnny B. Goode» είναι το μοναδικό ροκ τραγούδι στους δίσκους με διάφορα μουσικά κομμάτια που εστάλη στο διάστημα το 1977 μέσα στα μη επανδρωμένα διαστημόπλοια Voyager I και Voyager II με την ελπίδα ότι οι εξωγήινοι θα μπορέσουν να τον ακούσουν. Και τα δυο διαστημόπλοια βρίσκονται σήμερα εκτός ηλιακού συστήματος.