...Τον Λευκό Πύργο δεν τον σφάξαμε ακόμα, του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ.

Σε ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα στην Θεσσαλονίκη στα ΝΕΑ, με τον γενικό τίτλο Τι ΔΕΝ είναι η Θεσσαλονίκη... ο συγγραφέας  Γιώργος Σκαμπαρδώνης,  έχει γράψει ένα απολαυστικό κείμενο με τίτλο

...Τον Λευκό Πύργο δεν τον σφάξαμε ακόμα

Διαβάζοντας το, όσοι δεν έχετε σχέση με την πόλη αυτή,θα καταλάβετε γιατί το σημερινό ποστ έχει στην αρχή του τα θεσσαλονικιώτικα κουλούρια ,την μπουγάτσα, τα τρίγωνα Πανοράματος  και τον χοντροκομμένο πατσά!

Για να φτιάξεις ένα κουλούρι ξεκινάς απ' την τρύπα του. Το ίδιο και με το μετρό. Η μπουγάτσα επίσης ξεκινάει απ' το κενό - ενώ το τρίγωνο Πανοράματος είναι σαν το ιψενικό τρίγωνο συν την κρέμα. Βέβαια η Θεσσαλονίκη - με βάση το κλισέ - είναι όλα αυτά, αν προσθέσεις κάτι όντως σημαντικό: τη μεταφυσική του πατσά. Ειδικότερα δε του τζουσλαμά (χοντροκομμένου) με πολύ μπούκοβο - αν και είναι πολύ λαϊκός, προλεταριακός, πάει πιο πολύ προς Κουτσούμπα. Είναι και το λιμάνι και η ΕΥΑΘ¹ που ήταν μέχρι χτες «κοινωνικά αγαθά» και μας είχαν πρήξει στις διαδηλώσεις, και τώρα με την ιδιωτικοποίηση θα κοινωνικοποιηθούν περισσότερο. Τώρα η ιδιωτικοποίηση μεταλλάχτηκε σε κάτι καλό - σαν το νερό που έγινε με θαύμα κρασί στον γάμο εν Κανά. Τον Λευκό Πύργο δεν τον σφάξαμε ακόμα - περιμένουμε να παχύνει. Και το ότι ο ΟΑΣΘ έγινε Ο-ΑΣΘΜΑ (έχει αγανακτήσει ο κόσμος περιμένοντας λεωφορείο) είναι μια νίκη του λαού ενάντια στους μετόχους. Κακό πράγμα οι μετοχές, όπως και τα απαρέμφατα. Όλα αυτά είναι η Θεσσαλονίκη του τώρα; Ναι, είναι η στρεβλή, γραφική της προφάνεα². Όπως τα Λαδάδικα³, τα Λουλουδάδικα⁴ και η ζωή μας που πάει άδικα. Τι είναι, λοιπόν, η Θεσσαλονίκη; Μήπως είναι κάτι βαθύτερο, πιο περίπλοκο, σχεδόν ερεβώδες; Δύσκολη απάντηση. Πρέπει να πάω στο Φαρμακείο του Ν.Γ. Πεντζίκη⁵, να τον ρωτήσω. Ίσως να πετύχω εκεί και τον Γιώργο Ιωάννου που θα πήγε, ως συνήθως, για ασπιρίνες.

1- ΕΥΑΘ Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης

2- το να είναι κανείς επιφανής, διακεκριμένος.

3- Όψη της πλακόστρωτης οδού Αιγύπτου στα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης που είναι μια ιστορική περιοχή της κοντά στο Λιμάνι της.

4- Τα Λουλουδάδικα  είναι μία μικρή περιοχή του κέντρου της πόλης. Ορίζεται από τις οδούς Κομνηνών, Φραγγίνη και Βασιλέως Ηρακλείου και παίρνει το όνομά της από τα υπαίθρια ανθοπωλεία που βρίσκονται εκεί. Εκεί βρίσκεται επίσης το Γιαχουντί Χαμάμ καθώς και καταστήματα τροφίμων, εστιατόρια, καφέ κ.ά. Σε μικρή απόσταση από εκεί βρίσκεται η Αγορά Μοδιάνο.

5- Το φαρμακείο του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, στην οδό Εγνατία, που ήταν στέκι λογοτεχνών και ζωγράφων. Στην είσοδο ο φαρμακοποιός λογοτέχνης και ζωγράφος (με το παλτό) μαζί με το συγγραφέα Ηλία Πετρόπουλο.