Ο
πίνακας αυτός του Θεόδωρου Βρυζάκη, (1814-1878)
που παρουσιάζει ένα ανύπαρκτο γεγονός, όπως γράφω στο ποστ μου Η ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ είναι ίσως ο χαρακτηριστικότερος από τους
πίνακες που έχουν εμπνευστεί από την ελληνική επανάσταση του 1821. Μερικοί
άλλοι πίνακες του ιδίου είναι οι παρακάτω:
Καραούλι ή δύο πολεμιστές.1855.Μουσείο Μπενάκη.
Η
Ελλάς ευγνωμονούσα.
Ο
Μπάιρον και η έξοδος του Μεσολογγίου είναι ένα από τα αγαπημένα θέματα του Βρυζάκη αλλά και άλλων ζωγράφων.
Θεόδωρος Βρυζάκης-Η υποδοχή του Λόρδου Βύρωνα
στο Μεσολόγγι 1861
Τόμας Φίλιπς (1770-1845) Λόρδος Βύρων
Liparrini Ludovico (1800-1856) Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα.
Θεόδωρος Βρυζάκης-Η έξοδος του Μεσολογγίου,
1855,Αθήνα, Εθνική Πινακοθήκη
François-Émile de Lansac (1803-1890) H έξοδος του Μεσολογγίου. Η
μητέρα μετά τον θάνατο του άνδρα της ετοιμάζεται να αυτοκτονήσει ενώ ήδη έχει σκοτώσει το παιδί της.
Ευγένιος Ντελακρουά (1798-1863) Η Ελλάς στα ερείπια του Μεσολογγίου 1826.
Έγραψε
ο Βίκτωρ Ουγκό για τον πίνακα
αυτό: “Αυτή η γυναίκα που είναι η Ελλάδα έχει τόσο ωραία στάση
και έκφραση. Και έπειτα υπάρχει τόση δεξιοτεχνία και τέχνη στα τολμήματα του
κυρίου Ντελακρουά. Το πινέλο που είναι τόσο θαυμάσιο και κυρίως αληθινό!”
Ο Ρώσος ζωγράφος Ξιντάκομπ έχει ζωγραφίσει μια άλλη
τραγική στιγμή του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων, όπως την σφαγή της Χίου
Το
ίδιο και ο Ευγένιος
Ντελακρουά την έχει εικονογραφήσει με
ιδιαίτερα φορτισμένο τρόπο.
Τον
πίνακα τον ζωγράφισε σε ηλικία 26 περίπου ετών, σε διάστημα έξι περίπου μήνών.
Είναι ουσιαστικά ο πρώτος πίνακας με
σύγχρονα φιλελληνικά αισθήματα στην Ευρώπη. Ο πίνακάς του παρουσιάζεται το
1824 σε έκθεση και καθηλώνει τη φιλότεχνη (και όχι μόνο) δυτική Ευρώπη.
Άλλα
έργα του Ντελακρουά εμπνευσμένα από
την επανάσταση είναι:
Ντελακρουά Η
μάχη του Γκιαούρη και του Χασάν, 1827, Art Institute of Chicago
και Ντελακρουά, ο καβαλάρης Έλληνας αγωνιστής.
Ο αγώνας των Σουλιωτών ενέπνευσε τον Γαλλο-ολλανδό ζωγράφο Ary Scheffer (1795-1858) στον γνωστό του πίνακα Οι Σουλιώτισσες. (κάτω λεπτομέρεια από τον πίνακα)
Ο ίδιος
σε άλλα έργα του απεικόνισε ανθρώπινες σκηνές του αγώνα όπως:
Ary Scheffer.Νεαρός
Έλληνας υπερασπιζόμενος τον τραυματισμένο πατέρα του (1827)- Μουσείο Μπενάκη.
Ary Scheffer.Πολεμιστής
φυγαδεύει αμάχους
Μια
αντίστοιχη ανθρώπινη εικόνα είναι το έργο του Henri Decaisne (1799-1852) Αποτυχία
στρατιωτικής επιχείρησης-Μουσείο Μπενάκη 1830
O Γάλλος ζωγράφος Gosse Nicolas-Lui-Francois (1787-1878 ) πρωτοτυπώντας, αντί να δείξει
όπως συνήθως πολεμιστές στην μάχη της Ακρόπολης, όπως ονομάζει τον πίνακα του
(1827) απεικονίζει μια γυναίκα που μόλις έχει σκοτώσει με χατζάρι τον εχθρό
της.
Ενδιαφέρον έχουν επίσης
και οι πίνακες που απεικονίζουν τους διάφορους ήρωες της επανάστασης
Ο Ρήγας Φεραίος ψάλλει το Θούριο,
ελαιογραφία.Αντίγραφο πίνακα του Peter
von Hess (1792-1871), Μουσείο Μπενάκη.
Louis Dupre (1789-1837) Ο Νικολάκης Μητρόπουλος
υψώνει την ελληνική σημαία στο φρούριο των Σαλώνων.
Φώτης Κόντογλου (1895-1965) Άγιος Αθανάσιος Διάκος.
Στον πίνακα αυτόν είναι χαρακτηριστικό το αρβανίτικο κούρεμα του Κολοκοτρώνη.
Θεόφιλος. (1868 – 1934) Από αριστερά προς τα δεξιά Μάρκος
Μπότσαρης, Οδυσσέας Ανδρούτσος, Αθανάσιος Διάκος.
Ο
ηρωικός θάνατος του Οδυσσέα Ανδρούτσου προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση με αποτέλεσμα
να αποτελέσει θέμα σε αρκετούς πίνακες.
Διονύσιος Τσόκος.(1814 ή 1820-1862) Ο θάνατος του Μάρκου
Μπότσαρη.
Λουδοβίκος Λιπαρίνι Ο θάνατος του Μάρκου
Μπότσαρη. Μουσείο Τεργέστης Ιταλία.
Θεόφιλος.Ο θάνατος του Μπότσαρη
Αλλά
και ο θάνατος του Λάμπρου Τζαβέλλα απεικονίστηκε από τον Ντονάτο Φραντσέσκο Ντε Βίβο (1831-1890).
Τέλος η ιστορική
ναυμαχία του Ναυαρίνου που συντέλεσε αποφασιστικά στην ύπαρξη του σημερινού
Ελληνικού κράτους, απετέλεσε θέμα σε
ζωγραφικούς πίνακες.
Ambroise Louis Garneray (1783-1857) “Η Ναυμαχία του Ναυαρίνου”.
George Philip Reinagle (1802-1835) Ναυμαχία του
Ναυαρίνου, Λάδι σε καμβά (1828). Εθνικό Ναυτικό Μουσείο, Λονδίνο.
ΜΕΡΙΚΕΣ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΟ 1821
Thank you for sharing
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://aab-edu.net/