ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΟΡΓΑΝΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ

Είχα σκοπό να μην ασχοληθώ ξανά  με το θέμα των μεταμοσχεύσεων μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου. ( Νόμος 3984 ΦΕΚ 150 της 27/6/2011).

Αλλά επειδή είδα ότι το θέμα απασχολεί από απλούς ανθρώπους μέχρι την εκκλησία, θεώρησα σκόπιμο να εκθέσω τις απόψεις μου στα σημεία που γίνεται συζήτηση, χωρίς να διεκδικώ σαν μερικούς, ότι οι απόψεις μου έχουν το αλάθητο του Πάπα.

Σχετικά με το θέμα έχει γίνει εκτεταμένη συζήτηση στα παρακάτω ποστ μου

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΝΑ ΣΩΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ
ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΕΘΝΩΣ ΙΣΧΥΟΝΤΑ
Ο ΑΣΤΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ!

Σε αυτά είχα εκφράσει  επανειλημμένα την άποψη πως: Ίσως πάντως θα έπρεπε να προστεθεί στο νόμο πως όταν οι συγγενείς α και β βαθμού αρνούνται εγγράφως την λήψη οργάνων αυτή να μην γίνεται.

Η άποψη αυτή δεν πέρασε στο νομοσχέδιο όμως  ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων σε ανακοίνωση του δήλωσε πως :.., παρ όλα αυτά, κατόπιν της διάγνωσης του θανάτου, θα εξακολουθήσει να ζητείται η συναίνεση των συγγενών του εκλιπόντος για την αφαίρεση των οργάνων  του, όπως γίνεται σε όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη με την αντίστοιχη νομοθεσία. 

Επειδή παρά αυτή την διαβεβαίωση υπάρχει η πιθανότητα μερικοί αντιτιθέμενοι στην εικαζόμενη συναίνεση μετά την ψήφιση του νόμου να φοβούνται πως αν τα τινάξουν σύντομα αδίστακτοι γιατροί θα επιπέσουν επί του πτώματος τους και θα τους αφαιρέσουν πολύτιμα για την διατροφή των σκωλήκων όργανα τους για να τα εμπορευθούν, παρά τα σαφώς προβλεπόμενα στο νόμο, ας ηρεμήσουν ! 

Η έναρξη της ισχύος της «εικαζόμενης συναίνεσης», σύμφωνα με το νόμο, έχει οριστεί για μετά 2 ολόκληρα χρόνια , την 1/6/2013.

Επίσης επειδή μερικούς αντιτιθέμενους παρ΄όλα αυτά μπορεί να τους έχει πιάσει κωλοπιλάλα και να αρχίζουν να  στέλνουν δηλώσεις άρνησης λήψης οργάνων από το πτώμα τους από τώρα,  το σχετικό άρθρο 9 § 2 είναι σαφές. Το παραθέτω αυτούσιο.

2 Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο, θανόν πρόσωπο  πραγματοποιείται εφόσον όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεση του σύμφωνα με την παράγραφο 3. Η έναρξη της ισχύος της παρούσας παραγράφου αρχίζει από 1-6-2013 προκειμένου στο διάστημα αυτό να υπάρξει πλήρης ενημέρωση των πολιτών μέσω εφαρμογής συγκεκριμένης ενημερωτικής εκστρατείας. Με απόφαση του υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης καθορίζεται ο τρόπος και κάθε τεχνική λεπτομέρεια σχετικά με την εκδήλωση θετικής ή αρνητικής δήλωσης του κάθε ατόμου και ο τρόπος συγκέντρωσης αυτών από τον ΕΟΜ.

Στο νομοσχέδιο , δήλωσε και την αντίθεση της  η Ιερά Σύνοδος, με πρόφαση τι εικαζόμενη συναίνεση,  αποφασίζοντας μάλιστα να ανακαλέσει τον εκπρόσωπο της Εκκλησίας της Ελλάδος από τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων.

Ανακοίνωσε, μάλιστα, πως θα αποσταλεί εγκύκλιος προς τον λαό για να ενημερωθεί σχετικά με τις θέσεις της Εκκλησίας για το θέμα αυτό, η οποία «υποστηρίζει την αξία της φιλαλληλίας και της προσφοράς ζωής, αλλά αρνείται την εικαζομένη συναίνεση και την ιδιωτικοποίηση των Μεταμοσχεύσεων».

Μέχρι να εκδοθεί ή εγκύκλιος που θα εκθέτει τους λόγους της αντίθεσης της υποψιάζομαι πως πιθανώς πρόκειται για υπαναχώρηση της θέσης που είχε εκφράσει η ίδια το 1999 για τον εγκεφαλικό θάνατο που έλεγε: ῾Η ᾿Εκκλησία σέβεται καὶ ἐμπιστεύεται τὴν ἰατρικὴ ἔρευνα καὶ κλινικὴ πράξη. Γι᾿ αὐτό, ἂν καὶ δὲν εἶναι ἁρμόδια, θὰ μποροῦσε νὰ δεχθεῖ τὴν διεθνῶς ὁμόφωνη ἄποψη ὅτι ὁ ἐγκεφαλικὸς θάνατος ταυτίζεται μὲ τὸ ἀμετάκλητο βιολογικὸ τέλος τοῦ ἀνθρώπου.

Ίσως αυτό να οφείλεται και στις απόψεις που εξέφρασε και ο Πατριάρχης, που ως άλλο μέντιουμ Παΐσιος, κατόπιν άνωθεν επιφοιτήσεως προφανώς και αυτός, γνωρίζει πως “Η καρδία είναι το κέντρον της ψυχής και της υπάρξεως”, η φωλεά της προσωπικότητος και το κατοικητήριον του Θεού!

Οπότε άσχετα αν ο εγκέφαλος έχει νεκρωθεί ,ο θάνατος επέρχεται μόνον όταν σταματήσει η καρδιά ( οπότε αυτός που κλείνει το μηχάνημα χάρις στο οποίο μέχρι τότε λειτουργεί η καρδιά κάνει ουσιαστικά και έξωση στον θεό!)
Διάβασα εδώ:
Πρόσφατα, όμως, στο θέμα αυτό παρενέβη ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, σε ομιλία του που έκανε στην Καβάλα, κατά την επίσημη επίσκεψή του στην Ιερά Μητρόπολη Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου. Είπε, μεταξύ άλλων, στην ομιλία του:

«Η καρδία είναι το κέντρον της ψυχής και της υπάρξεως, διό και ο καρδιακός θάνατος είναι ο όντως θάνατος και όχι ο εγκεφαλικός. Η καρδία είναι η φωλεά της προσωπικότητος με όλον το θετικόν φορτίον των σπερμάτων της αρχαίας σκωρίας των παθών. Διά τούτο και οι Πατέρες και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας επιμένουν πολύ εις την ανάγκην της καθάρσεως της καρδίας, και μάλιστα προσδιορίζουν τον τρόπον διά της αδιαλείπτου προσευχής: “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλόν”, διά της πνευματικής εγρηγόρσεως, ανυστάκτου προσοχής και νηπτικής ασκήσεως, διά της χαλιναγωγήσεως της φαντασίας με την φύλαξιν των αισθήσεων, διά του κατά Θεόν πένθους και των δακρύων, διά της εξαγορεύσεως των λογισμών και εξομολογήσεως των αμαρτημάτων. Τότε η Χάρις του Θεού καθαρίζει, θεραπεύει, ειρηνεύει και αγιάζει την καρδίαν, και την καθιστά άξιον κατοικητήριον του Θεού. Εις την Παλαιάν Διαθήκην ο Θεός ζητεί από τον πιστόν: “Υιέ, δος μοι σην καρδίαν”. Απαιτεί δηλαδή το όλον πρόσωπον, την όλην προσωπικότητα και ζωήν. Η ένωσις της καρδίας με τον Θεόν είναι το ύψιστον των εφετών, το οποίον όμως δύναται να επιτευχθή μόνον εάν ο Θεός «διανοίξη» την καρδίαν μας, όπως της Αγίας Λυδίας. Δεν είναι αποτέλεσμα μόνον της ιδικής μας επιθυμίας».

Πολύ σωστά γράφει ο Λασκαράτος στο μπλόγκ  Ροΐδη Εμμονές πως:

Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι υποχρεωμένη να είναι κατά των μεταμοσχεύσεων ζωτικών οργάνων του σώματος από θέση αμετακίνητης Αρχής. Για τον απλούστατο λόγω πως η λήψη ζωτικού μοσχεύματος από το δότη θεωρείται ευθανασία, αφού η πράξη γίνεται εν όσω ο ετοιμοθάνατος ζει και απλά έχει επέλθει ο εγκεφαλικός θάνατος. Η Εκκλησία δεν τολμά να το πει αυτό ευθέως και αφήνει να υφέρπει η εντύπωση πως δέχεται τις μεταμοσχεύσεις.

Καλή βέβαια η οποιαδήποτε θεολογική αντιμετώπιση αλλά όταν σφίξουν τα πράγματα και αφορά το τομάρι μας τότε αντί για προσευχές και αναμονή θαυμάτων από την Παναγία της Τήνου ή της Σουμελά, ακολουθούμε τη συνήθη ιατρική πρακτική και ακριβώς έτσι  έκανε ο μακαριστός Χριστόδουλος που όταν μπήκε στο χειρουργείο στις ΗΠΑ για να του γίνει μεταμόσχευση το μόσχευμα προερχόταν από εγκεφαλικά νεκρό δότη!

Δυστυχώς όμως λόγω των μεταστάσεων η μεταμόσχευση δεν έγινε και επαληθεύτηκε ο Θύμιος Καρακατσάνης που όταν είχε καρκίνο στον όρχι,  σε συνάντηση του με τον Χριστόδουλο αυτός του είχε πει το αμίμητο: «Ο Κύριος σε αγαπάει πολύ και γι' αυτό σου έδωσε τον καρκίνο. Ο θεός, όποιον αγαπάει, παιδεύει». Και ο Καρακατσάνης, με τη γνωστή θυμοσοφία και το χιουμοριστικό ύφος του, αναρωτήθηκε: «Καλά, εμένα, περισσότερο απ' το Χριστόδουλο μ' αγαπάει ο Θεός, και μου έδωσε τον καρκίνο; Γιατί δεν τον έδωσε σ' εκείνον, που είναι και αρχιεπίσκοπος, άρα θα τον αγαπάει πιο πολύ από εμένα;..».

Σε αντίθεση με την οπισθοδρομικότητα της Ορθοδοξίας οι αντιλήψεις για το θέμα των ιερωμένων στο εξωτερικό είναι σαφώς πιο προοδευτικές.

Το 1996, έγινε στο Colorado των ΗΠΑ μία έρευνα μεταξύ 813 θρησκευτικών ηγετών, κληρικών, νοσοκομειακών ιερέων και ιεροσπουδαστών σχετικά με τη δωρεά οργάνων και τον εγκεφαλικό θάνατο. Στο πρώτο ερώτημα της δωρεάς οργάνων σχεδόν όλοι συνήνεσαν. Στο δεύτερο, σχετικά με το αν η διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου σημαίνει ότι το άτομο είναι οριστικά νεκρό, ενώ μόνο το 62% των κληρικών και το 77% των ιεροσπουδαστών συμφώνησαν, το ποσοστό των νοσοκομειακών ιερέων, που φυσικά είχαν περισσότερη εμπειρία του γεγονότος, ήταν 90%. 

Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει ένα επίσημο κείμενο γενικής αποδοχής σχετικό με τις μεταμοσχεύσεις, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία έχει ευλογήσει τη δωρεά οργάνων ως πράξη ύψιστης αγάπης και φιλαλληλίας. Ο Πάπας Πίος ο 12ος έχει αναφερθεί θετικά στην δωρεά οργάνων ως πράξη ιδιαίτερα ευγενή, ο δε Πάπας Ιωάννης Παύλος ο 2ος την χαρακτηρίζει υπηρεσία στη ζωή. Όσον αφορά στον εγκεφαλικό θάνατο, κατά την παρελθούσα δεκαετία τρεις ποντιφικές σύνοδοι και ακαδημίες ανέλαβαν το έργο της γνωμοδοτήσεως περί αυτού και κατέληξαν σε κείμενα αποδοχής του ως συμφώνου με την πίστη και διδασκαλία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Επιπλέον, σε επίσημη ομιλία του στο 18ο Διεθνές Συνέδριο της Εταιρείας Μεταμοσχεύσεων που έλαβε χώρα στις 29 Αυγούστου του 2000 στη Ρώμη, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο 2ος υιοθέτησε τον εγκεφαλικό θάνατο. 

 Έχει δίκιο τελικά ο Τάκης Μίχας που έγραψε πρόσφατα μετά από συνάντηση που είχε ο Λοβέρδος με τον Ιερώνυμο:

Η συνάντηση έγινε επειδή ο κ. Ιερώνυμος  εκπροσωπεί μια συγκεκριμένη οργάνωση που φέρει το όνομα  «Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας». Και το απλό ερώτημα  είναι: Στην βάση ποιων ακριβώς γνωσιολογικών κριτηρίων αποζητά ο υπουργός την  άποψη αυτής της οργάνωσης  για την μεταμόσχευση οργάνων (η για οποιοδήποτε άλλο θέμα που άπτεται της επιστήμης); Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μια οργάνωση που  έχει ανάγει την απόρριψη της επιστημονικής αληθείας και την αποθέωση της δεισιδαιμονίας σε πεμπτουσία   της ιδεολογίας της; Πρόκειται για μια οργάνωση που πρεσβεύει ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε 5000 έτη πΧ , ότι δημιουργήθηκε από ένα κύριο με μακριά γενειάδα σε 7 ημέρες, ότι όλοι οι ζώντες οργανισμοί που υπάρχουν σήμερα δημιουργήθηκαν με την σημερινή τους μορφή,  ότι μετά τον θάνατο ο  άνθρωπος (αν είναι τυχερός )  θα μεταβεί σε ένα καθεστώς αιώνιας δημοσιοϋπαλληλικής αργομισθίας κλπ κλπ.  Η αναγωγή λοιπόν ενός ατόμου που εκπροσωπεί μια  οργάνωση με τέτοιες απόψεις σε επίσημο συνομιλητή του κράτους για ένα καθαρά επιστημονικό θέμα  αποτελεί ένα χαστούκι για την επιστημονική κοινότητα και μια απευθείας πρόσκληση για τους νέους μας να απορρίψουν κάθε έννοια επιστημονικής μεθοδολογίας.

Τέλος  έχει εκφραστεί και από το προηγούμενο ΔΣ του ΕΟΜ  ο φόβος για εμπορευματοποίηση των μεταμοσχεύσεων  λέγοντας σχετικά :

Η διεύρυνση του κύκλου των δοτών προκειμένου για ζώσες μεταμοσχεύσεις που προβλέπεται στο άρθρο 8, ενέχει τον ορατό κίνδυνο της εμπορευματοποίησης των. Είμαστε αντίθετοι με την επέκταση της δωρεάς σε άτομα με συναισθηματικό δεσμό, διότι θεωρούμε ότι είναι αδύνατον με οποιοδήποτε τρόπο να κριθεί με αξιοπιστία η ύπαρξη του.
Ο Νόμος Ν. 3984/11 (ΦΕΚ 150 Α/27-6-2011) αποκλείει πλήρως την εμπορευματοποίηση γιατί προβλέπει επί λέξει για την λήψη από ζώντα δότη σε αυτή την περίπτωση:
ε) σε πρόσωπο με το οποίο έχει προσωπική σχέση και συνδέεται συναισθηματικά. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται άδεια με δικαστική απόφαση, που εκδίδεται με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, ύστερα από έλεγχο όλων των προϋποθέσεων αφαίρεσης οργάνου από ζώντα πρόσωπο και επιπλέον της ψυχικής υγείας του δυνητικού δότη, της προσωπικής σχέσης και του συναισθηματικού δεσμού του με τον υποψήφιο λήπτη, όπως και της ανιδιοτέλειας της προσφοράς
Δηλαδή με απλά λόγια ένα ζευγάρι που δεν έχει παντρευτεί, δεν έχει κάνει σύμφωνο συμβίωσης αλλά ζουν χρόνια μαζί θα μπορεί ο ένας να δώσει στον άλλο βασικά νεφρό ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.