Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2006

ΟΛΙΓΑ ΤΙΝΑ ΠΕΡΙ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ, ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ



Η επικράτηση του Χριστιανισμού κατάφερε να περάσει την αντίληψη στους πιστούς ότι δεν πρέπει να τους απασχολούν οι χαρές της ζωής σε αυτόν τον κόσμο, αλλά να φροντίζουν για την ζωή μετά θάνατον γιατί έτσι θα μπορούν, αν τηρούν τους κανόνες που έβαλε το ιερατείο , να έχουν εισιτήριο με απρόσκοπτη είσοδο και αιώνια παραμονή στον Παράδεισο.
Έτσι η νέα θρησκεία δεν ενοχλούσε την κοσμική εξουσία, με αποτέλεσμα οι άρχοντες, οι Δεσπότες εκκλησιαστικοί και κοσμικοί , οι Βασιλείς και όλοι οι προύχοντες να την περνάνε κοτσάνι και το πόπολο να περιμένει να πεθάνει, μετά από μια ζωή στερήσεις πάσης φύσεως, για να περάσει καλά στον Παράδεισο.
Για να το πετύχει αυτό το ιερατείο έπρεπε να βάλει κανόνες που να αντίκεινται στην ανθρώπινη φύση, που δύσκολα εκ των πραγμάτων τηρούνται, και έτσι με την μη τήρηση τους ο άνθρωπος να αισθάνεται πάντα ένοχος και να έχει ανάγκη του να μεσολαβήσει προς τον Θεό να συγχωρήσει τον ένοχο μπας και καταφέρει να περάσει τις πύλες του Παραδείσου.
Έτσι στην Δύση έφτασαν στις γελοιότητες με τα συγχωροχάρτια.
Με αυτούς τους κανόνες λοιπόν ο άνθρωπος αντί να απολαμβάνει μετά ένα καλό φαΐ ένα καλό γαμήσι ο Χριστιανισμός του έβαλε και στα δύο αυστηρούς κανόνες.
Να λοιπόν οι νηστείες για ψύλλου πήδημα αλλά και πήδημα υπό προϋποθέσεις.!
Σαν υπέρτατη δε αρετή αναγορεύτηκε η παρθενία με προεξάρχουσα μορφή την Παναγία η οποία παρά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό παρέμεινε Αειπάρθενος!
Εκτός δε από την Παναγία παρθένος ήταν και η Ελισάβετ που γέννησε τον ξάδελφο του Χριστού τον Πρόδρομο.!
Ο Άγιος δε Χρυσόστομος έλεγε ότι σε σχέση με τον γάμο η παρθενία κατέχει τα πρωτεία και την προεδρία, συμπληρώνοντας ευτυχώς, αν αυτή συμβαδίζει με την αγάπη προς τον πλησίον.
Αλίμονο δε στην γυναίκα που δεν ήταν παρθένος στο γάμο της.
Το Δευτερονόμιο (22:20,22:21) είναι αποκαλυπτικό τι την περίμενε την κακομοίρα :
..και μη ευρεθή παρθενία τη νεάνιδι και εξάγουσιν την νεάνιν επί τας θύρας οίκου πατρός αυτής και λιθοβολήσουσιν αυτήν οι άνδρες της πόλεως αυτής εν λίθοις και αποθανείται…
έθιμο που έχει διατηρηθεί ακόμη σε υποανάπτυκτες μουσουλμανικές χώρες.
Η δε κοσμική εξουσία δεν είχε καμία αντίρρηση με μία θρησκεία που οδηγούσε πλήθη στον μοναχισμό που βασικές του αρχές ήσαν ακτημοσύνη, παρθενία και υπακοή.
Χαρακτηριστική δε της ιδεοληψίας με την παρθενία είναι η συμφωνία που έκανε ο Άγιος Κόνων με την σύζυγο του ότι θα ζουν χωρίς σχέσεις μεταξύ τους δηλαδή σαν αδέλφια!
Γενικά η παρθενία είχε τελείως διαφορετική αντιμετώπιση ανάλογα με την κοινωνία που ζούσε η γυναίκα.
Ο Άραβας Γεωγράφος El Bekri περί το 1000 μχ αναφέρει ότι οι Σλάβοι θεωρούν ντροπή η γυναίκα να βρεθεί παρθένος στον γάμο της γιατί αυτό σημαίνει ότι δεν βρέθηκε μέχρι τότε κανείς να την διακορεύσει άρα δεν αξίζει ! (εδώ που τα λέμε δεν είχαν και άδικο!)
Το ίδιο πίστευαν και οι Ινδιάνοι του Κουϊτο οι οποίοι δεν διάλεγαν ποτέ μια παρθένα για να παντρευτούν γιατί θεωρούσαν ότι εκείνη που δεν έχει γνωρίσει άλλους άνδρες δεν μπορεί να έχει τίποτα το ελκυστικό
Στη φυλή των Καμτσαντέλ η μητέρα της νύφης επικρίνεται αν ο σύζυγος ανακαλύψει ότι το κορίτσι είναι παρθένα.
Στην Ινδία, οι Τόντος θεωρούσαν απαραίτητο να διακορεύονται τα κορίτσια πριν από την εφηβεία.
Στο αρχαίο Περού η διακόρευση γινόταν τελετουργικά από την μητέρα του η άλλη ηλικιωμένη γυναίκα πριν το γάμο.
Στις Σαμόες γινόταν δημόσια και τελετουργικά από τον γαμπρό η και από τον αρχηγό της φυλής με δύο δάχτυλα του δεξιού χεριού που τα σήκωνε μετά ψηλά για να δουν το αίμα.
Είναι αντίστοιχο με τα σεντόνια που άπλωναν στα μπαλκόνια στα χωριά μας μετά το γάμο. (Μετά ήρθε η τηλεόραση και είχαν τι να δουν και να ασχοληθούν !)
Στις νήσους Μαρκίζες με ένα γνέψιμο του γαμπρού περνάγανε από την νύφη σχηματίζοντας ουρά όλοι οι παρευρισκόμενοι άνδρες.! (Δεν ξέρω αν μετά η νύφη τους έβαζε βαθμολογία!)
Πάντως και στην αρχαιότητα η επαφή με άλλους άνδρες ήταν υποχρεωτική μέσα στα πλαίσια των θρησκευτικών καθηκόντων .
Όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος στην αρχαία Βαβυλώνα, κάθε γυναίκα ήταν υποχρεωμένη μια φορά στην ζωή της να πάει στο ναό της Μυλλίτης(ήταν η Αφροδίτη των Ασσυρίων) και να προσφέρει το σώμα της στον πρώτο τυχόντα με οποιοδήποτε αντάλλαγμα.
Αυτό γινόταν και σε άλλους ναούς της Αφροδίτης στην Αίγυπτο, την Αφρική, την Έφεσο την Ελλάδα την Ρώμη κτλ.
Το ίδιο γινόταν και στην Κύπρο ,όπως λέει ο Στράβων, στην οποία οι νέες πορεύονταν προς την θάλασσα και προσέφεραν την παρθενία τους σε ξένους και τα λεφτά τα κατέθεταν στον ναό της Αφροδίτης(πάντα το ιερατείο τα κονόμαγε από όλες τις μεριές!)
Στην εποχή μας σε έρευνα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ και του SIGMA DOS το 1993 το 65,4% προτιμά την σεξουαλική εμπειρία ενώ μόνο το 4,3% τάχτηκε υπέρ της παρθενίας. Το ωραίο είναι ότι υπέρ της παρθενίας ήταν 3πλάσιοι άνδρες από γυναίκες.
Το υψηλότερο ποσοστό 8,4% απαντάται στις ηλικίες 25-29 ετών (!) και ακολουθούν οι 40-49 ετών με 5,1% .Ευτυχώς στις ηλικίες 14-24 το ποσοστό είναι ελάχιστο 2,2%
Ευτυχώς που στην εποχή μας και στη χώρα μας όλες αυτές οι δοξασίες περί παρθενίας έχουν ουσιαστικά εκλείψει και έτσι οι γυναίκες δεν αναγκάζονται να καταφύγουν στην κοροϊδία των αφελών ανδρών που ήθελαν παρθένο νύφη και αναγκαζόντουσαν να καταφεύγουν στην διενέργεια παρθενορραφής.
Προπολεμικά ήταν μια συνήθης μικροεπέμβαση που γινόταν με δύο τρόπους.
Εάν γινόταν πριν το γάμο με ένα ράμμα στένευε ο κόλπος οπότε με την επαφή σχιζόταν για να ανοίξει και προκαλούσε αιμόρροια και έτσι ο γαμπρός έμενε ευχαριστημένος που πήρε αμεταχείριστο πράγμα! Η μόνη προσοχή που χρειαζόταν ήταν να μην βρει το ράμμα με τον κόμπο στο σεντόνι και μυριστεί την ιστορία.
Η μόνιμη παρθενορραφή γινόταν για να ξαναγίνει παρθένος η γυναίκα που στο μέλλον επρόκειτο η έλπιζε να παντρευτεί.
Μπροστά από τα μύρτα (που είναι τα υπολείμματα του ενδόξως προυπάρξαντος παρθενικού υμένος) γινόταν στην μέσα περιοχή των δύο χειλέων μια μικρή τριγωνική αφαίρεση ιστού και μετά ραβόταν το δεξί με το αριστερό μέρος με αποτέλεσμα να στενεύει η είσοδος του κόλπου.
Βέβαια μερικές φορές το στένεμα ήταν αρκετό όπότε ο περήφανος σύζυγος πήγαινε την άσπιλο και αμόλυντο γυναίκα του στον γιατρό που την είχε ράψει για να την ανοίξει!
Ηθικόν δίδαγμα λοιπόν από αυτό το πόστ για τους άνδρες είναι μην προσπαθείτε να τα βγάλετε πέρα με την γυναικεία πονηριά και μην ψάχνετε για παρθένες, άλλωστε και καρπούζι να πάρεις το δοκιμάζεις με το μαχαίρι προηγουμένως!

27 σχόλια:

  1. Αιδοίην χρυσοστέφανον καλήν 'Αφροδίτην άσομαι, ή πάσης Κύπρου κρήδεμνα λέλογχεν ειναλίης, όθι μιν Ζεφύρου μένος υγρόν αέντος
    ήνεικεν κατά κύμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης αφρώ ένι μαλακώ...

    (Εις 'Αφροδίτην)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χμ... πλακα πλακα και μενα δεν με ελκυει μια παρθενα, λες να ειμαι ινδιανος;;; :)

    Κατα τ'αλλα, πολυ ενδιαφερον ποστ, αληθεια απο που βρηκες ολες αυτες τις πηγες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. mhxeirotera-
    Βλέπω την Κύπρο και την ιστορία της δεν την ξεχνάμε..

    mn8-
    Τα στοιχεία εκτός από τις προσωπικές γνώσεις προέρχονται από τα βιβλία Η ιστορία του σεξ Τζ.Σίμονς-Αγκυρα,1971 και ΝΔ Δρακουλίδη Ιστορική και κοινωνική Επισκόπησις της Πορνείας -Γ Καλέργη 1929.
    Επίσης από τις ιστοσελίδες
    http://www.apologitis.com/gr/arxaiatot.htm
    http://www.pigizois.net/kiprioi_agioi/konon.htm
    http://bibledatabase.net/html/septuagint/05_022.htm
    http://www.imkby.gr/theomitorika/dogma.htm
    http://www.imlarisis.gr/main.php?p=51&more=1&page=3
    http://forum.sovarepsou.com/viewtopic.php?t=1049&view=previous&sid=e340f2a424607f369cd5e2b295713ecb

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το ίδιο γινόταν και στην Κύπρο ,όπως λέει ο Στράβων, στην οποία οι νέες πορεύονταν προς την θάλασσα και προσέφεραν την παρθενία τους σε ξένους και τα λεφτά τα κατέθεταν στον ναό της Αφροδίτης
    ===================================
    Εξ'ού και ο όρος "ιερόδουλος". Ναι κυρίες μου, οι γυναίκες τότες εξαναγκάζονταν στην πορνεία.

    Όσο για την παρθενιά, βασικά είναι πάρα πολύ δύσκολο να βάλεις το πνεύμα πάνω από τις ορέξεις του σώματος σου.

    Και σιγά. Προτιμώ τη μη-παρθένα. Δεν έχω τέτοια κόμπλεξ εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι να πω..οι γνώσεις σου περί του θέματος είανι αστείρευτες...αααα!Εγώ θα σημιειώσω πως τη σημερινή εποψή έιναι αστείο να ζητά κανείς γυναίκα παρθένα να την παντρευτεί.....αλλά έχω και μια απορία...αυτός ο μπουνταλάς ο Κόνων δεν κα*λωνε????τι διάολο πια...ας μου τη λύσει κάποιοςςςςςςς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Να τα πάρουμε με τη σειρά. α) Δεν έθεσε ο Χριστιανισμός πρώτος την αρχή της ελπίδας του Παραδείσου. Με τον ένα ή άλλο τρόπο αυτά λέγονταν από όλους τους ιδεαλιστές φιλοσόφους και ιδιαίτερα τον 1ο αι. π.Χ. η ιδέα ενός παραδείσου είχε πια κυριαρχήσει στη σκέψη των ανθρώπων. Εκείνη την εποχή (κυρίως Α΄ και Β΄αι. μ.Χ.) ήταν έντονο το αντιχριστιανικό φιλοσοφικό κίνημα που μιλούσε για Παράδεισο και για υποδειγματικό τρόπο ζωής (ακόμα και παρθενίας). Έτσι, ο Χριστιανισμός -οι Πατέρες και ο Παύλος με τον Ιωάννη- απλά εμφύτευσαν αυτές τις φιλοσοφικές αντιλήψεις στο νέο ιδεολογικό-θρησκευτικό κίνημα. Αργότερα, δογματοποιήθηκε, βέβαια, και μας έφερε πίσω κάτι αιώνες.

    β) Νηστεία υπήρχε πάντα. βλ. αποκρέω(=carno-avalis=>carnavalis, = αποχή από κρέας) για το τέλος του χειμώνα και την έναρξη της άνοιξης (μέσα-τέλη Μαρτίου).

    γ) Η δε παρθενία ήταν σημαντικότατη στα Αρχαία Χρόνια. Ήδη το γνωρίζουμε από τον Όμηρο και μέσα από μύθους (βλ. στο διηγήμά μου την Ηρώ και το Λέανδρο). Βέβαια, μοιάζει να μην απασχολει τους Έλληνες που αχόραταγα επιδίδονταν σε "ακολασίες" με δούλες και πόρνες στα συμπόσια. Αυτά που προτείνεις ίσχυαν σε λίγες περιπτώσεις και είναι ανεπιβεβαίωτες ιστορικά (ως αντιλήψεις για την Ελλάδα).

    Η παρθενία είχε σημαντική θέση, λοιπόν, και στην ελληνική αντίληψη και στην αραβική και στην εβραϊκή. Μοιάζει να μην απασοχλούσε μόνο τους Αιγυπτίους, αλλά και πάλι τίθεται αμφιβολία. Σε πολλές λαότητες (φυλογεννητικό στάδιο) με μία ελεύθερη σεξουαλικότητα η παρθενία σήμαινε όντως ότι η γυναίκα ήταν ανίκανη να συνυπάρχει στη φυλή. Και στην Αφρική εντοπίστηκαν φυλές που τις ξεπαρθένιαζαν με φαλλό σε ιεροτελεστία στα 8-10 τους. Και βέβαια στο φυλογεννητικό πρωτόγονο στάδιο (Ινδιάνοι) το έκαναν μπροστά σε όλη την οικογένεια.

    Η παρθενία ήταν ένα αντιληπτικό σχήμα προκειμένου να ιδεολογικοποιηθεί η σχέση με έφηβες (με τις οποίες από τη νεολιθική εποχή συνουσιάζονταν) για τεκτοποίηση λόγω και του μικρού ευδόκιμου ζωής. Ωστόσο, με τον καιρό το ιδεολογικό ζήτημα έγινε ταυτόσημα της φαλλοκρατικής κοινωνίας και λειτουργούσε πάντα σεξιστικά. Η ελευθερία της γυναίκας είναι αναμφισβήτητη, όπως προτείνεις κι εσύ, να διευθετεί το σώμα της όπως επιθυμεί (σεξουαλικά, άμβλωση κλπ).

    Sorry, που σε/σας κούρασα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καθόλου, ίσα-ίσα μαθαίνουμε πολλά περισσότερα! :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Με τον Manifesto
    σήμερα είχατε ταύτιση σκέψεων!

    Ο δείμος το πολίτη σωστά δεν συσχετίζει το θέμα της παρθενίας με τον Χριστιανισμό. Επίσης οι στερήσεις και οι νηστείες δεν είναι ίδιον μόνο του Χριστιανισμού.

    Πλάκα πλάκα όμως, εν έτη 2000 περίπου είχα ένα φίλο που έψαχνε να βρει παρθένα και τον κοροιδευαμε όλες ότι έπρεπε να αρχίσει να ψάχνει στο νηπιαγωγείο!
    Τελικώς παντρευτηκε φέτος το καλοκαίρι αλλά δεν ξέρω τι πήρε τελικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. nassos-
    Δεν ήταν ασυνήθης κατάσταση στην αρχαιότητα να εκδίδονται οι γυναίκες στο ιερό σε μία δε φυλή της Λιβύης,όπως λέει ο Ηρόδοτος,ήταν και περιζήτητες μετά για γάμο.

    liodara-
    Απάντηση δεν έχω για το τι έκανε ο Κόνων.
    Ηταν όμως τόσο μεγάλη η υστερία που τους είχε δημιουργηθεί από την θρησκοληψία τους ώστε ο Ωριγένης για να μην υποκύψει στους πειρασμούς αυτοευνουχίστηκε πιστεύοντας ότι έτσι είπε ο Χριστός, γιατί λέει στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο :..και εισίν ευνούχοι οίτινες ευνούχησαν εαυτούς δια την βασιλείαν των ουρανών.ο δυνάμενος χωρείν χωρείτω.

    δείμος-
    Προφανώς τα όσα γράφεις είναι γνωστό ότι προυπήρξαν του Χριστιανισμού.
    Άλλωστε και οι περισσότερες χριστιανικές εορτές είναι από προυπάρχουσες.
    Στην αρχαιότητα όμως η σεξουαλική πράξη δεν ήταν αμαρτία οι θεοί ήσαν μπερμπάντηδες,υπήρχαν φαλλοφορίες κτλ
    Η χριστιανική θρησκεία όμως παρά το ότι ευλογεί τον γάμο εξύψωσε σε μεγάλο βαθμό την σημασία της παρθενίας και της σαρκικής αποχής και ή επαφή μεταξύ των συζύγων είναι μόνο για την απόκτηση απογόνων.
    Στούς καθολικούς δε έφτασε να έχουν και σεντόνια με μία τρύπα για να χωράει το πέος και να μην έρχονται σε επαφή τα σώματα των συζύγων μεταξύ τους.!
    Στο Βυζάντιο δε έφτασε να έχουν πρόβλημα με την στροφή πολλών στον μοναχισμό,ενώ στην Δύση η ομορφιά της γυναίκας εθεωρείτο «έργον του διαβόλου» η δε παρθενία η μόνη πραγματική εκδήλωση του γυναικείου ιδεώδους και του ηθικού κάλλους.
    Στο Βυζάντιο επίσης αλλά και στην Τουρκοκρατία δεν επιτρεπόταν ο γάμος με «άνηβον κόρην» γιατί η Πολιτεία και η εκκλησία(πάντα πάνε πακέτο μαζί),τον θεωρούσε «παρθενοφθορία » και τον τημορούσε σαν βιασμό.
    Αν δε η ενήλικη γυναίκα δεν ήταν παρθένος ο σύζυγος μπορούσε να την αποπέμψει έκτος άν του γλύκαιναν τον πόνο με λεφτά!(πανωπροίκι)

    πανος-
    Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια αλλά εκτός από μένα όπως βλέπεις είναι αρκετοί φίλοι που συμβάλλουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. debby-
    Γράφαμε ταυτόχρονα και πιστεύω ότι ή απαντηση μου στον δείμο σε καλυπτει.
    Δεν βρίσκω σχετικό κείμενο στον manifesto σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν έβαλα σωστά το link μάλλον.
    Το ξαναβάζω και ελπίζω να δουλέψει αυτό!
    Manifesto

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Επιτέλους μπήκα.
    Μόνο που εδώ εχει ειδησεογραφία επειδή βρήκαν περίπτωση που έγινε παρθενοπλαστική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλημέρα Αθεόφοβε!
    Λάθος μου που είπα ταύτιση σκέψεων! Καμμίά σχέση. Για ταύτιση έμπνευσης επρόκειτο ένα πράγμα!
    Πάντως είναι φοβερό πως κάποιες κοινωνίες επιβάλλουν ακόμα στις γυναίκες να μένουν παρθένες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εξαπανέκαθεν ήμουν με τους Ινδιάνους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. στο τέλος μου τα χάλασες με τις εγχειρίσεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. μια παρατηρηση μονο

    υπαρχει και στην συγχρονη τηλεοραση αναφορα στην Χουανιτα την παρθενα

    εμεινε εγγυος , χερις σεξ , γεννησε με καισαρικη , απειραχτο το αιδοιο της

    ο καθενας με τα κολληματα του

    αν και πιστευω οτι οι περισσοτεροι απο τους αντρες θελουν γυναικα παρθενα , ανεγγιχτη , για να εχουν την ψευδαισθηση οτι δεν την εχει αγγιξει αλλος αντρας

    δεν γνωριζουν οτι :

    απο μπροστα παρθενα , απο πισω μπαινουν τρενα ( αθανατο σινεμα )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Στο επόμενο πόστ θα μας πει για το δικαίωμα της πρώτης νύχτας!
    Για να καταλάβουμε, ΤΙ παρθενία ήθελε η εκκλησία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ωραιότατο το ποστ. Αν είχα δίλημμα αν θα πρέπει να διαθέσω το κορμί μου στον Θεό, ή στους άντρες, θα προτιμούσα σίγουρα το δεύτερο. Α ναι. Θέλω και ποστ για το δικαίωμα της γυναίκας στο σεξ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. chris-
    Είμαι μαζί σου!

    gelial-
    Οι εγχειρήσεις μπήκαν για αυτούς που είδαν αίμα και κοιμήθηκαν μετά ήρεμοι και ευτυχείς!
    Μπορούν ίσως να τους ξυπνήσουν!

    eparxiakosaloni-
    Αλλωστε το είπε και ο Καζαντζίδης:
    Δυό πόρτες έχει ή ζωή άνοιξα μιά και μπήκα :))

    ange-ta-
    Το δικαίωμα στην πρώτη νύκτα έγραψα ποιοί το είχαν και πως το εφάρμοζαν σε διάφορές φυλές.
    Στην αρχαιότητα η παρθενία ορισμένες φορές παραδινόταν σε ιερούς χώρους εξ ου και το ιερόδουλες.
    Στον μεσαίωνα όμως στη Δύση το δικαίωμα αυτό το είχε ο αφέντης (jus primae nοctis)

    nemertes-
    Τα δικαιώματα των γυναικών στο σεξ να το γράψεις εσύ η άλλη γυναίκα.
    Οσο για την επιλογή σου δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει.
    Η φύση είναι αμείλικτη γιατί το είδος πρέπει να διαιωνιστεί,αρα μου λές ότι προτιμάς το φυσιολογικό μπορώ να διαφωνήσω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Το πήγες λαόυ-λάου για να καταλήξεις στο (ορθότατο) ηθικό δίδαγμα του ποστακίου..:p
    Ε, αθεόφοβος, όνομα και πράγμα..
    Ευχαριστούμε για την επιμόρφωση, αγαπητέ..!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πάντως πέρα από την πλάκα οφείλω να παραδεχτώ ότι τέτοια θέματα πρέπει να παρουσιάζονται ολοένα και συχνότερα. Ίσως έτσι και κάποιοι εκτός της παρέας να αρχίσουν να σκέφτονται ορθολογικά. Οι διαφωνίες -ή καλύτερα οι συμπληρώσεις- μου δεν μπορούν με τίποτα να μειώσουν την ειλικρίνεια ενός σκεπτικιστή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Yποκλίνομαι στις γνώσεις σου...
    2 απορίες:
    Σε περίπτωση μη ρίξης του παρθενικού υμένα κατά την πρώτη συνουσία, για διάφορους ευνόητους λόγους,σε μια μουσουλμανική χώρα, οι κυρώσεις ήταν ίδιες?
    Και εσύ που όλα τα γνωρίζεις, μήπως υπάρχει και κάτι σχετικό για την ανδρική παρθενιά?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. δείμος-
    Οι κρίσεις,τα σχόλια και οι προσθήκες στο πόστ είναι πάντα ευπρόσδεκτες.

    fibi-
    Για τον ελαστικό παρθενικό υμένα πιστεύω ότι θα κατέφευγαν στον έλεγχο κάποιας μεγάλης γυναίκας που θα μπορούσε να το διαπιστώσει.
    Για ανδρική παρθενιά δεν υπάρχει τρόπος να διαπιστωθεί,άσε που πάντα οι άνδρες εκτός από τις μητριαρχικές κοινωνίες είχαν πάντα το επάνω χέρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Πάρα πολύ καλό το ποστ. Ενημερωτικό και πειστικό (ελπίζω και για τους θεοφοβούμενους...).
    Μιά παρατήρηση: Η παρθενία ίσως είναι ενισχυτική και της κυριαρχίας του αρσενικού πάνω στο θηλυκό. Η γνώση ότι αυτός είναι ο "πρώτος" και ότι με τη σφραγίδα της διακόρευσης γίνεται, για πάντα, ο κύριός της (το "ο κύριός μου" το έλεγαν μέχρι πριν μερικά χρόνια οι γυναίκες. Ίσως ακόμη το λένε κάποιες).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. heliotypon-
    Εχεις απόλυτο δίκιο,σκέπτομαι να γράψω ενα σχετικό πόστ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή