Τρίτη 26 Ιουνίου 2007

ΤΙ ΚΑΝΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΗΔΗΞΕΙ



Σε μια συγκέντρωση παλαιών συμφοιτητών ένας συνάδελφος μου είπε κάτι που δεν μπορούσα ποτέ να το φανταστώ.
-Στα πρώτα έτη που είχα έρθει στην Αθήνα θεωρούσα ότι εσείς οι Αθηναίοι μας σνομπάρατε και δεν χωνεύατε γενικά εμάς τους επαρχιώτες !
Είχε παρεξηγήσει ότι όσοι είμαστε από την Αθήνα αρκετοί είμαστε γνωστοί από πριν από το σχολείο η και από τα φροντιστήρια και ήταν φυσικό να κάνουμε παρέα μεταξύ μας στα πρώτα έτη.
Με πιάσαν τα γέλια και του απάντησα ότι είχε δίκιο και γι΄ αυτό το λόγο για να εκδικηθώ την επαρχία πήγα και παντρεύτηκα την γυναίκα μου που ήταν από χωριό !
Δεν μπορούσα βέβαια να του πω ,ότι αντίθετα εμείς οι Αθηναίοι φοιτητές ζηλεύαμε όσους ήταν από επαρχία για ένα απλό λόγο.
Έμεναν μόνοι τους, χωρίς γονείς οπότε είχαν στην διάθεση τους μια γκαρσονιέρα ότι ώρα την ήθελαν!
Όσοι μέναμε με τους γονείς μας εναγωνίως περιμέναμε μπας και φύγουν καμιά ώρα ,για να καταφέρουμε να πηδήξουμε σαν άνθρωποι σε κρεβάτι και όχι σε όλες τις άβολες εξοχές και τα πάρκα του λεκανοπεδίου και με τον φόβο από πάνω των μπανιστιρτζήδων.
Θυμάμαι με μεγάλη χαρά ένα καλοκαίρι που οι δικοί μου θα έλλειπαν για 15 μέρες από το σπίτι.
Σήμανε γενικός συναγερμός.
Ειδοποιήθηκε η νυν σύζυγος και τότε σταθερό αίσθημα, να επιστρέψει επειγόντως στην Αθήνα για ένα σημαντικό έκτακτο φροντιστήριο με θέμα- Σεξουαλική αγωγή :από την θεωρεία στην πράξη. Εμπέδωση των νέων τάσεων και στάσεων.
Συγχρόνως ειδοποιήθηκε η στενή τότε παρέα και νυν κουμπάροι ,για την φιλοξενία που θα τους παρείχα γιατί πάντα με διέκριναν αισθήματα συμπαράστασης προς ομοιοπαθείς.
Απέκτησε ο καθένας το δωμάτιο του και τέθηκαν αυστηροί κανόνες σε κολλημένες στο τοίχο πινακίδες με συστάσεις όπως :
όποιος πίνει νερό πλένει ποτήρι ! ή
δεν περπατάμε ξυπόλυτοι στο παρκέ ! ή
δεν πετάμε τα προφυλακτικά όπου βρούμε! ή
πλένουμε την τουαλέτα και τραβάμε καζανάκι ΠΑΝΤΑ ΚΑΦΡΟΙ !
Η τελευταία υπενθύμιση ήταν σε αυστηρό τόνο λόγω συχνής υποτροπής από μέρους τους.
Οι 15 όμως αυτές μέρες μας δημιούργησαν την επιθυμία να αποκτήσουμε ένα μονιμότερο στέκι .
Έτσι μετά ενδελεχή μελέτη των οικονομικών μας περισσευμάτων εκ του χαρτζιλικιού και περιορισμού των άλλων αναγκών μας έναντι των επιτακτικότερων γενετησίων ορμών ,βρήκαμε μια φθηνή γκαρσονιέρα συνεταιρικώς που την νοίκιαζαν επιπλωμένη με τον μήνα.
Ο καθένας είχε τις μέρες του και το Σάββατο γινόταν το εντευκτήριο της παρέας.
Το πρόβλημα με αυτήν ήταν ότι την νοικιάσαμε μέσα στην καρδιά ενός παγωμένου χειμώνα.
Βέβαια δεν θα υπήρξε πρόβλημα αν αυτή είχε θέρμανση.
Όμως ο ρέκτης ιδιοκτήτης την είχε φτιάξει στην ταράτσα μιας πολυκατοικίας στην οδό Μαυρομιχάλη και ήταν επέκταση με τζαμαρία ενός πλυσταριού που και αυτό το νοίκιαζε σε μία φοιτήτρια σαν δωμάτιο!
Όταν είδε ότι δεν τον κατήγγειλαν έντυσε από μέσα την τζαμαρία με γυψοσανίδες και έτσι το γυάλινο κατασκεύασμα με την γυάλινη οροφή έγινε δωμάτιο.!
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι με μία ηλεκτρική σόμπα για θέρμανση, μπορεί να ζεσταινόσουνα από μπρος ενώ από πίσω τον κώλο σου, ιδίως όταν ήταν γυμνός, να μην τον αισθάνεσαι από το κρύο.
Όταν στην γκαρσονιέρα δεν υπήρχαν σεξουαλικές πανδαισίες η παρέα έπαιζε την πόκα της εν μέσω ανταλλαγής κραυγών, πενταδάκτυλων επιβραβεύσεων στον νικητή και των συνηθισμένων ευγενικών φιλοφρονήσεων και χαρακτηρισμών σε αυτές τις ηλικίες , με μάρκες φασόλια τα οποία ταχέως αντικαταστάθηκαν με ένα κουτί κουμπιά που κάποιος βρήκε στο ντουλάπι της μάνας του .
Η ενοικίαση αυτή δεν κράτησε πάνω από 3-4 μήνες γιατί το ενοίκιο απορροφούσε σημαντικό μέρος από το χαρτζηλίκι αλλά και για έναν άλλο σημαντικότερο λόγο.
Απέκτησα δίπλωμα οδήγησης.!
Όταν όμως το παρουσίασα στο σπίτι υπερήφανος για την απόκτηση του με 10 μόνο μαθήματα, η απάντηση του πατρός στο αίτημα παραχώρησης του αυτοκινήτου ήταν ότι αυτός άλλο δίπλωμα περιμένει να του φέρω!
Ο κακομοίρης φοβόταν ότι αν έδινε το αυτοκίνητο του στον μονογενή και μονάκριβο υιό του ο θρόνος της οικογενείας θα έμενε χωρίς διάδοχο.
Ο αθεόφοβος όμως ήταν από τα νιάτα του αθεόφοβος!
Για ένα μήνα κυκλοφορούσα στο σπίτι και οι μόνες κουβέντες που έλεγα στους γονείς ήταν –καλημέρα ,καλησπέρα και καληνύχτα!
Μετά τον μήνα, συνεπικουρούσης και της μητρικής γκρίνιας υπέρ του αιτήματος του υιού, η πατρική αδιαλλαξία υπεχώρησε και έτσι απέκτησα πλέον μία κινητή γκαρσονιέρα .
Είχε δε το βασικό πλεονέκτημα να έχει τον λεβιέ με τις ταχύτητες στο χέρι και τα μπροστινά καθίσματα να πέφτουν και να γίνονται με τα πίσω ένα άνετο διπλό κρεβάτι.
Με αυτή την κινητή γκαρσονιέρα γνώρισα όλες τις τότε ερημιές της Αττικής που σήμερα όταν ξαναπερνώ θυμάμαι με νοσταλγία εκείνα τα χρόνια ,άλλα σήμερα είναι όλες χτισμένες και έχουν γίνει αγνώριστες .
Το ηθικόν λοιπόν δίδαγμα της σημερινής ιστορίας είναι ότι αν έχετε μεγάλα παιδιά, μένετε μαζί και έχετε διπλό κρεβάτι στο υπνοδωμάτιο σας και λείπετε διάστημα από το σπίτι γυρνώντας πίσω κάντε τουλάχιστον μια απλή ερώτηση-
Αλλάξατε τουλάχιστον σεντόνια στο κρεβάτι μας;

25 σχόλια:

  1. απιθανο κειμενο! να σαι καλα, το καταφχαριστηθηκα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ekseretiko... ke "athefoviko" post... an den hmun ke sta prothira ths thermopliksias edo sthn Athina, tha mu eixe anevasei ke th limpido.

    Kalhmera :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φοβερό κείμενο. Εγώ είχα το ευτύχημα να σπουδάσω σε άλλη πόλη και δεν αντιμετώπισα τέτοια ζητήματα. Ωστόσο, αντιλαμβάνομαι όλο το σχετικό προβληματισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό είναι ένα πλεονέκτημα των γκασταρμπάιτερς έναντι των αυτόχθονων. Αποκτήσαμε αναγκαστικά ανεξαρτησία κατοικίας σε πολύ μικρή ηλικία γλιτώνοντας κάμποσα κρυώματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ναι ναι ναι
    μα πόσο δίκιο έχεις!!!
    (πάλι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα επαναλάβω την ατάκα:
    Είσαι αθεόφοβος βρέ αθεόφοβε...
    Απίθανο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όπως βλέπετε φίλοι μου το μπλόγκ αυτό αναδεικνύει όλα τα κοινωνικά, σεξουαλικά και πρακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι αυτής της πόλης και χαίρομαι που διαπιστώνω ότι τα κατανοείτε και συμπάσχετε!.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. auto to mhn perpatas ksupolitos sto parke pote den to katalava.

    kata ta alla mia xara se vriskw

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το παρκέ δεν ήταν διαρκείας και άμα πάταγες με ιδρωμένο ποδάρι άφηνε σημαδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. LOL!
    Δηλαδή, ανήκετε στα λίγα ζευγάρια που είναι μαζί από φοιτητές- συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Λευτεριά στα blogs. Να βγεί νόμος να απαγορέυει στις γυναίκες μας να διαβάζουν τα blogs των αντρών τους.
    Αθεόφοβος μπορεί,αγυναικόφοβος,ΟΧΙ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. τι δύσκολα εφηβικά χρόνια που είχες περάσει !!! Έλα όμως που τώρα τα θυμάσαι και χαμογελάς !!

    Εγώ πάντως ως φοιτήτρια ζούσε πολύυυυ μακριά από τους γονείς ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εξαίρετος. Και σωστός!!!

    :)

    Τι να κάνουμε... Ο Έρως θέλει θυσίες και τρέξιμο... και και και και... και δε συμμαζεύεται...


    Βολκώφ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. dodos-
    Άμα ο προπονητής είναι καλός και η ομάδα νικάει δεν αλλάζει παίκτες!

    νίκος-
    Αυτό είναι γεγονός!

    φεγγαραγγαλιές-
    :))

    iris-
    Τυχερή!!!

    βολκώφ-
    Έχεις δίκιο,γι΄αυτό και μπήκε και αυτός ο τίτλος στο ποστ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γι' αυτό εμείς τα αγνά επαρχιωτόπουλα αγωνιστήκαμε να περάσουμε στο πανεπιστήμιο! Πάντως και σε μας υπήρχαν απρόοπτα. Πόσες φορές χτύπησε το κουδούνι και ήταν κάποιος συγγενής περαστικός από Θεσσαλονίκη που είπε να πει ένα "γεια". Συχνά τύχαινε αυτός να περιμένει να του ανοίξουμε, ενώ από την άλλη μεριά της πόρτας εγώ και η μέλλουσα κ. Αταίριαστου τσίτσιδοι και σιωπηλοί να κάνουμε υπομονή ώσπου να καταλάβει ότι λείπουμε (ή ότι δεν του ανοίγουμε) και να φύγει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Tι μου θύμισες τώρα !
    Αντίστοιχη σκηνή στο πατρικό σπίτι με ξαφνική και ανεπάντεχη επιστροφή των γονέων.
    Πως να ανοίξεις την εξώπορτα για να φύγει στις 1 η ώρα την νύκτα η νυν κ Αθεόφοβου ;
    Θα πάω να πάρω τσιγάρα να λέω ,πάρε από τα δικά μου να μου απαντά ο πατέρας μου, δεν μου αρέσουν τα δικά σου να απαντάω, που θα βρείς περίπτερο ανοικτό τέτοια ώρα να μου λέει,στην Ακαδημίας να απαντάω(ευτυχώς είμαστε κοντά).Σκηνές ρόκ που λέει και ο Σαββόπουλος.
    Μόλις βγήκαμε από την εξώπορτα γύρισε και η καρδιά μας στη θέση της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Παρόμοια ιστορία. Εγώ και ο κολλητός μου, τα …“είχαμε” με 2 αδερφές-κορίτσια που είχαν την ίδια μαμά και μάλλον τον ίδιο μπαμπά- για να αποφευχθούν πιθανές παρεξηγήσεις..:-), όταν αιφνιδιαστικά επέστρεψαν νωρίτερα οι γονείς τους, βρεθήκαμε γυμνοί στην ταράτσα, κρυμμένοι πίσω από την μπουγάδα. Τα ρούχα μας τα είχαμε στα χέρια. Eυτυχώς η ταράτσα κρατούσε λίγη από την ζέστη της ημέρας, και η μπουγάδα μας προφύλασσε από τα μάτια των γειτόνων. Αφού κοιμήθηκαν οι γονείς, την κοπανήσαμε σαν τους κλέφτες, γελώντας, καθώς η καρδιά μας γύρισε από την κούλουρη στην Καλλιθέα, και η αδρεναλίνη μεταλλάχτηκε σε προσωρινή μέθη.. Ο μπαμπάς των κοριτσιών ήταν θηριώδης, οπότε σας χαιρετώ όπως χαιρετηθήκαμε και τότε… Άντε βρε να ζήσουμε να τα θυμόμαστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αχ! η γκαρσονιέρα στους Αμπελόκηπους..!
    Την πληρώνανε δυο τρία αγόρια με μαθήματα Αγγλικών στα πιτσιρίκια του ιδιοκτήτη
    Τι μου θύμισες τώρα Αθεόφοβε!
    Τα κορίτσια της παρέας φροντίζαμε το μικρό διαμερισματάκι όσο τα μικρά μάθαιναν τους τρεις τύπους των υποθετικών προτάσεων με συνοπτικές διαδικασίες για να μας αδειάσουν γρήγορα την γωνιά.
    Το δε τράφικο παρόλο που ρυθμιζόταν προσεχτικά από πριν, δημιουργούσε απίστευτα μπλεξίματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μετα δε τις υποθετικές προτάσεις τα αγόρια προφανώς άρχιζαν τους επιθετικούς προσδιορισμούς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. το πιο σημαντικό μεγαλώνοντας παιδιά είναι να μην ξεχνάμε οτι ήμαστε και μεις παιδιά. πολλοί φίλοι βλέπω να παίρνουν τον ρόλο του γονιού με έλλειψη χιούμορ και αυτό είναι τόσο στενάχωρο.
    εμένα μου φαίνεται σαν προχτές που ήμουν εκεί . καλό ή κακό? πάντως δεν ξεχνάω πως ήταν και προσπαθώ να προστατεύσω όλη αυτή την αγνότητα και την αίσθηση του παιδιού ότι ο κόσμος του ανήκει.
    για όσο κρατήσει. μέχρι να καταλάβει πόσο βαρύς είναι ο μηχανισμός που μας κάνει να νοιώθουμε τόσο ασήμαντοι.
    καλημέρα. Θα έρχομαι να τα λέμε.
    χ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Δυστυχώς οι περισσότεροι ξεχνούν οτι δεν φύτρωσαν μεγάλοι!
    Εγώ ευτυχώς,κατά την άκρως αντικειμενική συζυγική άποψη,έχω παραμείνει παιδί!
    Μόνο που δεν μ΄αφήνει να θηλάσω όποτε θέλω!
    Χαίρομαι που ήρθες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Φιατάκι 127 με δικό μου υψος 190 και να ψάχνεις για σκοτεινές γωνιές. Ακόμα αναρωτιέμαι πως τα καταφέρναμε με την κα. αρχαίου.
    Περνάω σήμερα απ΄τα ίδια μέρη και είναι ολόφωτα. Υπάρχει έλειψη σκότους στην πόλη μας βλέπω ζευγαράκια να ψάχνουν εναγωνίως σκοτάδι να κρυφτούν λιγάκι. Μήπως να το θέσουμε σαν αίτημα στις επόμενες εκλογές; (Να φρόντίσουμε και τις επόμενες γενιές βρε αδελφέ!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ενας συμφοιτητής μου ψηλός και αυτός προσπαθούσε να πηδήξει σε ένα 127 μια νύχτα στου Φιλοπάππου οριζοντίως στα μπροστινά καθίσματα και με ανοικτή την πόρτα.
    Δυστυχώς έμεινε στα κρύα του λουτρού γιατί σε μια στιγμή ο γυμνός κώλος του άστραψε, σαν την Ακρόπολη απέναντι, από τον προβολέα ενός περιπολικού!
    Κόντεψε να πάθει συγκοπή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή