Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

ΘΕΛΩ ΓΑΜΟ ΜΕ ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΚΟΥΜΠΑΡΟ !



Επειδή η πείρα δεν μεταβιβάζεται κανένας μας δεν λαμβάνει εγκαίρως υπ΄ όψη του τις προειδοποιήσεις που τόσοι παθόντες στο παρελθόν έχουν δώσει.
Έτσι λοιπόν παρά το ότι ο έρωτας είναι ο θρίαμβος της φαντασίας επί της νοημοσύνης(Henry Louis Menken),και ενώ καταλαβαίνουμε καλά ότι ο έρωτας δεν είναι τυφλός και βλέπει πολλά και όχι λίγα, αλλά επειδή βλέπει πολλά, αποφασίζει να δει λιγότερα (Julius Gordon),τελικά δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι ο Έρωτας είναι η αυταπάτη ότι μια γυναίκα είναι διαφορετική από τις άλλες (Henry Louis Mencken)

Και ερωτευόμαστε!

Αγνοώντας πλήρως αυτό που επεσήμανε ο Ambrose Bierce ότι:ο έρωτας είναι η παροδική τρέλα που θεραπεύεται με τον γάμο.
Μέσα στον ενθουσιασμό βέβαια που έχουμε, δεν προσέχουμε ούτε αυτό που είπε ο Σοπενάουερ ότι: Γάμος σημαίνει για τον άνδρα το να χάνει τα μισά του δικαιώματα και να διπλασιάζει τα καθήκοντα του.
Έτσι λοιπόν μέσα στον νεανικό μας ενθουσιασμό ακολουθούμε την προτροπή που διαβάζουμε σε γκράφιτι στους τοίχους που λέει:
Κάντε έρωτα όχι πόλεμο.
Κάντε και τα δύο.
Παντρευτείτε!

Και παντρευόμαστε!

Έχουμε πλέον πιστέψει ότι ο γάμος είναι ο θρίαμβος της ελπίδας επί του μίσους(Oscar Levant) και αναγκαστικά πια ακολουθούμε το δεύτερο σκέλος από το απόφθεγμα του Benjamin Franklin που είχε πει: Κράτα τα μάτια σου ανοικτά πριν τον γάμο και μισόκλειστα μετά.
Οι εξυπνότεροι βέβαια έχουν καταλάβει ότι:Ο Γάμος είναι ένα πάρε δώσε. Είναι καλύτερο να δίνεις παρά να τα παίρνει μόνη της. (Joey Adams)
Βέβαια την καλύτερη περιγραφή για τον γάμο την έχει κάνει έμμετρα ο K. Σκόκος με το παρακάτω ποίημα του

Σαν πρωτογνωριστήκανε
τι ερωτικό καμίνι
μιλούσε εκείνος τρυφερά
και άκουγε εκείνη

Σαν αρραβωνιαστήκανε
τι γλύκα η κάθε φράση
μιλούσε εκείνη τρυφερά
και άκουγε εκείνος εν εκστάσει

Και αφότου επαντρεύτηκαν
ω βάσανα και πόνοι
μιλούνε και οι δυό μαζί
και ακούνε οι γειτόνοι!

Άραγε όταν χαλάει ένας γάμος αιτία είναι, όπως λέει στο Μια γυναίκα χωρίς σημασία ο Οσκαρ Γουάιλντ, ότι: η κοινή λογική του άνδρα, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, καταστρέφει στην εποχή μας τους πιο πολλούς γάμους. Πως μπορεί μια γυναίκα να είναι ευτυχισμένη με ένα άνδρα που επιμένει να της φέρεται σαν να έχει απέναντι του ένα λογικό όν;
Ή έχει δίκιο ο Σοπενάουερ στο Έρωτας και ζωή, που πιστεύει ότι:
Φανερό είναι πως η γυναίκα είναι φυσικά προορισμένη να υποτάσσεται. Και η απόδειξη ,το γεγονός πως όποια βρίσκεται στην κατάσταση εκείνης της απόλυτης ανεξαρτησίας, την αντίθετη στην φύση, προσαρτάται μοναχή της αμέσως σε ένα οποιοδήποτε άνδρα, αφήνοντας να την καθυποτάξει και να την διευθύνει γιατί έχει ανάγκη αφέντη. Αν είναι νέα διαλέγει ένα εραστή, αν είναι ηλικιωμένη διαλέγει ένα πνευματικό!
Βέβαια το να είσαι εραστής ,όπως λέει ο Μπαλζάκ ,είναι πιο εύκολο από το να είσαι σύζυγος! Γιατί είναι πιο δύσκολο να δείχνεις εξυπνάδα καθημερινά από το να κάνεις όμορφες διαλέξεις πότε ,πότε.
Σ΄ αυτή λοιπόν την ζωή ότι και να έχουν πει, τα διάφορα φωτεινά πνεύματα ο κόσμος θα συνεχίσει να ερωτεύεται και να παντρεύεται.
Και ο μεν έρωτας λίγο πολύ δεν έχει αλλάξει από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Εκεί που έχουν όμως γίνει ριζικές αλλαγές είναι στο γάμο.
Έχει πλήρως εξαμερικανιστεί.
Κατ΄ αρχάς ενώ σήμερα μπορεί πλέον να παντρευτεί κανείς σαν άνθρωπος στο Δημαρχείο οι περισσότεροι, μάλλον οι περισσότερες, θέλουν γάμο στην εκκλησία με όλα τα συμπαραμαρτούντα της σχετικής παράστασης.
Σαφώς και θεωρώ αυτονόητο να παντρευτούν στην εκκλησία όσοι πιστεύουν ότι είναι μυστήριο.
Η πλειονότητα όμως δεν προτιμάει την εκκλησία για λόγους πίστης αλλά γιατί εκεί το πρόγραμμα του κέντρου έχει μεγαλύτερη μεγαλοπρέπεια. Το γυναικείο πλήθος έχει γαλουχηθεί με αυτή την αντίληψη από γενεές πριν, για την σημαντική και θριαμβευτική αυτή στιγμή της ζωής του και σαφώς θέλει να βάλει νυφικό και να μπει στην εκκλησία εν θριάμβω υπό τα βλέμματα ζήλιας των ανύπαντρων και θαυμασμού των γονέων και των συγγενών, οι οποίοι έμπλεοι συγκινήσεως αναφωνούν ηχηρώς και για την τελευταία καρακαϊδόνα: Κούκλα είναι!

Σεμνό νυφικό για ένα απλό γάμο στην ανθοστόλιστη εκκλησία, με όλους τους πολυέλαιους αναμμένους, ψάλλουσα μελωδικώς χορωδία και τουλάχιστον ένα χρυσοποίκιλτον μητροπολίτη να τελεί το μυστήριο βοηθούμενος από 4-5 παπάδες γεμάτους κατάνυξη .

Τολμηρό νυφικό για γάμο στο Δημαρχείο με μερακλή Δήμαρχο.
.
Αντίθετα στον συνήθως καταϊδρωμένο γαμπρό κανείς δεν δίνει σημασία εκτός των γονιών του που ή είναι πανευτυχείς για την νύφη που βρήκε το βλαστάρι τους, συνήθως λόγω της προίκας που έχει, ή γιατί την συμπαθούν, ή αντίθετα δεν μπορούν να χωνέψουν τι ξόανο είναι αυτό που ΤΟΥΣ κουβάλησε το χαϊβάνι τους.

(ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΑΝΕΤΑ)
.
Δεν συζητάω για όλα τα άλλα που θεωρούνται απαραίτητα δηλαδή τις προσκλήσεις,τις μπουμπουνιέρες που πρέπει να είναι πάντα πρωτότυπες, τις λαμπάδες, τους πολυελαίους της εκκλησίας, την χορωδία των κακόφωνων ψαλτάδων, τους φωτογράφους και τους βιντεατζήδες τις φορεσιές για τα παρανυμφάκια και όλα αυτά που θα θυμάται με συγκίνηση η νύφη σε όλη της την ζωή ακριβώς όπως θυμάται ο σύζυγος την συγκίνηση που ένιωσε με το μπάσκετ όταν ο Καμπούρης μπροστά στο καλάθι είπε θα το βάλω και το έβαλε !
Αλλά να τελείωνε η ιστορία εδώ καλά θα ήταν.
Όπως στο θέατρο η παράσταση που ξεκίνησε σαν κωμωδία συνεχίζεται μετά το διάλειμμα σαν τραγωδία με την δεξίωση.
Άσχετοι μεταξύ τους άνθρωποι κάθονται στο ίδιο τραπέζι να γλεντήσουν.
Βέβαια τι γλέντι μπορείς να κάνεις όταν κάθεσαι με την δεύτερη ξαδέλφη της μάνας του γαμπρού ,που διηγείται συγκινημένη πως την είχε χαιρετήσει ο Ελευθέριος Βενιζέλος και την οποία ο γαμπρός έχει να την δει από τα βαφτίσια του;
Αλλά αν δεν την καλέσουν όλο το σόι θα τους κατηγορήσει ότι ξέχασαν τη κακομοίρα την θεια Αγλαΐα και αυτό δεν είναι σωστό και πρέπον.
Υπομένεις λοιπόν την πολυλογία της θείας Αγλαίας και αντί να έρθει τουλάχιστον το φαγητό πετάγεσαι έντρομος επάνω γιατί τα μεγάφωνα στην διαπασών παίζουν το γαμήλιο εμβατήριο του Μέντελσον με το οποίο εισέρχεται θριαμβευτικά το ζεύγος σκορπώντας βεβιασμένα χαμόγελα στους χειροκροτούντες (γιατί άραγε;) θεατές .
Κατά το φαγητό το ζεύγος περιφέρεται με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι και τσουγκρίζει με τους πανευτυχείς καθήμενους που τους περισσότερους δεν τους ξέρει γιατί αποτελούν καλεσμένους αμφοτέρων των πεθερικών. Τα πεθερικά τους έχουν καλέσει για να τους εκδικηθούν γιατί και αυτοί τους είχαν καλέσει σε δικό τους γάμο στον οποίο είχαν αναγκαστεί να πάνε σιχτιρίζοντας για το δώρο που υποχρεώθηκαν να στείλουν.
Έτσι τουλάχιστον το παίρνουν πίσω!
Μετά επακολουθεί η χορευτική πανδαισία.
Αυτή ξεκινάει με το ζεύγος ,που έχει ήδη κόψει την τούρτα και ο ένας έχει μπουκώσει με χάρη τον άλλο με το γλυκό, όπως ακριβώς η Δήμητρα τον Ανδρέα αν θυμάστε, το οποίο και επιδεικνύει τις χορευτικές του ικανότητες υπό τα βλέμματα επιδοκιμασίας των καλεσμένων.
Στην συνέχεια μπαίνουν τα βάλς και τα ταγκά οπότε σηκώνονται όλα τα ζεύγη των πουρών και συμπιέζοντας ο ένας την κοιλία της άλλης χορεύουν με πάθος αγκαλιασμένα τσικ του τσικ την Κομπαρσίτα.
Όταν η μουσική αρχίζει να αποκτά πιο έντονο ρυθμό συνήθως τα πουρά ετοιμάζονται πλέον για αναχώρηση εκτός από ελάχιστα που θέλουν να επιδείξουν ότι τους παρακολουθεί καλός καρδιολόγος που τους έχει διαβεβαιώσει ότι έχουν καρδιά από σίδερο.
Τελικά στην δεξίωση μένει και γλεντάει η παρέα του ζεύγους όταν όλοι οι άσχετοι και η θεία Αγλαΐα έχουν φύγει.

Πόσο απλούστερα και λογικότερα θα ήταν τα πράγματα αν το ζευγάρι με τους φίλους του και τους στενούς του συγγενείς πήγαιναν στο Δημαρχείο να παντρευτούν και μετά όλοι μαζί, ή ακόμα καλύτερα το ζευγάρι με την παρέα του πήγαιναν κάπου να γλεντήσουν πραγματικά όπως αυτοί θέλουν και με αυτούς που πραγματικά θέλουν.
Αντί δε τα λεφτά των γονιών να πηγαίνουν σε νυφικά και δεξιώσεις να τα παίρνουν στο χέρι οι νεόνυμφοι για να τα φάνε όπως αυτοί επιθυμούν.
Κάποτε που οι κοινωνίες ήταν μικρές είχε λόγο να γίνεται μεγάλος γάμος και γλέντια.
Τα δώρα του γάμου είναι άχρηστα σήμερα στα περισσότερα ζευγάρια, ενώ τότε αποτελούσαν ουσιαστική συμβολή για το σπιτικό τους . Το δε γαμήλιο γλέντι είχε νόημα γιατί όλοι λίγο πολύ ήσαν γνωστοί μεταξύ τους ,ήσαν από το ίδιο μέρος, είχαν ξαναγλεντήσει μαζί ,ένας δε γάμος αποτελούσε και ξεχωριστό γεγονός για την κοινωνία τους.
Σήμερα τι από όλα αυτά ισχύει;
,

43 σχόλια:

  1. πες τα, πες τα...γιατί όταν τα λέω εγώ με κοιτάνε σαν εξωγήινο.

    Το καλύτερο που έχω ακούσει είναι να υποστώ όλη αυτή την παράσταση "στο ίδιο έργο θεατές" για να πάρω μετά δώρα. Όχι άλλο κάρβουνο. Αν είναι να παρω σε όλους ένα εισητήριο για το θεάτρο σκιών.

    ΥΓ. Φυσικά όλα είναι θέμα γούστου και δεν έχω τίποτα με όσους και όσες επέλεξαν την οδό αυτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Α, πρέπει να βρω το βιβλιαράκι που δίνουν στους (ελληνικούς ορθόδοξους) γάμους στην Αμερική για το τι σημαίνει το κάθε τι στην "ceremony" πως το λέτε εσείς εδώ.... Εκεί βλέπεις τι σημαίνει πραγματικός γάμος. Μου έβαλες εργασία για ανάρτηση. Οσο για όλα τούτα...καταναλωτική κενωνία ...Την καλημέρα μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απο την πρωϊνή νύστα, ξέχασα! Θα είμαι υπέρμαχος του στενός κύκλος, αλλά στην εκκλησία, πάντοτε.
    θα μου πεις, όλα τα μυστήρια έγιναν απλές διαδικασίες πλέον. Εντάξει, ας υπάρχει και ένας παλιομοδίτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. δεν υπάρχει περίπτωση να δώσω παράσταση για τους αλλους...

    δεν υπάρχει περίπτωση να κουκουλώσω αυτό που νοιώθω...

    ήδη εχω πει 3 φορες: "ΟΧΙ"

    και θα συνεχίσω να το λέω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η εκκλησία ήταν το τσιμέντο της κοινωνίας για αυτό και όλες οι ανθρώπινες πράξεις έπρεπε να εγκριθούν, να επικυρωθούν από αυτή. Όχι μόνο η ένωση ενός ζευγαριού αλλά και η είσοδος ενός νέου μέλους (βάφτιση) και ο θάνατος (κηδεία).

    Εμείς οι νέοι τώρα ξέρουμε καλύτερα. Δε χρειαζόμαστε την κοινωνία ούτε την εκκλησία βέβαια. Δεν πιστεύουμε σε τίποτα, κάνουμε του κεφαλιού μας και ξοδεύουμε τα λεφτά μας εκεί που μας έχει πείσει η κάθε πολυεθνική ότι είναι καλό και της μόδας. και politically correct βέβαια.

    Η εκκλησία αντιγράφοντας τις πολυεθνικές το'χει γυρίσει στη μπίζνες εντελώς απροκάλυπτα και χυδαία, ενώ η ανάγκη του ανθρώπου να πιστεύει σε κάτι έχει στραφεί σε ότι κατέβει στου καθενός το κεφάλι: ομάδες, αστρολογία, διάφοροι γκουρού και ψυχαναλυτές που θέλουν ντε και καλά να μας κάνουν κανονικούς, ή ακόμα και τα διάφορα έντυπα ή αιρέσεις.Βλέπεις αθεόφοβε, έχουμε την ανάγκη να πιστεύουμε σε κάτι, οτιδήποτε πέρα από τον εαυτό μας.

    Ζώντας μέσα στην κοινωνία είναι φυσικό να συμβιβάζεσαι σε πολλά θέματα, όπως να ανέχεσαι τη θεία Αγλαϊα (που πιθανως να μη σε αντέχει ούτε κι εκείνη αλλά να κρατάει το στόμα της κλειστό) και να φοράς γραβάτα όταν πας στη δουλειά. Αλλιώς παίρνεις τα βουνά και ζεις σα λύκος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πάντως, αν κρίνω από το πλήθος των σχολίων και μόνο, ο γάμος παραμένει δημοφιλής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. χ@χλιδάκι-
    Τα δε δώρα έχουν μεγάλη πρωτοτυπία.
    3-4 σερβίτσια τσαγιού(ως γνωστόν όλοι σαν Εγγλέζοι κάθε απόγευμα πίνουμε τσάι!),ευάριθμα βάζα και τασάκια Κόστα Μπόντα και πλήθος άλλων αχρήστων τις περισσότερες φορές αντικειμένων.

    ζουζουνα-
    Όσοι πιστεύουν στο μυστήριο ορθώς και πάνε στην εκκλησία.
    Όλοι οι άλλοι απλά κοροιδεύουν τον εαυτό τους και τον παπά αλλά και αυτός σαν καλός θιασάρχης τους δέχεται γνωρίζοντας το, γιατί αλλιώς το θέατρο θα κατεβάσει ρολά.

    female-
    Εδώ ο Μεταξάς με ένα ΟΧΙ έμεινε στην ιστορία,σκέψου με 3 !!

    athinovio-
    Πολύ ωραία η ανάλυση που κάνεις και συμφωνώ ότι είναι δύσκολο να ζείς έξω από τις συμβάσεις της κοινωνίας.
    Όσο για την ανάγκη να πιστεύουμε σε κάτι πράγματι πολλοί την έχουν αυτή την ανάγκη.
    Είναι δύσκολος ό δρόμος που χάραξε ο μεγάλος Κρητικός στον τάφο του.
    Δεν πιστεύω τίποτα,δεν ελπίζω τίποτα,είμαι ελεύθερος.

    gerasimos-
    Το ποστ δεν είναι κατά του γάμου,άλλωστε πως θα μπορούσα να γράψω ένα τέτοιο πόστ παντρεμένος από αμνημονεύτων χρόνων με παπά και με κουμπάρο αφού τότε δεν μπορούσα να κάνω και αλλιώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. sorry, αλλά όλα αυτά είναι λείαν επιοικώς ακαδημαϊκες αρλούμπες...Ενας ισορροπημένος άνθρωπος (αν το καταφέρει αυτό τελικά),βλέπει την μπανανόφλουδα πριν την πατήσει(μιλάω για τον γάμο πάντα).Ο έρωτας είναι άλλη υπόθεση...εκεί όλα επιτρέπονται...όμως μέχρι τα όριά του με τον γάμο.Αν βοηθήσει και η θεά Τύχη και δεν σε ρίξει στο λάκο με τα...τότε...με τις ευλογίες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. γώ πιστεύω ότι για όλα φταίνε τα κακομαθημένα παλιοκόριτσα, που είναι θύματα της καταναλωτικής κενωνίας και της μαμάς τους και άλλων συγγενών θηλυκού γένους.

    Τι να κάνουμε και εμείς τα αγνά και αθώα παλικάρια, που δουλεύουμε το πηλοφόρι, το μυστρί και τρεφόμαστε μόνο με ψωμί και ελιά.

    (Και θέλουμε Κώτσο βασιλιά για να μας πιάσει κώτσο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δεν ξέρω αν αποτελώ εξαίρεση, όμως είμαι έγγαμος εδώ και 8 έτη με δύο κόρες και πολλές πολλές ευθύνες τις οποίες ως μαζόχας θέλω και επιζητώ.
    Είμαι ευτυχισμένος και ίσως να αποτελώ την εξαίρεση.
    Και να σκεφτείτε ότι πριν τον γάμο μου ήμουν εναντίον της οικογένειας και του γάμου...

    Σας ξενέρωσα ε;

    doc

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. caramela-
    Ωραία αυτά που γράφεις μόνο που υπάρχει μια αντίφαση.
    Γράφεις:
    Ο έρωτας είναι άλλη υπόθεση...εκεί όλα επιτρέπονται...όμως μέχρι τα όριά του με τον γάμο.
    Δυστυχώς όμως στον έρωτα δεν μπαίνουν όρια και έτσι τις περισσότερες φορές καταλήγει στο γάμο.
    Όπότε κάθεσαι και γράφεις, παντρεμένος πια, ένα ποστ με όσα σχετικά έχουν πεί για τον έρωτα και τον γάμο διάφορες σοφές κεφαλές!

    polsemannen-
    Πρίν από τον βασιλιά
    κατάπιες την ελιά
    κι΄άφησες την δουλειά
    και πήγες στην εκκλησιά
    και στεφανώθηκες την Γαρουφαλιά!

    doctor-
    Τι να περιμένει να πεί κανείς είς νεόκοπος ευτυχής πατήρ που μυρίζει το σκατό του νεογέννητου παιδιού του και το βρίσκει πιο ευωδιαστό από το άρωμα που αναδίδει το σκήνωμα του Βησσαρίωνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. doctor:
    Καθόλου δεν ξενερώσαμε(μιλάω για τον εαυτό μου τουλάχιστον).Είσαι χαρακτηριστικό παράδειγμα του σχολίου μου.Ζεις μια ισορροπημένη ζωή και χαίρομαι όταν συμβαίνει αυτό και στους γύρω μου.Μιλάω εκ πείρας και όχι απλά για να γράψω κάτι...6 χρόνια γάμου και ένας μικρός μπομπιράκος ομορφαίνουν την ζωή μου κάθε μέρα...δεν θα το άλλαζα με τίποτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. atheofobos:
    Τα όρια που αναφέρω στο σχόλιό μου αφορούν τον εαυτό μας και πως αντιλαμβανόμαστε τον γάμο, την συμβίωση, την μονογαμία, τα παιδιά και όλα τα παρελκόμενα.Στον έρωτα φυσικά και δεν υπάρχουν όρια και δεν είναι απαραίτητο μια σχέση να καταλήξει σε γάμο.Εκεί επιτρέπονται σε εισαγωγικά τα πάντα γιατί το κόστος είναι ή έστω φαίνεται μικρότερο.Βέβαια χωρίς να θέλω να είμαι απόλυτη - κάτι που κάνω τελευταία άθελά μου - ο τρόπος που ερωτεύεσαι πολλές φορές χαρακτηρίζει και την έκβαση του πιθανού γάμου σου αργότερα.
    Όσο για τα σχόλια των σοφών κεφαλών - αυτών που αναφέρεις και άλλων - τα ακούω βερεσέ έχοντας υπόψιν ότι οι μισοί και παραπάνω από αυτούς έχουν δυστυχήσει στην προσωπική τους ζωή...Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια από παρόλες άλλο τίποτα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ότι και να κάνεις το μετανοιώνεις!!
    Αν παντρευτείς επειδή παντρεύτηκες..
    Αν δεν παντρευτείς επειδή δεν παντρεύτηκες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. νομίζω πως ο γάμος είναι σαν το πεπόνι! ...μόνο αφού το φας βλέπεις αν τρώγεται!!
    ;0))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αγαπητή μου caramela το ποστ θεωρεί ότι η τελετή του γάμου, όπως γίνεται σήμερα, δεν έχει καμιά σχέση με μυστήριο όπως πιστεύουν οι χριστιανοί, αλλά έίναι στην ουσία μια θεατρική παράσταση.
    Όσο για τον γάμο περιεκτικότερα και ουσιαστικώτερα είναι τα σχόλια του κ. Βαρδάκα και της maika από τα δικά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι έχει γίνει μια θεατρική παράσταση...περίμενες ότι θα γλίτωνε και αυτό από την λόξα την εποχής που διανύουμε όπου η φανφάρα έχει τον κυρίαρχο λόγο?χλωμό ε?
    Γλυκιά καλημέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αν κρίνω απ' ότι βλέπω γύρω μου, δεν έχει αλλάξει κάτι στο θέμα γάμος στην Ελλάδα απ' το 1960.

    Πατρίς - Θρησκεία - οικογένεια και άγιος ο Θεός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Προς επίρρωσιν του αμέσως προηγούμενου σχολίου, δείτε κι αυτό, γύρω απ' το γάμο ως 'σκαλοπάτι' τηλεοπτικής ανάδειξης για πολλές γυναίκες στη σημερινή Ελλάδα - πανελίστριες, τηλεπαρουσιάστριες και λοιπές - αλλά και τηλεοπτικές ενζενί που δηλώνουν ότι από μικρές ονειρεύονταν το νυφικό και την κόμμωση του γάμου τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ντριιιιν, σας ζητούν στο εξοχικό! οι θαυμαστές για αυτόγραφα και να λύσετε απορίες ! Μerci

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Διαφωνώ απόλυτα με το πνεύμα του ποστ σου, καθότι είναι ιερή στιγμή η στιγμή του γάμου και πρέπει να μελετηθεί μέχρι την τλευταία λεπτομέρεια γιατί είναι μία μέρα που θα θυμόμαστε πάντα. Οσον αφορά τους αγαπημένους μας συγγενείς πρέπει να τους καλέσουμε όλους για να χαρούν με τη χαρά μας. Και φυσικά γάμος νοείται μόνο σε εκκλησια...

    Συγγνώμη αθεόφοβε με έβλεπε η κοπελιά την ώρα που έγραφα το σχόλιο οπότε καταλαβαίνεις... Τώρα λευτερος βροντοφωνάζω ότι συμφωνώ με όλα όσα γράφεις! Εννοείται πως τα λεφτά για το γλέντι θα μμπορούσαν να γίνουν ένα (να μη σου πω και δεο και τρία) ταξίδια ή να επιπλώσουν όλο το σπίτι. Οσο θυμάμαι το ποσό που μου είπε ότι ξόδεψε μία φίλη φρικάρω. Κάποιες οικογένειες γύρω μας με αυτά τα χρήματα βγάζουν τη χρονιά και άλλοι τα ξοδευουν για μόστρα.

    Αληθινή ιστορία. Πριν από 2 χρόνια δύο φίλοι στο Λονδίνο μας ανακοινώνουν ότι θα παντρευτούν. Για να βοηθήσω προτείνω να κάνουν τη λίστα γάμου στο John Lewis που μπορούμε να αγοράσουμε τα δώρα online. "Εχει γίνει ήδη σε ένα μαγαζί στη Σαλονίκη και σε ένα στο Ηρακλειο" μου απανταει η μέλλουσα νύφη. Που θα γίνει ο γάμος ρωτάω εγώ έκπληκτος. ΄"Στο χωριό" (ένα του νομού Κιλκίς) στο οποίο είχε να ΄πατήσει πάνω από 5 χρόνια καθότι όταν έφευγε από Λονδίνο πήγαινε Κρήτη ή νησιά. Καλοκαίρι στο χωριό τι να κάνει; Ε λοιπόν κουβάλησαν τη μισή Κρήτη με πούλμαν...και φυσικά εμένα από το Λονδίνο (εγώ με δικά μου έξοδα, οι άλλοι με του γαμπρού).

    Αλλά τον εκδικήθηκα τον γαμπρό στο γλέντι. Με το κουστούμι χόρευε ποντιακά και το νταούλι βαρούσε δίπλα στο αυτί του όλο βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. εγώ πάντως αν είχα λεφτά θα διάλεγα καλύτερο νυφικό, έστω κι αν μετά το πουλούσα ή το χάριζα.

    η μόστρα είναι πανίσχυρο κίνητρο για πολλές άλλες κοτσάνες που όμως δεν κατακρίνονται όσο αυτή( η κοτσάνα η γαμήλια τελετή + δεξίωση)
    πχ γιατί να ξοδέψω 999 ευρώ για ένα κινητό που θα αλλάξω σε ένα εξάμηνο?
    πολλές οικογένειες περνούν με αυτά τα λεφτά το μήνα
    κι αυτό αδικία δεν είναι?
    κι αυτό μόστρα δεν είναι?
    ε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. caramela-
    Στην θεατρική δε αυτή παράσταση υπάρχει συνήθως μια πρωταγωνίστρια και ένας κομπάρσος!

    chris-
    Ήδη την 10ετία του 60 όλες οι ελληνικές ταινίες πως τελείωναν;
    Με ένα ή δύο ή και τρείς γάμους!

    gerasimos-
    Αυτές καλά κάνουν,αλλά όλες οι άλλες που θα πρωταγωνιστήσουν στην κουζίνα τους ή σε ένα γραφείο τι τις θέλουν τις παράτες;

    ndn-
    Φαντάζομαι τι γλέντι θα έγινε μεταξύ όλων αυτών των προσκεκλημένων που ήταν οι μισοί από την Κρήτη και οι άλλοι από το Κιλκίς!

    athinovio-
    Πράγματι η γκατζετομανία έχει καταλάβει πολλούς.
    Το ποστ όμως αυτό το έχει γράψει ένας που αλλάζει κινητό όταν του χαλάσει αυτό που έχει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Κοίτα, φίλε μου, επιτυχία ενός "ποστ" που ξεκινάει με ρήσεις, πραγματικές ή απλώς αποδιδόμενες..., διάφορων μισογύνηδων (όλων αντρών!) και καταλήγει με νοσταλγία "παλιών" γάμων.

    Έ, ρέ «σκαντζοχοιράκια» και Φρόμ και Λόϊνιχ που σάς χρειάζονται!

    Πάντων και πασών...

    Κατά τα άλλα...
    Καλό Φθινόπωρο, καλές εκλογές, καλό Χειμώνα, καλό Πάσχα, ξανακαλές εκλογές... όχι υποχρεωτικά μ' αυτή τη σειρά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Δεν θα πω τίποτε περισσότερο γιατί τα είπες όλα εσύ αντί για μένα!
    Το μόνο που θα σου πω είναι ότι εγώ πριν 20 χρόνια, ναι 20 χρόνια, παντρεύτηκα στο δημαρχείο, με δήμαρχο προοδευτικό, και στο γλέντι κάλεσα αυτούς που πραγματικά αγαπούσα και μ' αγαπούσαν, γλεντήσαμε μέχρι το πρωί, και τη μεθεπόμενη μέρα έφυγα με τα χρήματα των δώρων μου, για ταξίδι με τον άνδρα μου στη Γερμανία, φιλοξενούμενη πάλι αγαπημένων φίλων, που μας έκαναν δώρο γαμήλιο τη φιλοξενία τους 18 ημερών στη Στουτγκάρδη! Πέρασα θαυμάσια και ποτέ δεν σκέφτηκα να επικυρώσω τον πολιτικό μου γάμο με θρησκευτικό παρά τις παραινέσεις και νουθεσίες των ανεγκέφαλων που παθαίνουν σοκ όταν τους πούμε ότι παντρευτήκαμε με πολιτικό γάμο!
    Και μη φανταστείς ότι παντρεύτηκα μεγάλη, πιτσιρίκα ήμουν και σιχαινόμουν τα καρναβάλια με τα νυφικά και τους πολυέλαιους!!!
    Όσο για τους παπάδες, θου κύριε φυλακή το στόματί μου!!!
    Χαχαχαχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ααα! Και το γλέντι έγινε σε απλή ταβέρνα με στερεοφωνική μουσική, χωρίς τυμπανοκρουσίες και εμβατήρια γαμήλια και άλλες τέτοιες μ**κίες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. οιωνοσκόπος-
    Έ, ρέ «σκαντζοχοιράκια» και Φρόμ και Λόϊνιχ που σάς χρειάζονται!

    Για κάνε μας λιανά τι είναι τα «σκαντζοχοιράκια» και ποιός είναι ο Λόϊνιχ γιατί ο Φρομ φαντάζομαι ότι θα είναι ο Έριχ που και πάλι δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει.

    marianaonice-
    Με αγαλλίαση διάβασα το σχόλιο σου γιατί αυτά που γράφεις είναι η πρακτική εφαρμογή αυτών που προτείνω στο ποστ!
    Και σε χρόνους που τότε αυτά ήσαν πρωτοπόρα και ριζοσπαστικά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Αθεόφοβε μου,
    πολύ ωραία αυτά που αναφέρεις και μακάρι οι νέοι σήμερα να επιμείνουν στην απλή τελετή και στο πραγματικό γλέντι με πραγματικούς φίλους, αν θελήσουν πραγματικά να παντρευτούν. Πολύ "πραγματικό" μου βγήκε. Χα χα χα!!
    Εγώ παντρεύτηκα με παπά και με κουμπάρο προ αμνημονεύτων χρόνων (τότε δεν υπήρχε ακόμα ο πολιτικός γάμος). Ο πατέρας μου τότε, λόγω και της πρόσφατης (προ 3 ετών) προσφυγιάς, δεν βρισκόταν σε καλή οικονομική κατάσταση. Παρόλα αυτά δανείστηκε να κάνει τη δεξίωση του γάμου και μετά όταν του ζήτησα χρήματα να αγοράσω έπιπλα δεν είχε να μου δώσει. Από τότε είμαι ορκισμένη εχθρός κάθε επίδειξης ματαιοδοξίας στους γάμους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. 'Και σε χρόνους που τότε αυτά ήσαν πρωτοπόρα και ριζοσπαστικά !': ακόμα είναι... δυστυχώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Το πιστεύετε ή όχι, το μασκαραλίκι του ελληνικού γάμου είναι ένας από τους λόγους (αν όχι ο κύριος) που μερικοί από εμάς παραμένουμε ανύπαντροι...

    Για μένα προσωπικά είναι αδιανόητο να υποστώ όλη αυτή την απίστευτης ματαιοδοξίας και κενότητας κοσμική σαχλαμάρα. Οι "πράξεις" της ιλαροτραγωδίας, όπως ακριβώς - χωρίς ίχνος υπερβολής - τις περιέγραψες μου ξυπνήσαν τους χειρότερους εφιάλτες μου.

    Είναι ντροπή που ο κλήρος δέχεται να τελεί τέτοια "μυστήρια" στα οποία ίχνος μεταφυσικότητας δεν υπάρχει.

    Άντε να τα πεις αυτά όμως στη μέλλουσα σύζυγο σου. Κατά 99.9% θα εγερθεί βέτο. Ενώ άκρως προβληματικό είναι όλο αυτό το άθλιο εμπορικοποιημένο κατασκεύασμα, αυτή και το σύνολο του περιβάλλοντός της (και του δικού σου, εδώ που τα λέμε...) θα σε κάνει να αισθάνεσαι εσύ προβληματικός.

    Γι' αυτό, "παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτον" μέχρι νεωτέρας...

    Αν όλο και λιγότεροι ανέχονται το αίσχος που περιγράφεις, ίσως κάποια στιγμή να υποστείλουν την σημαία των αξιώσεων οι φαντασμένες και οι φαντασμένοι, οι εγωκεντρικές επιδειξιομανείς ψωνάρες της ελληνικής κοινωνίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. meropi μου και εγώ παντρεύτηκα προ αμνημονεύτων χρόνων και τότε δεν υπήρχε πολιτικός γάμος οπότε δεν γλύτωνες την εκκλησία,αλλά ο univers έθιξε το πραγματικό πρόβλημα του τι γίνεται όταν το έτερο ήμισυ θέλει όλη αυτή την φανφάρα.
    Βέβαια δεν είναι λύση αυτό που λέει δηλαδή να μείνει κανείς μπακούρι!
    Πάντως και ο gerasimos έχει δίκιο ότι οι κατεστημένες αντιλήψεις περί της γαμήλιας τελετής παραμένουν λίγο πολύ οι ίδιες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Την ίδια απορία για το όλο θέμα έχω κι εγώ: δλδ αναρωτιέμαι γιατί τόσοι άνθρωποι (& μάλιστα νέοι τις περισσότερες φορές) ΔΕΝ σηκώνουν επιτέλους "κεφάλι" & ΔΕΝ απαιτούν να γίνουν όλα, όπως ακριβώς τα θέλουν οι ίδιοι -εφόσον έχουν πάρει πια την απόφαση να νυμφευτούν-! Θα μου ήταν εντελώς αδιανόητο να παντρευτώ κατά τον τρόπο που συνηθίζεται & τον οποίο άψογα κι εντελώς ρεαλιστικά περιγράφεις... Αλλά βέβαια, "σήμερα" μου είναι εντελώς αδιανόητο, γιατί για να είμαι απολύτως ειλικρινής, την 1η φορά που παντρεύτηκα στα 25 μου, έτσι ακριβώς τα έκανα όλα... δυστυχώς (ή ευτυχώς;) (Μέσα στα όλα υπολόγισε & τον γαμπρό, ο οποίος ήταν το "πρότυπο γαμπρού" για τους γονείς μου & κυρίως για τη μητέρα μου...)
    Εδώ έρχεται το "ευτυχώς" της παραπάνω παρένθεσης: μάλλον ακριβώς γι΄αυτό λοιπόν, επειδή δλδ τα είχα κάνει όλα, όπως τα ήθελαν ή τα φαντάζονταν οι άλλοι για μένα, χώρισα ακριβώς ένα χρόνο αργότερα!!! Αυτή τη φορά βέβαια το ήθελα μόνο εγώ.
    Την επόμενη φορά παντρεύτηκα όταν το θέλησα πραγματικά εγώ κι ο καλός μου (όλοι οι άλλοι δεν το ήθελαν να μας δουν παντρεμένους), αφού πρώτα συζούσαμε για 5 χρόνια, στην εκκλησία φυσικά γιατί -όπως ξέρεις- πιστεύω στο Θεό, στην τελετή καλέσαμε τους "λίγους αλλά καλούς" που εμείς θέλαμε, τους ζητήσαμε ευγενικά με extra καρτούλα στο προσκλητήριο αντί δώρων να καταθέσουν τον οβολόν τους (& όχι δώρα) σε συγκεκριμένο κατάστημα (από το οποίο εμείς είχαμε ήδη διαλέξει τα δώρα μας) & μετά το γάμο πήγαμε με ακόμη λιγότερους (τους πολύ αγαπητούς μας) σε ένα ωραιότατο εστιατόριο! ΔΕΝ χορέψαμε φυσικά γιατί (& το μαγαζί δεν το σήκωνε) θέλαμε να είμαστε & ξεκούραστοι για τη ...συνέχεια! Και ναι, ενώ την 1η φορά που παντρεύτηκα η 1η νύχτα του γάμου ήταν ...φιάσκο, στο 2ο γάμο μου ήταν πραγματική 1η νύχτα γάμου! Το προηγούμενο βράδυ όμως του γάμου μας, είχαμε πάει (πάλι με τους πολύ αγαπητούς μας) & είχαμε ξεσκιστεί στο χορό... Και όχι χωριστά άντρες-γυναίκες (μάθαμε & στην Ελλάδα τα bachelor τώρα "τρομάρα μας"), αλλά μαζί! Και ΝΑΙ, ήταν καταπληκτικά! Για εμάς βέβαια, γιατί για τους γονείς μου "αυτός δεν ήταν γάμος"...
    Αλλά εμείς δεν μετανιώσαμε όύτε μια στιγμή που τα κάναμε όλα αντισυμβατικά, γιατί στο κάτω-κάτω, ήταν πραγματικά η μέρα μας κι εμείς έτσι ακριβώς τη θέλαμε!

    Μάλλον το ίδιο πρέπει να κάνουν κι όλα τα νέα ζευγάρια. Λέγοντας "το ίδιο" βέβαια δεν εννοώ ό,τι έκανα εγώ, αλλά ό,τι οι ίδιοι επιθυμούν! Αφού είναι Ο ΔΙΚΟΣ ΤΟΥΣ γάμος! Γιατί λοιπόν να αφήνουν τους γονείς ή την κοινωνία να αποφασίζει για κείνους; Στο κάτω-κάτω οι γονείς είχαν την ευκαιρία να κάνουν γάμο της αρεσκείας τους όταν παντρευόντουσαν οι ίδιοι...

    Τα φιλιά μου!

    Πί Ές: Δεν ξέρω εάν η κόρη σου είναι παντρεμένη, αλλά χαίρομαι που σκέφτεσαι έτσι, γιατί αυτό δείχνει πως στο γάμο της δεν θα προσπαθούσες να την επηρεάσεις σε τίποτε! Ή όχι;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Πί Ές Νο2:
    Α! Ούτε & τα ρούχα μας ήταν & τόσο ...νυφικά-γαμπριάτικα! Ήταν ένα καταπληκτικό κοστούμι & ένα ακόμη πιό καταπληκτικό (για τα δικά μου γούστα πάντα) φόρεμα!!!
    Και πάλι τα φιλιά μου κι ένα μεγάλο ευχαριστώ που μου θύμισες τόσες υπέροχες στιγμές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Με κάποια πείρα πλέον θα συμφωνήσω με το πνεύμα του ποστ,αν και νέος και άπειρος (και μην θέλοντας να κακοκαρδίσω τον αγαπημένο πατέρα)υπέστην προ αρκετών ετών το ανεκδιήγητο πανηγύρι(θέλω να πιστεύω με κάποιο αξιοπρεπές στυλ...).
    Αν και τότε όλα αυτά μου φαίνονταν περιττά,τώρα πιά δεν αντέχω με τίποτε τις προσκλήσεις σε γάμους...
    Άσε που έχοντας γίνει πιο κυνικός,συνήθως στοιχηματίζω για το χρόνο μέχρι..το διαζύγιο!
    Να δω βέβαια τι θα κάνεις όταν η θυγατέρα αποφασίσει οτι ήρθε η "μεγάλη της ζωής της στιγμή"!
    -)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. ηλιαχτίδα-
    Ειλικρινά διαβάζω τα σχόλια σου και έχω την αίσθηση ότι με πέφτει επάνω μου μια πραγματική ηλιαχτίδα λογικής!
    Είναι κοινός τόπος ότι η πείρα δεν μεταβιβάζεται, αλλά το σχόλιο σου με την δική σου εμπειρία ελπίζω ότι μπορεί να καθοδηγήσει μερικούς αναποφάσιστους ανύπαντρους/τρες.
    Άλλωστε είναι προφανές ότι μετά την κακή εμπειρία του πρώτου γάμου διάλεξες τον κατάλληλο άνθρωπο που μετά από 5 χρόνια ήσουν βέβαιη πια ότι άξιζε να τον παντρευτείς.
    Να είστε πάντα ευτυχισμένοι.
    Όσο για το ερώτημα που θέτεις εσύ και ο squarelogic τι θα κάνω όταν θα αποφασίσει η κόρη μου να παντρευτεί η απάντηση είναι απλή.
    Είναι ακριβώς ότι γίνεται με την Ελλάδα και την Κύπρο!
    Η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται!
    Σαν πατέρας θεωρώ υποχρέωση μου να πώ την γνώμη μου αλλά η απόφαση είναι δική της.
    Όπως της έχω εξηγήσει και στο παρελθόν είμαι καταδικασμένος να είμαι με το μέρος της.
    Και οι δύο είχαμε εμπιστοσύνη στο παιδί μας και γι΄αυτό από 18 ετών έφυγε μακριά από το σπίτι και απέκτησε την υπευθυνότητα του εαυτού της και δεν μας απογοήτευσε ποτέ στις επιλογές της μέχρι τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Αθεόφοβε, με υιοθετείς;;;;

    Και εγώ ξενητεύτηκα και οι δικοί μου είναι πεπεισμένοι πως όλες αυτες οι "μοντέρνες" ιδέες περί γάμου και λοιπών είναι κακές επιρροές του έξω από εμάς.

    Ναι μεν η "Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται", αλλά στην δική μου περίπτωση η Ελλάδα συμπαρίσταται αν και πίσω από αυτή τη συγκατάβαση βλέπεις καθαρά την απορία "γιατί σε μένα;"

    Καμία μα καμία εμπιστοσύνη στην υπευθυνότητα του εαυτού μας.....πού να αρχίσω να λέω και την άλλη ιστορία περί εναντίωσης της βάπτισης......

    καλη μερα σε όλους,

    χοχλιός, ο επαναπατριζόμενος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. :-)))
    ..."Όπως της έχω εξηγήσει και στο παρελθόν είμαι καταδικασμένος να είμαι με το μέρος της" !!! Πολύ τυχερή η κόρη σου, καλέ μου. Και είμαι βέβαιη πως το ξέρει. Να είστε καλά να την καμαρώσετε ευτυχισμένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Συμφωνώ απόλυτα με το πνεύμα του post. Παντρεύτηκα σε εκκλησία πρίν 26 χρόνια, δέν κάναμε κάτι το ιδιαίτερο λόγω αφραγκίας. Οι φίλοι μας μας έκαναν δώρο σε χρήμα, συντελόντας πολύ να ξεχρεώσουμε τα έπιπλα...Α ξέχασα!! Προηγήθηκαν δύο
    χρόνια συμβίωσης.
    Σήμερα λέω στούς γυιούς μας ότι δεν έχω κανένα νταλκά να τους δώ γαμπρούς, είτε σε εκκλησία είτε σε δημαρχείο.
    Α!! και κάτι άλλο ξέχασα!!!
    Εχουμε πάει σε γλέντι γάμου που την ίδια ώρα στον ίδιο χώρο γινόταν και για δεύτερο γάμο.... Οι νεόνυμφοι
    του δικού μας γάμου μετά το κλασσικό βαλς χειροκροτήθηκαν απο την δεξιά πλευρά της αίθουσας, ενω οι νεόνυμφοι του άλλου γάμου χειροκροτήθηκαν απο την αριστερή πλευρά.

    Πρεσβύωψ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Στην Αμερική φίλε Αθεόφοβε, γάμος και διαζύγιο θεωρούνται Industries. Ο μέσος γάμος, κοστίζει 30 χιλιάδες, τον αναλαμβάνουν εταιρείες, έχει τα χαρακτηριστικά που αναφέρεις (δηλαδή corporate look and feel), και είναι πάντα κατηγορία Α. Τα διαζύγια τώρα, είναι συνήθως πιο ακριβά, και υπάγονται σε διάφορες κατηγορίες (A, B, C, D). (Aυτά τα ξέρω απο δικηγόρο). Α είναι οι πλούσιοι, μεγάλος κέρδος. Β οι σχετικά καλά, με παιδιά και σπίτι. C οι σχετικά ξεκρέμαστοι, μέ ή χωρίς παιδιά, πολλά σκυλιά, και δάνειο στο αυτοκίνητο. Λίγο το κέρδος. Η κατηγορία D είναι οι λούμπεν καταδίκες, που είναι και οι φτηνότεροι. Φημολογείται πως ένας καλός γάμος πρέπει να στεριώσει και μέ ένα καλό διαζύγιο. Πολύ ακριβός γενικά ο έρωτας. Δεν βάζεις και ένα πόστ με τα "εναλλακτικά?"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. χαχλιδάκι-
    Λες να σε υιοθετήσω και να γίνεις πνευματικό μου τέκνο όπως ο Εφραίμ έκανε πνευματικό του τέκνο τον Ρουσόπουλο;

    Ηλιαχτίδα-
    Αυτό της λέω και γώ και μου απαντά μμμμ!!

    Πρεσβύωψ-
    Αυτή την δεξίωση δύο γάμων σε μια αίθουσα πρώτη φορά την ακούω!
    Είναι σαν αυτά που διαφημίζουν τα σουπερμάρκετ «δύο σε συσκευσία του ενός» !

    locus publicus-
    Εαν ένας γάμος κοστίζει 30000 δολάρια τότε να έρχεται ο κόσμος να παντρεύεται στην Αμερική γιατί εδώ συνήθως στοιχίζει ακριβώτερα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Βιομηχανία κανονική. Η απέχθεια μου για τη φάμπρικα με έχει κάνει αντικοινωνικό. Δεν πάω σε τέτοιες "δεξιώσεις" και παρεξηγούμαι. Ας είναι. Μου αρκούν όσοι διαφοροποιούνται και οργανώνουν ανεπανάληπτα γλέντια σε μικρά χωριά με ωραίες παρέες μακριά από σόγια και τα συναφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Πρσβύωψ
    Δύο δεξιώσεις γαμων στην ίδια αίθουσα μου θυμίζει (συνηθισμένο το φαινόμενο!!) δύο τελετές συλληπητηρίων σε κηδεία ή μνημόσυνο στην ίδια αίθουσα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Στον πρώτο μου (πολιτικό)γάμο το 86 στο Δημαρχείο δεν πάτησε κανένας :)))
    Ήταν βλέπεις πολύ νωρίς για να το αποδεχθεί ο πολύς ο κόσμος.
    Στον δεύτερο ( θρησκευτικό)γάμο μου το 95 δεν κάλεσα κανέναν.
    Ήμουν βλέπεις αρκετά σοφός για να μην θέλω νταούλια και βιολιά να συνοδεύουν το γεγονός
    Στον τρίτο μου γάμο
    δεν ξέρω ακόμη τι θα κάμω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή