Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

Ο ΑΘΕΟΦΟΒΟΣ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ 12) ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ



ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

Στην Λέσχη Αξιωματικών έμεινα 6-7 μήνες, γιατί μετά η κ.Αθεόφοβου πήρε μετάθεση σε ένα Αγροτικό Ιατρείο 10 χιλιόμετρα από την Σούδα, οπότε αφότου είχαμε αποκτήσει και το πρώτο μας αυτοκίνητο, μετέφερα σιγά σιγά τα πράγματα μου εκεί. Αυτό είχε σαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα, για να μην δίνουμε τον μύθο στο χωριό , όπως θα έλεγε η μακαρίτισσα γιαγιά μου,το γνωστό χάπυ εντ όλων των ελληνικών ταινιών, δηλαδή να παντρευτούμε.
Βέβαια τηλέφωνο δεν είχαμε οπότε μια μέρα πηγαίνοντας το πρωί στο νοσοκομείο, βρήκα να υπάρχει μια τεράστια αναστάτωση γιατί το προηγούμενο απόγευμα είχαν φέρει πάνω από 40  τραυματίες από ένα λεωφορείο της Αεροπορίας που είχε αναποδογυρίσει σε  ένα γκρεμό. Ευτυχώς δεν υπήρχε νεκρός αλλά είχαν μπει δύο χειρουργεία την νύκτα με σμηνίτες με σοβαρά τραύματα και είχαν ξαπλώσει τους υπόλοιπους με διασείσεις, με ελαφρά κατάγματα ή που ήθελαν κάποιο πληρέστερο έλεγχο στα κρεβάτια.
Ήσαν όλοι οι γιατροί ξεπατωμένοι όλη την νύχτα από τα χειρουργεία και την συρραφή πολλών τραυματιών που αιμορραγούσαν, οπότε άρχισα αμέσως να εξετάζω αυτούς που ήσαν στα κρεβάτια για να διαπιστώσω τι χρειάζεται ο καθένας τους  τώρα πια που είχαν ηρεμήσει κάπως τα πράγματα. Σε ένα κρεβάτι ήταν ένας που διαπίστωσα ότι δεν είχε καμία  επαφή ενώ όταν είχε έρθει μιλούσε κανονικά και απλά παραπονιόταν για ζαλάδες. Ήτανε προφανές ότι είχε εγκεφαλική αιμορραγία.
Ειδοποίησα αμέσως τους παραπάνω και ήρθε αυθημερόν από την Αθήνα ένα από τους πρώτους  νευροχειρουργούς της Ελλάδας και δάσκαλος πολλών νεότερων, ο Ταπτάς. Ο Ταπτάς ήταν μια αρχοντική φυσιογνωμία με παιδεία και τρόπους κοσμοπολίτη που μιλούσε τρώγοντας το ρ. 
Όταν  είχαμε ετοιμαστεί για το χειρουργείο με την ευγένεια που τον διέκρινε γύρισε στην εργαλειοδότρια και της είπε:
Να αρχίσουμε; να αρχίσουμε;  αλλά βέβαια τρώγοντας το ρ ακούστηκε :να χύσουμε; να χύσουμε;


Κατάπληκτη αυτή και μην γνωρίζοντας τον, τον κοίταζε άφωνη γιατί  δεν ήξερε αν άκουσε καλά ή αν πρέπει να τσαντιστεί από την απρέπεια του τύπου. Πρόλαβα, πριν του πει καμιά κουβέντα, να επαναλάβω την ερώτηση οπότε κατάλαβε.
Μετά το χειρουργείο τον ασθενή τον είχα σε συνεχή  παρακολούθηση και έτσι νωρίς το πρωί της επόμενης ήταν ο πρώτος που πήγα να δω πως ήταν καθώς τον είχα έννοια όλη την νύχτα.
Το θέαμα που αντίκρισα κόντεψε να μου προκαλέσει εγκεφαλικό.
Δύο πρακτικές αδελφές θέλοντας να του αλλάξουν σεντόνια είχαν βρει τον πιο απίθανο τρόπο για να το κάνουν!
Η μία του είχε σηκώσει το σώμα από τα πόδια οπότε όλο το βάρος του έπεφτε στους ώμους και στο χειρουργημένο κεφάλι και η άλλη πέρναγε το σεντόνι από κάτω!
Τελικά μετά από καμιά 20 μέρες το παιδί έφυγε από το νοσοκομείο γερός και δυνατός.
Μια άλλη φορά μετά από ένα βαρύ χειρουργείο βγήκε ένας γιατρός να ενημερώσει τους αγωνιούντες απέξω συγγενείς.
Έντρομοι αυτοί τον περικύκλωσαν και τον ρώτησαν τι έγινε με το χειρουργείο.
Οπότε αυτός, δυστυχώς βραδύγλωσσος, άρχισε να λέει:
Πε,πε,πε.. . οπότε σύσσωμοι οι συγγενείς με μια τραγική φωνή κραύγασαν :
Πέθανε,ε,ε!
Ό,ο,όχι κατάφερε να ψελλίσει ο γιατρός , Η ε,ε,εγχείρηση πε,πε,πέτυχε!  



Μια άλλη φορά χειρουργήθηκε ένας  κοντούλης ναύτης για φίμωση.
Μετά το χειρουργείο την ώρα που τον ξύπναγαν,  του ταλαίπωρου, που την είχε αρκετά μεγάλη, του σηκώθηκε μεγαλοπρεπώς καθώς ήταν και "δαφνοστεφής" με την βαζελινούχο γάζα που μπαίνει στην συρραφή του υπολείμματος της ακροποσθίας.
Έγινε η σχετική πλάκα γιατί λόγω του ύψους του επιβεβαίωνε την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση που χαρακτηριστικά παρίσταται με τον  δείκτη και τον αντίχειρα  τεντωμένα και κάποιος διηγήθηκε και εκτός χειρουργείου το περιστατικό.



Από στόμα σε στόμα η ιστορία, με την γνωστή τάση όλων να μεγαλοποιούν τα πράγματα, κατέληξε το πέος του ναύτη  να είναι σχεδόν σαν το καντάρι της σημαίας του νοσοκομείου και μερικοί από τους πιο εύπιστους ήρθαν μέχρι τον θάλαμο για να δουν ποιος είναι αυτός με το υπερφυσικό πέος, προς μεγάλη του κατάπληξη του ιδιοκτήτη του που δεν μπορούσε να εξηγήσει το τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για την υγεία του!   
 Οι ελλείψεις σε βοηθητικό νοσηλευτικό προσωπικό ήταν μεγάλες και όσες πρακτικές  αδελφές έρχονταν για πρόσληψη ήσαν δυστυχώς χαμηλού μορφωτικού επιπέδου.
Είναι χαρακτηριστική η ιστορία με μια που προσήλθε λέγοντας ότι έχει δουλέψει σε χειρουργική ιδιωτική κλινική.
Μεταξύ άλλων την ρώτησε η διευθύνουσα για να δει τι ξέρει:
-Έχεις πλυθεί σε χειρουργείο;
Οπότε αυτή προσβλήθηκε βαθύτατα και της απάντησε:
-Όχι, πλένομαι πάντοτε στο σπίτι μου!
Ευτυχώς μόνο ένα άλλο περιστατικό υπήρξε που χρειαζόταν νευροχειρουργός.
Ήταν ένας Αμερικανός από την Βάση στο Ακρωτήρι που στεκόταν  όρθιος σε ένα τζίπ μέχρι που βάρεσε στο δόξα πατρί το κεφάλι του, καθώς πέρασαν κάτω από ένα δέντρο που είχε στον δρόμο ένα χαμηλό οριζόντιο κλαδί.
Ήταν σε αφασία με ένα μεγάλο εντύπωμα στο μέτωπο, αλλά ταχύτατα αυθημερόν ήρθε με αεροπλάνο αμερικάνος νευροχειρουργός από την Γερμανία και τον πήρε μαζί του πίσω.
Στις πρώτες βοήθειες που του δώσαμε ήταν να τοποθετηθεί ένας καθετήρας.



Καθώς η αδελφή του κατέβασε  το σλιπάκι και ένα σπασουάρ που φόραγε, ξεπετάχτηκε από μέσα ένα τεράστιο σηκωμένο πέος που την έκανε να πεταχτεί έντρομη προς τα πίσω μόλις το είδε, καθότι ήταν και παρθένος, κραυγάζοντας :Αααααααα!
Ήταν ένα αξιαγάπητο κορίτσι που όταν είχε πρωτοέρθει στο νοσοκομείο δεν είχε ιδέα από το γλωσσικό ιδίωμα της Κρήτης.
Σε κάθε ασθενή με την εισαγωγή του γινόταν μια α/α θώρακος, μια γενική αίματος και μια γενική ούρων.
Τότε για την γενική ούρων τους έδινε η προϊσταμένη ένα καθαρό μπουκάλι από αναψυκτικό.
Ένας Κρητικός λοιπόν της πάει το πρωί το μπουκάλι του αναψυκτικού γεμάτο με σκατό!
-Τι είναι αυτό τον ρώτησε κατάπληκτη.
-Ίντα θες, δεν μούπες να κατουρήσω επαέ;
Δεν ήξερε η ταλαίπωρη πως στην Κρήτη  το κατουρώ  έχει διττή έννοια και έπρεπε  να  διευκρινίσει ότι το μπουκάλι είναι για το "ψιλό" του!
Αγανακτισμένος έφυγε ο Κρητικός λέγοντας της:
Διάλε τς απολιμάρες σου, κατέεις πόση ώρα έφαγα για να το γεμίσω με ένα ξυλαράκι;
Στο ναυτικό όλοι οι ναύτες έχουν  κάποια ειδικότητα πχ αρμενιστής, σηματωρός, πυροβολητής, εσχαρεύς κτλ και μόνο οι τελείως αμόρφωτοι ήσαν ναύτες άνευ ειδικότητας.
Οι περισσότεροι ήσαν μουσουλμάνοι, από την μειονότητα της Θράκης και μια μέρα προστέθηκε ακόμα ένας που ήταν οδοντίατρος, απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης και αυτός βέβαια ναύτης άνευ ειδικότητας! Δεν τον είχαν ονομάσει ούτε νοσοκόμο!
Βέβαια ο οδοντίατρος τον πήρε αμέσως στο οδοντιατρείο και τον έστρωσε αμέσως στην δουλειά όπου αποδείχτηκε ικανότατος.
Αντίθετα με την ανόητη αυτή πολιτική της Ελληνικής πολιτείας, όπως μου έλεγε συμφοιτητής μου από την Τουρκία, τους ελληνικής καταγωγής επιστήμονες οι Τούρκοι τους έκαναν αξιωματικούς και τους έστελναν βέβαια στα βάθη της Τουρκίας.
Στο νοσοκομείο είχαν στείλει επίσης και ένα ναύτη, ο οποίος υπηρετούσε πάνω από 5 χρόνια θητεία εξαιτίας των ποινών και των φυλακίσεων που είχε φάει, επειδή είχε χτυπήσει μερικούς υπαξιωματικούς που του είχαν κολλήσει. Φορούσε πλέον  μια άθλια φθαρμένη στολή μετά από τόσα χρόνια και τον στέλνανε να κρυφτεί στην παραλία όταν γινόταν επιθεώρηση.
Στο νοσοκομείο φρόντισαν όλοι να μην του κολλάει κανένας και επειδή ήταν φιλότιμος και εργατικός  εκτίμησε αυτή την συμπεριφορά και έκατσε μόνος του και έβαψε όλα τα κάγκελα του νοσοκομείου. Έτσι τελικά κατάφερε επιτέλους να απολυθεί αφού είχαμε βρει το κουμπί του.
Δεν ανεχόταν να τον πιέζει κανείς ενώ αν τον έφερνες στο φιλότιμο μπορούσε να γίνει θυσία για σένα.
Στο Νοσοκομείο ήμουνα τύποις υπεύθυνος για την καντίνα του νοσοκομείου, με βοηθό ένα μόνιμο επικελευστή, ο οποίος εκ των πραγμάτων είχε αναλάβει και ήταν υπεύθυνος τις αγορές των ειδών, τον έλεγχο της λειτουργίας της και την τήρηση των βιβλίων της
Όλα κυλούσαν ομαλά μέχρι την παραμονή μιας γενικής επιθεώρησης που μου ήρθε ο ουρανός σφοντύλι, όταν κατά το μεσημέρι ήρθε απελπισμένος και μου είπε ότι δεν μπορεί να κλείσει ισοσκελισμένο το  βιβλίο εσόδων εξόδων!
Για να μου φτιάξει δε το κέφι μου είπε για την καμπάνα που είχε  φάει ένας γνωστός του συνάδελφος, που και αυτού δεν έκλεινε το βιβλίο γιατί έλειπε μια πεντάρα, οπότε το σαΐνι κόλλησε μια στο βιβλίο!
Ευτυχώς ένα εξαιρετικός συνάδελφος οικονομικός αξιωματικός, έκατσε και έκανε τον έλεγχο και βρήκε επιτέλους, κατά τις 2 την νύχτα ποιό ήταν το πρόβλημα. Είχαν αγοραστεί δύο παρτίδες ξυραφάκια με μια μικρή διαφορά στην τιμή και είχε γραφτεί η ίδια και για τις δύο παρτίδες!  


Μέσα σε όλους τους τύπους που υπήρχαν στο νοσοκομείο ο πιο πρωτότυπος και ευφάνταστος ήταν αυτός ο οδηγός του ασθενοφόρου  που έχω περιγράψει στο ποστ μου ΤΡΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΕΡΩΤΟΣ, ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ SEX ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΡΙΤΗ- ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΑΣ
Βέβαια ο θρασύτατος την είχε πατήσει μια φορά και έφαγε μια γερή καμπάνα, όταν μια μέρα που εφημέρευα με πήρε τηλέφωνο κατά τις 1 την νύχτα ένας λοχαγός και με ρώτησε:
-Γιατρέ ξέρεις που είναι το ασθενοφόρο σου;
-Εδώ του απάντησα, γιατί πριν από κάθε μετακίνηση του έπρεπε να υπογράψω γι΄αυτήν.
-Αμ δε ! μου λέει, βρίσκεται στην ταβέρνα τάδε και 3 ναύτες με σαγιονάρες χορεύουν μεθυσμένοι ζεϊμπέκικο!
Κλείνοντας αυτή την σειρά από την 29μηνη θητεία μου στο Ναυτικό μπορώ να πω πως τα δύο χρόνια στο Νοσοκομείο αυτό μου προσέφεραν μια μοναδική εμπειρία γιατί είμαστε μόνο 2 βοηθοί για όλες τις χειρουργικές ειδικότητες σε 50 κρεβάτια.
Όταν πήγα στον διευθυντή να μου υπογράψει το χαρτί με τις επεμβάσεις που είχα κάνει και είχα βοηθήσει, μου είπε πως σχεδόν με αυτό τον αριθμό αυτός είχε πάρει ειδικότητα! 
Μετά την απόλυση μου το ΠΝ με ξαναθυμήθηκε  μετά από πολλά χρόνια, με μια ευγενική επιστολή στην οποία γράφει:
Με αυτήν την επιστολή  η πατρίδα και ιδιαίτερα το Πολεμικό Ναυτικό αισθάνεται την υποχρέωση  να σας ευχαριστήσει για τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσφέρατε κατά την θητεία σας στην ενέργεια και στην εφεδρεία του Πολεμικού Ναυτικού.
Και βέβαια ζητούσε να τους στείλω πίσω το φύλλο Πορείας και Επιστρατεύσεως γιατί μετά τα 60 θεωρούν πως είσαι πλέον έτοιμος να λάβεις από αλλού κάποιο άλλο  φύλλο Πορείας!

























Οι φωτογραφίες  Α και Γ, όπως και του ασθενοφόρου, είναι από το βιβλίο ΝΑΥΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ  1969-1999 ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΛΕΥΚΩΜΑ Για το Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης και τα Στρατιωτικά Νοσοκομεία της Κρήτης (από την περίοδο του Βυζαντίου μέχρι σήμερα) Χανιά 1999.
 και  η Β από το
 3000 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ από το μυθικό Αμφιάραο στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών. Φωτογραφικό Ιστορικό Λεύκωμα Έκδοση Γενικού Επιτελείου Ναυτικού Αθήνα 2000

Α,Β- 1969 Από την έναρξη λειτουργίας του Νοσοκομείου.
Γ-Από παράδωση-παραλαβή Διευθυντού.Βρίσκομαι στο μέσο της προτελευτάις σειράς.
Η μικρή, με το κατσαρό γαλόνι της εφεδρείας, βγήκε για να μπεί επιτέλους στο απολυτήριο μετά τους 29 μήνες θητείας. Ήδη το μέτωπο έχει αρχίσει να επεκτείνεται προς τα επάνω...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου