ΙΣΩΣ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΜΗ ΟΡΘΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ

Ως πολιτική ορθότητα αναφέρεται η αποφυγή εκφράσεων ή ενεργειών που πιστεύεται ότι αποκλείουν, περιθωριοποιούν ή προσβάλλουν ομάδες ανθρώπων που μειονεκτούν κοινωνικά ή γίνονται διακρίσεις εις βάρος τους.

Είναι προφανές ότι μεταξύ πολιτισμένων ανθρώπων η χρήση κάποιου από τις σχεδόν 600 διαφορετικές ονομασίες που αναγράφει το slang.gr για τους ομοφυλόφιλους άνδρες είναι απαράδεκτη.

Κανένας εχέφρων άνθρωπος δεν μπορεί να διαφωνήσει με τα παραπάνω, όμως η κατάσταση με την πολιτική ορθότητα φτάνει μερικές φορές στο γελοίο όπως πρόσφατα  η κίνηση του Προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν και της παράταξης του να καταθέσουν τροπολογία για την αλλαγή των οικογενειακών στοιχείων των παιδιών, με στόχο να αντιμετωπίσει τον κοινωνικό ρατσισμό απέναντι στους ομοφυλοφίλους, προτείνοντας αντί «όνομα πατρός» και «όνομα μητρός» να αναγράφεται «Γονέας 1» και «Γονέας 2».

Ακόμα και ο πρόεδρος των ομόφυλων γονέων αντέδρασε λέγοντας: «Αν και θέλουμε να καλωσορίσουμε το γεγονός, γιατί μας επιτρέπει ισότιμη συμμετοχή στα σχετικά έγγραφα, κάτι που δεν ίσχυε πριν από αυτό, ωστόσο οφείλουμε να επισημάνουμε πως ένας τέτοιος διαχωρισμός θα προκαλέσει ανταγωνισμό ανάμεσα στους δύο γονείς, για το ποιος είναι ο νούμερο 1 και ποιος ο νούμερο 2»

Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά του γεγονότος ότι όταν η πολιτική ορθότητα ξεφεύγει από το κοινώς αποδεκτό γίνεται αντικείμενο γελοιοποίησης.

Προσωπικά δεν έχω θέμα με τους ομοφυλόφιλους και συμφωνώ με τον Καμίλο Χοσέ Θέλα,( Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1989) και είχε πει χιουμοριστικά πως:

Η ομοφυλοφιλία είναι ένα πρόβλημα που δεν με ενδιαφέρει. Δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά. Περιορίζομαι απλώς να μην στρέφω τα οπίσθια μου.

Όσους ομοφυλόφιλους έχω γνωρίσει ήσαν αξιόλογα άτομα και δεν πρόβαλαν την σεξουαλική τους ιδιαιτερότητα. Μάλιστα δεν είναι τυχαίο ότι πολλά αξιόλογα άτομα που έχουν διακριθεί στις τέχνες ήσαν και είναι ομοφυλόφιλοι.

Επίσης επειδή πιστεύω πως ομοφυλόφιλος  γεννιέσαι και δεν γίνεσαι, επειδή φαίνεται ότι είναι θέμα γονιδίων, αυτή η σεξουαλική προτίμηση μπορεί ίσως να καταπιεστεί, αλλά δεν μπορεί να αλλάξει .

Στις ΗΠΑ έχουν γίνει  θεραπείες μετατροπής  (conversion therapies) σε 700.000 LGBTQ άτομα χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα, αλλά παρ΄όλα αυτά  σε 36 ακόμα πολιτείες των ΗΠΑ είναι ακόμα νόμιμες αυτές οι θεραπείες σε ανήλικους. Η ταινία Boy erased (2018) βασίζεται στην βασανιστική εμπειρία του Garrard Conley γιού Βαπτιστή πάστορα σε χριστιανικό κέντρο μετατροπής.

Μπορώ λοιπόν να καταλάβω την ανάγκη που υπάρχει για τα  gay pride, μετά από τόσα χρόνια καταπίεσης, εξευτελισμών και ποινικών καταδικών. Αποσκοπούν στην ανάδειξη της μειονότητας των ομοφυλοφίλων  κυρίως με την μορφή διεκδικήσεων αλλά και εξουδετέρωσης των αρνητικών στερεοτύπων που είναι εγκλωβισμένη η σκέψη και πρακτική πολλών ανθρώπων.

Βέβαια, σήμερα που δεν υφίσταται ενοχοποίηση της ομοφυλοφιλίας, δεν είναι παράλογη η άποψη πως τα  gay pride είναι  σαν να κάνεις διαδήλωση για την αποποινικοποίηση της μοιχείας.

Όμως αν ήμουνα ομοφυλόφιλος θα αισθανόμουν μεγάλη ντροπή και απέχθεια όταν  κάτι τέτοιοι τύποι θα εκπροσωπούσαν την σεξουαλική μου ταυτότητα με αποτέλεσμα να δημιουργούν απωθητικά στερεότυπα στον υπόλοιπο κόσμο.

Σκέπτομαι δε το πόσο γελοίο θα ήταν επίσης αν η πλειονότητα των Straight αποφάσιζε να κάνει μια αντίστοιχη παρέλαση προβάλλοντας την βαρβατίλα της!

Βέβαια ήδη ακροδεξιά και ναζιστικά στοιχεία έχουν προσπαθήσει για κάτι τέτοιο.

Η ευρύτερη σήμερα αποδοχή της ομοφυλοφιλίας στον Δυτικό κόσμο έχει οδηγήσει και σε ορισμένες υπερβολές  στις κινηματογραφικές ταινίες, κυρίως του Χόλυγουντ, που θεωρούν πλέον εκτός από αυτές που το θέμα τους αφορά  gay , να υπάρχει σε κάθε ταινία και ένα  gay ζευγάρι!

Ακόμα και στην ιστορικού περιεχομένου ταινία του Λάθιμου υπήρχε μια πινελιά λεσβιακής σχέσης με την βασίλισσα Άννα.

Πάντως ακόμη το 40% του συνολικού πληθυσμού της γης ζει σε χώρες όπου οι ομοφυλόφιλοι διώκονται λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού και 400 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε χώρες όπου οι γκέι απειλούνται μέχρι και με εκτέλεση.