Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Β΄ ΡΟΥΜΑΝΙΑ- ΒΡΑΙΛΑ και ΙΑΣΙΟ





Φεύγοντας από το Βουκουρέστι η πρώτη πόλη που πήγαμε ήταν η παραδουνάβεια Βράιλα και το πρώτο μέρος που επισπευτήκαμε ήταν ο Ελληνικός ναός της Ευαγγελιστρίας του 1863(1,2).
Από δω και πέρα, όπως σας είπα στο προηγούμενο ποστ, θα ευχαριστηθείτε να μαθαίνετε για ένα σωρό εκκλησίες και μοναστήρια.
Μεγάλη δε παράλειψη μου, όπως μου επισημάνθηκε, ήταν ότι δεν έγραψα πως ο Μητροπολιτικὸς Ναὸς του Πατριαρχείου στο Βουκουρέστι είναι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης από τους οποίους έχει, όπως αναφέρεται, και τεμάχια αγνώστου όμως μεγέθους. Αυτό που έχει όμως ολόκληρο είναι το ιερό και άφθαρτο Λείψανο του Άγιου Δημήτριου του Βασαράμπωβ, προστάτου και πολιούχου του Βουκουρεστίου, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 27 Οκτωβρίου.(Βοήθεια μας!)





Η πόλη διαθέτει μερικά εξαιρετικά σπίτια από το παρελθόν ιδίως στην λεωφόρο Ρεπούλτσι που πρέπει να ήταν και ο πιο αριστοκρατικός της δρόμος στο παρελθόν.
Η Βράιλα έχει τιμήσει με άγαλμα την Άννα Ασλάν (8) που γεννήθηκε εδώ, και η Ελλάδα έχει ενισχύσει το τοπικό μουσείο πιθανώς λόγω των αναμνηστικών του συγγραφέα Παναίτ Ιστράτι που διαθέτει(9,10).



Ο Ιστράτι (Γεράσιμος Βαλσαμής) γεννήθηκε στην Βραΐλα από ρουμάνα υπηρέτρια μητέρα και από ένα λαθρέμπορα έλληνα πατέρα που δεν τον γνώρισε ποτέ! Αυτοδίδακτος, βιβλιοφάγος, έκανε πολλές δουλειές του ποδαριού γυρίζοντας όλες τις χώρες της Μεσογείου τελικά στην Γαλλία ο Ρομαίν Ρολλάν διέγνωσε το ταλέντο του και τον ανέδειξε, οπότε το έργο του μεταφράστηκε τότε σε 40 γλώσσες.
Γνώρισε στην Μόσχα τον Καζαντζάκη και έγινε φίλος του, και καλεσμένος από το Ελεύθερο Βήμα το 1928 στην Ελλάδα, μιλάει για την Ε.Σ.Σ.Δ ενθουσιάζοντας το κοινό με αποτέλεσμα να γίνει μετά την ομιλία διαδήλωση οπότε εξ αιτίας αυτής απελαύνεται από την Ελλάδα! Σε νέα του επίσκεψη όμως στην Ε.Σ.Σ.Δ απογοητεύεται από το καθεστώς οπότε οι πρώην φίλοι του τον περνάνε γενεές δεκατέσσερις.
Βέβαια τον Ιστράτι οι περισσότεροι δεν τον ήξεραν, σε αντίθεση με την Ασλάν που όλοι την γνώριζαν, και ιδίως το γυναικείο πλήθος, που τίμησε δεόντως και με ενθουσιασμό όλες τις σειρές των καλλυντικών της που κυκλοφορούν, τόσο για την εξαιρετική τους ποιότητα όσο και για την ιδιαιτέρως χαμηλή τους τιμή.

Η πόλη καθώς είμαστε και ανήμερα το Πάσχα, είχε υποτονικούς ρυθμούς και πολλοί από τους κατοίκους, και μαζί τους και μείς, απολαύσαμε την περατζάδα στο πλάι από τις όχθες του Δούναβη πριν να καταλήξουμε στο ξενοδοχείο(11).
Την επόμενη μέρα βρεθήκαμε στο ιστορικό Ιάσιο την δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Ρουμανίας και πρωτεύουσα της Μολδαβίας στο παρελθόν.
Και εδώ από Θεού άρχεστε!


Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου (12) που πρωτοκτίστηκε το 1452 είναι στο κέντρο της πόλης και αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι ότι στις απεικονίσεις που έχει στο εξωτερικό του εμφανίζονται εκτός από αγίους και Έλληνες φιλόσοφοι!
Το ίδιο θα το δούμε και σε άλλες εκκλησίες και αν μεγεθύνει κανείς την φωτογραφία θα δει πως αριστερά από το παράθυρο είναι ο Πλάτων (13).
Βέβαια η εκκλησία που βλέπουμε σήμερα είναι μετά από δύο ανακατασκευές του 1677 και του 1884.

Παραπλεύρως είναι το σπίτι του Dosoftei,σήμερα μουσείο, και το άγαλμα του.
Αυτός το 1679 τύπωσε για πρώτη φορά την εκκλησιαστική λειτουργία στα ρουμανικά(14, Πίσω από το άγαλμα του Dosoftei η πρόσοψη του Αγίου Νικολάου).
Στην ίδια πλατεία είναι και το μέγαρο της Κουλτούρας του 1925, που στεγάζει 4 μουσεία μεταξύ των οποίων το αξιόλογο Μουσείο των Τεχνών, το οποίο όμως δυστυχώς ήταν κλειστό λόγω ανακαίνισης(15,16 το ρολόι στον κεντρικό πύργο).


Μπροστά του είναι το έφιππο άγαλμα του Stefan Del Mare (1457-1504) πρίγκιπα της Μολδαβίας, που είναι και ο μεγαλύτερος ήρωας της χώρας χάρις στην αντίσταση του στους Οθωμανούς(17). Είχε 34 νίκες και μόνο δύο ήττες, έκτισε παντού σε όλη την χώρα 44 εκκλησίες και μοναστήρια , απέκτησε 20 εξώγαμα παιδιά και για όλα αυτά, εκτός ίσως από τα εξώγαμα, η εκκλησία της Ρουμανίας τον έχει αποκαλέσει Στέφανο Μεγάλο και Άγιο ακριβώς με αυτή την σειρά.


Μπροστά από την πλατεία αρχίζει η ομώνυμη λεωφόρος και κοντά στην αρχή της βρίσκουμε την εκκλησία, σήμερα μοναστήρι, των τριών Ιεραρχών (1637-39) με το εξαιρετικό εξωτερικό της που θεωρείται σαν κέντημα στην πέτρα και o μύθος λέει πως ήταν καλυμμένο με χρυσό, ασήμι και lapis lazuli πριν να τον κάψουν οι Οθωμανοί και πάρουν το χρυσάφι, πριν από αιώνες. Δυστυχώς δεν το είδαμε γιατί τώρα ήταν καλυμμένο με λινάτσες για συντήρηση(18,19).
Για μας έχει ιδιαίτερη σημασία το μέρος αυτό γιατί από εδώ ξεκίνησε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης την επανάσταση.
Η φωτογραφία της αναμνηστικής επιγραφής προέρχεται από συνένωση δύο φωτογραφιών γιατί μπροστά στην πλάκα είχαν τοποθετήσει μια ξύλινη κολώνα από τα έργα συντήρησης , οπότε τις τράβηξα από ένα σκίσιμο μιας λινάτσας (20).

Στην ίδια λεωφόρο συναντάμε στην συνέχεια το Εθνικό θέατρο (1894-96)(21) και τον Καθεδρικό ναό (1833-39)(22,23) που είναι ο μεγαλύτερος ορθόδοξος καθεδρικός της Ρουμανίας. Εδώ υπάρχει και το λείψανο της Οσίας Παρασκευής της Επιβατηνής.



Το Δημαρχείο (24) κτίστηκε το 1832 και έχει στύλ νεοκλασικού βιενέζικου παλατιού.
Η πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη(25) με τις δωρικές κολώνες κτήριο του 1930-5 είναι η μεγαλύτερη της Μολδαβίας με 300.000 τόμους.


Σε κεντρικό σημείο της πόλης είναι το μοναστήρι Golia (26)από το όνομα του ιδρυτού του το 1564. Το εξωτερικό του με τις κορινθιακές του παραστάδες εμφανίζει την αναγεννησιακή του επίδραση ενώ αντίθετα το εσωτερικό του είναι διακοσμημένο με βυζαντινά φρέσκο. Το επάνω μέρος της εκκλησίας, που μοιάζει παράταιρο με το μπαρόκ στύλ του, είχε καταστραφεί από σεισμό το 1738 και ξανακτίστηκε από τον φαναριώτη κυβερνήτη Κωνσταντίνο Μαυροκορδάτο.



Το μοναστήρι ήταν μετόχι του Βατοπεδίου(27) και στο εσωτερικό του υπάρχει και ο οικογενειακός τάφος του ηγεμόνος της Μολδαβίας Σκαρλάτου Καλλιμάχη(28). Το 1711 το είχε επισκεφτεί ο Μέγας Πέτρος και για ένα μικρό διάστημα είχαν ταφεί εδώ τα σπλάχνα (!) του γκόμενου της Μεγάλης Αικατερίνης ,Ποτέμκιν.



Κοντά στο Ιάσιο είναι και το μοναστήρι Cetatuia που σημαίνει φρούριο(29,30). Κτίστηκε από τον Γεώργιο Δούκα το 1669-72 και η εκκλησία του έχει το ίδιο σχέδιο με τους Τρείς Ιεράρχες στο Ιάσιο.
Η καμπάνα έχει αφιερωθεί στο μοναστήρι από τον Ιωάννη Δούκα (31).

9 σχόλια:

  1. Δεν ειναι οτι ταξιδευεις εσυ , φροντιζεις να παρεις και τους υπολοιπους βολτα στα μερη που πηγες .
    Δεν ειναι τυχαιο οτι τα ομορφα κτιρια ειναι ολα καποιας ηλικιας , στην φωτογραφια 14 μπαμ κανει το αθλιο τετραγωνο κουτι στο βαθος , που μερικοι θα το πουν και κτιριο
    Ασχετο , ακομα και οι εκκλησιες εκει, χτίστηκαν της προκοπης .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχώς καμία πόλη, όσο ιστορική και να είναι δεν έχει γλυτώσει από τέτοια κτήρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι Κεφαλονίτες θα ήξεραν τον Παναΐτ Ιστράτι- πατριώτες... ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σε ζηλεύω αγαπητέ αθεόφοβε. Μαύρη Θάλασσα βαθιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. dodo-
    Στα Φαρακλάτα έχουν δώσει το όνομα του στο πολιτιστικό τους κέντρο.

    vasikos metoxos-
    Μόνο που δεν πήγαμε σε κανένα μέρος της Ρουμανίας που να βρέχεται από την Μαύρη θάλασσα!
    Βέβαια την έχω δει παλιότερα και μάλιστα χειμώνα παγωμένη στην Οδησσό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μια μικρη διόρθωση. Στο Ιασιο ο καθεδρικος ναος ειναι της Αγίας Παρασκευης και εκει φυλάσσονται τα λείψανα της αγίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. της Αγιας Παρασκευης της Επιβατηνης

      Διαγραφή
    2. Σας ευχαριστώ και τους δύο για την ενημέρωση.
      Μόλις σήμερα το είδα και έκανα αμέσως την διόρθωση.

      Διαγραφή
  7. να είσαι καλά! με βοήθησες πάρα πολύ να τακτοποιήσω τις φωτογραφίες που τράβηξα από το ταξίδι που πραγματοποίησε ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Νομού μαγνησίας 18-25 Ιουλίου 2012 ατη Ρουμανία

    ΑπάντησηΔιαγραφή