Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ!





 Από μικρό παιδί ήμουνα φανατικός κινηματογραφόφιλος.
Θυμάμαι με τι λαχτάρα άνοιγα την κυριακάτική εφημερίδα για να δω τις νέες  ταινίες  της καινούργιας κινηματογραφικής εβδομάδας που τότε άρχιζε την Δευτέρα.
Ευτυχώς είχα εκτός από τους γονείς μου και δύο κινηματογραφόφιλες γιαγιάδες με τελείως όμως διαφορετική ψυχοσύνθεση.
Η γιαγιά από την πλευρά της μάνας μου  ήταν πληθωρικό άτομο, που απολάμβανε την ζωή και το φαγητό χωρίς ενοχές και έτσι δεν είχε κανένα πρόβλημα να πάρει εμένα και την ξαδέλφη μου να μας πάει κινηματογράφο και πολλές φορές μάλιστα να μένουμε να δούμε και δύο φορές το έργο!
Ακόμα θυμάμαι εμένα και την ξαδέλφη μου στον ΟΡΦΕΑ να προσπαθούμε. μετά από δυόμιση φορές που είχαμε δει την Οδύσσεια με τον Κέρκ Ντάγκλας και την Συλβάνα Μάνγκανο ,να την ξεκολλήσουμε από το κάθισμα και να φύγουμε.
Παρά το ότι ήταν αρκετά ευτραφής δεν κώλωνε να μπει στο λεωφορείο για να πάμε σε  κεντρικό  κινηματογράφο παρά το ότι το ανέβασμα σε αυτό ήταν αρκετές φορές μια μικρή ταλαιπωρία για τους άλλους επιβάτες οι οποίοι έπρεπε να σπρώχνουν οι απέξω και  να τραβάνε οι μέσα την καλοθρεμμένη αυτή κυρία για να καταφέρει να ανέβει,  γιατί αλλιώς δεν μπορούσε να ξεκινήσει το λεωφορείο.
Η άλλη γιαγιά ήταν ακριβώς το αντίθετο.
Αδύνατη ,είχε ως μότο της το ότι "το πετσί κρατάει τα κόκαλα", ήταν άνθρωπος του καθήκοντος που βέβαια δεν μπορούσε να παραδεχτεί πως οτιδήποτε μπορεί να της δώσει ευχαρίστηση.
Έτσι όταν της έλεγα να πάμε κινηματογράφο πήγαινε στον γιό της, δηλαδή τον πατέρα μου, και του έλεγε:-Ξέρεις, το παιδί θέλει να πάμε κινηματογράφο! Εκείνος που ήξερε βέβαια πως και αυτή ψόφαγε να πάει, την δούλευε λέγοντας της:- Άμα θέλεις και εσύ να πάτε!
Οπότε εκείνη απαντούσε:-Καλά θα πάμε , όχι βέβαια για μένα, αλλά για το παιδί!



Η επιλογή λοιπόν της ταινίας γινόταν από μένα και είχε μια βασική προϋπόθεση, να είναι κατάλληλο και κυρίως σε κεντρικό κινηματογράφο  μιας και τότε μέναμε λίγο πιο κάτω από την Ομόνοια.
Θυμάμαι μια εβδομάδα που όλες οι ταινίες που παίζονταν σε αυτούς  έτυχε να είναι όλες ακατάλληλες .
Η μόνη κατάλληλη που υπήρχε ήταν μια ανεκδιήγητη ελληνική με τον Χατζηχρήστο, ο κόμης Χατζηχρήστος και αναγκαστικά βέβαια επήγαμε σε αυτήν! Η ταινία ήταν μια αρπαχτή, όπως αρκετές ελληνικές της εποχής, που οι ηθοποιοί που έκαναν τους δεσμοφύλακες, ενώ θα έπρεπε να φοράνε στολές του περασμένου αιώνα φοράγανε μπλέ σακάκι στολής και κάτω μπλέ παντελόνια  τζίν!
Κοντά στα 14 κατάφερα να αποκτήσω το προνόμιο να με αφήνουν να πηγαίνω κινηματογράφο μόνος μου.
Το πρόβλημα όμως ήταν πως μπορούσες να μπεις και στα έργα που είχαν χαρακτηριστεί ακατάλληλα και ιδίως σε όσα έργα είχαν ερωτικές σκηνές οπότε χαρακτηριζόταν ως αυστηρώς ακατάλληλα.


Εκείνα τα χρόνια ήταν πρακτικά αδύνατο να μπεις σε ακατάλληλο έργο γιατί ο έλεγχος στο ταμείο και στην είσοδο ήταν αυστηρός, αλλοίμονο δε αν έδειχνες μικρότερος από την ηλικία σου.
Είχαμε ρίξει πολύ γέλιο όταν μια μέρα η ταμίας ενός κινηματογράφου,την 10ετια του 70, δεν έδινε εισιτήρια στην κουμπάρα μου που τότε θα ήταν 18-19 χρονών αλλά όπως ήταν μικροκαμωμένη έδειχνε μικρότερη.
Έπρεπε να κάνει πίσω κάπου 1-2 μέτρα ώστε να μπορέσει η ταμίας να δει την κοιλάρα που είχε καθώς ήταν κάπου 8 μηνών έγκυος!
Πολλές φορές λοιπόν πριν να βγάλω ταυτότητα, για να φαίνομαι μεγαλύτερος με το μαύρο μολύβι που είχε στην τουαλέτα της η μάνα μου τράβαγα μερικές διακριτικές πινελιές στο ατυχώς υποτυπώδες  χνούδι που υπήρχε στο επάνω χείλος μου μπας και αποκτήσει τουλάχιστον την όψη εκείνου του υποτυπώδους μύστακος που είχαν αντί για μένα αρκετές κοπέλες της εποχής, οι οποίες καθώς το αφαιρούσαν με κερί αποκτούσαν για καμιά -δύο μέρες ένα ροδοκόκκινο επάνω χείλος!


Μεγαλώνοντας και αποκτώντας παιδί συχνά το πήγαινα κινηματογράφο ξέροντας όμως πάντα τι πρόκειται να δούμε και αν το έργο είναι κατάλληλο για την αντίστοιχη ηλικία της κόρης μου.
Καθώς καθόμασταν  μερικές φορές οι τρεις μας όταν ήταν μικρή, να δούμε μια ταινία στην τηλεόραση στο σπίτι ,την έβλεπα  σε μερικές σκηνές που ήσαν τρομακτικές να βάζει τα χέρια της στα μάτια για να μην δει την σκηνή που της προκαλούσε φόβο, ανοίγοντας βέβαια κατά διαστήματα μια σχισμή μεταξύ του μέσου και του παράμεσου για να δει την συνέχεια!
Κουβεντιάζοντας λοιπόν μαζί της και εξηγώντας της ότι δεν είναι όλες οι ταινίες για τη ηλικία της, είχε αποδεχτεί, όταν της έλεγα πως η ταινία που θα δούμε δεν είναι για εκείνη, να πηγαίνει αδιαμαρτύρητα στο δωμάτιο της.


Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια καθιερώθηκε η ειδική σήμανση πριν από την προβολή κάθε τηλεοπτικής προβολής και έτσι οι υπεύθυνοι γονείς μπορούν να  γνωρίζουν αν το θέαμα είναι κατάλληλο για το παιδί τους.
Αντίθετα θεωρώ τελείως απαράδεκτη την σημερινή επικρατούσα κατάσταση στους κινηματογράφους που σε  κανένα από αυτούς δεν υπάρχει πλέον στις φωτογραφίες έξω η ένδειξη αν το έργο είναι κατάλληλο ή ακατάλληλο.
Έχω δει σε έργα απολύτως ακατάλληλα, ανεύθυνους γονείς να συνοδεύουν  μικρά παιδιά  χωρίς να συναισθάνονται την ψυχική φθορά που μπορούν αυτά να τους προκαλέσουν.
Δεν ξέρω αν σήμερα  υπάρχουν κάποιες διατάξεις ή κάποια επιτροπή που καθορίζουν το κατάλληλο ή ακατάλληλο ενός θεάματος για τα παιδιά,  αλλά βέβαια η επιλογή αυτή δεν μπορεί να επαφίεται στους γονείς οι οποίοι πολλές φορές δεν έχουν και τις αντίστοιχες γνώσεις για να το κρίνουν.
Πάντως τουλάχιστον σε αρκετές από τις αγγλικές παραγωγές βλέπει κανείς στην αρχή του φίλμ ένα πιστοποιητικό για το ποιες ηλικίες μπορούν να το παρακολουθήσουν.
Στην Ελλάδα δεν έχω δει να απασχολεί το θέμα αυτό κανένα.
Μήπως θα έπρεπε να το γράφει κανένα μνημόνιο για να προκαλέσει το ενδιαφέρον;




12 σχόλια:

  1. Φιλτατε ATHE !
    Τα παιδια τοτε πηγαινανε σινεμα και με τις γιαγιαδες τους!Θυμηθηκα το χειμερινο Σινεμα < Γκρεκα > στο Ν Φαληρο οπου στεγαζοταν στην αιθουσα χορου! του επιβλητικου ξενοδοχειου Ακταιον !Απο τους βομβαρδισμους οι θεορατες κουρτινες του το 55 ηταν ακομα σκονισμενες και σχισμενες , μην εχοντας αδελφο η αδελφη παρακαλουσα την γιαγια μου να βαλει < μεσον > να παμε! Εκει ερχοταν κι η ταξιθετρια με την τρομπα του φλιτ! και στο διαλειμμα μας ραντιζε με ροδονερο , γιατι τα πιο μικρα παιδια εκαναν τσισακια τους πισω απο τις κουρτινες !και μη βαζεις ιδεες για αλλα μνημονια , ειμαι και μεγαλη και δεν αντεχω την ξενιτεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ράντισμα με το ροδόνερο ήταν πολύ διαδεδομένο λόγω του ότι εκείνο τον καιρό ήταν επίσης πολύ διαδεδομένη η ποδαρίλα από εκείνες τις φρικαλέες Ελβιέλες!

      Διαγραφή
  2. Πάντα οι ταινίες με ερωτικό περιεχόμενο ήσαν αυστηρώς ακατάλληλες, ενώ βέβαια οι πολεμικές με ένα σωρό σκοτωμούς πάντα ήσαν κατάλληλες!
    Αλέξανδρος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στο πάλαι ποτέ Μπραχάμι, σήμερα Αγιος Δημήτριος, στους θερινούς που μάζευε την πιτσιρικάδα στα κατάλληλα,υπήρχε παιδονόμος που με μια βέργα βάραγε στα πόδια όσους τα άπλωναν και στην μπροστινή καράκλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τελικά διαπίστωσα πως το παρακάτω σύστημα χαρακτηρισμού έχει ισχύ νόμου στην χώρα μας (παραβίαση του συστήματος θεωρείται παράνομη και ο κινηματογράφος μπορεί να σφραγιστεί προσωρινά ή/και να διωχτεί ποινικά).
    Ουσιαστικά σε αυτή την χώρα των ανεξέλεγκτων δεν γίνεται αυτό ποτέ.
    Ο χαρακτηρισμός των κινηματογραφικών ταινιών είναι ο εξής:
    -Κ (κατάλληλη): Κατάλληλη χαρακτηρίζεται μια ταινία της οποίας το περιεχόμενο είναι αποδεκτό για να παρακολουθηθεί από κάθε ηλικία.
    -Κ-13 (κατάλληλη για άνω των δεκατριών): Σε αυτήν την κατηγορία υπάγονται ταινίες με περιεχόμενο που ίσως θα έβλαπτε μικρά παιδιά, όπως για παράδειγμα τρομακτικές εικόνες, ερωτικές συνευρέσεις, βία κλπ. Ταινίες δράσης κατατάσσονται κατά κύριο λόγο σε αυτήν την κατηγορία.
    -Κ-17 (κατάλληλη για άνω των δεκαεπτά): Κατάλληλες για άνω των 17 χαρακτηρίζονται ταινίες με πολύ τρομαχτικό περιεχόμενο, ταινίες με έντονες ερωτικές σκηνές, βία, καπνό, ναρκωτικά και προκατάληψη, καθώς και ταινίες με έντονα θρησκευτικά ή/και πολιτικά στοιχεία. Οι κινηματογραφικές αίθουσες που προβάλλουν ταινίες που χαρακτηρίζονται ως Κ-17 είναι το μόνο μέρος στην Ελλάδα, που σήμερα μπορούν να διαφημιστούν σε μορφή βίντεο οι καπνοβιομηχανίες.
    Σε τέτοιες αίθουσες επιβάλλεται η επίδειξη ταυτότητας που αναγράφει την ηλικία του θεατή. Σε αυτήν την κατηγορία κατατάσσονται κυρίως ταινίες τρόμου, θρίλερ και ταινίες οι οποίες ενδέχεται να έρχονται σε σύγκρουση με την πολιτισμική ιστορία ή την ηθική ιδεολογία του κράτους.
    Παρ' όλο που κάθε διανομέας ταινιών οφείλει να χαρακτηρίζει ο ίδιος μια ταινία πριν προβληθεί, κάθε ταινία ελέγχεται από μια ειδική κρατική επιτροπή για να βεβαιωθεί ή να τροποποιηθεί ο προτεινόμενος χαρακτηρισμός, η οποία και αποφασίζει την τελική καταλληλότητα της ταινίας πριν τη διανομή της.
    Τον χαρακτηρισμό των ταινιών αναλαμβάνουν πέντε αρμόδιες ανεξάρτητες Επιτροπές Ελέγχου, στις οποίες προεδρεύει Νομικός και συμμετέχουν εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών, των δημοσιογράφων, των σκηνοθετών και της κοινής γνώμης. Σε δεύτερο βαθμό κρίνεται από Δευτεροβάθμια Επιτροπή στην οποία προεδρεύει Καθηγητής Ποινικού Δικαίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μια ερώτηση: Αυτές οι τολμηρές για την εποχή τους ταινίες, τις διαφημίσεις των οποίων παραθέτεις, είχαν έστω και μία γυμνή σκηνή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στις αμερικανικές ταινίες με τον κώδικα Χέιζ από το 1930 έως το 1968 υπήρχε ένας σωρός από απαγορεύσεις μεταξύ των οποίων και το γυμνό όπως επίσης και η εμφάνιση ανδρα και γυναίκας σε κρεββάτι!
      Βέβαια από την 10ετια του 50 μερικοί σκηνοθέτες τον παρέκαμπταν όπως στην περίφημη ταινία From Here to Eternity με τον Μπάρτ Λάνκαστερ και την Ντέμπορα Κέρ να φιλιούνται στην ακρογιαλιά.
      Πάταγο βέβαια έκανε και η Ευρωπαϊκή ταινία του Βαντίμ Και ο θεός έπλασε την γυναίκα το 1956, που το φιλοθεάμον κοινό θαύμασε για πρώτη φορά το γυμνό στήθος της Μπριζίτ Μπαρντό!

      Διαγραφή
  6. Είχα την καλή τύχη να εχω θείο σινεματζή στο χωριο,οπότε μεγαλωσα μεσα στο σινεμά,μεχρι και ταμειο δούλεψα,ό,τι παιχτηκε στη δεκαετία του 60 σχεδόν το εχω δει,μεγάλο σχολειο ο κηινηματογράφος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ιστορία σου θυμίζει τον μικρό Salvatore από την περίφημη ταινία του Giuseppe Tornatore Σινεμά ο Παράδεισος!

      Διαγραφή
  7. Την εποχή που περιγράφεις είχαμε στο Π.Φάληρο ένα μόνο χειμερινό κινηματόγραφο το ΕΔΕΜ στην παραλιακή εκεί που έκανε τέρμα το πράσινο τραμ.
    Ο κινηματόγραφος ήταν εγκατεστημένος μέσα σε ένα μεταλλικό τολ που ήταν γκαράζ σταρατιωτικών αυτοκινήτων στον πόλεμο και αργότερα λειτούργησε σαν σινεμά με καρέκλες καφενείου και την βροχή να στάζει σε διάφορα ντενεκεδάκια μέσα σε μία ειδυλλιακή ατμόσφαιρα από τον καπνό που έβγαζε το σκουριασμένο μπουρί της ξυλόσομπας.

    Η ταξιθέτρια η Ρόζα η Χοντρή μας ήξερε γιατί είμαστε οι μόνοι πιτσιρικάδες που αγόραζαν πρόγραμμα και την λαδώναμε μονόμως με πενηνταράκια γιά να μας βάζει μέσα στα ακατάλληλα.
    (Το πρόγραμμα ήταν το αποδεικτικό γιά τους μπούληδες της παρέας ότι εμείς είδαμε ακατάλληλο)

    Το πρώτο αυστηρώς ακατάλληλο έργο που είδα με την βοήθεια της Ρόζας και τους μάγκες της γειτονιάς, εγώ δώδεκα και οι άλλοι κάτι παραπάνω φορώντας παντελόνια γκολφ και τραγιάσκες για να μεγαλοδείχνουμε, ήταν η Νανά του Ζολά που περιείχε μία εξόχως ακατάλληλη σκηνή όπου στα πλυντήρια μία ασπρορουχού καταχέρισε μία συνάδελφό της και πάνω στον καβγά σκίστηκε το εσώρουχό της προβάλλοντας ένα τροφαντό γυμνό πισινό στην οθόνη μέσα σε έναν αλαλαγμό σφυριγμάτων ενθουσιασμού της φιλοθεάμονος τσογλαναρίας !

    Διαβάζοντας σήμερα το ποστ σου μου λύθηκε η απορία γιατί είχα πάντα μία αδυναμία στο όνομα Νανά και στις καλλιπύγιες υπάρξεις ....

    Θ.Φ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ έχω αδυναμία στο όνομα Λιάνα!
      Μεγάλη επιτυχία στην πιτσιρικάδα της εποχής είχε η γερμανική ταινία Λιάνα το κορίτσι της ζούγκλας (Liane, das Mädchen aus dem Urwald)) στην οποία η ξανθιά ηρωίδα ήταν στην ζούγκλα κάτι σαν τον Ταρζάν και κυκλοφορούσε τόπλες και με ένα υποτυπώδες φυτικό φουστανάκι προκαλώντας τις ιαχές των ξελιγωμένων πιτσιρικάδων γιατί ήταν και κατάλληλο!
      Μετά την επιτυχία της αρχικής ταινίας υπήρξε και η συνέχεια Λιάνα η λευκή σκλάβα Jungle Girl and the Slaver
      Όσοι επιθυμούν να θυμηθούν τα παιδικά τους χρόνια μπορούν να την δουν ολόκληρη στην αγγλική της κόπια Liane, Jungle Goddes

      Διαγραφή
  8. Μπορει ανηλικο παιδι να δει πολεμικη ακαταλληλη ταινια με αδεια του γονεα-κηδεμονα στον κινηματογραφο

    ΑπάντησηΔιαγραφή