Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

Η ΜΚΟ "ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΟΣ ΧΑΡΙΝ" ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ "ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ" ΤΟΥ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΥ



                                                                                         ΠΡΙΝ


ΣΗΜΕΡΑ

Μετά την δημοσίευση αρχικά του ποστ μου   ΦΟΒΟΥ ΤΑΣ ΜΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΣΑΣ ! όταν η ΜΚΟ "Παραδείγματος Χάριν" ξεκίνησε, παρά τις αντιδράσεις που υπήρχαν, την καταστροφή του πεζόδρομου Καλλησπέρη για να αναπλάσει την υπάρχουσα εκεί παιδική χαρά και την εν συνεχεία δημοσίευση του πρόσφατου ποστ μου ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΜΚΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΟΣ ΧΑΡΙΝ ΝΑ "ΑΝΑΠΛΑΣΕΙ" ΕΝΑ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΠΛΑΣΗ! με φωτογραφίες από το τελικό τερατούργημα που δημιούργησε, έλαβα ένα e-mail από ένα αγανακτισμένο κάτοικο της περιοχής στο οποίο περιγράφει με πικρό χιούμορ την σημερινή κατάσταση του άλλοτε καταπράσινου πεζόδρομου.
Το δημοσιεύω αυτούσιο.

“ τα έξι κατώφλια……… (πάνω στα οποία ασελγήσαμε) “

Όταν ενδεχομένως έχεις περάσει τα πρώτα τρυφερά και τα μετέπειτα χρόνια της ζωής σου σε ένα βουκολικό περιβάλλον με απέραντα πυκνά λιβάδια, πλούσια δάση και αγελάδες, που βόσκουν αμέριμνες και ευτυχισμένες , υπάρχει πιθανότητα αυτό να σου βγει και σε κακό, να σου γυρίσει ανάποδα, να μπουχτίσεις την φύση και να σου βγει το πράσινο από την μύτη.
Ειδικά αν σπουδάσεις αρχιτέκτων (ακόμα και στο Harvard), ενώ ενδόμυχα αντιλαμβάνεσαι ότι η φύση είναι ο μέγιστος αρχιτέκτων, σε πιάνει μια ξιπασιά και θες ο καημένος να αποδείξεις ότι με τα υλικούλια σου (το τσιμεντάκι, το Granulat / χαλικάκι και την ασφαλτούλα παραδείγματος χάριν) μπορείς και εσύ να μεγαλουργήσεις. Βλέποντας την φύση ανταγωνιστικά αποφεύγεις να την εντάξεις στο Design σου ή τέλος πάντων την περιορίζεις δραστικά και την αποφεύγεις όσο μπορείς, γιατί τελείως συμπλεγματικά επιθυμείς να δείξεις, ποιος έχει εδώ το πάνω χέρι.
 Βρίσκεις και μια χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα[i] … και ιδού η ανάπλαση του πεζοδρόμου Καλλισπέρη, που μέχρι τώρα στήριζε την ομορφιά του στην φύση, έχοντας την ομορφότερη και πλέον περίτεχνη κηποτεχνική διαμόρφωση άλσους, μέσα στην πολύπαθη Αθήνα, έργο του Δημητρίου Παπαδήμα, φημισμένου γεωπόνου και κηποτέχνη, τέως Διευθυντή της Διεύθυνσης Κηποτεχνίας και Περιβάλλοντος του Δήμου Αθηναίων.
“Τώρα θα σας μάθω εγώ τι εστί αρχιτέκτων” σκέφτεται και πράττει ο λεγάμενος μετά της συζύγου του.
Ο «ταλαντούχος» αρχιτέκτων, εμπνευστής του Design του συγκεκριμένου χώρου, μοιάζει να απεχθάνεται το χώμα (κατ’ εξοχήν υλικό της φύσης γαρ) και κάλυψε τις ελάχιστες επιφάνειες, που απέμειναν ως παρτέρια των λιγοστών δένδρων, με μαύρο χαλίκι πάνω σε γαιωύφασμα “περικαλώ”.
 Ξέρετε …, αυτό το πανί που μοιάζει με φίλτρο απορροφητήρα και δεν επιτρέπει σε τίποτε να περάσει.


 Αναρωτιέστε γιατί ?
Μα για σκεφθείτε.
Δεν ήθελε να τρυπώσει τυχόν μπάσταρδος σποράκος κάτω στο “θαμμένο” (τι ειρωνεία συνήθως θάβει, δεν θάβεται) χώμα. Φαντάζεσθε να αναδυθεί μια ταπεινή τσουκνίδα ή ένα μη αριστοκρατικής καταγωγής χαμομηλάκι μέσα από το “ευγενές” Granulat. Οποία ατίμωση Mon Dieu !!!
Δεν αρκέστηκε όμως μόνον σε αυτό ο έρμος.
 Θεώρησε ιδιαιτέρως τσαχπίνικο να δημιουργήσει περί τους κορμούς των δένδρων επικλινείς επιφάνειες (αρκετά επικλινείς), τις οποίες εν συνεχεία έρανε πλουσιοπάροχα με το αγαπημένο του υλικό, ξέρετε ποιο. Αυτό όμως, βρε ξύπνιε, σε κεκλιμένο επίπεδο κυλάει και χάνεται μέχρι και η Κυρά Μαρία της γειτονιάς το γνωρίζει, …. στ’ ορκίζομαι.
“Ήμαρτον” Κύριοι Καθηγητές (ακόμα και εσείς του Harvard), γούστο και φινέτσα ξέρουμε ότι δεν μπορούν να διδαχθούν, διδάξτε τους όμως τις βασικές αρχές τις στατικής και αν το κάνετε ήδη, αγνοείστε την προειδοποίηση όπως λένε και οι ληξιπρόθεσμοι λογαριασμοί μας edo sto Ellada, αλλά όμως αν δεν τα παίρνουν τα γράμματα, κόψτε τους τους beep…ηδες ώστε να μην σώσουν και βγουν ποτέ στην πιάτσα οι επικίνδυνοι !!!!. 
Και που λέτε : Το χαλίκι, άμα τη ενάρξει της λειτουργίας του χώρου, διεσκορπίσθη, ως ήτο αναμενόμενον από τους πάντες, πλην δυστυχώς των εμπνευστών, εις τα τέσσερα σημεία του ορίζοντος.
Θες κάτι η άτιμη συνιστώσα της βαρύτητας στα επικλινή παρτέρια κάτι τα παιδιά που με πόδια, πατίνια και ποδήλατα αλώνιζαν στον χώρο, το υλικούλι μετά από λίγο υπήρχε όλο παντού, εκεί που δε έπρεπε και καθόλου εκεί απ’ όπου ξεκίνησε.
Εδώ λοιπόν υπεισέρχεται ο πανικός του ανδρός, που αντί να κάνει τουμπεκί ψιλοκομμένο και να παραδεχθεί το λάθος του (το να μπορείς να ξεστομίσεις “ έσφαλα ” είναι ίδιον ανθρώπου τελείως διαφορετικής πάστας), παρέμεινε γαντζωμένος στο σχέδιό του και θεώρησε πρέπον να θυσιάσει και τα εναπομείναντα δένδρα στον βωμό της γοητείας του χαλικιού και στον σκοπό να πείσει “ το έργο μου στέκει, μην το βλέπετε έτσι ”. Έριξε λοιπόν ο “αθεόφοβος” (πραγματικός αυτός) σε όλα τα παρτέρια κόλλα, για να μην του τσουλάει και του δραπετεύει εκ της θέσεως του το χαλίκι, πράγμα που κατά το “ ταπεινό του γούστο” μείωνε δραματικά την αισθητική του χώρου και συνάμα τον ρεζίλευε ως μελετητή.

Έτσι σφράγισε όλα τα δένδρα αεροστεγώς.


 Το ελεύθερο και “ωραίο” granoulat κατέστη κάτι σαν μωσαϊκό άχαρο ψηφιδωτό. Αδύνατον πλέον να μετακινηθεί κάτι, ούτε με σκερπάνι δεν σπάζει.
 Αλλά εξ’ ίσου αδύνατον πλέον να λειτουργήσουν οι σωλήνες οξυγόνωσης και το αυτόματο πότισμα, τα θαμμένα μέσα στις ρίζες. Τα έστειλε στο διάολο η κόλλα.
Το ότι με τούτες και με άλλες (των ιδίων ανακαινιστών) προηγούμενες κακοποιήσεις όλα (μα όλα) τα εναπομείναντα δένδρα παρουσιάζουν έντονα σημεία μαρασμού με ξερά κλαριά,  που σπάνε με ένα απαίσιο κρακ, ποσώς ενδιαφέρει τους μελετητές. Ένα μάλιστα απεβίωσε κιόλας στα 35 χρόνια του – τσάκισε στο πρώτο λίγο έντονο αεράκι - και το αντικατέστησαν με ένα του ενός έτους (του γάλακτος δηλ., που αν τυχόν αντέξει θα περιμένουμε χρόνια και ζαμάνια για να το δούμε σαν το άλλο).
Όλα τα άλλα δένδρα της γειτονιάς θα βγάλουν φύλλα την άνοιξη, όπως συνηθίζουν από μωρά εδώ και 10ετίες τώρα.
 Τα δικά μας τα καημένα φοβόμαστε ότι δεν θα συμμετάσχουν. Μακάρι να βγούμε ψεύτες. Αν όμως όχι, τότε θα αποδειχθεί σε όλη του την έκταση το έγκλημά τους.
Ποιος ζει και ποιος πεθαίνει δηλ. Αλλά μπρος τα κάλλη τι ‘ναι ο πόνος, ο πόνος του άλλου, που επικαλείται και η γνωστή διαφήμιση της παστίλιας, ο πόνος των κατοίκων δηλ., που είδαν έξω από τα κατώφλια τους να περνάει ο λίβας, που καίει τα σπαρτά.

 Apropos κατώφλια, είχαν το θράσος να βαφτίσουν το έργο “εξι κατώφλια”, επειδή υπάρχουν τα έξι κατώφλια των σπιτιών στον δρόμο.



Μάλλον ως συντόμευση του “Τα έξι κατώφλια που ξεσκίσαμε / πηδήξαμε / γαμήσ…με” το εννοούν.
Θα μπορούσαν να δοθούν πολλοί, χιουμοριστικοί πάντα, τίτλοι στο παρόν κειμενάκι. 
Π.χ.
“Είμαι αρχιτέκτων και το άχτι μου θα βγάλω και θα κόψω κι’ ένα δένδρο παραπάνω”
ή
“Αρχιτέκτονες έτοιμοι (ικανοί) για όλα”
ή
“Όταν ο καθηγητής μου έβρεχε γνώση, εγώ κρατούσα ομπρέλα”
ή
“………………..…

Διάλεχτε εσείς ή δημιουργείστε έναν δικό σας τίτλο.

 Η μόνη ίσως αντίρρηση που έχω στο παραπάνω κείμενο είναι ότι το ζεύγος των αρχιτεκτόνων που σχεδίασε την ¨ανάπλαση" δεν πιστεύω ότι έχουν μπουχτίσει από βουκολικό περιβάλλον και φύση.
Θα έλεγα πως ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει.
Είναι παιδιά των πόλεων και θεωρούν πως το τσιμέντο και η άσφαλτος είναι το φυσικό περιβάλλον και γι΄ αυτό το λόγο αυτά τα υλικά χρησιμοποίησαν στην παιδική χαρά και σε αυτά τα υλικά ελπίζουν να συνηθίσουν και τα παιδάκια που παίζουν εκεί. 
Δυστυχώς οι αρχιτέκτονες της "Παράδειγμα προς αποφυγήν", όπως θα ήταν πιο σωστά  ο αντιπροσωπευτικότερος τίτλος της ΜΚΟ τους, φαίνεται πως δεν έχουν διδαχτεί τίποτα από μεγάλους Έλληνες αρχιτέκτονες όπως ο Κωνσταντινίδης και ο Πικιώνης.
Θα άξιζε ίσως να κάνουν πρώτα μια βόλτα προς την Ακρόπολη και του Φιλοπάππου και μετά να ξαναδούν το "έργο" τους και να καταλάβουν Παραδείγματος  Χάριν τι θα έπρεπε να έχουν αποφύγει. 
Βέβαια για να είμαι αντικειμενικός δεν θεωρώ αποκλειστικά υπεύθυνους μόνο τους απαρτίζοντες την ΜΚΟ.
 Αυτοί με τις προφανείς  διασυνδέσεις τους εξασφάλισαν τα χρήματα και είπαν βουρ να ¨αναπλάσουμε".
Ο Δήμος Αθηναίων όμως πως δέχτηκε την καταστροφή του έργου ενός δικού του ανθρώπου, Διευθυντή μάλιστα  της κατ΄εξοχήν αρμόδιας  Διεύθυνσης Κηποτεχνίας και Περιβάλλοντος ;
Δηλαδή επειδή δεν θα υπήρχε για τον Δήμο οικονομική επιβάρυνση, είναι αποδεκτό όποιος εμφανίζεται και έχει και τις "σωστές" διασυνδέσεις και προτείνει ένα έργο "για το καλό μας" που έλεγε και ο Μηλιώκας, να το εγκρίνει ο Δήμος στο άψε σβήσε χωρίς πολλές κουβέντες και χωρίς ιδιαίτερη μελέτη για το τι πρόκειται να γίνει;
Είμαι περίεργος αν ο νυν και κατά πάσα πιθανότητα  αυριανός,  ιδιαίτερα αξιόλογος  δήμαρχος, έχει δει αυτήν την "ανάπλαση" και τα σχέδια που έχουν και  για άλλες αναπλάσεις οι αρχιτέκτονες της ΜΚΟ Παραδείγματος Χάριν, προφανώς και αυτές με χρήση των αγαπημένων τους υλικών, τσιμέντο, άσφαλτο και ταρτάν.
Σε λίγο υπάρχει ο κίνδυνος αν μείνουν έτσι ανεξέλεγκτοι να τραγουδάμε Άσφαλτος , άσφαλτος παντού! αντί του άσματος του Πανούση Κάγκελα , κάγκελα παντού!(όπως επί Αβραμόπουλου!)


[i]   
Ειρωνική αναφορά σε παλαιότερη (19ος αι.) στομφώδη και εξωπραγματική ωραιοποίηση της Ελλάδας.
Η φρ. προέρχεται από το ποίημα «Η γη της Ελλάδος» του ρομαντικού ποιητή, μεταφραστή και   λεξικογράφου Άγγ. Βλάχου (1838-1920) :
“Ξεύρεται την χώραν που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα
που κοκκινίζει η σταφυλή
και θάλλει η ελαία
Ω δεν την αγνοεί κανείς
είναι η γη η Ελληνίς”
Το ποίημα διακωμωδήθηκε στο περιοδικό «Ραμπαγάς»

11 σχόλια:

  1. Πόσο τον καταλαβαίνω....
    Ετσι ξεκίνησαν να 'φτιάξουν' το (μια χαρά)πεζοδρόμιο στο δρόμο μου.
    Μας είπαν πως τα λεφτά είναι από το ESPA και δεν θα μας στοιχίσει τίποτα.
    Δεν μας είπαν πως τα λεφτά θα τα φάνε και θα μας κάνουν τα νεύρα τσατάλια.
    Το πεζοδρόμιο τελείωσε(σχεδόν όλο)11 μήνες μετά!
    Μέχρι τότε, γίναμε ακροβάτες για τσίρκο.
    Οποιος το έχει περάσει μόνο καταλαβαίνει.

    Χαιρετώ:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το τραγικό είναι πως ξαναφτιάχνουν αυτά που δεν χρειάζονται ανάπλαση και αυτά που χρειάζονται μένουν καταστρεμένα.

      Διαγραφή
  2. ενω διαλυεται το οποιο συστημα υγειας ο αθεοφοβος επανερχεται σε ενα υπαρκτο μεν και χαρακτηριστικο θεμα τοπικης σημασιας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φαίνεται πως είναι αρκετά δύσκολο να συνειδητοποιήσεις και να αντιληφθείς πως σε ένα μπλογκ θα διαβάσεις αυτά που ενδιαφέρουν τον ιδιοκτήτη του και όχι τον καθένα.
      Δυστυχώς το σχόλιο σου με αναγκάζει να εξηγήσω το αυτονόητο.
      Ε, δεν χρειάζεται να είναι κανείς και Αϊνστάιν για να το καταλάβει!

      Διαγραφή
  3. Διάβασα προσεκτικά και τα τρία κείμενα που έχεις γράψει και τα βρίσκω απολύτως τεκμηριωμένα και αντικειμενικά.
    Η όλη αυτή ιστορία μου δημιούργησε όμως τις εξής απορίες
    α- Αν το Συμβούλιο Επικρατείας δικαιώσει αυτούς που έχουν προσφύγει κατά της ανάπλασης τι θα γίνει ;
    Θα πάρουν και νέα κεφάλαια για να αποκαταστήσουν την προηγούμενη κατάσταση ή ήσαν τόσο σίγουροι πως θα έχουν απόφαση που θα τους δικαιώνει ώστε γι΄αυτό τον λόγο προχώρησαν ακάθεκτοι;
    β-Από τις φωτογραφίες που έχεις βάλει είναι σαφές ότι από όλες τις παιδικές χαρές της Αθήνας αυτή ήταν από αυτές που είχαν την μικρότερη ανάγκη για ανάπλαση.
    Λογικά αν θέλεις να προσφέρεις ανιδιοτελώς στο κοινωνικό σύνολο, εφ΄ όσον φτιάχνεις μια ΜΚΟ για να προσφέρεις υποτίθεται κοινωνικό έργο ,κάνεις μια βόλτα στην πόλη, βλέπεις που υπάρχουν οι μεγαλύτερες ανάγκες για ανάπλαση και πας και τις φτιάχνεις.
    Ποια σκοπιμότητα άραγε κρύβει η ανάπλαση μιας παιδικής χαράς με ταυτόχρονη καταστροφή ενός όμορφου πεζόδρομου;
    γ- Η διεύθυνση Κηποτεχνίας και Περιβάλλοντος του Δήμου Αθηναίων εισηγήθηκε θετικά στην κοπή των δέντρων και στην καταστροφή του έργου που οι ίδιοι είχαν φτιάξει;
    Δεν υπάρχει συνέχεια σε αυτή την υπηρεσία ή τους παρέκαμψαν έχοντας "δόντι";
    Συγνώμη για το μακροσκελές σχόλιο μου αλλά είδα ότι ετοιμάζονται να εφορμήσουν και κατά άλλων παιδικών χαρών της Αθήνας και επειδή το σπίτι μου είναι απέναντι από μια ,το θέμα με ενδιαφέρει άμεσα.

    Μαρίνα Περ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή μου Μαρίνα
      Τα ερωτήματα που θέτεις είναι εύλογα και τα έχω θέσει και εγώ στο πρώτο ποστ μου, αλλά δυστυχώς δεν έχω τις απαντήσεις γιατί δεν είμαι κάτοικος της περιοχής.
      Τα γραφόμενα μου βασίζονται στην εικόνα που είδα με τα μάτια μου, έρευνα στο ιντερνετ και πληροφόρηση από κατοίκους της περιοχής.

      Διαγραφή
  4. Αν και δεν είμαι resident (που θα έλεγαν και οι "Παραδείγματος Χάριν"), παρακολουθώ στενά την υπόθεση της δυσπλασίας (και όχι ανάπλασης) της Καλλισπέρη και, μη μπορώντας να συμφιλιωθώ με την απρέπεια, μένω speechless (που θα έλεγαν και οι "Παραδείγματος Χάριν). Για να ξεπεράσω την αρρωστημένη κακογουστιά, παρηγοριέμαι λέγοντας ότι, μετά την Λέσβο, την Καστοριά και την Λήμνο, απέκτησε και η Καλλισπέρη το απολιθωμένο δάσος(;) της. Μετά, όμως, ξαναβλέπω αυτά τα ασπράδια τηγανητών αυγών γύρω από τα δέντρα και ξαναπέφτω στα σκληρά. Οι Π.Χ. αποδεικνύουν με παράδειγμα και όχι χάρη πώς μια "νεωτερική" ιδέα, εφήμερη και αποσπασματική, υπονομεύει την αίσθηση της ιστορικής συνέχειας, αποκόπτοντας τις ρίζες με το παρελθόν.
    Αθεόφοβε, συνέχισε την επίμονη προσπάθεια σαν μικρός σποράκος, που τόλμησε, ο αθεόφοβος, να σκάσει μύτη μέσα από την εγκεφαλική κόλλα των παρτεριων. Keep up the good work (που θα έλεγαν και οι "Παραδείγματος Χαριν")

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μέσα από την "εγκεφαλική κόλα" των παρτεριών δεν θα είμαι εγώ αυτός που θα ξεπηδήσει αλλά θα είναι τελικά η ίδια η φύση που ξέρει καλύτερα από τους αρχιτέκτονες της "ανάπλασης" τον στίχο του Χριστιανόπουλου:
      Φαγώθηκαν να με θάψουν αλλά ξέχασαν ότι ήμουν σπόρος!
      Επίσης μετρώντας τα κατώφλια της Καλλησπέρη δεν σήκωσαν το κεφάλι τους να δουν από πάνω τους την Ακρόπολη για να αντιληφθούν ότι η ομορφιά είναι διαχρονική και δεν ακολουθεί την μόδα και τις μοδάτες "αναπλασεις"
      Φαίνεται ότι στο Harvard δεν διδάσκουν ότι η μόδα είναι κάτι το εφήμερο και στα μεν ρούχα μπορείς να την ακολουθείς κάθε 6 μήνες ενώ στις κατασκευές αυτό είναι ανέφικτο.
      Ήδη εδώ και ένα αιώνα το είχε πεί για την μόδα ο Οσκαρ Ουάιλντ και χωρίς να έχει δει το "εργο" τους:
      a form of ugliness so intolerable that we have to change it every six months!

      Διαγραφή
  5. Στη Μαρίνα Περ.Εύστοχο, υπεύθυνο, και επί των σημείων σχόλιο θεωρώ τις παραπάνω παρατηρήσεις. Ως κάτοικος της περιοχής, και επειδή υπέγραψα την «πρωτοβουλία» των άμεσα ενδιαφερόμενων κατοίκων, φρόντισα να ενημερωθώ.
    1.Θα κηρυχτεί το έργο παράνομο, και υπάρχει ελπίδα αποζημιώσεων και κυρίως «επισκευών»: φύτευση πρασίνου, φροντίδα των υπαρχόντων δένδρων που μαραζώνουν, πλακόστρωση κλπ.
    2. Η σκοπιμότητα, στο βαθμό που μπορεί κανείς να αντιληφθεί την περιττή αυτή ανάπλαση, είναι η δημιουργία έργου- βιτρίνας –τόσο για το αρχιτεκτονικό γραφείο, όσο και για τη ΜΚΟ, καθώς και για το Δήμο σε προεκλογική περίοδο-, σε χώρο-φιλέτο, δίπλα στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και στο Μουσείο της Ακρόπολης! Με αφετηρία δε την ύπαρξη του Σχολείου (Διεύθυνση κλπ.) και τη στήριξη ορισμένων υπογραφών του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων βασίστηκαν για να στηρίξουν το έργο.
    3. Η Διεύθυνση Πρασίνου του Δήμου, πληροφορηθήκαμε, ήταν ενήμερη ΑΠΟΛΥΤΩΣ για την επέμβαση αυτή.
    Τα περί «δοντιού» και συνοπτικών διαδικασιών νομίζω τα αναφέρει επαρκώς ο Αθεόφοβος2 στο 1ο ποστ του Αυγούστου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δράττομαι της προτροπής του αγανακτισμένου κατοίκου και παραθέτω μερικές ακόμα προτάσεις τίτλων

    Αυτό το τσιμέντο είναι δικό σου και δικό μας ,δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει!

    “Τι σου κάνω μάνα μου ?” – “Με αναπλάθεις Αρχιτεκτονάρα μου”

    "Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά μαύρη και στον πεζόδρομο!"

    "Τρία πουλάκια κάθονταν στης Καλλησπέρη το ταμπούρι "(μετά πλάκωσε η Παραδείγματος Χάριν και φύγαν τρομαγμένα)

    "Πολύ σκληρή η άσφαλτος και θα μας πεθάνει” (η δύσμοιρη βλάστηση ψελλίζει!)

    Τέλος προτείνω, η M.K.Όου (όπως τις αποκαλεί κάποιος δημοσιογράφος) να μετονομαστεί σε Μ.Κ.Άουτς “Παραδείγματος Χάλι”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. http://apomidenmexilia.blogspot.gr/2015/03/119-70.html

    η γνώμη μου για το συγκεκριμένο στο λινκ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή