ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΟΜΠΑΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΘΛΙΒΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ.

Μπορεί ο Ομπάμα να είναι ο απερχόμενος πρόεδρος της Υπερδύναμης, οπότε στην ουσία δεν έχει πια αυτή την μεταβατική περίοδο την ισχύ που είχε προηγουμένως, η επίσκεψη του όμως ήταν σαφώς σημαντική και ουσιαστική για την χώρα μας και τα αποτελέσματα της απολύτως  θετικά για μας.
Αν την δούμε από καθαρά ωφελιμιστική άποψη, ακόμα και μόνο το βίντεο που ανήρτησε ο ίδιος στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, αποτελεί ένα πρώτης τάξεως διαφημιστικό μέσο για τον τουρισμό της χώρα μας, την μοναδική άλλωστε "βιομηχανία" που διαθέτουμε και για να πετύχουμε την παγκόσμια απήχηση που έχει θα έπρεπε να διαθέσουμε εκατομμύρια ευρώ. Μέσα σε ένα 24ωρο το έχουν δει 2,3 εκατομ. θεατές!

Είναι ιδιαίτερα δε αποτελεσματικό  ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ προβάλει και εκθειάζει τον πολιτισμό της Ελλάδας, σε ένα τεράστιο κοινό στην χώρα του, αλλά και παγκοσμίως από την Ακρόπολη, κοινό που σε μεγάλο ποσοστό δεν γνωρίζει ούτε καν που βρίσκεται η Ελλάδα.

Ταυτόχρονα με την προσωπική του επιλογή να τελειώσει την θητεία του με το ταξίδι εδώ, σηματοδοτεί ότι η χώρα μας , παρά τις δυσκολίες που έχει από την υπερχρέωση της και την κακή εξ αιτίας αυτού του λόγου διεθνή της εικόνα, είναι ένα κράτος που λόγω της ιστορίας της αξίζει την προσοχή και τον σεβασμό του κόσμου.Ταυτόχρονα ένα κράτος που δεν υπάρχει πρόβλημα να ταξιδέψει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ με ασφάλεια, αναφέροντας δε ότι θα ξανάρθει μαζί με την οικογένεια του.

 Επίσης ίσως ακόμα να μην έχουμε συνειδητοποιήσει την σημασία που θα έχει και στο μέλλον στην ιστορία η ομιλία του στην Ελλάδα.

Ήταν μια ομιλία που δεν εκθειάζει  μόνο την δημοκρατία αλλά την συνδέει συνεχώς με την χώρα μας και είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον οι αναφορές σε αυτήν θα προστεθούν σε αυτές που γίνονται στις ομιλίες που έχουν γίνει πλέον ιστορικές όπως  πχ του Κένεντι Ich Bin Ein Berliner και του Martin Luther King, Jr. I Have A Dream. 

Από την άλλη μεριά βλέποντας αυτόν τον χαρισματικό άνθρωπο, που απέδειξε πως  έχει ιδιαίτερη και ευρεία παιδεία, ενώ ταυτόχρονα είναι ένας ρήτορας που χαίρεσαι να τον ακούς, που ξέρει να στέκεται τόσο στις επίσημες όσο και στις ανεπίσημες στιγμές, που ξέρει επίσης τι αρμόζει να φοράς σε κάθε μία περίσταση, που παρότι είναι ακόμη ο ισχυρότερος ηγέτης του κόσμου παραμένει απλός, ανθρώπινος, κοινωνικός και πάντα χαμογελαστός  σκέπτεσαι την εικόνα της δικής μας πολιτικής ηγεσίας και σε πιάνει θλίψη.

Πρωθυπουργός χωμένος στην πολυθρόνα του με ύφος βαριεστημένο και παίζοντας με τα δάχτυλα των χεριών  ενώ μιλάει ο συνομιλητής του, που παίρνει χαμπάρι πως πρέπει να σηκωθεί για να τσουγκρίσει το ποτήρι του όταν εγείρει πρόποση  ο φιλοξενούμενος του, μόνο όταν έχουν σηκωθεί οι άλλοι, που νομίζει πως αποκτά "αλλο αέρα" όταν μιμείται ξενική προφορά κτλ

Δεν συζητώ δε την δήθεν "επαναστατική" εμφάνιση χωρίς γραβάτα σε επίσημες εμφανίσεις. Και σε μένα δεν αρέσουν οι γραβάτες, όπως και στον περισσότερο κόσμο, ιδίως δε αν έχεις χοντρό σβέρκο σαν τον δικό μου και σε σφίγγει το κουμπωμένο πουκάμισο. Αλλά όμως δεν είναι συνήθεια μόνο της μπουρζουαζίας να φοράς γραβάτα όταν σε καλούν κάπου επίσημα. Αυτό κάνει και ο τελευταίος χωρικός σε μια πρόσκληση γιατί βάζοντας τα "καλά του" με γραβάτα, τιμάει αυτόν που τον κάλεσε.  

Όταν βέβαια μη φορώντας γραβάτα θέλεις να δώσεις μια πιο "επαναστατική" εικόνα ακόμα και από του Λένιν που φορούσε, δεν φοράς pochette, δηλαδή μαντηλάκι στο τσεπάκι του σακακιού σου σαν άλλος Κατρούγκαλος!

Άντε δε ο πρωθυπουργός να μην φοράει γραβάτα διατηρώντας το στυλ που καθιέρωσε, είναι ανάγκη να τον ακολουθεί και ο πρόεδρος της Βουλής.
Με θλίψη δε αφού έχεις ακούσει την εμπνευσμένη ομιλία του Ομπάμα, με   τα πανανθρώπινα μηνύματα που περιέχει, διαπιστώνεις ότι αυτή η κυβέρνηση έχει δυστυχώς υπουργούς, ιδιαίτερα δημοφιλείς στο κομματικό κοινό, που γράφουν κείμενα σαν το παρακάτω.

Ένα άμεσο πάντως θετικό αποτέλεσμα της επίσκεψης του Ομπάμα είναι ότι κράτησε μακριά από τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας  τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, που αν δεν ήταν το κόμμα τους στην εξουσία, με τον έμφυτο αντιαμερικανισμό που διακατέχει την αριστερά, τόσο αυτοί όσο και σύσσωμη η κυβέρνηση θα βρίσκονταν εκεί.

Έχουν βλέπεις αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι οι "φονιάδες των λαών" δεν είναι και τόσο φονιάδες όταν σε δύσκολες στιγμές σου συμπαρίστανται και γι΄αυτό άλλωστε ευχαρίστησε και ο Τσίπρας τον Ομπάμα, σαν άλλος Σημίτης.

Έτσι έμειναν να διαδηλώνουν το απολιθωμένο ΚΚΕ, οι αναρχοαυτόνομοι και το συνονθύλευμα των  τέως συντρόφων τους, που περίμεναν, όταν ήσαν στην κυβέρνηση, την βοήθεια των Ρώσων, που δεν ήρθε βέβαια ποτέ. 
Μια δε από τις μακρόχρονες ψευδαισθήσεις που είναι εδραιωμένες στην ελληνική συνείδηση είναι ότι, παρά το γεγονός ότι ποτέ οι Ρώσοι δεν μας έχουν βοηθήσει σε τίποτα, ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων ελπίζει πάντα ότι το "ξανθό ομόδοξο γένος" θα προστρέξει να μας βοηθήσει όταν το ζητήσουμε.  

Η εικόνα του μίζερου ελληνικού πολιτικού κόσμου κάπως ελαφρώνει όταν σκέπτεσαι ότι υπάρχουν και χειρότεροι και μάλιστα προ των πυλών.

Τον ευφυή, μορφωμένο, χαρισματικό ηγέτη που φιλοξενήσαμε τις προηγούμενες μέρες θα διαδεχτεί στην χώρα του κάποιος που δεν διαθέτει τίποτα από αυτά και αντιπροσωπεύει μάλιστα τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που εκπροσωπούσε αυτός.

Όμως  όσο και αν δεν μας είναι αρεστός ο διάδοχος του, αυτή την αλλαγή στην εξουσία την επιτάσσει  ένα  πολίτευμα που είναι δημοκρατικό.

 Όπως είπε ο Ομπάμα, δημοκρατία σημαίνει ειρηνική μετάβαση στην εξουσία. Η πρόοδος ακολουθεί ένα μονοπάτι, κάποιες φορές γίνονται βήματα πίσω, συνήθως γίνονται βήματα μπροστά και όρισε ως βασικά συστατικά της δημοκρατίας, μεταξύ άλλων, «την ελευθερία του λόγου και του συνέρχεσθαι, την ελευθερία του Τύπου, την ανεξιθρησκεία, το κράτους δικαίου και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη διάκριση εξουσιών, τις ελεύθερες εκλογές».

Είμαι σίγουρος ότι κανένα από αυτά δεν θα μπορέσει να θίξει ο Τράμπ στην χώρα του, όταν αναλάβει την εξουσία  αλλά είναι άγνωστη η πολιτική του για αυτά τα θέματα τις άλλες.