ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΕΡΩΤΕΥΕΣΑΙ ΕΝΑ ΙΑΝΟ;

Τον φετινό Αύγουστο, μιας και πολλοί από τους αναγνώστες του μπλογκ λείπουν σε διακοπές σκέφτηκα να ξαναδημοσιεύσω κάποια από τα ποστ που είχα δημοσιεύσει πριν 11 χρόνια. Μερικά από αυτά  τα είχα και εγώ ξεχάσει.
 Η εποχή που γράφτηκαν αυτά τα ποστ ήταν η εποχή της άνοιξης των  μπλογκ και ένας μεγάλος αριθμός από αξιόλογες πένες  ασχολιόντουσαν με αυτά, ενώ  στα πλαίσια μιας ευγενούς άμιλλας υπήρχε έντονος ανταγωνισμός στο γράψιμο κάθε είδους κειμένου.

Έτσι εκτός από αρκετά κείμενα επικαιρότητας είχα γράψει και σύντομα διηγήματα συχνά με σατιρικό περιεχόμενο, όπως αυτό που δημοσιεύω σήμερα, αλλά μέχρι και μερικά ποιήματα!

Το πρώτο μέρος του σημερινού ποστ δημοσιεύτηκε  στις 21-9-2006 με τον τίτλο Ο ΙΑΝΟΣ και το δεύτερο μέρος στις 23-9-2006 με τον τίτλο ΙΑΝΟΣ Μέρος Β΄ Στα αρχικά κείμενα μπορεί να διαβάσει κανείς και τα σχόλια που έγιναν.

Είχε μείνει πολύ καιρό αγάμητη.
Όχι γιατί δεν υπήρχαν άνδρες που θα πήγαιναν μαζί της.
Απλά είχε βαρεθεί τις περιστασιακές σχέσεις και ήθελε πλέον κάποιον που να την γεμίζει τόσο συναισθηματικά όσο και σωματικά.
Όμως όσο κι’αν είχε απλωμένες τις κεραίες της για να ανακαλύψει τον πάντα αναζητούμενο αλλά δύσκολα ευρισκόμενο τέλειο άνδρα είχε καταλήξει απελπισμένη ότι αυτός δεν υπάρχει, όπότε ήταν έτοιμη να ξαναγυρίσει στις συνήθειές της του παρελθόντος που ήθελε να αποφύγει.
Και τότε γνώρισε τον Γιάννο που όπως της είπε περιπαικτικά μερικοί τον φωνάζουν Ιανό.
Από την αρχή την κατέκτησε ή ευγένεια του, η τρυφερότητα του οι καλοί του τρόποι και ή εξυπνάδα του που συνοδευόταν και από μία εξαιρετική παιδεία.
Ήταν η δεύτερη φορά που έβγαιναν μαζί και το μυαλό της δεν ήταν στο εκλεκτό φαγητό που είχε μπροστά της στο σικ εστιατόριο που την είχε πάει αλλά στο τι θα ήταν σωστό να κάνει μετά.
Να πηδηχτεί μαζί του, όπως διακαώς επιθυμούσε το κορμί της ,ή να το παίξει δύσκολη για να μην την θεωρήσει ο άλλος εύκολη που πέφτει με το δεύτερο ραντεβού.
Τα πράγματα ήρθαν από μόνα τους απλά και ωραία.
Όταν την πήγε σπίτι της και άρχισε να την φιλάει για αποχαιρετισμό δεν κατάλαβε καλά καλά πως βρέθηκαν στο κρεβάτι της να κάνουν έρωτα που ευτυχώς δεν είχε ξεχάσει πως γίνεται σαν την Λουκρητία του Αρκά. (γέλασε μέσα της όταν θυμήθηκε αυτό που είχε πει μια φίλη της-το πήδημα είναι σαν το ποδήλατο ,άμα το μάθεις δεν το ξεχνάς!)
Ο Γιάννος ήταν καλός εραστής ,αλλά αυτό που ένιωσε να την γεμίζει πλήρως ήταν το συναίσθημα. Την γέμιζε συναισθηματικά όσο κανένας άλλος άνδρας ως τότε.
Ο Γιάννος κοιμόταν δίπλα της στο κρεβάτι και τον χάιδεψε με το μάτι κοιτώντας το γυμνό ,γεροδεμένο του σώμα.
Είχε άψογο σώμα και το δέρμα του ήταν σφιχτό χωρίς ζάρες, τατουάζ η ουλές. Το μόνο που υπήρχε ήταν η ουλή από το μπόλι στο δεξί του χέρι.
Ξαναβρέθηκαν την επόμενη μέρα.
Ακολούθησαν την ίδια πορεία αλλά σήμερα της φάνηκε σαν να ήθελε να κρύψει τον τόσο πλούσιο συναισθηματικό κόσμο που της είχε αποκαλύψει χθες.
Σκέφτηκε ότι ,όπως το στρείδι κλείνει μπροστά στον κίνδυνο, έτσι και αυτός σήμερα μετά το συναισθηματικό του άνοιγμα χθες , έκλεισε σήμερα γιατί προφανώς θα αισθάνθηκε ότι είναι πλέον ευάλωτος, αφού της ξανοίχτηκε τόσο.
Την πλημμύρισαν κύματα τρυφερότητας και τα ξέχασε όλα όταν βρέθηκαν στο κρεβάτι.
Ο Γιάννος σήμερα ήταν μια αποκάλυψη.
Ποτέ στη ζωή της δεν είχε ξανακάνει τόσο πολύ και τόσο καλό σεξ.
Σκέφτηκε ότι ενώ χθες για πρώτη φορά στη ζωή της ένας άνδρας κατάφερε να την γεμίσει τόσο πολύ συναισθηματικά ο ίδιος άνδρας, σαν τον Ιανό, σήμερα την οδήγησε σε σεξουαλικές απολαύσεις που δεν είχε μέχρι τότε ούτε φανταστεί ότι υπάρχουν.
Ο Γιάννος είχε πάλι κοιμηθεί κουρασμένος πλάι της και αυτή άναψε τσιγάρο και σκέφτηκε με αίσθημα γλύκας μέσα της:
-Είμαι ερωτευμένη!
Χάιδεψε πάλι με τα μάτια το κοιμισμένο σώμα δίπλα της και ξαφνικά ένα αίσθημα φρίκης την κατέλαβε.
Δεν υπήρχε σημάδι από μπόλι στο δεξί χέρι του Γιάννου!
Έτρεξε στο διπλανό δωμάτιο που είχαν πετάξει τα ρούχα τους και βρήκε το πορτοφόλι του.
Ανοίγοντας το μάτι της έπεσε αμέσως στην μοναδική φωτογραφία που υπήρχε.
Δύο δίδυμα αδέλφια ολόιδια χαμογελούσαν στο φακό και ήταν σαν να την κορόιδευαν!

Τι θα κάνατε εσείς στη θέση της σε αυτή την περίπτωση;

 Ανάμικτα αισθήματα την πλημμύριζαν.
Της ερχόταν να πάει και να αρχίσει να του πετάει ότι εύρισκε μπροστά της .
Να τον βρίσει για την κοροϊδία που της έπαιξαν αυτός και ο αδελφός του .Από την άλλη η ψυχική και σωματική ευφορία που αισθανόταν αυτές τις μέρες της έφερνε στο μυαλό το παλιό τραγουδάκι που έλεγε « μια γυναίκα , δύο άντρες κομπολόι δίχως χάντρες»
Το γεγονός ήταν ότι τις δύο πιο σημαντικές βραδιές της ζωής της, της  είχαν χαρίσει αυτά τα δύο αδέλφια.
Ο ένας συναισθηματικά και ο άλλος σωματικά .
Μετά από πολύ σκέψη όταν τελείωσε και το τρίτο τσιγάρο πήγε στο κρεβάτι αθόρυβα, ξάπλωσε δίπλα στον ,πώς να τον λένε άραγε, έσβησε το φως και έπεσε για ύπνο.
Είχε σκεφτεί ότι αφού μέχρι τότε δεν είχε βρει έναν που να τα έχει όλα γιατί να μην βολευτεί με δύο τέλεια μισά και όπου βγει!
Η τελευταία σκέψη που έκανε πριν να κοιμηθεί ήταν η φράση της Σκάρλετ Ο΄Χάρα στο τέλος της αγαπημένης της ταινίας «Οσα παίρνει ο Ανεμος»

-Αύριο είναι μια άλλη μέρα!