Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

ΠΡΩΤΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ





 Οι χθεσινές πολιτικές εξελίξεις επιβεβαίωσαν αυτό που δυστυχώς αποτελεί από αιώνες ένα από τα μεγαλύτερα  μειονεκτήματα της φυλής μας.
Η αδυναμία του να συνεργάζονται μεταξύ τους οι Έλληνες.
Και αυτό γιατί συνεργασία σημαίνει ότι βρίσκεις ένα κοινό modus vivendi με τον άλλο ή τους άλλους σε θέσεις που είναι κοινά αποδεκτές αφήνοντας απ΄ έξω τις προσωπικές σου απόψεις που δεν τις συμμερίζονται οι άλλοι
Πέρσι μετά από  δύο εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σε ένα μήνα και με την χώρα στο χείλος του γκρεμού, ήταν πασιφανές   ότι ήταν αναγκαία αναγκαστικά η συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και τις δύο φορές απέφυγε κατηγορηματικά να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούσαν ως δεύτερο κόμμα, επιμένοντας να εφαρμόσει τις θέσεις του όταν και εάν αποκτήσει την αυτοδυναμία, αρκούμενος στο ρόλο της αξιωματικής  αντιπολίτευσης και  σε μία συνεχή καταγγελία των πάντων .
Η συνεργασία από την άλλη μεριά ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΔΗΜΑΡ λειτούργησε μεν με αρκετά προβλήματα μέχρι την πρόσφατη κρίση, αλλά ο τυχοδιωκτισμός του Σαμαρά να κλείσει την ΕΡΤ χωρίς να σκεφτεί τις συνέπειες και χωρίς να έχει πάρει καν την συγκατάθεση των εταίρων του, οδήγησε στην σημερινή κρίση.
Κατάφερε τελικά να επιβεβαιώσει τον Μητσοτάκη που είχε πει:
«Νόμιζα ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα του Σαμαρά ως τώρα ήταν ότι έριξε εμένα. Έκανα λάθος. Το κορυφαίο είναι ότι θα ρίξει και τον εαυτό του»!

 Μπορεί η ΕΡΤ να ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχυλίσει αλλά πιστεύω ότι τα αίτια ήταν βαθύτερα.
Το θέμα της ΕΡΤ θα προχωρήσει, εκ των πραγμάτων πλέον αναγκαστικά στα πλαίσια που έχει καθορίσει το Συμβούλιο Επικρατείας και προφανώς τώρα πια ο Σαμαράς θα αναθέσει το σχετικό υφυπουργείο σε πρόσωπο εκτός του κόμματος του, όπως δήλωσε, για να ξεφορτωθεί και την καυτή πατάτα που ο ίδιος δημιούργησε.
 Μέχρι δε να ολοκληρωθεί το νέο οργανωτικό σχήμα για τη δημόσια Ραδιοτηλεόραση που θα επεξεργαστεί Επιτροπή Προσωπικοτήτων κύρους και με τεχνικό σύμβουλο ξένο φορέα (ΒΒC; ) θα προσληφθούν με 3μηνες συμβάσεις  μέχρι 2000 απολυμένοι της ΕΡΤ.
Βάσει λοιπόν αυτών των εξαγγελιών αλλά και της απόφασης του Συμβουλίου Επικρατείας φαίνεται  τελείως παράλογη η επιμονή του Κουβέλη να επαναλειτουργήσει η καταργημένη ΕΡΤ, και - αορίστως κάποτε στο μέλλον - να δούμε την «αναδιοργάνωσή της εν λειτουργία».


Μπορεί ο Μπίσμαρκ να θεωρούσε ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού αλλά ο Τζ. Κέννεντυ το είχε θέσει πιο σωστά: η  πολιτική δεν είναι η τέχνη του εφικτού, αλλά της ισορροπίας ανάμεσα στο δυσάρεστο και το καταστροφικό.
Θέλοντας να αποφύγει το δυσάρεστο, αλλά και την πραγματικότητα, που είναι ότι οι υπάλληλοι της ΕΡΤ είναι εκ των πραγμάτων απολυμένοι, ο Κουβέλης επέλεξε, κατά την γνώμη μου , το καταστροφικό.
Την απεμπλοκή του από τις κυβερνητικές ευθύνες κάνοντας την μικροκομματική εκτίμηση ότι τα άλλα δύο κόμματα έχουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία οπότε δεν θα χρεωθεί την πτώση της κυβέρνησης για  ένα έλασσον θέμα όπως η ΕΡΤ διατηρώντας όμως την ανοχή του στον κυβερνητικό σχηματισμό ακολουθώντας την μεσοβέζικη πολιτική και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ!

Προφανώς έχει διαπιστώσει ότι η συμμετοχή του στην κυβέρνηση δεν του έχει αποκομίσει πολιτικά οφέλη ενώ ταυτόχρονα και ο υπουργός του, σε ένα από τα ουσιαστικότερα  υπουργεία, Μανιτάκης αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ανικανότητας όταν δεν έχει καταφέρει όλο αυτό το διάστημα να απολύσει ούτε 100 από τους 1530 επίορκους δημοσίους υπαλλήλους ούτε να κλείσει κανένα από τους άχρηστους οργανισμούς του Δημοσίου !
Ίσως όμως αυτό να οφείλεται στην γενικότερη άρνηση της αριστεράς στις απολύσεις και σε οποιαδήποτε ριζική μεταρρύθμιση  με σημαιοφόρους τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, πλην βέβαια αυτών που αφορούν τις κομματικές επιχειρήσεις και τους ραδιοσταθμούς του!


Με σαρκασμό γράφει ο Τάκης Μίχας:
Για αυτό λοιπόν πιστεύω ότι αν σήμερα υπήρχε η Μακρόνησος και αποφάσιζε να την κλείσει η κυβέρνηση, η Αριστερά θα ήταν η πρώτη που θα αντιδρούσε. Διότι η πρώτη σκέψη της θα ήταν να μη χάσουν τις δουλειές οι δεσμοφύλακες και οι προμηθευτές του στρατοπέδου. Και, φυσικά, θα έβρισκε πρόθυμους συμπαραστάτες την ΕΣΗΕΑ που θα κήρυσσε αμέσως απεργία για να διαμαρτυρηθεί για το κλείσιμο των δημοσίων (φυσικά!) στρατοπέδων από τον «ανάλγητο νεοφιλελευθερισμό», ενώ θα διέγραφε πάραυτα κάθε δημοσιογράφο που θα τολμούσε να υποστηρίξει το αντίθετο. Και, φυσικά, να μην ξεχάσουμε τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ που θα κατέβαζε τις μάζες σε μαχητική διαδήλωση με το σύνθημα «Δεσμοφύλακες ενωμένοι ποτέ ηττημένοι!». Άσε δε τους κουκουλοφόρους που θα έκαιγαν την Αθήνα με το σύνθημα «Κάτω τα χέρια από τη Μακρόνησο»!
Δεν ξέρω αν τελικά με την στάση του η ΔΗΜΑΡ έχει την ίδια τύχη με το ΛΑΟΣ, που με την αποχώρηση του από την κυβέρνηση Παπαδήμου ουσιαστικά διαλύθηκε.


 Ο Βενιζέλος εκ των πραγμάτων είναι απ΄ότι φαίνεται ο κερδισμένος της υπόθεσης.
Ο φόβος του πως αν συμμετείχαν στην κυβέρνηση γνωστά του στελέχη χωρίς να  συμμετέχει ο ίδιος, θα μπορούσε να τα οδηγήσει με την  προβολή τους να του αμφισβητήσουν την ηγεσία, κατάλαβε πως ήταν τελείως ανόητος και λάθος.
Η μη συμμετοχή τους χρέωνε τις επιτυχίες στον Σαμαρά και τις αποτυχίες και στους τρείς.
Με τον ανασχηματισμό και την ουσιαστική συμμετοχή του στην κυβέρνηση, αν αυτή καταφέρει να επιβιώσει, μπορεί να προσπορίσει οφέλη για το κόμμα του ενώ αν αρνιόταν και αυτός την συνεργασία θα χρεωνόταν την κατάληξη στις κάλπες που δεν την θέλει ο λαός αλλά και στην πραγματικότητα κανένα από τα άλλα κόμματα πλην της ΧΑ.
Αν καταλήγαμε σε αυτές σήμερα θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε δύο εξ ίσου απευκταία σενάρια.
Με Τρίτη την ΧΑ,  πρώτη την ΝΔ και δεύτερο τον ΣΥΡΙΖΑ και χαμηλά ποσοστά ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ θα καταλήγαμε πάλι στα ίδια με την ΝΔ να συνεργάζεται πάλι με το ΠΑΣΟΚ ή/και την ΔΗΜΑΡ και στην ανάγκη ακόμα και τους Καμμένους, αν το άθροισμα των εδρών τους έδινε πλειοψηφία.
Αλλιώς θα έπρεπε η ΝΔ να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ σενάριο που  αποδείχτηκε ανέφικτο πέρσι.
Συνεργασία με την ΧΑ δεν πρόκειται να αποτολμήσει κανένας το δε ΚΚΕ έχει εκ προοιμίου δηλώσει πως δεν πρόκειται να συνεργαστεί με κανένα περιμένοντας να πέσουν τα θερινά ανάκτορα    
Με τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο και την ΝΔ δεύτερη πάλι το παραπάνω σενάριο είναι ανέφικτο.
Συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ θα του προκαλούσε έντονες αναταράξεις από την αριστερή του πτέρυγα γιατί τους θεωρούν μνημονιακούς ,ενώ  με τους Καμμένους Έλληνες θα είχε μόνο την αντιμνημονιακή πολιτική σαν συνεκτικό κρίκο και πλήρη διάσταση στις υπόλοιπες πολιτικές τους θέσεις.
Με την σημερινή κατάληξη και την πιθανή αντιπροεδρία της κυβέρνησης  από τον Βενιζέλο  εκτός των άλλων θα πάψει στην ουσία και η μονοκρατορία του Σαμαρά και η αυτοκαταστροφική τάση του να χύνει την καρδάρα όπως είχα γράψει στο προηγούμενο ποστ μου.


10 σχόλια:

  1. Ποιοι κυβερνάνε 40 χρόνια,ξέρεις?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βεβαίως και ξέρω!
      Όλοι αυτοί που ψήφιζες και τώρα ντρέπεσαι να βάλεις και το όνομα σου στα σχόλια!

      Διαγραφή
    2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

      Διαγραφή
    3. Το παραπάνω σχόλιο το διέγραψα γιατί το μόνο που δεν επιτρέπω σε αυτό το ιστολόγιο είναι σχόλια που αντί να επιχειρηματολογούν υβρίζουν.

      Διαγραφή
  2. Φιλτατε ATHE!
    Η πολιτικη ειναι αυτη που φαινεται στις γραμμες που διαβαζουμε κι αυτη που δεν φαινεται και την μαθαινουμε υστερα απο 50 χρονια . Εμενα σαν Ελληνιδα με καιει οχι ποιος αλλα τι θα κανει . Εν προκειμενω , ανεργια σε εφιαλτικα επιπεδα , τρυπες οικονομικες χωρις πατο οπως φαινονται τωρα , απολυσεις ,εγκληματικοτητα,μεταναστες ,υγεια , παιδεια κτλ Ειναι γεγονος το συστημα δεν μπορεσε να λειτουργησει . Διαβαζοντας ιστορια ξερουμε οτι η απελπισια και η πεινα γεννα επαναστατημενους ανθρωπους , και οι επαναστατημενοι ανθρωποι δεν εχουν ουτε ηθικη ουτε λογικη!
    Εγω αναμενω χωρις ταμπελα αλλα ειμαι ετοιμη αν πανε ολα χειροτερα ,να κανω συμμαχια και με τον ΔΙΑΟΛΟ ακομα............

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι γεγονός το σύστημα δεν μπόρεσε να λειτουργήσει .

      Το σύστημα έχει φορτώσει στους πολίτες υπέρογκα βάρη που στο τέλος μπορεί να καταλήξουν στην απελευθέρωση τους από αυτό!
      Ένα σχετικό και ενδιαφέρον κείμενο είναι του Θανάση Κουκάκη από το οποίο μεταφέρω εδώ ένα σχετικό απόσπασμα.
      http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=517571

      Αν κρατήσετε στα χέρια σας ένα δεκαδόλαρο, θα δείτε πως σε αυτό εικονίζεται ο Αλεξάντερ Χάμιλτον, υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ το διάστημα 1789-1795 και πατέρας της οικονομικής Ενωσης των 13 – τότε – αμερικανικών Πολιτειών. Ο Χάμιλτον διατύπωσε το διάσημο ρητό ότι «η εξουσία πάνω στο εισόδημα ενός ανθρώπου ισοδυναμεί με εξουσία επάνω στη θέλησή του». Τα τελευταία χρόνια, που η Ελλάδα βρίσκεται υπό καθεστώς μνημονίου, διαπιστώσαμε – ομολογουμένως με τον δύσκολο τρόπο – την κυνική και σκληρή αλήθεια που κρύβει η ρήση του Χάμιλτον.
      Την ίδια στιγμή, όμως, έγινε αντιληπτή και η αναστροφή του «αξιώματος» του Χάμιλτον. Δηλαδή ότι όσο μειώνεται το εισόδημα των πολιτών, αντίστοιχα περιορίζεται η δύναμη της εξουσίας επάνω τους. Ο ρώσος λογοτέχνης Αλεξάντρ (Ισάγεβιτς) Σολζενίτσιν, συγγραφέας του μυθιστορήματος «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ», έχει διατυπώσει το αντιαξίωμα του Χάμιλτον με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο: «Έχετε εξουσία πάνω στους ανθρώπους μέχρι τη στιγμή που τους πήρατε τα πάντα. Όμως, όταν τους αφήσατε χωρίς τίποτα, τότε τους χάσατε, είναι ελεύθεροι».

      Όσο για το οχι ποιος αλλά τι θα κάνει που γράφεις, μόνο η ιστορία στο μέλλον θα το πεί.
      Σε μας δεν μένει παρά σαν την Σκάρλετ Ο Χάρα στο «Όσα παίρνει ο άνεμος» να ελπίζουμε πως After all, tomorrow IS another day!

      Διαγραφή
  3. Οι πολιτικοί μας το πρώτο πράγμα που έμαθαν στα κομματικά θρανία είναι η μετάθεση ευθυνών αλλά και πάνω από όλα όταν ασκούν πολιτική να μεταθέτουν το πρόβλημα στον επόμενο.
    Τον Μανιτάκη φυσικά και θα τον κατασπαράξουν τώρα αδιαφορόντας για το ότι ζήταγε και ξαναζήταγε λίστα προς απόλυση από κάθε υπουργείο και κάθε υπουργός έκανε το Ελληνικό αυτονόητο, ας απολύσουν οι άλλοι, το ίδιο κάναν και οι Δήμαρχοι που φέραν τον Καλλικράτη στα ψηφοθηρικά τους μέτρα.
    Αν θεσμικά δεν χωρίσουν τα τσανάκια τους κράτος και κομματικός μηχανισμός ο ασθενής θα παραμένει βαριά άρρωστος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις απόλυτο δίκιο αλλά και ο Μανιτάκης ο ίδιος δεν εδειξε και κανένα ιδιαίτερο ζήλο να επισπεύσει τις διαδικασίες για όλο αυτό το πλήθος των επίορκων που από χρόνια θα έπρεπε να έχουν απολυθεί.
      Δεν διαφωνεί δε κανείς για τον χωρισμό κράτους- κομμάτων αλλά αν δεν φανούν στο προσκήνιο νέα άφθαρτα πρόσωπα στην πολιτική δεν το βλέπω πιθανό να γίνει.

      Διαγραφή
  4. Υπάρχουν σχετικά ιστορικά παραδείγματα, από πτωχεύσεις η Ελλάδα..... άλλο τίποτα.
    Τα παλιά κόμματα θα οδηγήσουν μέχρι λίγο πριν την έξοδο από την κρίση, και τότε θα αντικασταθούν από το καινούργιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το καινούργιο περιμένουν όλοι αλλά δεν το βλέπουμε.
      Όπότε δεν μας μένει τίποτα άλλο από αυτό που είπε ο Ισοκράτης:
      Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον!

      Διαγραφή